پگینترفرون آلفا-2آ (تزریق زیر جلدی)

آنچه که باید درباره آمپول " پگینترفرون آلفا-2آ "  بدانید!

آمپول پگینترفرون آلفا-2آ به تنهایی یا به همراه داروهای دیگر مانند ریباویرین (Copegus®، Rebetol®)، بوپروویر (Victrelis®) و Telaprevir® (Incivek®) جهت درمان عفونت هپاتیت C مزمن مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین از این دارو جهت درمان بزرگسالان مبتلا به عفونت هپاتیت B مزمن نیز استفاده می گردد. پگینترفرون آلفا-2آ نوع مصنوعی ماده ایست که به طور طبیعی در بدن تولید می شود و به دستگاه ایمنی بدن جهت مقابله با هپاتیت کمک می کند.

این دارو تنها با نسخه پزشک در دسترس قرار میگیرد.
این محصول در اشکال دارویی زیر موجود میباشد:
-    محلول

 

در صورتیکه تصمیم به مصرف دارویی دارید همه جوانب آن باید بدقت بررسی گردد. این تصمیمی است که شما و پزشکتان میگیرید. درمورد مصرف این دارو موارد زیر باید درنظر گرفته شود:

آلرژی و حساسیت
در صورت داشتن حساسیت خاص به این دارو یا دیگر داروها مساله را با پزشک خود درمیان بگذارید. همچنین درصورتیکه نسبت به برخی مواد غذایی، رنگ مو، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید پیش از مصرف این دارو، موضوع را با پزشک خود مطرح سازید. در صورتیکه بصورت آزاد و بدون تجویز پزشک قصد استفاده از این دارو را دارید حتما بروشور و یا توضیحات مندرج بر روی بسته را با دقت مطالعه فرمایید.

اطفال
مصرف این دارو در کودکان زیر 5 سال بررسی نشده است و اطلاعات خاصی مبنی بر ایمنی و اثربخشی آن در این گروه سنی در دسترس نمیباشد. 

سالمندان
بر اساس مطالعات انجام شده، هیچ مشکل خاصی در خصوص مصرف این دارو در سالمندان نشان داده نشده است. اما از آنجاییکه سالمندان بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری کلیوی قرار دارند، این دارو در این افراد باید با احتیاط و طبق نظارت پزشک مصرف شود.

دوران بارداری
بر اساس مطالعاتی که بر روی حیوانات صورت گرفته، هیچ مدرکی مبنی بر آسیب به جنین نشان داده نشده است. با این حال، مطالعه ای بر روی انسان یا حیوانات باردار مبنی بر عوارض این دارو صورت نگرفته است. 

دوران شیردهی و مادران شیرده
تحقیقات خاصی بر روی زنان شیرده مبنی بر مصرف این دارو صورت نگرفته است. پیش از مصرف این دارو در زنان شیرده همه جوانب مثبت و منفی آن باید درنظر گرفته شود.

این دارو را یک پرستار یا یک فرد آموزش دیده به شما تزریق می کند. این دارو از طریق یک شات زیر پوست شکم یا ران تزریق می شود.
ممکن است پزشک روش تزریق در منزل را به شما آموزش دهد. پیش از اقدام برای  تزریق، نسبت به درک تمامی دستورالعمل های پزشک، اطمینان حاصل کنید. این دارو را بیشتر از میزان و دفعات تجویز شده مصرف ننمایید. 
این دارو به همراه اطلاعات دارویی به بیمار ارائه میگردد. دستورالعمل های مندرج در بسته را به دقت مطالعه و دنبال کنید و در صورت بروز سوالات زیر، با پزشک مشورت نمایید:
-    چگونگی آماده سازی آمپول برای تزریق
-    روش صحیح استفاده از سرنگ یکبار مصرف
-    نحوه تزریق
-    مدت زمانی که باید تزریق را در منزل انجام داد
این دارو در 3 شکل مختلف در دسترس قرار دارد: یک بطری (ظرف شیشه ای)، یک سرنگ از قبل پر شده، یک اتوانژکتور یکبار  مصرف.  چنانچه قصد تغییر مصرف از هریک از این اشکال به شکلی دیگر را داشتید، مقدار مناسب مصرف آن را به دقت بررسی کنید.
در طول مصرف این دارو، آب به میزان فراوان بنوشید تا بدن تان هیدراته بماند.

