پرالیدوکسیم (تزریقی)

آنچه که باید درباره آمپول " پرالیدوکسیم "  بدانید!

از پرالیدوکسیم به همراه سایر دارورهای گروه آتروپین جهت درمان مسمومیت ناشی از آفت کش های فسفردار آلی (مانند دیازینون، مالاتیون، مینوفس، پاراتیون و غیره) و مواد شیمیایی ارگانوفسفات (گاز عصبی) مورد استفاده در جنگ های شیمیایی، استفاده می شود.
از پرالیدوکسیم همچنین جهت درمان سوء مصرف داروهای مورد استفاده در درمان میاستنی گراویس (از جمله آمنونیم، نئوستیگمین، پیریدوستیگمین) استفاده می شود. مسمومیت با این مواد شیمیایی یا داروها سبب می شود عضلات، از جمله عضلاتی به تنفس شما کمک می کنند، ضعیف شوند. پرالیدوکسیم جهت بازگرداندن قدرت عضلات نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
این دارو تنها با نسخه پزشک در دسترس قرار میگیرد.
این محصول در اشکال دارویی زیر موجود میباشد:
-    تزریقی
-    پودر جهت تهیه محلول

در صورتیکه تصمیم به مصرف دارویی دارید همه جوانب آن باید بدقت بررسی گردد. این تصمیمی است که شما و پزشکتان میگیرید. درمورد مصرف این دارو موارد زیر باید درنظر گرفته شود:

آلرژی و حساسیت
در صورت داشتن حساسیت خاص به این دارو یا دیگر داروها مساله را با پزشک خود درمیان بگذارید. همچنین درصورتیکه نسبت به برخی مواد غذایی، رنگ مو، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید پیش از مصرف این دارو، موضوع را با پزشک خود مطرح سازید. در صورتیکه بصورت آزاد و بدون تجویز پزشک قصد استفاده از این دارو را دارید حتما بروشور و یا توضیحات مندرج بر روی بسته را با دقت مطالعه فرمایید.

اطفال
مصرف این دارو در کودکان بررسی نشده است و اطلاعات خاصی مبنی بر وجود مشکلات ناشی از مصرف این دارو در کودکان در دسترس نمیباشد. ایمنی و اثربخشی آن هنوز به اثبات نرسیده است.

سالمندان
هیچ اطلاعات خاصی مبنی بر بروز مشکلات خاص ناشی از مصرف این دارو در این گروه سنی موجود نمیباشد.

دوران بارداری
رده C بارداری. طبق مطالعاتی که بر روی حیوانات صورت گرفته، اثرات سوء نشان داده شده است و هیچ مطالعات دقیقی بر روی زنان باردار صورت نگرفته است.

دوران شیردهی و مادران شیرده
تحقیقات خاصی بر روی زنان شیرده مبنی بر مصرف این دارو صورت نگرفته است. پیش از مصرف این دارو در زنان شیرده همه جوانب مثبت و منفی آن باید درنظر گرفته شود.
 

این دارو را یک پرستار یا یک فرد آموزش دیده به شما تزریق می کند. این دارو از طریق یک سوزن به یکی از رگ هایتان تزریق می شود. همچنین ممکن است به صورت یک شات به عضله یا زیر پوست تان نیز تزریق شود.
این دارو در دو فرم موجود است: ویال یا سرنگ خودکار

میزان مصرف
میزان مصرف این دارو در بیماران مختلف، متفاوت میباشد. در این خصوص دستورالعمل پزشک یا دستورات مندرج در برچسب این دارو را دنبال نمایید. اطلاعات زیر بر اساس متوسط میزان مصرف این دارو در نظر گرفته شده است. چنانچه میزان مصرفی شما متفاوت میباشد، آنرا تغییر ندهید، مگر در مواردی که پزشک دستور دهد.
میزان مصرف این دارو بستگی به قدرت دارو دارد. همچنین تعداد دفعات مصرف روزانه، فواصل بین آن و مدت مصرف، به بیماری شما بستگی دارد. 

