آلوگلیپتین ومتفورمین(خوراکی)

ترکیب آلوگلیپتین ومتفورمین ممکن است به تنهایی یا همراه با سایر دارو ها برای درمان دیابت نوع 2 در کنار رژیم غذایی مناسب و ورزش استفاده می شود. آلوگلیپتین توسط افزایش موادی که از لوزالمعده بیشترانسولین ترشح می کند ، سطح قند خون را کنترل می کند . همچنین سیگنال های را به کبد برای جلوگیری از تولید بیش از حد قند (گلوکز) می فرستد  .  متفورمین جذب قند را از معده و انتشار قند ذخیره شده  در را کبد کاهش می دهد ، و به بدن کمک می کند تا بهتر از قند استفاده کند . این دارو در بیمارانی که مبتلا به دیابت وابسته به انسولین یا دیابت نوع 1 هستند ، تاثیری ندارد.

این دارو فقط با نسخه دکتر و در اشکال زیر موجود است:

قرص
 

در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند: 

آلرژی وحساسیت

اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید.  به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید.

اطفال

مطالعات مناسبی در مورد ارتباط سن با اثرات آلوگلیپتین و متفورمین در کودکان انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی ثابت نشده است. 

سالمندان

اگر چه مطالعات مناسبی در رابطه سن با اثرات آلوگلیپتین و متفورمین درسالمندان انجام نشده است، هیچ مشکل و محدودیتی در رابطه بااستفاده این دارو در سالمندان انتظار نمی رود. اما در سالمندان با بیماری های قلبی و یا کلیوی با احتیاط و حداقل میزان مصرف شود.

دوران بارداری

مطالعات انجام شده بر روی حیوانات هیچ شواهدی حاکی از آسیب به جنین را نشان نداده است، با این حال، هیچ مطالعه کافی در زنان باردار وجود ندارد.

دوران شیردهی و مادران شیرده

هیچ مطالعاتی در زنان شیرده برای تعیین خطر نوزاد با مصرف این دارو در دوران شیردهی وجود ندارد . قبل از مصرف این دارو بهنگام شیردهی فواید بالقوه باید در برابر خطرات بالقوه قرار گیرد.

تداخلات دارویی

 گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید. 

Acetrizoic Acid
Diatrizoate
Ethiodized Oil
Iobenzamic Acid
Iobitridol
Iocarmic Acid
Iocetamic Acid
Iodamide
Iodipamide
Iodixanol
Iodohippuric Acid
Iodopyracet
Iodoxamic Acid
Ioglicic Acid
Ioglycamic Acid
Iohexol
Iomeprol
Iopamidol
Iopanoic Acid
Iopentol
Iophendylate
Iopromide
Iopronic Acid
Ioseric Acid
Iosimide
Iotasul
Iothalamate
Iotrolan
Iotroxic Acid
Ioversol
Ioxaglate
Ioxitalamic Acid
Ipodate
Metrizamide
Metrizoic Acid
Tyropanoate Sodium
Acetazolamide
Balofloxacin
Besifloxacin
Bupropion
Ciprofloxacin
Dichlorphenamide
Dofetilide
Dolutegravir
Enoxacin
Fleroxacin
Flumequine
Gatifloxacin
Gemifloxacin
Lanreotide
Levofloxacin
Lomefloxacin
Moxifloxacin
Nadifloxacin
Norfloxacin
Octreotide
Ofloxacin
Pasireotide
Pazufloxacin
Pefloxacin
Prulifloxacin
Rufloxacin
Sparfloxacin
Tosufloxacin
Vandetanib
Zonisamide
Acebutolol
Atenolol
Betaxolol
Bisoprolol
Bitter Melon
Carteolol
Carvedilol
Celiprolol
Esmolol
Fenugreek
Furazolidone
Glucomannan
Guar Gum
Iproniazid
Isocarboxazid
Labetalol
Levobunolol
Linezolid
Methylene Blue
Metipranolol
Metoprolol
Moclobemide
Nadolol
Nebivolol
Nialamide
Oxprenolol
Penbutolol
Phenelzine
Pindolol
Practolol
Procarbazine
Propranolol
Psyllium
Ranolazine
Rasagiline
Rifampin
Safinamide
Selegiline
Sotalol
Timolol
Tranylcypromine

تداخلات دارویی دیگر

برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا  نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید. استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.   