میزان مصرف
میزان مصرف این دارو در بیماران مختلف، متفاوت میباشد. در این خصوص دستورالعمل پزشک یا دستورات مندرج در برچسب این دارو را دنبال نمایید. اطلاعات زیر بر اساس متوسط میزان مصرف این دارو در نظر گرفته شده است. چنانچه میزان مصرفی شما متفاوت میباشد، آنرا تغییر ندهید، مگر در مواردی که پزشک دستور دهد.
میزان مصرف این دارو بستگی به قدرت دارو دارد. همچنین تعداد دفعات مصرف روزانه، فواصل بین آن و مدت مصرف، به بیماری شما بستگی دارد. 

بصورت آمپول 
برای هپاتیت B و C:
-    بزرگسالان – میزان مصرف بر اساس وزن بدن و توسط پزشک تعیین می شود.  این میزان معمولا 180 میکرو گرم، یکبار در هفته، به مدت 48 هفته می باشد. این دارو باید هر هفته در یک روز و یک زمان معین مصرف شود.
-    کودکان - مصرف و میزان آن توسط پزشک تعیین می گردد. 

در صورت فراموش کردن یک وعده  دارویی چه کنیم؟
چنانچه وعده ای از این دارو را فراموش کرده اید، به محض یادآوری آنرا استعمال نمایید. چنانچه زمان وعده بعدی دارو فرا رسیده است، وعده فراموش شده را کنار گذاشته و طبق برنامه آنرا مصرف نمایید. هیچگاه دارو را در یک وعده، دو برابر دوز، مصرف ننمایید.

درهنگام استفاده بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در صورت مصرف بیش از حد این دارو با نزدیکترین مرکز مسمومیت های دارویی تماس گرفته شود. در صورتیکه بیمار تنفس نداشت سریعا با اورژانس تماس حاصل کنید.

درهنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظرگرفت؟
رژیم غذایی عادی خود را دنبال نموده و در تنها صورتیکه پزشک دستور دهد، آنرا تغییر دهید.

شیوه نگهداری از دارو
این دارو را در جعبهء در بسته، در دمای اتاق، به دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم قرار دهید. از یخ زدگی دارو جلوگیری شود.
دور از دسترس کودکان نگهداری شود.
در صورت عدم نیاز یا منقضی شدن دارو آنرا دور بریزید.
در یخچال نگهداری شود اما از یخزدگی آن جلوگیری شود.
 

بسیار حائز اهمیت است که پزشک برای بررسی عملکرد صحیح دارو در بازدیدهای منظم وضعیتتان را کنترل کند تا بتواند برای ادامه مصرف دارو تصمیم گیری کند. جهت بررسی عوارض جانبی ممکن است نیاز به انجام آزمایش خون یا ادرار باشد.
مصرف همزمان این دارو با ریباویرین در زمان بارداری به جنین آسیب وار میسازد. حین مصرف این دارو از یکی از روش های پیشگیری از بارداری استفاده نمایید. در صورتیکه تصور میکنید باردار شده اید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
در صورت مصرف دیدانوزین (Videx®, Videx® EC) از مصرف آمپول پگینترفرون آلفا-2آ به همراه ریباویرین خودداری نمایید.
مصرف این دارو ممکن است در برخی افراد منجر به بروز خشم، ناراحتی یا نشان دادن سایر رفتارهای غیر طبیعی گردد. همچنین ممکن است منجربه ایجاد فکر خودکشی در افکار برخی افراد یا بیشتر شدن افسردگی شود. چنانچه متوجه هریک از این عوارض شدید، بلافاصله موضوع را به پزشک تان اطلاع دهید.
این دارو ممکن است سبب بروز واکنش های آلرژیک جدی مانند آنافیلاکسی گردد. آنافیلاکسی مشکلی بسیار جدی و خطرناک است و نیازمند مراقبت های پزشکی است. در صورت مشاهده بثورات جلدی، خارش، کهیر، گرفتگی صدا، مشکلات تنفسی، مشکل در بلع، تورم دست و پا، صورت، دهان یا گلو حین مصرف این دارو با پزشک تماس بگیرید.
مصرف این دارو ممکن است سبب ایجاد واکنش های شدید پوستی شود. در صورت بروز تاول، پوسته پوسته شدن یا شل شدن پوست، تب یا لرز، کهیر یا التهاب، ضایعات پوستی قرمز، بثورات شدید یا آکنه و زخم یا پزشکتان مشورت نمایید.
این دارو از ابتلا به هپاتیت B و C پیشگیری نمی کند.
چنانچه درد زیادی در قسمت فوقانی شکم حس کردید، بلافاصله با پزشک تان تماس بگیرید. ممکن است این مورد، نشانه عوارض جدی مشکلی در طحال باشد.
در صورت بروز هرگونه علائم عفونت، از جمله تب، لرز، سرفه، گلودرد، قرمزی، تورم یا درد در اطراف شکم بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
این دارو ممکن است منجربه بروز گیجی، تشنج، سرگیجه، خواب آلودگی یا مشکلاتی در کنترل حرکات شود. حین مصرف این دارو از انجام اموری چون رانندگی، استفاده از ماشین آلات و موارد خطرناک بپرهیزید.
از مصرف همزمان این دارو با داروهای دیگر (داروهای بدون نسخه، داروهای تجویز شده، داروهای گیاهی، مکمل ها یا ویتامین ها) بپرهیزید، مگر اینکه قبلا در این مورد با پزشک مشورت شده باشد.
 