در شکل تزریقی
جهت درمان مسمومیت ناشی از آفت کش های فسفردار آلی:
-    بزرگسالان و نوجوانان – در ابتدا 1000 تا 2000 میلی گرم در یکی از وریدها تزریق می شود. ممکن است این میزان پس از یک ساعت مجددا تکرار شود و در صورت ادامه دار بودن ضعف عضلانی، هر 8 ساعت یا 12 ساعت یکبار.
-    کودکان و نوجوانان زیر 16 سال – میزان مصرف بر اساس وزن بدن بیمار و توسط پزشک تعیین می شود. این میزان معمولا 20 تا 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن می باشد که به صورت وریدی تزریق می شود. ممکن است این میزان پس از یک ساعت مجددا تکرار شود و در صورت ادامه دار بودن ضعف عضلانی، هر 8 ساعت یا 12 ساعت یکبار.

جهت درمان مسمومیت ناشی از مواد شیمیایی ارگانوفسفات (گاز عصبی):
-    بزرگسالان و نوجوانان و کودکان بالای 40 کیلوگرم– 600 میلی گرم یا 2 میلی به صورت عضلانی تزریق می شود. در صورت نیاز ممکن است این میزان 15 دقیقه پس از دوز اول و 15 دقیقه پس از دوز دوم مجددا تکرار شود.
-    کودکان و نوجوانان زیر 16 سال با وزن کمتر از 40 کیلوگرم – میزان مصرف بر اساس وزن بدن بیمار و توسط پزشک تعیین می شود. این میزان معمولا 15 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن می باشد که به صورت عضلانی در ران تزریق می شود. در صورت نیاز ممکن است این میزان 15 دقیقه پس از دوز اول و 15 دقیقه پس از دوز دوم مجددا تکرار شود.

جهت درمان سوء مصرف داروهای مورد استفاده در درمان میاستنی گراویس:
-    بزرگسالان و نوجوانان – در ابتدا 1000 تا 2000 میلی گرم در یکی از وریدها تزریق می شود. سپس 250 میلی گرم در هر 5 دقیقه به صورت وریدی تزریق می شود.
-    کودکان – مصرف و میزان دارو توسط پزشک تعیین می شود.

در صورت فراموش کردن یک وعده  دارویی چه کنیم؟
چنانچه وعده ای از این دارو را فراموش کرده اید، به محض یادآوری آنرا استعمال نمایید. چنانچه زمان وعده بعدی دارو فرا رسیده است، وعده فراموش شده را کنار گذاشته و طبق برنامه آنرا مصرف نمایید. هیچگاه دارو را در یک وعده، دو برابر دوز، مصرف ننمایید.

درهنگام استفاده بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در صورت مصرف بیش از حد این دارو با نزدیکترین مرکز مسمومیت های دارویی تماس گرفته شود. در صورتیکه بیمار تنفس نداشت سریعا با اورژانس تماس حاصل کنید.

درهنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظرگرفت؟
رژیم غذایی عادی خود را دنبال نموده و در تنها صورتیکه پزشک دستور دهد، آنرا تغییر دهید.

شیوه نگهداری از دارو
این دارو را در جعبهء در بسته، در دمای اتاق، به دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم قرار دهید. از یخ زدگی دارو جلوگیری شود.
دور از دسترس کودکان نگهداری شود.
در صورت عدم نیاز یا منقضی شدن دارو آنرا دور بریزید.
در یخچال نگهداری شود اما از یخزدگی آن جلوگیری شود.
 

