بیماری های عفونی

بیماری های عفونی اختلالاتی هستند که به وسیله موجودات زنده ای مانند باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و انگل ها بروز می کنند. موجودات زنده بسیاری در داخل و یا روی بدن ما زندگی می کنند. این موجودات بی خطر و حتی مفید هستند، اما تحت شرایط خاص برخی از این موجودات باعث بروز بیماری می شوند. 
برخی از بیماری های عفونی از فردی به فرد دیگر قابل انتقال هستند. برخی دیگر به وسیله نیش حشرات یا توسط حیوانات منتقل می شوند. و بعضی از بیماری های عفونی بر اثر مصرف آب یا غذای آلوده یا قرار گرفتن در معرض برخی حیوانات بروز می کنند. 
علائم و نشانه های بیماری های عفونی بستگی به نوع موجودی دارند که باعث بروز آن بیماری شده اند، اما اغلب شامل تب و خستگی مفرط می باشد. عفونت های خفیف با درمان های خانگی و استراحت بهبود می یابند، در حالیکه برخی عفونت های شدید نیاز به بستری شدن دارند. 
بسیاری از بیماری های عفونی، مانند سرخک و آبله مرغان، با واکسیناسیون قابل پیشگیری هستند. شستن مرتب دست ها عامل دیگری است که از بروز بیماری های عفونی پیشگیری می کند. 

هر بیماری عفونی دارای علائم و نشانه های خاص خود می باشد. برخی نشانه های رایج برای تعدادی از بیماری های عفونی عبارتند از: 
•    تب
•    اسهال
•    خستگی و بی حالی
•    درد عضلانی 
•    سرفه کردن 

در صورتی بروز هر یک از عوامل زیر به مراقبت های پزشکی نیاز خواهید داشت: 
•    حیوانی شما را گاز گرفته است. 
•    دچار مشکلات تنفسی شده اید. 
•    به مدت بیشتر از یک هفته سرفه می کنید. 
•    دچار سردردهای شدید و تب شده اید. 
•    دچار تب بی دلیل و طولانی مدت شده اید. 
•    دچار مشکلات بینایی شده اید. 

بیماری های عفونی به دلایل زیر بروز می کنند: 
•    باکتری ها – این موجودات تک سلولی عامل بروز بیماری هایی مانند گلو درد استرپتوکوکی، عفونت های دستگاه ادرار و سل می باشند. 
•    ویروس ها – ویروس ها حتی از باکتری ها کوچکتر هستند و باعث بروز بیماری های زیادی می شوند – که شامل سرماخوردگی های معمول و یا ایدز می شود. 
•    قارچ ها – بسیاری از بیماری های پوستی مانند عفونت های قارچی وپای ورزشکاران، به وسیله قارچ ها ایجاد می شود. انواع دیگر قارچ ها باعث آلودگی ریه یا بیماری سیستم عصبی می شوند. 
•    انگل ها – مالاریا انگل کوچکی است که توسط نیش پشه منتقل می شود. دیگر انگل ها نیز از طریق مدفوع حیوانات به انسان منتقل می شوند. 
تماس مستقیم 
یکی از راه های ابتلا به بیماری های عفونی برقراری تماس مستقیم با انسان یا حیوان مبتلا به این عفونت می باشد. سه راه انتقال مستقیم بیماری های عفونی عبارتند از: 
•    انتقال از شخص به شخص: یکی از رایج ترین راه های انتقال بیماری های عفونی، انتقال مستقیم باکتری، ویروس یا دیگر میکروب ها از شخص به شخص دیگر می باشد. این انتقال زمانی اتفاق می افتد که فرد آلوده را ببوسید، یا وی در مجاورت فرد غیرآلوده سرفه یا عطسه کند. 
این میکروب ها از طریق برقراری رابطه جنسی و تبادل مایعات بدن قابل انتقال می باشند. کسی که میکروبی را انتقال می دهد ممکن است هیچگونه علائمی از بیماری نشان ندهد، اما به راحتی حامل یک بیماری است. 
•    انتقال از حیوان به انسان – اگر یک حیوان آلوده شما را گاز بگیرد یا چنگ بزند – حتی حیوان خانگی شما – می تواند باعث بیماری شما شده و حتی در برخی مواقع کشنده باشد. ضایعات حیوانی نیز می توانند نوعی سیستم انتقال بیماری و آلودگی محسوب شوند. به عنوان مثال با تمیز کردن محل زندگی گربه ممکن است به عفونت توکسوپلاسموزیس دچار شوید. 
•    از مادر به جنین – یک خانم باردار می تواند میکروب ها را به جنین خود انتقال دهد و باعث بروز بیماری های عفونی در جنین متولد نشده خود شود. برخی از میکروب ها از طریق جفت منتقل می شوند. میکروب های واژن نیز در زمان تولد قابل انتقال به نوزاد می باشند. 
تماس غیرمستقیم 
بیماری های ناشی از موجودات زنده به طور غیر مستقیم نیز قابل انتقال می باشند. بسیاری از میکروب ها ممکن است بر روی یک شی بی جان مانند میز، دستگیره در یا دسته شیر آب قرار گرفته باشند. 
زمانی که دستگیره در را لمس می کنید که قبلا توسط یک فرد بیمار یا سرماخورده لمس شده باشد، ممکن است میکروب هایی که وی از خود بر جای گذاشته، به بدن شما نیز منتقل شوند. سپس اگر قبل از شستن دست هایتان، چشم، بینی یا دهان خود را لمس کنید، شما نیز مبتلا به این بیماری خواهید شد. 
نیش حشرات 
برخی میکروب ها توسط حشراتی مانند پشه، مگس، شپش یا کنه منتقل می شوند. پشه باعث انتقال بیماری مالاریا یا ویروس وست نیل شود. کنه نیز حامل ویروسی است که باعث بروز بیماری لایم خواهد شد. 
آلودگی مواد غذایی 
یکی دیگر از عواملی که باعث بروز بیماری می شود غذا و آب آلوده می باشد. این مکانیزم انتقال باعث آلوده شدن افراد زیادی توسط یک منبع می شود. به عنوان مثال اشریشیا کلی (E. coli) یک باکتری موجود در برخی مواد غذایی خاص می باشد – مانند همبرگر پخته یا آب میوه پاستوریزه. 