سایر مشکلات پزشکی

وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل پزشکی را با دکتر خود در میان بگذارید، به ویژه وجود موارد زیر:

مشکل غده آدرنال (غیر فعال)
نارسایی احتقانی قلبی حاد یا ناپایدار
کم شدن آب بدن
حمله قلبی حاد
مشکلات قلبی یا رگ های خونی  
هیپوکسمی (کاهش اکسیژن در خون)
بیماری کبدی 
بیماری سوء تغذیه
سپسیس (عفونت شدید) 
شوک (فشار خون پایین، گردش خون ضعیف ) 
ضعف فیزیکی ؛  با احتیاط استفاده شود ، ممکن است خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.
استفاده بیش از حد الکل 
کتواسیدوز دیابتی یا اسیدوز متابولیک (بالا بودن کتون و اسید در خون)
بیماری های کلیوی
دیابت نوع 1 ؛ در بیماران مبتلا به این عارضه نباید استفاده شود.
کم خونی 
کمبود ویتامین B12 ؛ با احتیاط استفاده شود ، ممکن است این بیماری تشدید یابد .
آنژیوادم (تورم صورت، لبها، زبان، گلو، بازوها، یا پاها)، )، با احتیاط استفاده کنید. ممکن است با مصرف این دارو خطر ابتلا مجدد به این بیماری افزایش یابد.
سنگ کیسه صفرا
مشکلات پانکراس، با احتیاط استفاده کنید. ممکن است خطر ابتلا به پانکراتیت افزایش (تورم و التهاب لوزالمعده) یابد.
پروسه رادیولوژیک (به عنوان مثال، اشعه ایکس، سی تی اسکن، و MRI) 
 

 با دقت از برنامه غذایی که دکترتان برای شما تجویز کرده است ، پیروی کنید. این مهم ترین بخش از کنترل دیابت است، اگر دارو به درستی اثر کند. به طور منظم ورزش کنید و آزمایشات قند خون یا ادرار را طبق دستور پزشک انجام دهید .
این دارو با یک دفترچه راهنمای دارویی بهمراه است. با دقت آنرا خوانده و بر طبق دستورالعمل ها پیروی نمایید . اگر در مورد نحوه ی مصرف دارو سوالی برایتان بوجود آمد ، با پزشکتان تماس بگیرید .
قرص را کاملا ببلعید و از جویدن ، شکستن و خردکردن قرص اجتناب کنید .

میزان مصرف

 بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.

• اشکال خوراکی (قرص) دیابت نوع 2:

بزرگسالان : در ابتدا، یک قرص (12.5 میلی گرم آلوگلیپتین به علاوه 500 میلی گرم متفورمین یا 12.5 میلی گرم آلوگلیپتین به همراه  1000 میلی گرم متفورمین ) دو بار در روز.در صورت نیاز ممکن است پزشک میزان مصرف دارو را تنظیم کند. با این حال، دوز مصرفی معمولا بیش از 25 میلی گرم آلوگلیپتین به همراه 2000 میلی گرم متفورمین در روز نیست.
کودکان : استفاده و میزان مصرف باید توسط دکتر تعیین شود.

در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟

اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.

در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟

در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.

در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟

تا زمانیکه دکتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.
شیوه ی نگهداری از دارو

از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید. 
دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید. 
از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
دارو در یخچال نگهداری شود.
از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم. 
 

مصرف‌کنندۀ دارو باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته‌باشد . آزمایش خون و ادرار ممکن است لازم باشد برای اثرات ناخواسته را بررسی کنید.

تحت شرایط خاص، مصرف بیش از حد متفورمین موجب اسیدوز لاکتیک می شود. علائم اسیدوز لاکتیک شدید است و سریعا ظاهر می شود . علائم اسیدوز لاکتیک عبارتند است از ؛ درد شکم یا معده، کاهش اشتها، اسهال، تنفس کم عمق، احساس ناراحتی و درد عضلانی ، خواب آلودگی غیر عدی ، خستگی یا ضعف.

اگر علائم اسیدوز لاکتیک رخ داد ، باید سریعا به مراقبت های اورژانسی مراجعه کنید .

ممکن است بهنگام استفاده از این دارو دچار پانکراتیت شوید  . اگر احساس درد معده شدید ، لرز، یبوست، تهوع، استفراغ، تب، یا سبکی سر کردید به پزشک مراجعه کنید .

این دارو ممکن است باعث واکنش های آلرژیک جدی از جمله آنافیلاکسی، آنژیوادم یا بیماری های پوستی خاص (به عنوان مثال، سندرم استیونس جانسون) شود. این واکنشات تهدید کننده حیات است و نیاز به توجه فوری پزشکی دارد .اگر بهنگام استفاده از این دارو دچار جوش، خارش، تاول پوستی، تب یا لرز، مشکل در تنفس یا بلع و یا تورم در صورت، دهان، گلو شدید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید .

اگردچار درد یا حساسیت در قسمت فوقانی معده، مدفوع بی رنگ ، ادرار تیره، کاهش اشتها، تهوع، استفراغ و یا زردی چشم یا پوست شدید ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید . این علائم می تواند نشانه ای از یک مشکل جدی کبدی باشد .