علیرغم تاثیرات مورد نظر که یک دارو بهمراه دارد، امکان بروز برخی عوارض جانبی ناخواسته نیز وجود دارد. بروز هریک از عوارض زیر نیازمند مراقبتهای پزشکی و مراجعه به پزشک میباشد.
در صورت بروز هریک از این موارد سریعا با پزشک تماس حاصل نمایید:

موارد بیشتر شایع
-    مدفوع سیاه  
-    لرز
-    سرفه
-    بی انگیزگی
-    احساس ناراحتی یا پوچی
-    تب
-    تحریک پذیری
-    عدم اشتها
-    از دست دادن علاقه و لذت نبردن
-    درد کمر یا پهلو
-    ادرار سخت و دردناک
-    رنگ پریدگی
-    تنگی نفس
-    گلودرد
-    خستگی
-    مشکل خواب
-    مشکل  تمرکز
-    زخم یا لک های سفید داخل دهان
-    خونریزی یا کبودی غیرمعمول
-    خستگی یا ضعف غیرمعمول

موارد کمتر شایع
-    استخوان درد
-    درد یا ناراحتی قفسه سینه 
-    گیجی
-    یبوست
-    حالت افسردگی
-    سرگیجه
-    خشکی پوست و مو
-    غش
-    ضربان قلب سریع
-    احساس سرما
-    ریزش مو
-    سردرد
-    کهیر
-    گرفتگی صدا
-    سبکی سر
-    گرفتگی و سفتی عضلات 
-    پوست رنگپریده
-    تنفس سریع و کم عمق
-    ضربان قلب را کاهش داده است
-    عطسه
-    دل درد
-    تنگی قفسه سینه
-    مشکل تنفس حین فعالیت
-    افزایش وزن

برخی عوارض جانبی نیاز به مراقبت های پزشکی خاصی ندارند و ممکن است در طول مدت درمان از بین بروند. همچنین پزشک مربوطه نیز میتواند با معرفی راه هایی به پیشگیری یا کاهش این عوارض کمک کند. در صورتیکه هریک از عوارض زیر در شما ادامه داشت، با پزشک خود مشورت نمایید:

موارد بیشتر شایع
-    درد کمر
-    تاول زدن، پوسته شدن، تحریک، خارش، یا قرمزی پوست
-    ترک خوردگی، خشکی، پوسته پوسته شدن پوست
-    اسهال
-    خشکی دهان 
-    ترس
-    احساس غیرعادی لرز و سرما
-    ریزش مو یا نازک شدن مو
-    درد عضلانی یا مفصلی
-    عصبی بودن
-    بی حسی
-    درد
-    راش
-    قرمزی
-    زخم
-    درد
-    خستگی
-    دل درد
-    ورم
-    حساس شدن
-    مور مور شدن
-    زخم
-    استفراغ
-    گرما

موارد کمتر شایع
-    اسیدی یا ترش شدن معده
-    آروغ
-    تاری دید
-    سوزش سر دل
-    سوء هاضمه
-    مشکلات حافظه
-    درد یا ناراحتی معده 

بروز ناشناخته 
-    تغییر شنوایی
-    از دست دادن شنوایی

در برخی بیماران امکان بروز عوارض دیگر نیز وجود دارد که در اینجا لیست نشده است. در آنصورت به پزشک مراجعه کنید.
 

