آلگلوکراز (داخل وریدی)

آلگلوکراز برای درمان بیماری گوشر ناشی از فقدان نوعی آنزیم خاص (گلوکوسربروزیداز) در بدن استفاده می شود. این آنزیم برای بدن نیاز است تا از چربی ها استفاده شود .

این دارو از بافت جفت انسان ( پس از متولد شدن نوزاد) ساخته می شود . قبل از استفاده از این دارو ، بافت از نظر هپاتیت و ویروس (HIV) آزمایش می شود. این تست شبیه اهدا خون است  .

این دارو فقط با نسخه دکتر و در اشکال زیر موجود است:

محلول
 

در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند: 

آلرژی وحساسیت

اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید.  به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید.

اطفال

این دارو در تعداد محدودی از کودکان مورد آزمایش قرار گرفته است. در دوزهای موثر، نشان داده نشده است که این دارو موجب عوارض جانبی مختلف و یا مشکلاتی درمقایسه به بزرگسالان شود .

سالمندان

بسیاری از داروها به طور خاص در افراد سالمند مورد مطالعه قرار نگرفته است. بنابراین مشخص نیست که آیا این دارو دقیقا به همان شیوه که در افراد جوان اثر می گذارد در سالمندان هم همان اثر بخشی را دارد یا خیر  . اطلاعاتی در مقایسه استفاده از این دارو در افراد سالمند با سایر گروه های سنی دیگر وجود ندارد.
دوران بارداری

مطالعات  انجام شده بر روی حیوانات اثر سوء نشان داده اند و هیچ مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.

دوران شیردهی و مادران شیرده

مطالعات مناسبی در زنان شیرده به منزله خطرناک  بودن آلگلوکراز برای نوزادان وجود ندارد. با این حال قبل از مصرف این دارو بهنگام شیردهی فواید بالقوه باید در برابر خطرات بالقوه قرار گیرد .

تداخلات دارویی

 گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید. 

تداخلات دارویی دیگر

برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا  نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید. استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.   

سایر مشکلات پزشکی

وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل پزشکی را با دکتر خود در میان بگذارید. 

این دارو بیماری گوشر را درمان نمی کند بلکه آن را کنترل می کند  . بنابراین برای به تحت کنترل درآورن این بیماری باید مصرف دارو را ادامه دهید . حتی ممکن است تا پایان عمر نیاز به مصرف این دارو باشد  .
در صورت عدم درمان بیماری گوشر ممکن ایت منجر به مشکلات جدی خونی ، کبدی ، استخوان و طحال گردد.

میزان مصرف

 بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.

برای بیماری گوشر( تزریقی ):
بزرگسالان و کودکان : میزان مصرف بر اساس وزن بدن است. این دارو باید به آرامی و در مدت یک تا دو ساعت داخل ورید تزریق شود. در ابتدا ممکن است در برخی  بیماران  1.15 واحد به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ، سه بار در هفته دریافت کنند . اما در سایر بیماران ممکن است 60 واحد به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ، یک بار در هفته و یا به ندرت هر چهار هفته یکبار تزریق انجام شود . پس از آن ممکن است پزشک میزان مصرف را افزایش یا کاهش دهد.

در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟

اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.

در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟

در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.

در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟

تا زمانیکه دکتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.
شیوه ی نگهداری از دارو

از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید. 
دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید. 
از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
دارو در یخچال نگهداری شود.
از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم. 

مصرف‌کنندۀ دارو باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته‌باشد.
 

به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورت مشاهده عوارض جانبی ، فورا به پزشک مراجعه کنید .
 
از آنجا که این دارو از بافت انسانی ساخته شده است، امکان انتقال بیماری های ناشی از این ویروس وجود دارد . نمونه هایی از این بیماری ها عبارتند از هپاتیت و عفونت HIV. 

تا به امروز این مشکلات گزارش نشده اند و بعید است قبل از استفاده آنرا تست نکرده باشند  . اگر سوالی دارید و یا در مورد مصرف این دارو نگرانید ، با پزشک خود مشورت کنید.

برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که عوارض جانبی این دارو برایتان ایجاد مشکل کرد و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید.

پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.