آزمون به تعویق انداختن امور
10 سوال
اگر به دورانی كه پشت سر گذاشتهايم نظري بيندازيم، ميبينيم كه فرصتها و موقعيتهاي طلايي زيادي وجود داشته اما ما با طفره رفتن فرصتها را يكي پس از ديگري از دست دادهايم كه امروز افسوس و حسرتش را ميخوريم. واژه procrastination يا به تعويق انداختن، امروزه به عنوان يك بيماري در عرصه روانشناسي حرفهايي براي گفتن دارد و آنهايي كه به اين عادت ويرانگر خو گرفتهاند متوجه عوارض خطرناك و آسيبهاي شديد روحي – رواني آن نيستند. علت به تعويق انداختن امور جاري ناشي از تنبلي يا عدم مسووليتپذيري، ترس، اجتناب از دردهاي سطحي، بيانضباطي و كوچك شمردن موقعيتهاي مقتضي است. مثل گفتنيهايي كه گفته نشد، ديدنيهايي كه ديده نشد، خوردنيهايي كه خورده نشد، آزمايشاتي كه بايد در روز به خصوصي ميداديد، چيزهايي كه بايد در سالهاي قبل ياد ميگرفتيد، چيزهايي كه بايد با همان پولي كه داشتيد ميخريديد و دلهايي كه بايد همان سالها به دست ميآورديد. به تعويق انداختن، يك ادراك و يك باور غلط قدرتمند و بازدارنده است. اين گونه افراد نميدانند كه ترس از دردهاي بالقوهاي كه بعدا برايشان پيش ميآيد ترسي است واقعي و آنها بايد متوجه چنين ترسي كه ترسناك هم هست، باشند. مثل ترس از عدم فرصت براي جبران، مواخذه خود، از دست دادن توان براي دوباره ساختن و ترس از غيرممكن شدن. اينگونه افراد خيلي از مسووليتهايشان را به بهانه دستيابي به آرامش پشت گوش مياندازند و با توجيهاتي مثل بيعلاقگي به امور دنيوي، قناعت و رضايت از آنچه دارند، شيوه درويش مسلكي در پيش ميگيرند و خود را از ديدگاه خود به آرامش ميرسانند، اما نميدانند روزي از آنها خواسته ميشود كه چرا به وظايف اساسي خود عمل نكردهاند. كارهاي مان را به موقع انجام دهيم و نيمه كاره رها نكنيم. يك تابلوي زيبا تهيه كنيم و در وسط آن با خطي درشت و خوانا بنويسيم همين حالا. آن را در جايي نصب كنيم كه بيشتر در معرض ديدمان قرار ميگيرد و بعد ليستي از كارهاي در دست اقدام و نيمه تمام تهيه كرده و آنها را به ترتيب اولويت ضربدر بزنيم و يكييكي تمامشان كنيم. در غير اين صورت باز دچار بيماري به تعويق انداختن خواهيم شد، مطمئن باشيد اگر غير از اين عمل كنيد خيلي از كارهايتان فراموش ميشود. دردهاي كوچك را كه ظاهرا در كارهاي روزمره احساس ميكنيم به جان بخريم. اين دردها نبايد رشد كنند، بزرگ شوند و مصيبت گردند. اين حرفها را سرسري نگيريد يك بار ديگر پشيمانيهاي بزرگ خود را مرور كنيد و ببينيد آيا آنها اول به صورت اموري ساده و قابل حل در دستان حلال شما نبودند كه شما آنها را نديده گرفتيد؟! ما حداقل روزانه چندين مورد از اين فرصتهاي به ظاهر بياهميت داريم كه به آنها نميپردازيم و پس از گذشت سالها بايد تاوان بزرگي پس بدهيم. از همين امروز به عواقب كارهاي انجام نشدهاي كه امروز بايد انجام ميداديد، فكر كنيد. شايد كمي ترس در اينجا لازم باشد هر چند كه واقعا بايد از آنها ترسيد، پس همين حالا شروع كنيد. فرمولي را كه پيش رو داريد از لابهلاي عاداتي كه معمولا اينگونه افراد دارند تهيه و تنظيم شده است. با انجام این تست بررسی کنید که آيا شما هم اهل به تعويق انداختن كارهايتان هستيد يا خير.
1- وقتي كاري برايم پيش ميآيد بستگي به حوصلهام دارد كه همان موقع انجام دهم يا خير.
2- عادت دارم براي انجام كارهايم آنها را به بخش هاي كوچكتري تقسيم كنم.
3- من ساعات بالا بودن روحيات خود را ميشناسم.
4- بيشتر در انجام دادن و به ثمر رسيدن كارهايم به معجزه اعتقاد دارم.
5- اگر جزييات كاري برايم كاملا مشخص نباشد آن را انجام نميدهم.
6- عادت دارم چند كار را با هم و همزمان انجام دهم.
7- فضايي را كه قرار است كاري در آن انجام دهم اول مرتب ميكنم.
8- شروع و خاتمه كارم را زمانبندي ميكنم.
9- از ديگران ميخواهم وظايفم را به من تذكر دهند و از آن استقبال ميكنم.
10- برنامه خاصي براي تشويق خود دارم.