این دارو موجب هیپوگلیسمی (کاهش قند خون) می شود. گرچه ، کاهش قند خون ممکن است بهنگام استفاده از این دارو با داروهای دیگری که می تواند قند خون را کاهش دهد  مانند انسولین، متفورمین، سولفونیل اوره رخ دهد . قند خون پایین نیز ممکن است در اثر به تاخیر افتادن یک وعده غذایی یا میان وعده، ورزش بیش از حد ، نوشیدن مشروبات الکلی و یا به دلیل تهوع یا استفراغ رخ دهد .

علائم کاهش قند خون شامل اضطراب، تغییرات رفتاری مشابه مستی، تاری دید، عرق سرد، گیجی ، رنگ پردیگی پوست ، مشکل در تفکر، خواب آلودگی، گرسنگی بیش از حد، ضربان قلب سریع، سردرد ، تهوع، عصبانیت، کابوس، بی خوابی ، لرزش، لکنت زبان، یا خستگی غیر معمول و یا ضعف می شود .

اگر علائم کاهش قند خون رخ داد، از قرص یا ژل گلوکز ، شربت ذرت، عسل و یا حبه قند ، آب میوه ، نوشابه غیر رژیمی ، شکر حل شده در آب برای تسکین علائم استفاده کنید . گلوکاگون در شرایط اضطراری مانند علایم شدیدی از قبیل تشنج و یا بیهوشی استفاده می شود .

اگر پرخوری کنید و یا برنامه غذایی خود را دنبال نکنید، تب یا عفونت داشته باشید ، و یا به اندازه معمول ورزش نکنید ، ممکن است هیپرگلیسمی (قند خون بالا) رخ دهد.

علائم قند خون بالا شامل تاری دید ، خواب آلودگی، خشکی دهان، قرمزی و خشکی پوست ، بوی نفس میوه مانند ، افزایش ادرار، کتون در ادرار، کاهش اشتها، درد معده، تهوع یا استفراغ، خستگی ، مشکلات تنفسی (سریع و عمیق)، بیهوشی، یا تشنگی غیر معمول می شود.

اگر علائم قند خون بالا رخ داد، سطح قند خون خود را چک کنید و سپس با دکترتان تماس بگیرید.

این دارو ممکن است باعث درد شدید مفصلی شود. اگر بهنگام مصرف این دارو دچار درد شدید مفصلی شدید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید .

هیپرگلیسمی (قند خون بالا) ممکن است رخ دهد اگر شما به اندازه کافی را ندارد و یا جست و خیز یک دوز دارو خود را، پرخوری و یا برنامه رژیم غذایی خود پیروی نمی کنند، تب یا عفونت، و یا به اندازه معمول ورزش نیست.

بدون مشورت با پزشک از داروهای دیگر استفاده نکنید که این شامل داروهای با نسخه یا بدون نسخه [OTC] ، مکمل های گیاهی یا ویتامین ها می شود.
 

به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورتی که هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید: 

عوارض شایع

تاری دید
سرگیجه
سردرد
عصبانیت
تپش در گوش
ضربان قلب آهسته یا سریع

عوارض غیر شایع 

اضطراب
درد مثانه
ادرار خونی یا تیره
لرز
عرق سرد
اغماء
گیجی
رنگپریدگی پوست
افسردگی
دفع ادرار همراه با درد و سوزش
نیاز مکرر به دفع ادرار 
افزایش گرسنگی
کمر یا پهلو درد 
حالت تهوع
کابوس
تشنج
لرزش
لکنت زبان
خستگی یا ضعف غیر عادی

عوارض نادر

تاول یا شل شدن پوست
نفخ
یبوست
سرفه 
ادرار تیره
اسهال
عدم وجود بلع
تب
کهیر یا خارش
سوء هاضمه
درد مفاصل و عضلات
تورم در صورت، پلک ها، لب ها، زبان، گلو، دست ها، پاها و یا اندام های جنسی
کاهش اشتها
درد در معده، پهلو و شکم
پف و یا تورم پلک یا اطراف چشم، صورت، لبها، زبان 
ضایعات پوستی قرمز اغلب با یک مرکز بنفش
تحریک و قرمزی چشم
گلو درد
زخم و یا لکه های سفید در دهان یا روی لب
تنگی در قفسه سینه
خستگی یا ضعف غیر معمول
استفراغ
زردی چشم و یا پوست

عوارض ناشناخته

ادرار تیره رنگ
احساس خستگی یا ضعف عمومی
مدفوع بی رنگ
قرمزی پوست
درد شدید مفاصل
درد معده

برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر برای شما ایجاد مشکل کرده و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید.

عوارض شایع

بدن درد 
مشکلات تنفسی
احتقان گوش
از دست دادن صدا
دردهای عضلانی
عطسه
گرفتگی یا آبریزش بینی

عوارض غیر شایع

کمر درد

پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.