روش‌های درمانی کم خونی داسی شکل عبارتند از :
-مسکن های اوپیوئید مانند مورفین
-داروهای ضد التهاب مانند ایبوپروفن
-انتی بیوتیک ها برای درمان عفونت
-اکسیژن
-مایعات درون وریدی و یا خوراکی
در صورتی که کم خونی از نوعی حاد باشد ،از انتقال خون استفاده می‌شود تا از بروز سکته جلوگیری شود .ممکن است از انتقال خون در دوره پیش از جراحی هم استفاده نمایند .گاهی اوقات انتقال خون با دستگاه ویژه ای صورت میگیرد که گلبولهای قرمز داسی شکل را نابود کرده و آن‌ها را با گلبولهای قرمز طبیعی جایگزین میکند .
هیدروکسی اوره هم تنها دارویی است که توسط سازمان غذا و دارو و به منظور پیشگیری از اپیزود های دردناک این بیماری تأیید شده است .مطالعات انجام شده بروی افراد مبتلا به کم خونی داسی شکل نشان میدهد که مصرف منظم هیدروکسی اوره تعداد دفعات بروز و شدت بحران های سلولهای داسی شکل و تعداد دفعات انتقال خون و بستری شدن در بیمارستان را کاهش میدهد .
پیوند سلول بنیادی تنها راه درمانی این بیماری است .بیشتر از 200 هزار نفر که به این بیماری مبتلا بودند ،از خانواده خود سلولهای بنیادی دریافت کرده‌اند .ریسک مرگ در این پیوند بین 5 تا 10 درصد است ولی در صورتی که با موفقیت صورت گیرد ،فرد به صورت کلی درمان خواهد شد و پس از آن فرد اپیزود های درد را تجربه نخواهد کرد .
پیوند سلول بنیادی در جوانانی استفاده می‌شود که به نوع حاد کم خونی داسی شکل مبتلا هستند و یکی از اعضای خانواده آن‌ها اهدا کننده سلول میباشد .
پیوند خون بند ناف از یکی از اعضای خانواده هم میتواند برای بعضی از بیماران مؤثر باشد .
دانشمندان در حال انجام تحقیقاتی بروی روش‌های درمانی جدید این بیماری هستند که از بروز سلولهای داسی شکل جلوگیری کرده و جریان خون و انتقال اکسیژن به اعضای بدن را بهبود می‌بخشد .تعدادی از روش‌های درمانی نوین بروی بیماران مبتلا به کم خونی داسی شکل هم آزمایش شده‌اند .