بسیار حائز اهمیت است که پزشک برای بررسی عملکرد صحیح دارو در بازدیدهای منظم وضعیتتان را کنترل کند تا بتواند برای ادامه مصرف دارو تصمیم گیری کند. جهت بررسی عوارض جانبی ممکن است نیاز به انجام آزمایش خون باشد.
این دارو تاثیر الکل و داروهای ضد افسردگی CNS را مضائف میکند. برخی از نمونه های داروهای ضد افسردگی شامل آنتی هیستامینف دارو برای تب یونجه، داروی آلرژی و سرماخوردگی، آرام بخش ها، داروهای خواب آور، داروهای مسکن یا مخدر، داروهای ضد تشنج میباشند. پیش از مصرف مصرف هریک از این داروها، پزشک خود را نسبت به مصرف پرگابالین مطلع سازید.
از مصرف همزمان این دارو با داروهای دیگر (داروهای بدون نسخه، داروهای تجویز شده، داروهای گیاهی، مکمل ها یا ویتامین ها) بپرهیزید، مگر اینکه قبلا در این مورد با پزشک مشورت شده باشد.
 

علیرغم تاثیرات مورد نظر که یک دارو بهمراه دارد، امکان بروز برخی عوارض جانبی ناخواسته نیز وجود دارد. بروز هریک از عوارض زیر نیازمند مراقبتهای پزشکی و مراجعه به پزشک میباشد.
در صورت بروز هریک از این موارد سریعا با پزشک تماس حاصل نمایید:

موارد بیشتر شایع
•    تاری دید یا دوبینی
•    تغییر دید در فواصل دور و نزدیک 
•    تنفس دشوار یا سریع
•    مشکل در تمرکز چشم
•    مشکل حین صحبت کردن
•    سرگیجه
•    ضربان قلب یا پالس نامنظم، سریع، تپنده یا 
•    گرفتگی یا ضعف عضلانی
•    درد در محل تزریق (پس از تزریق به عضله)

بروز ناشناخته
•    تنفس عمیق یا سریع با سرگیجه
•    بیخوابی پا، دست و اطراف دهان

برخی عوارض جانبی نیاز به مراقبت های پزشکی خاصی ندارند و ممکن است در طول مدت درمان از بین بروند. همچنین پزشک مربوطه نیز میتواند با معرفی راه هایی به پیشگیری یا کاهش این عوارض کمک کند. در صورتیکه هریک از عوارض زیر در شما ادامه داشت، با پزشک خود مشورت نمایید:

موارد بیشتر شایع
•    خواب آلودگی
•    سردرد
•    حالت تهوع

در برخی بیماران امکان بروز عوارض دیگر نیز وجود دارد که در اینجا لیست نشده است. در آنصورت به پزشک مراجعه کنید.

اگرچه بی شک هیچ دارویی نباید همزمان مصرف شود، اما در برخی موارد با وجود رخ دادن تداخل دارویی، ممکن است نیاز به مصرف همزمان دو داروی مختلف باشد. در چنین مواردی ممکن است پزشک مربوطه مقدار مصرف دارو را تغییر دهد و یا داروی دیگری تجویز کند. بنابراین در صورت مصرف داروی دیگر آنرا با پزشک خود مطرح سازید. تداخلات دارویی زیر بر اساس اهمیت بالقوه شان انتخاب شده و لزوما همه گیر نمیباشند.

تداخلات دارویی دیگر
بی شک هیچ دارویی را نباید در زمان غذا خوردن یا حوالی آن مصرف نمود چراکه امکان وقوع تداخل وجود دارد. مصرف الکل و تنباکو نیز ایجاد برخی تداخلات میکند. در صورت بروز مشکل یا مصرف مواد غذایی خاص مانند الکل یا تنباکو، مراتب را به پزشک اطلاع دهید.

سایر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات پزشکی دیگر ممکن است بر مصرف این دارو تاثیرگذار باشد. در صورتیکه مشکل پزشکی دیگری دارید، حتما آنرا با پزشک خود مطرح سازید، بویژه موارد زیر:
•    بیماری کلیوی - با احتیاط استفاده کنید. این اثرات دارو ممکن است به دلیل دفع آرام از بدن، افزایش یابد.
•    میاستنی گراویس (ضعف عضلانی شدید) - با احتیاط استفاده کنید. ممکن است این شرایط بدتر شود.