زایده ی استخوانی

زایده ی استخوانی برآمدگی های استخوانی هستند که در امتداد لبه ی استخوان ها ایجاد می شوند. زایده ی استخوانی عموما زمانی اتفاق می افتد که دو استخوان در مفصل با هم تماس داشته باشند. همچنین می تواند روی استخوان های ستون فقرات نیز اتفاق بیفتد. 
علت اصلی زایده ی استخوانی آسیب مفصل ناشی از آماس مفصلی است. بیشتر زایده های استخوانی هیچ علائمی ندارند و ممکن است تا سال ها شناسایی نشوند. همچنین ممکن است به درمان احتیاج نداشته باشند. تصمیم برای درمان آنها به محل ایجادشان و میزانی که بر سلامتی فرد تاثیر می گذارند بستگی دارد.
بیشتر زایده های استخوانی هیچ علائم و نشانه ای ندارند. ممکن است زایده ی استخوانی تا زمانی که تصویر اشعه ی ایکس برای تشخیص بیماری های دیگر رشد آن را آشکار نکند، شناسایی نگردد.در برخی موارد هرچند، زایده ی استخوانی می تواند باعث ایجاد درد و بی حرکتی در فرد شود. 
 

برخی علائم به خصوص به جایی بستگی دارد که زایده ی استخوانی در آن اتفاق افتاده است. مانند:
•    زانو. زایده ی استخوانی در زانو می تواند باعث درد در هنگام خم و راست کردن پا شود. برآمدگی های استخوانی می توانند برای استخوانی ها و تاندون هایی که حرکت نرم زانو را موجب می شوند مزاحمت ایجاد کنند.
•    ستون فقرات. زایده ی استخوانی در مهره های کمر می تواند فاصله ی بین مهره های ستون فقرات را نازک کند. این زایده های استخوانی می توانند فشار آوردن به ستون فقرات و ریشه های عصبی آن شده و باعث ضعف یا بی حسی در دست و پا شود.
•    کفل. زایده ی استخوانی می توانند باعث درد در هنگام حرکت کفل شود هرچند فرد درد را در زانو احساس کند. بسته به جایشان زایده ی استخوانی می تواند دامنه ی حرکت مفصل کفل را کاهش دهد.
•    شانه. زایده ی استخوانی می تواند  باعث ساییدگی ماهیچه ی گردهنده شود، گروهی از ماهیچه ها و تاندون ها که به کنترل حرکت شانه کمک می کنند. این امر می تواند باعث ورم و پارگی در ماهیچه های گردنده شود.
•    انگشت ها. با ظاهر شدن به شکل توده های سفت زیر پوستی زایده ی استخوانی می تواند باعث برجسته به نظر رسیدن مفاصل انگشت شود. 

 

اگر در یک یا چند مفصل درد یا ورم دارید و یا در حرکت دادن یک مفصل دچار دشواری حرکت دادن هستید، به پزشک مراجعه نمایید. درمان به موقع و سریع می تواند جلو آسیب های بعدی به مفصل را بگیرد.
 

آسیب مفصلی ناشی از آماس مفصلی شایع ترین علت زایده ی استخوانی است. در حالی که آماس مفصلی غضروف بالشکتی سر استخوان را از بین می برد، بدن شروع به ایجاد زایده ی استخوانی در ناحیه ی آسیب دیده می کند تا فضای از دست رفته را بازسازی کند. 

ابتدا به پزشک عمومی مراجعه نمایید. او ممکن است شما را به یک متخصص تشخیص و درمان بیماری های مفصلی ارجاع دهد.
در زیر به برخی اطلاعات که به شما برای اماده شدن پیش از ملاقات با پزشک کمک می کند اشاره شده است.

آنچه می توانید انجام دهید
•    علائمتان را فهرست کنید. و مدت زمانی که آنها را دارید.
•    اطلاعات پزشکی کلیدی را یادداشت نمایید. شامل دیگر وضعیت های گزشکی که دارید، تمام دارو ها و مکمل هایی که مصرف می کنید و سابقه ی خانوادگی بیماری های مفصلی یا استخوانی.
•    آسیب ها و جراحت های اخیر را یادداشت نمایید. آنهایی که به مفصل آسیب رسانده اند.
•    سوالاتی را که می خواهید از پزشک بپرسید یادداشت نمایید. ایجاد فهرستی از سوالات به استفاده ی بهینه از زمان ویزیت کمک می کند.

در زیر به سوالات پایه ای که باید از پزشک در حین آزمایش مفصل پرسید اشاره شده است. اگر سوال دیگری پیش آمد در پرسیدنش تردید نکنید.
•    محتمل ترین دلیل علائم و نشانه هایم چیست؟
•    آیا دلیل دیگری هم وجود دارند؟
•    به چه آزمایش هایی نیاز دارم؟
•    چه راه درمانی را پیشنهاد می کنید؟
•    من دچار مشکلات پزشکی دیگری نیز هستم. چگونه می توانم هردو آنها را با هم مدیریت کنم؟
•    فکر می کنید چه مدت طول می کشد تا علائم بهبود یافته و درمان شوند؟
•    اگر دارویی پیشنهاد می کنید، عوارض جانبی ان چیست؟
•    آیا جراحی نیز جزو گزینه های درمان هست؟ چرا و چرا نه؟
•    چه مراقبت هایی را باید انجام دهم تا علائم را بهتر مدیریت کنم؟
•    کی به کی مرا برای بررسی روند وضعیت ملاقات می کنید؟
•    آیا نیازی به مراجعه به متخصص هست؟

انتظاراتی که می توان از پزشک داشت

پزشک ممکن است تعدادی سوال از شما بپرسد. آمادگی برای پاسخ دادن به آنها به استفاده ی بهینه از وقت ملاقات کمک شایانی می کنید. پزشک ممکن است بپرسد:
•    علائمتان چیست؟
•    در ابتدا چه زمانی متوجه علائم شدید؟ 
•    دردتان چقدر شدید است؟
•    آیا در حرکت دادن مفصل آسیب دیده مشکلی دارید؟
•    آیا علائمتان فعالیت های روزانه تان را تحت تاثیر قرار داده است؟
•    اگر درمان های خانگی را امتحان کرده اید کدامشان کمک کرده اند؟
•    ورزش روزمره تان چیست؟

 

حین آزمایش فیزیکی پزشک دور مفصل را لمس می کند تا نقطه ی اصلی درد را پیدا کند. گاهی اوقات پزشک می تواند زایده استخوانی را با دست احساس کند.
پزشک ممکن است دستور اشعه ی ایکس یا دیگر تصویر برداری ها را بدهد تا تصویر مفاصل و استخوان ها را ببیند.
 

اگر زایده ی استخوانی باعث ایجاد درد شود پزشک ممکن است مسکن های موضعی مانند استومینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن سودیوم را تجویز نماید. زایده ی استخوانی که دایره ی حرکتی را محدود کند یا به عصب ها فشار وارد نماید ممکن است به جراحی احتیاج داشته باشد.