اگرچه بی شک هیچ دارویی نباید همزمان مصرف شود، اما در برخی موارد با وجود رخ دادن تداخل دارویی، ممکن است نیاز به مصرف همزمان دو داروی مختلف باشد. در چنین مواردی ممکن است پزشک مربوطه مقدار مصرف دارو را تغییر دهد و یا داروی دیگری تجویز کند. بنابراین در صورت مصرف داروی دیگر آنرا با پزشک خود مطرح سازید. تداخلات دارویی زیر بر اساس اهمیت بالقوه شان انتخاب شده و لزوما همه گیر نمیباشند.
مصرف این دارو با داروهای نامبرده زیر به هیچ وجه پیشنهاد نمیگردد اما در برخی موارد ضروریست. چنانچه هردو دارو با یکدیگر تجویز شده اند، ممکن است پزشک درمان با این دارو را ادامه ندهد و یا داروهای مصرفی دیگر را تغییر دهد.
•    Telbivudine

معمولا مصرف همزمان این دارو با داروهای زیر توصیه نمیشود، اما ممکن است در برخی موارد نیاز به استفاده همزمان دو دارو باشد. در چنین مواردی اغلب پزشک دوز یا تعداد دفعات یک یا هر دو دارو را تغییر میدهد.
•    Theophylline

معمولا مصرف همزمان این دارو با داروهای زیر توصیه نمیشود، اما ممکن است در برخی موارد نیاز به استفاده همزمان دو دارو باشد. در چنین مواردی اغلب پزشک دوز یا تعداد دفعات یک یا هر دو دارو را تغییر میدهد.
•    Methadone

تداخلات دارویی دیگر
بی شک هیچ دارویی را نباید در زمان غذا خوردن یا حوالی آن مصرف نمود چراکه امکان وقوع تداخل وجود دارد. مصرف الکل و تنباکو نیز ایجاد برخی تداخلات میکند. در صورت بروز مشکل یا مصرف مواد غذایی خاص مانند الکل یا تنباکو، مراتب را به پزشک اطلاع دهید.

سایر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات پزشکی دیگر ممکن است بر مصرف این دارو تاثیرگذار باشد. در صورتیکه مشکل پزشکی دیگری دارید، حتما آنرا با پزشک خود مطرح سازید، بویژه موارد زیر:
-    کم خونی 
-    مشکلات خونریزی، یا سابقه  آن
-    درد قفسه سینه 
-    کولیت (التهاب روده) 
-    افسردگی، یا سابقه  آن
-    دیابت 
-    رتینوپاتی دیابتی (مشکل چشم ناشی از دیابت) 
-    مشکلات چشم یا بینایی (به عنوان مثال، نوریت نور، رتینوپاتی) 
-    بیماری قلب یا عروق خونی 
-    مشکلات ریتم قلب (به عنوان مثال، آریتمی)، یا سابقه  آن
-    هیپرگلیسمی (قند خون بالا) 
-    فشار خون بالا 
-    هیپوگلیسمی (قند خون پایین) 
-    بیماری کلیوی شدید 
-    بیماری ریوی (به عنوان مثال، پنومونی، سارکوئیدوز) 
-    مانیک (افسردگی دو قطبی)، یا سابقه  آن
-    نوتروپنی (کمبود گلبول های سفید خون) 
-    پسوریازیس (بیماری پوستی) 
-    مشکلات روانپزشکی، یا سابقه  آن
-    آرتریت روماتوئید 
-    سکته مغزی، یا سابقه  آن
-    لوپوس اریتماتو سیستمیک (اختلال دستگاه ایمنی) 
-    ترومبوسیتوپنی (کاهش پلاکت های خون) 
-    بیماری تیروئید - با احتیاط استفاده کنید. ممکن است این شرایط بدتر شود.
-    هپاتیت خود ایمنی (بیماری جدی کبد) 
-    بیماری کبد (به عنوان مثال، سیروز) شدید - در بیماران با این شرایط نباید استفاده شود.
-    عفونت (به عنوان مثال، باکتریایی، ویروسی، یا قارچ) - می تواند توانایی بدن شما برای مبارزه با عفونت را کاهش دهد.
-    پیوند عضو (به عنوان مثال، کبد)