آیا آرزوی داشتن باغچه ایی در حیاط خود دارید و به دلیل داشتن آلرژی از آن محرومید؟ در این مقاله چند ترفند ساده آموزش داده می شود تا با کنترل علایم آلرژی به این آرزوی _ به ظاهر محال_ خود برسید.
1) انتخاب کردن گیاهان مناسب
- کاشتن گیاهان دارای گل های روشن و معطر. به طور کلی، گیاهان گلدار توسط حشرات، نه باد، گرده افشانی می شوند. گرده آنها معمولا به حدی بزرگ است که در هوا پخش نمی شود و علایم آلرژی را تحریک نمی کند.
- کاشتن گیاهان بومی. رشد این نوع گیاهان راحت تر است، چرا که با آب و هوا ی موجود منطبق و سازگار شده اند. گیاهان غیر بومی به تلاش بیشتری برای سازگاری نیاز دارند که این فشار ممکن است باعث انتشار گرده ی بیشتری شود.
- کاشتن درختان ماده. این مطلب شاید عجیب به نظر برسد، اما، و در اغلب موارد، گرده افشانی توسط درختان نر انجام می گیرد؛ فروشندگان ممکن است این گیاهان نر را "بی هسته" یا "بی ثمر" معرفی کنند. چنانچه می خواهید تنفس راحت تری داشته باشید، گیاه ماده بکارید_ زیرا گرده افشانی ندارند.
- پاک کردن حیاط، باغچه، و یا باغ از گیاهان و درختان دارای حجم گرده افشانی بالا. اگر نمی توانید از آنها دل بکنید، حداقل دور از پنجره ها و درها بکاریدشان تا گرده به داخل خانه نیاید. به یاد داشته باشید که این امر شما را از گرده درختان باغ همسایه محافظت نمی کند.
انتخاب های مناسب عبارتند از:
- گیاهان گلدار: بگونیا، زعفران، نرگس زرد، بابونه، گل شمعدانی، گیاه هوستا، امپاتیانس، عنبیه، سوسن، بنفشه فرنگی یا سه رنگ، گل تلفونی، گل اطلسی، فلوکس، مریم گلی، گل میمون، گل آفتابگردان، و لاله
- چمن: چمن تزیینی و بلند سنت آگوستین
- بوته : آزالیا، شمشاد، هر نوع گیاه یا بوته یا درخت از جنس بامیه از خانواده پنیر کیان_ انواع ختمی نیز در این گروه است_ و ادریسی
- درخت: سیب، گیلاس، زغال اخته یا درخت سرخک، مگنولیا، آلو، و افرای قرمز
انتخاب های نامناسب_ که احتمال بروز علایم آلرژی را افزایش می دهند_ عبارتند از:
درخت: انواع نر درختان زبان گنجشک، راش، سدر، تبریزی ( به ویژه تبریزی پنبه زا)، افرا، بلوط، زیتون، گردو، و بید
بوته: سرو، سرو کوهی و درخت عرعر
چمن: برمودا، جانسون، چاودار، بلوگراس، و تیموتی
2) آماده شدن برای باغبانی
- مصرف کردن داروهای ضد حساسیت. مصرف آنها را حدود یک هفته قبل از شروع دوره ی آلرژی آغاز کنید.
- باغبانی هنگام کاهش تعداد گرده ها. معمولا، اواخر عصر، بهترین زمان برای باغبانی است. تعداد گرده در صبح و وسط روز در بالاتر حد خود است.
- بررسی کردن وضعیت هوا. تعداد گرده ها در روزهای سرد، ابری، و یا مرطوب پایین تر است. تعداد آنها در روز های خشک و بادی بیشتر است.
- پوشیدن لباس مناسب. پیراهن آستین بلند و شلوار بپوشید تا از پوست در مقابل مواد حساسیت زا محافظت کنند. دستکش بپوشید و عینک آفتابی یا عینک ایمنی به چشم بزنید. برای ممانعت از ورود گرد و غبار به بینی و دهان، ماسک استفاده کنید.
- لمس نکردن چشم و صورت. تا زمانی که بیرون از خانه کار می کنید، به ویژه باغبانی، به چشم و صورت خود دست نزنید.
- کوتاه نکردن چمن ها. اگر آلرژی دارید نباید خودتان چمن ها را کوتاه کنید. زدن چمن باعث پخش شدن گرده ها _ نه فقط گرده چمن ها_ در هوا می شود. برای اینکار کسی را استخدام کنید و یا از دیگر عضو خانواده که حساسیت ندارد بخواهید که این مسئولیت را به عهده بگیرد.
3) تمیز کاری پس از باغبانی
باغبانی، در اینجا به طور خاص وگرنه هر فعالیتی خارج از خانه، به معنای نشستن گرده و دیگر مواد حساسیت زا روی پوشش و بدن است. برای جلوگیری از شروع علایم آلرژی باید به سرعت از شر این مواد حساسیت زا راحت شد و آنها را خارج از خانه باقی گذاشت.
- گذاشتن دستکش و ابزار باغبانی بیرون از خانه. این امر باعث به جا گذاشتن محرک های حساسیت در بیرون از خانه می شود.
- عوض کردن لباس ها. سعی کنید خارج از خانه لباسهایی که باغبانی کرده ایید را در آورید. سپس، آنها را داخل کیسه ایی بگذارید و یک راست به سمت لباسشویی رفته و آنجا تخلیه کنید.
- دوش گرفتن. به محض ورود به خانه به سمت حمام بروید و پوست و موهای خود را بخوبی بشویید تا هیچ گرده ایی روی بدن و مو باقی نماند. اینکار را قبل از خواب انجام دهید_ در غیر این صورت، در طول شب از بالش خود آلرژن ها یا مواد حساسیت زا را استنشاق خواهید کرد.
.jpg "نقش تستوسترون در بدن شما")
