پریودنتیت ، همان بیماری لثه نامیده میشود . عامل ایجاد کننده این بیماری ، باکتریایی هستند که در محیط دهان وجود داشته و به بصورت لایه بیرنگ و چسبنده به هم بر روی سطح دندان و لثه تجمع می یابند. اگر التهاب لثه با عدم رعایت بهداشت دهان و دندان ماندگار شود ، عفونت به بافتهای عمیق تری چون استخوان دندان سرایت نموده و در نهایت منجر به التهاب لثه ، لقی و از دست دادن دندان می گردد.
تفاوت بین التهاب لثه و پریودنتیت
التهاب لثه معمولا قبل از پریودنتیت رخ می دهد . گرچه ، مهم است بدانید که همیشه التهاب لثه منجر به پریودنتیت نمی شود. در مراحل اولیه التهاب لثه ها، پلاک میکروبی باعث التهب لثه شده و به راحتی در حین مسواک زدن شروع به خونریزی می کند .
هنگامی که التهاب لثه درمان نشود، می تواند منجر به پریودنتیت شود . در یک فرد مبتلا به پریودنتیت، لایه داخلی لثه و استخوان از دندان ها جدا می شود و فضای کوچکی مابین آنها بوجود می آید . در بین این فضاهای کوچک (بین دندانها و لثه ها) خرده های غذا باقی می ماند و باعث بروز عفونت می شود.گرچه سیستم ایمنی بدن با رشد باکتری ها و پلاکهایی که زیر خط لثه تجمع کرده اند ، مبارزه می کند.
عوامل موثردر بیماری های لثه
پلاک علت اصلی بیماری های لثه محسوب می شود . گرچه ، عوامل دیگری می تواند منجر به بیماری پریودنتال شود به عنوان مثال :
تغییرات هورمونی:
به عنوان مثال این تغییرات در دوران بارداری، بلوغ، یائسگی و قاعدگی ماهانه رخ می دهد. در این دوره های زمانی لثه حساس تر شده و در نهایت می تواند منجر به التهاب لثه شود.
بیماری ها :
بیماری هایی مانند سرطان ، HIV و یا دیابت خطر ابتلا به عفونت، از جمله بیماری های پریودنتال را افزایش می دهد.
داروها :
برخی داروها، مانند داروهای ضد تشنج دیلانتین و داروی ضد آنژین ، پروکاردیا و آدالت می تواند باعث رشد غیر طبیعی بافت لثه شود.
استعمال دخانیات:
سیگار کشیدن بافت لثه را سخت میکند و می تواند باعث عفونت و التهاب لثه شود.
عدم رعایت بهداشت دهان و دندان :
رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان از جمله عدم استفاده از مسواک و نخ دندان در طی روز،ممکن است منجر به التهاب لثه شود.
سابقه خانوادگی:
سابقه خانوادگی بیماری های مربوط به دهان و دندان یک عامل موثر در التهاب لثه به شمار می رود .
علائم بیماری های لثه
بيماريهاي لثه در مراحل اوليه بدون درد بوده و به همين دليل ممکن است بيمار متوجه پيشرفت تدريجي آن نگردد و يا توجهي به خونريزي گهگاه آن به هنگام مسواک زدن و يا غذا خوردن نداشته باشد. لذا براي حفظ و سلامت لثه و دندانها لازم است معاينات منظم دندانپزشکي صورت گيرد. در بعضي موارد عليرغم جدا و عميق شدن شيار لثه اي، لبه لثه در محل طبيعي خود به نظر مي آيد و پيشرفت بيماري ممکن است از ديد بيمار پنهان بماند. علائم و نشانه های بیماری لثه عبارتند از:
- خونریزی لثه در طول و یا بعد از مسواک زدن
- قرمزی و تورم لثه
- بوی بد دهان
- طعم بد در دهان
- لق شدن یک یا چند دندان
- ایجاد فاصله عمیق بین دندانها و لثه ها
- جداشدن لثه از دندان
- تغییردر طرز قرار گیری دندان
در برخی افراد، بیماری لثه ممکن است تنها بر روی دندان های خاصی مانند دندان مولر تاثیر بگذارد. فقط یک دندانپزشک یا یک پریودنتیست می تواند پیشرفت بیماری لثه را تشخیص دهد.
