درماتیت

درماتیت نوعی التهاب پوستی است . درماتیت علل مختلفی دارد و به اشکال گوناگونی بروز می کند. این عارضه معمولا همراه با  بثورات  ، خارش ، قرمزی و تورم پوست است .

پوست مبتلا به درماتیت  ممکن است علائمی همچون تاول ، ترشح و پوسته پوسته ریزی داشته باشد  .انواع درماتیت عبارتند از ؛ درماتیت آتوپیک (اگزما)،  درماتیت شوره ای و درماتیت ناشی از تورم و درماتیت آلرژیک ،  هرکدام از این درماتیت ها علائم و نشانه های متفاوتی دارند .

درماتیت نوعی بیماری شایع محسوب میشود  که واگیر دار نیست .انجام اقدامات و درمان های خانگی به تسکین بیماری و کنترل آن کمک خواهد کرد.
 

هر کدام از درماتیت ها علائم و نشانه های متفاوتی دارند و ممکن است در قسمت های مختلف بدن مشاهده شوند . شایع ترین انواع درماتیت عبارتند از:

درماتیت آتوپیک (اگزما) :
 معمولا در ابتدا با قرمزی و خارش پوست شروع می شود و اغلب در قسمتهایی از بدن که خم و راست میشود مانند داخل آرنج، پشت زانوها و جلوی گردن دیده می شود و بهنگام خراشیده شدن ممکن است مایعی از این زخم ها ترشح کند . درماتیت اتوپیک ممکن است  بطور دوره ای عود کرده و سپس فروکش کند .

درماتیت تماسی:
 این بثورات ممکن است در اثر تماس مستقیم پوست با عامل محرک و یا آلرژی زا باشد . این محرکها شامل پیچک سمی و صابون  های شستشوی لباس  می شود .این دانه های قرمز خارش و یا سوزش دارند  و همچنین ممکن است تاول بزنند .

درماتیت سبورئیک:
 این وضعیت باعث قرمزی پوست و شوره سر می شود و معمولا نواحی چرب بدن، مانند صورت، قفسه سینه  و کمر را تحت تاثیر قرار می دهد . این بیماری طولانی مدت ممکن است  بطور دوره ای عود کرده و سپس فروکش کند .این عارضه اغلب در نوزادان شیر خوار دیده می شود.
 

به پزشک مراجعه نمایید اگر :

اگر ناراحتی منجر به بی‌خوابی و اختلال در فعالیت روزانه شود.
اگر پوست شما به شدت دردناک شود.
اگر به عفونت پوستی مشکوک شدید.
 اگر مراقبت‌های حفظ سلامتی شما موفق نباشد.
 

علل بسیاری می تواند منجر به انواع مختلف درماتیت شود از جمله شرایط سلامتی ، آلرژی ها، عوامل ژنتیکی و  محرک ها .

درماتیت آتوپیک (اگزما) : این شکل از درماتیت احتمالا در اثر ترکیبی از عوامل، از جمله پوست های خشک، تنوع ژن،  اختلال سیستم ایمنی بدن، باکتری های پوست و شرایط محیطی ایجاد می شود.

درماتیت تماسی : این شکل از درماتیت در اثر تماس مستقیم با مواد محرک یا آلرژن ها مانند پیچک سمی، طلا  حاوی نیکل، عطر، لوازم آرایشی،  کرم ها و لوسیون ایجاد می شود.

درماتیت سبورئیک : اغلب دارای یک تمایل وراثتی است. در بین افرادی با پوست یا موی چرب شایع است و ممکن است با توجه به فصول سال شدت یابد.
 

عواملی که خطر ابتلا به انواع خاصی از درماتیت را افزایش می دهند ، عبارتند از:

سن : درماتیت در هر سنی دیده می شود ، اما درماتیت اتوپیک (اگزما) معمولا در نوزادان رخ می دهد .

آلرژی و آسم : افرادی که سابقه شخصی یا خانوادگی اگزما، آلرژی، تب یونجه یا آسم دارند ، احتمال ابتلا به درماتیت آتوپیک در آنها بیشتر است .

شغل : مشاغلی که با فلزات یا محلول خاصی در تماس باشند احتمال ابتلا به درماتیت تماسی را افزایش میدهد.

وضعیت سلامتی :احتمال ابتلا به  درماتیت سبورئیک در افراد با بیماری نارسایی احتقانی قلب، بیماری پارکینسون و HIV بیشتر است .
 

خاراندن دانه های قرمز همراه با درماتیت می توانید باعث زخم های باز شود و در نتیجه منجر عفونت شود . این عفونت های پوستی می تواند به تمام بدن شیوع یابد و به ندرت حیات را تهدید کند 

ابتدا به پزشک خانوادگی خود مراجعه کنید .در بعض موارد او شما را نزد متخصص پوست خواهد فرستاد.

