آیا آزمایش خاصی برای تشخیص سندرم زجر تنفسی وجود دارد ؟

سندرم دیسترس تنفسی حاد بسیار جدی است، اما با درمان به موقع ممکن است بهبود یابد . با این حال، بسیاری از افرادی که جان سالم به در می برند ممکن است دچار پیامدهای زیر شوند:

• زخم در ریه ها (فیبروز ریوی)

 زخم شدن و ضخیم شدن بافت بین کیسه های هوایی می تواند در عرض چند هفته پس از شروع  بیماری ARDS رخ دهد. سفتی ریه ها ، دریافت اکسیژن  از کیسه های هوایی به جریان خون  را با مشکل مواجه می کند.

• پنوموتوراکس

 در اغلب موارد ARDS، از دستگاه تنفسی به نام ونتیلاتور( ventilator ) برای افزایش اکسیژن در بدن استفاده می شود . گرچه ، فشار و حجم  هوای ونتیلاتور می تواند گاز را از طریق سوراخ کوچکی به خارج ریه ها هدایت کند  و باعث پنوموتوراکس شود.

• خون لختگی 

 بستری بودن در بیمارستان در حالی که دستگاه  ونتیلاتور به شما متصل باشد می تواند خطر ابتلا به خون لختگی به ویژه در رگ های عمیق  پاها را افزایش دهد. اگر خون لختگی در پا فرم بگیرد ، بخشی از آن می تواند قطع شود  و باعث آمبولی ریوی( بلوک جریان خون) شود.

• عفونت

 از آنجا که دستگاه ونتیلاتور به طور مستقیم به لوله ای متصل شده و در نای قرار گرفته است ، می تواند محل تجمع میکروب ها شده و به راحتی باعث آسیب ریه ها شود .

• عملکرد غیر طبیعی ریه 

بسیاری از افراد  با بیماری ARDS ، اغلب عملکرد ریه آنها در عرض چند ماه تا دو سال بهبود می یابد ، اما برخی دیگر ممکن است با مشکلات تنفسی تا مابقی عمر خود دست و پنجه نرم کنند .این افراد ممکن است نتوانند به خوبی  نفس بکشند و دائما دچار خستگی شوند  ویا حتی ممکن است در خانه نیز از کپسول های اکسیژن استفاده کنند.

• مشکلات حافظه ای ، شناختی و عاطفی 

آرام بخش ها و سطوح پایین اکسیژن در خون می تواند منجر به از دست دادن حافظه و مشکلات شناختی پس از بیماری  ARDS شود. در برخی موارد، اثرات آن ممکن است در طول زمان کاهش یابد ، اما در موارد دیگر، این آسیب ها ممکن است دائمی باشد. 

 

 

آزمایشات لازم و تشیخص بیماری

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص ARDS وجود ندارد. معمولا تشخیص بر اساس معاینه فیزیکی، رادیوگرافی از قفسه سینه ومیزان اکسیژن وتوسط رد سایر بیماری ها و شرایطی است  که می تواند علائم مشابهی با این بیماری داشته باشد ، صورت می پذیرد .

رادیوگرافی از قفسه سینه : رادیوگرافی توسط اشعه X از قفسه سینه می تواند نشان دهد که کدام بخش از ریه  و چه مقدار از ریه حاوی مایع است  و اینکه آیا قلب بزرگ شده یا نه .

توموگرافی کامپیوتری (CT): سی تی اسکن می تواند اطلاعات دقیقی در مورد ساختارهای درون قلب و ریه ها را به نمایش بگذارد.

 

تست های آزمایشگاهی
با استفاده از آزمایش خون می توان سطح اکسیژن را اندازه گرفت . انواع دیگری از آزمایش های خون می تواند علائم عفونت یا کم خونی را نشان دهد . اگر دکترمشکوک به عفونت ریوی و ترشحات از راه هوایی شود ممکن است برای تعیین علت عفونت انجام آزمایشاتی را توصیه نماید.

آزمایش قلبی
از آنجا که علائم و نشانه های ARDS شبیه به کسانی است که مشکلات خاص قلبی دارند ، دکتر ممکن است توصیه به انجام آزمایشات قلبی کند ، مانند :

الکتروکاردیوگرام :  این تست بدون درد بوده و فعالیت الکتریکی  قلب را ثبت می کند . این دستگاه  شامل اتصال چندین سنسور سیمی به بدن می شود.

اکوکاردیوگرام : سونوگرام از قلب، این تست می تواند مشکلات ساختاری و عملکرد قلب را نشان دهد.

درمان و دارو 
اولین هدف در درمان سندرم دیسترس تنفسی حاد ، بهبود سطح اکسیژن در خون است . بدون اکسیژن، اندام ها نمی توانند به درستی کار کند.

• اکسیژن

برای رساندن اکسیژن بیشتر به جریان خون ، به احتمال زیاد دکتر استفاده  موارد زیر را توصیه خواهد کرد:

• مکمل های اکسیژن

برای تخفیف علائم  و یا برای یک اقدام موقتی ،از طریق ماسکی که برروی بینی و دهان قرار داده می شود ، اکسیژن وارد بدن میشود .

• تهویه مکانیکی

اغلب افراد مبتلا به ARDS نیاز به استفاده از دستگاهی دارند تا نفس بکشند. دستگاه ونتیلاتور هوا را به ریه ها وارد میکند و به مایع فشار وارد کند تا هوا از کیسه های هوایی خارج شوند .

• دارو

معمولا برای افراد مبتلا به ARDS مصرف  داروهای زیر توصیه می شود :

• داروهای پیشگیری کننده از عفونت
• داروهای درمان کننده  عفونت
• داروهای از بین بردنده درد و ناراحتی
• داروهای مانع از خون لختگی در پاها و ریه
• داروهای درمان ریفلاکس معده

اگر در حال بهبودی هستید ، پیشنهادات زیر می تواند به محافظت از ریه های شما کمک نماید :

اگر سیگار می کشید، به دنبال راه کارهاای برای ترک آن باشید و از قرار گرفتن در معرض دود سیگار خودداری کنید . مصرف مشروبات الکلی را کنار بگذارید، زیرا الکل می تواند بخشی از راه هوایی فوقانی را شل کند.