خارش شناگران

خارش شناگران جوش های خارشی هستند که پس از شنا یا آب تنی ایجاد میشوند.و درماتیت سرخ نیز نامیده میشود،خارش شناگران معمولا در آب دریاچه ها و استخرها معمول است اما گاهی در آب شور نیز اتفاق می افتد.
خارش پوستی جوشی است که معمولا توسط واکنش آلرژیک به انگل هایی ایجاد میشود که درهنگام شنا یا آب تنی در آب گرم به زیر پوست شما نفوذ میکنند.
انگل هایی که موجب خارش شناگران میشوند،معمولا در مرغ آبی و برخی حیوانات زندگی میکنند.این انگل ها میتوانند در آب رها شوند.انسان میزبان مناسبی نیست به همین علت انگل ها در همان زمانی که روی پوست هستند به سرعت میمیرند
خارش شناگران ناراحت کننده است اما معمولا پس از چند روز خود به خود از بین میرود.در همان حال میتوانید این خارش را با داروهای با نسخه یا بدون نسخه کنترل کنید
 

جوش های خارشی مرتبط با خارش شناگران شبیه به برآمدگی یا تاول های قرمز رنگی هستند.ممکن است چند دقیقه یا چند روز پس از شنا یا آب تنی در آب آلوده ظاهر شوند.
خارش شناگران معمولا فقط در پوست در معرض قرار گرفته ایجاد میشود(پوست بدون پوشش)علائم و نشانه های خارش شناگران معمولا با هربار قرار گرفتن در معرض انگل ها بیشتر میشوند.
 

چنانچه پس از شنا جوش هایی ظاهر شد که بیش از 3 روز دوام آوردند با پزشک خود در میان بگذارید.اگر متوجه چرک در جوش ها شدید با پزشک خود مشورت کنید.ممکن است به یک متخصص عارشه هایی پوستی ارجاع داده شوید

انگل هایی که منجر به خارش شناگران میشوند در خون مرغ دریایی و حیواناتی که نزدیک دریاچه و برکه زندگی میکنند،حیات دارند
به طور مثال:
•    غاز
•    اُردک
•    جوجه 
•    اسب آبی
•    موش آبی
تخم انگل ها از طریق صورت میزبان وارد آب میشوند.پیش از پرندگان،حیوانات یا انسان های آلوده ،تخم انگل باید برای مدتی درون نوعی حلزون زندگی کند.این حلزون ها معمولا در سواحل زندگی میکنند که توضیح داده شد چرا عفونت غالبا در آب های کم عمق رخ میدهد
خارش شناگران قابل سرایت نیست پس لازم نیست نگران ابتلا به این خارش از یک شخص دیگر شوید
 

انگلی که موجب خارش شناگران میشود معمولا در خون مرغ دریایی و حیواناتی که نزدیک دریاچه ها و برکه ها زندگی میکنند حیات دارد.هرچه زمان بیشتری در آب های آلوده سپری کنید،در معرض بیشتری برای ابتلا به خارش شناگران قرار میگیرید.کودکان ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند چرا که تمایل دارند در آب های کم عمق شنا کرده و خود را با حوله خشک نمیکنند.
برخی افراد بیش از دیگران نسبت به خارش شناگران حساس هستند.و این حساسیت میتواند هنگامی که در معرض این انگل ها قرار میگیرند افزایش یابد
 

خارش شناگران معمولا منجر به عواقب و پیامدهای خاصی نمیشود اما چنانچه به طور مرتب خود را بخارانید ممکن است پوست عفونت زده شود.از خاریدن جوش های ناشی از این خارش اجتناب کنید.

ممکن است در ابتدا با پزشک عمومی خود ملاقاتی داشته باشید سپس به یک متخصص عارضه های پوستی ارجاع داده شوید

چه کاری میتوان انجام داد؟
پیش از قرار ملاقات با پزشک،به سوالات زیر پایخ دهید
•    چه زمانی برای اولین بار دچار این علائم شدید؟
•    آیا اخیرا در نواحی باز شنا یا آب تنی کرده اید؟
•    آیا شخص دیگری که با شما شنا کرده است نیز دچار این جوش ها شده است؟
•    به طور مرتب چه داروها یا مکمل هایی مصرف میکنید؟

چه انتظاری باید از پزشک داشت؟
سوالات پزشک از شما:
•    آیا علائم شما مداوم بوده اند یا گاه به گاه؟
•    آیا به نظر میرسد چیز خاصی علائم شما را بهتر میکند؟
•    آیا به نظر میرسد چیز خاصی علائم مشا را بدتر میکند؟

تشخیص خارش شناگران میتواند چالش برانگیز باشد،چرا که این جوش میتوانند نشانگر مشکل دیگری نیز باشند،مانند مسمومیت در اثر گیاه عشقه.
آزمایش خاصی برای تشخیص خارش شناگران وجود ندارد.
 

خارش شناگران معمولا پس از یک هفته خود به خود از بین میرود.در همان حال میتوانید از آنتی هیستامین ها یا کِرِم های ضدخارش مانند آنهایی که حاوی کالامین هستند برای کنترل خارش استفاده کنید.چنانچه خارش شما وخیم و حادّ بود،ممکن است پزشک شما دارویی هایی برایتان تجویز کند

موارد زیر ممکن است به کاهش خارش کمک کند:
•    کِرِم یا دارو استفاده کنید
•    ناحیه را نخارانید
•    ناحیه آسیب دیده را با کیسه حمام تمیزی بپوشانید
•    خود را با نمک اسپوم،جوش شیرین یا بلغور جو بشویید
•    ترکیبی از جوش شیرین و آب ساخته و سپس آن را به محل آسیب دیده بزنید.
 

انگلی که موجب خارش شناگران میشود معمولا در خون مرغ دریایی و حیواناتی که نزدیک دریاچه ها و برکه ها زندگی میکنند حیات دارد.برای کاهش خطر ابتلا:
•    محل شناکردن خود را به دقت انتخاب کنید. در مناطقی که نشانه و علائم خارش شناگران وجود دارد شنا نکنید.همچنین از شنا و آب تنی در باتلاقی هایی که حلزون در آن پیدا میشود اجتناب کنید.
•    در صورت امکان از سواحل دوری کنید. چنانچه شناگر ماهری هستید،نواحی عمیق آب را برای شنا انتخاب کنید.چنانچه زمان بیشتری را در آب های گرم و نزدیک آب های کم عمق سپری کنید در معرض خطر قرار میگیرید.
•    پس از شنا،استحمام کنید. پس از ترک آب فورا نواحی بدون پوشش پوست را با آب پاکیزه بشویید.سپس به آرامی پوست را با حوله خشک کنید.پس از آن لباس شنای خود را بشویید.
•    برای پرندگان غذا نبرید. به پرندگان و اردک های اطراف محل شنا را غذا ندهید
•    از ضد آفتاب استفاده کنید. این کِرِم ها نشان داده اند که از پوست در برابر انگل ها محافظت میکنند.