سئوالات شما از پزشک
علائم احتمالی بیماری من چیست؟
چه چیزی باعث تحریک این علائم میشود ؟
چه آزمایشاتی باید انجام بدهم ؟
آیا این بیماری طولانی مدت است یا موقت ؟
چه درمان هایی وجود دارد و شما کدامیک را توصیه می کنید ؟ 

سئوالات پزشک از شما
آیا علائم شما  عود می کند و یا نسبتا ثابت هستند؟
هر چند وقت یکبار حمام می کنید؟
از چه محصولاتی بر روی پوست خود استفاده میکنید، از جمله صابون ها، لوسیون ها و لوازم آرایشی؟
آیا از مواد پاکسازی پوست شیمیایی استفاده می کنید؟
آیا  اخیرا شما هر استرس غیر معمول و یا افسردگی قرار گرفته اید ؟
آیا این علائم زندگی یا خواب شما را تحت تاثیر قرار داده است ؟
 

دکترممکن است بعد از صحبت  در مورد علائم  و معاینه پوستی ،درماتیت را تشخیص دهد . او همچنین ممکن است برای رد سایر بیماری های پوستی ، از پوست نمونه برداری کند و یا سایر آزمایشات را برای تکمیل تشخیص تجویز نماید .

پچ تست

در موارد درماتیت تماسی تست حساسیت پوستی، روي پوست شما صورت می‌گیرد تا ماده‌ای کـه بـاعث التهاب پوستی است، معین شود.
 

درمان درماتیت متفاوت است و به علت و تجربه فردی هر شخص بستگی دارد . علاوه بر سبک زندگی و مراقبت در خانه ، بسیاری از برنامه های درمانی درماتیت شامل موارد زیر میشوند :

استفاده از کرم های کورتیکواستروئیدی
استفاده از کرم های خاص و یا لوسیونی که سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد (مهارکننده های نورین)
قراردادن نواحی آسیب دیده در معرض نور طبیعی یا مصنوعی (فتوتراپی)
 

بسیاری از درمان های جایگزین، از جمله موارد زیر، به برخی افراد در مدیریت درمان درماتیت کمک میکند . اما شواهد قطعی وجود ندارد.

مکمل های غذایی مانند ویتامین D و پروبیوتیک ها برای درماتیت اتوپیک
برنج سبوس دار  برای درماتیت اتوپیک
روغن درخت چای به تنهایی و یا ترکیب در شامپو ، برای درماتیت سبورئیک
مکمل های روغن ماهی برای درماتیت سبورئیک
عصاره آلوئه ورا برای درماتیت سبورئیک
 

براي پیشگیری در درماتیت تماسی بايد به موارد زير توجه كرد:

اجتناب از تماس با موادی نظیر پیچک سمی یا صابون‌های تحریک‌کننده

اجتناب از خشک شدن پوست

كاهش دفعات حمام کردن. برای اکثر افراد 2 تا 3 بار حمام در هفته کافی است. مدت زمان حمام 15 دقیقه و در این زمان از آب ولرم برای شست وشوی بدن استفاده شود.

مصرف محدود صابون و شوینده‌های مصنوعی. از صابون‌های ملایم که چربی طبیعی پوست را از بین نمی برند، استفاده شود. صابون فقط در صورت، زیربغل‌ها، نواحی ژنیتال ( تناسلی )، دست‌ها و پاها استفاده شود و سپس با آب به خوبی شسته شوند.

پوست خود را به آرامی توسط حوله و بعد از حمام خشک كنید.

پوست خود را مرطوب نگاه دارید. هنگامی که هنوز پوست شما کمی مرطوب است، با یک روغن یا کرم آن را مالش دهید. به پاها، بازوها و طرفین بدن توجه كنید. اگر پوست شما خشک است، از کرم‌های نرم کننده برای پوست خشک نظیر اولسرین استفاده كنيد.
 

این مراحل می تواند به شما در مدیریت درماتیت کمک کند:

استفاده از داروهای ضد التهاب و محصولات ضد خارش : کرم هیدروکورتیزون یا لوسیون کالامین به طور موقت می تواند التهاب و خارش را کاهش دهد. آنتی هیستامین خوراکی مانند دیفن هیدرامین (بنادریل)، اگر خارش شدید باشد ، مفید است. 

گذاشتن کمپرس سرد و مرطوب : انجام اینکار پوست را تسکین می دهد.

دوش آب گرم 

اجتناب از مالیدن و خاراندن ناحیه آسیب دیده :مناطق خارش دار را با یک پانسمان بپوشانید. ناخن‌های خود را کوتاه كنيد و شب‌ها دستکش بپوشید.

پوشیدن لباس مناسب برای جلوگیری از تعریق بیش از حد.

پوشیدن لباس‌های نازک و نرم برای جلوگیری از تحریک پوستی

اجتناب از محرک‌های دیگر شامل فرش پشمی، لباس و رختخواب پشمی

انتخاب مواد شوینده ملایم : از آنجا که لباس ها، پتو و حوله خود را لمس می کنید، حتی الامکان مواد شوینده ملایم و بدون بو را انتخاب کنید.

مرطوب نگهداشتن  پوست :  به طور معمول استفاده از مرطوب کننده ها می تواند از شدت درماتیت آتوپیک بکاهد . در اشکال خفیف این بیماری، مرطوب کننده ممکن است موثر واقع شوند.

استفاده از تکنیک های مدیریت استرس : عوامل استرس زا و هیجانی می تواند باعث برخی از انواع درماتیت شود . تکنیک های مانند ریلکسیشن یا بیوفیدبک می تواند این شرایط را کنترل کند.