گرچه تمام افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری های عفونی هستند، اما اگر سیستم ایمنی شما ضعیف باشد یا به درستی کار نکند، احتمال بروز این بیماری ها بیشتر خواهد بود. عواملی که باعث بروز مشکل در سیستم ایمنی می شوند، عبارتند از: 
•    مصرف داروهای استروئیدی یا دیگر داروهایی که باعث ضعف سیستم ایمنی می شوند، مانند داروهای ضد رد برای پیوند عضو. 
•    مبتلا به بیماری ایدز هستید. 
•    مبتلا به سرطان یا دیگر اختلالاتی هستید که سیستم ایمنی شما را تحت تاثیر قرار می دهد. 
به علاوه دیگر بیماری ها و اختلالات پزشکی نیز شما را در معرض ابتلا به عفونت های مختلف قرار می دهد، مانند قرار دادن برخی دستگاه های پزشکی در بدن، سوء تغذیه و افزایش سن. 

اکثر بیماری های عفونی دارای پیامدهای خفیفی هستند. اما برخی عفونت ها – مانند ذات الریه، ایدز و مننژیت – بسیار خطرناک خواهند بود. برخی از عفونت ها در بلند مدت خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند، از جمله: 
•    ویروس پاپیلومای انسانی با سرطان دهانه رحم در ارتباط می باشد. 
•    هلیکوباکتر پیلوری منجر به بروز سرطان معده و زخم های گوارشی می شود. 
•    هپاتیت B و C منجر به سرطان کبد خواهند شد. 
علاوه بر این، برخی بیماری های عفونی به نظر می رسد درمان شده اند، اما در آینده ممکن است مجددا بروز کنند –گاهی حتی پس از 10 سال. به عنوان مثال فردی که زمانی به آبله مرغان مبتلا شده، پس از مدتی احتمال بروز زونا در بدن وی خواهد بود. 

برای صرفه جویی در وقت خود و استفاده از زمان ملاقات با پزشک، با آمادگی کامل به پزشک مراجعه کنید و تمام علائم خود را یادداشت کنید.

پزشک آزمایش ها و تصویربرداری های مختلفی را تجویز خواهد تا علت بروز علائم را کشف کند. 
آزمایش ها 
بسیاری از بیماری های عفونی دارای علائم مشابه می باشند. نمونه هایی از مایعات بدن بیمار می تواند شواهدی مربوط به میکروب عامل بیماری را مشخص کند. این به پزشک کمک می کند تا درمان ماسب را برای بیمار انتخاب کند. 
•    آزمایش خون – تکنیسین با وارد کردن سوزن به به داخل رگ، و معمولا رگ بازو، نمونه ای از خون بیمار را می گیرد. 
•    آزمایش ادرار – این آزمایش بدون درد بوده و بیمار نمونه ای از ادرار خود را به آزمایشگاه تحویل می دهد. برای پیشگیری از افزوده شدن برخی آلودگی ها به ادرار از بیمار خواسته می شود تا ناحیه تناسلی خود را با پد ضد عفونی کننده پاک کند. 
•    سواب گلو – نمونه ای از گلوی بیمار یا دیگر قسمت های مرطوب بدن وی با استفاده از یک سواب ضدعفونی شده، گرفته می شود. 
•    نمونه مدفوع – در این آزمایش نمونه مدفوع بیمار مورد آزمایش های مربوط به انگل و دیگر موجودات قرار می گیرد. 
•    مایع نخاعی (پونکسیون کمری) – در این روش یک سوزن به دقت وارد فاصله بین استخوان های ستون فقرات شده و نمونه ای از مایع نخاعی بیمار گرفته می شود. در این روش از بیمار خواسته می شود به پهلو دراز بکشد، در حالیکه زانوهای وی به سمت قفسه سینه اش جمع شده اند. 
اسکن های تصویری 
فرایندهای تصویری – مانند استفاده از اشعه X، سی تی اسکن و MRI – به تشخیص درست بیماری و رد کردن عوامل دیگر کمک می کند. 
نمونه برداری 
در این روش نمونه ای از بافت کوچک بدن از یک قسمت از اندام داخلی مورد آزمایش قرار می گیرد. به عنوان مثال نمونه برداری بافت ریه به تشخیص قارچ هایی کمک می کند که عامل بروز ذات اریه بوده اند. 

شناخت میکروب عامل بروز بیماری به پزشک کمک می کند تا درمان مناسب تری را انتخاب کند. 
آنتی بیوتیک ها 
آنتی بیوتیک ها در گروه های مختلف تقسیم بندی می شوند. باکتری ها نیز با هم در گروه های مشابه قرار می گیرند، به عنوان مثال استرپتوکوک یا باکتری E. coli. 
برخی از باکتری ها نیز در طبقات خاصی از آنتی بیوتیک ها قرار می گیرند. اگر پزشک نسبت به نوع باکتری عامل آگاه باشد، درمان دقیق تری انجام خواهد شد. 
آنتی بیوتیک ها معمولا برای عفونت های باکتریایی استفاده می شوند، زیرا این داروها تاثیری بر روی بیماری هایی که به وسیله ویروس ها به وجود آمده اند، تاثیری ندارد. اما گاهی تعیین نوع میکروب مشکل خواهد بود. به عنوان مثال برخی از انواع ذات الریه به وسیله ویروس بروز می کنند در حالیکه عامل بروز برخی دیگر باکتری ها می باشند. 
استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها باعث ایجاد مقاومت باکتری ها در مقابل  آنها می شود و این امر فرایند درمان را دشوار می سازد. 
ضد ویروس ها 
داروهایی برای درمان برخی از ویروس ها و نه تمام آنها وجود دارند. مثال هایی از بر خی ویروس های رایج عبارتند از: 
•    ایدز ( HIV/AIDS)
•    تبخال
•    هپاتیت B
•    هپاتیت C
•    آنفلوآنزا 
ضدقارچ ها 
ضدقارچ های موضعی برای درمان عفونت های قارچی پوست و ناخن استفاده می شوند. برخی عفونت های قارچی، مانند قارچ هایی که بر روی ریه یا غشاهای مخاطی تاثیر می گذارند، با یک ضد قارچ خوراکی قابل درمان هستند. عفونت های شدید اندام داخلی، به خصوص در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، داروهای ضد قارچ داخل وریدی استفاده می شوند. 
ضد انگل ها 
برخی بیماری ها، از جمله مالاریا، توسط انگل های کوچک ایجاد می شود. گرچه داروهایی برای درمان این بیماری وجود دارد، اما برخی از انواع این انگل ها در مقابل داروها مقاوم هستند. 

در مورد سبک زندگی و مراقبت از فرد مبتلا به بیماری های عفونی با پزشک مشورت کنید. 

برخی محصولات برای کمک به دفع بیماری های شایع، مانند سرماخوردگی یا آنفلوآنزا، وجود دارند. گرچه برخی از آنها در آزمایش های اولیه امیدوار کننده به نظر می رسیدند، اما مطالعات بعدی نشانگر نتایج منفی بوده است. تحقیقات بیشتری در این زمینه باید انجام شود. 
برخی داروها که برای پیشگیری یا کوتاه کردن دوره عفونت مورد بررسی قرار گرفته اند، عبارتند از: 
•    روی (زینک)
•    سیر
•    ویتامین C
•    ویتامین D
قبل از مصرف هر دارو یا محصولی که گفته می شود باعث بهبود سیستم ایمنی خواهد شد، با پزشک خود مشورت کنید. برخی از این محصولات باعث بروز واکنش های حساسیتی می شوند یا ممکن است با دیگر داروها تداخل داشته باشند. 

با رعایت بهداشت و شستن مداوم دست ها می توانید از بروز برخی بیماری های عفونی پیشگیری کنید. برای اطلاعات بیشتر در زمینه پیشگیری از بیماری های عفونی با پزشک مشورت کنید.

در مورد همراهی و حمایت از فرد مبتلا به بیماری های عفونی با پزشک مشورت کنید.