هیدروکودون، پزودوافدرین و گایافنازین (خوراکی)

ترکیب هیدروکودون، پزودوافدرین و گایافنازین برای تسکین سرفه و گرفتگی بینی ناشی از سرماخوردگی استفاده می شود.
هیدروکودون یک داروی مخدر برای تسکین سرفه است. این دارو به طور مستقیم بر روی مرکز سرفه در مغز تاثیر می گذارد. پزودوافدرین یک ضداحتقان است که با تنگ کردن عروق خونی و کاهش جریان خون به سمت بینی باعث کاهش گرفتگی بینی می شود. گایافنازین برای رقیق کردن خلط بینی یا قفسه سینه در زمان سرماخوردگی یا آنفلوآنزا استفاده می شود.
زمانی که هیدروکودون برای مدت طولانی استفاده شود، ممکن است باعث ایجاد عادت شود. این امر باعث ایجاد وابستگی های جسمی و روحی به دارو می شود. وابستگی جسمی به دارو باعث می شود در هنگام توقف ناگهانی دارو منجر به بروز علائم ناخواسته می شود. در این شرایط اگر سوالی دارید به پزشک مراجعه کنید. 
ترکیب داروی هیدروکودون، پزودوافدرین و گایافنازین تنها با نسخه پزشک در دسترس بیمار قرار می گیرد و این محصول به اشکال زیر موجود است: 

• شربت
• مایع 
• محلول 
• قرص 
• اکسیر 

در تصمیم گیری برای مصرف دارو، خطرات مصرف دارو باید در مقابل مزایای آن قرار گیرد. این تصمیم توسط پزشک و بیمار گرفته می شود. در مورد این دارو نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند. 

آلرژی و حساسیت 

اگر به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، حتما پزشک خود را مطلع سازید. به علاوه اگر دچار حساسیت های دیگری هم هستید، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به رنگ، مواد نگهدارندهو یا حیوانات، به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی که تاکنون مصرف نکرده اید، ابتدا دستورالعمل دارو را بخوانید. 

اطفال

در مورد مصرف ترکیب هیدروکودون و پزودوافدرین در افراد کمتر از 18 سال تحقیقات کافی انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی دارو تایید نشده است. 

سالمندان 

بررسی های انجام شده تا به امروز مشکل و محدودیتی در رابطه با مصرف ترکیب هیدروکودون، پزودوافدرین و گایافنازین برای افراد مسن نشان نداده است. با این حال از آنجایی که افراد مسن بیشتر دچار خواب آلودگی و مشکلات کلیوی و بیماری های مربوط به افزایش سن هستند، بهتر است مصرف این دارو در این سن با احتیاط بیشتری انجام شود و میزان مصرف آن تنظیم شود. 

دوران بارداری

مطالعات انجام شده در مورد این دارو بر روی حیوانات اثرات سوء نشان داده و بررسی های کافی در رابطه با تاثیر این دارو در مورد زنان باردار انجام نشده است.
دوران شیردهی و مادران شیرده
بررسی های کافی در مورد تاثیر مصرف دارو بر روی نوزاد در دوران شیردهی انجام نشده است. به هرحال پیش از مصرف بالقوه دارو با مزایای آن مورد مقایسه قرار بگیرند.

تداخلات دارویی

گرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید با هم مصرف شوند، اما بعضی داروها را با وجود تداخل، می توان همزمان با هم مورد مصرف قرار داد. در چنین مواقعی پزشک میزان مصرف دارو را تغییر می دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را در پیش می گیرد. به هرحال مصرف هرگونه داروی دیگری را با پزشک خود درمیان بگذارید. تداخلات دارویی زیر براساس اهمیت آنها انتخاب شده اند و لزوما همه آنها اتفاق نمی افتند. 
مصرف این دارو با هریک از داروهای زیر توصیه نمی شود. در این شرایط پزشک تصمیم می گیرد که شما را با این دارو درمان نکند یا دیگر داروهای مصرفی شما را تغییر دهد. 

• Dihydroergotamine
• Furazolidone
• Iproniazid
• Isocarboxazid
• Linezolid
• Methylene Blue
• Moclobemide
• Naltrexone
• Nialamide
• Phenelzine
• Procarbazine
• Rasagiline
• Safinamide
• Selegiline
• Tranylcypromine

مصرف این دارو با هریک از داروهای زیر معمولا توصیه نمی شود، اما در برخی موارد ممکن است لازم شود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شدند، پزشک ممکن است میزان مصرف دارو یا وعده های آن را تغییر دهد. 

• Acetophenazine
• Alfentanil
• Alprazolam
• Amobarbital
• Anileridine
• Aprepitant
• Aripiprazole
• Asenapine
• Atazanavir
• Baclofen
• Boceprevir
• Bosentan
• Bromazepam
• Brotizolam
• Buprenorphine
• Buspirone
• Butabarbital
• Butalbital
• Butorphanol
• Carbamazepine
• Carbinoxamine
• Carisoprodol
• Ceritinib
• Chloral Hydrate
• Chlordiazepoxide
• Chlorpromazine
• Chlorzoxazone
• Clarithromycin
• Clobazam
• Clonazepam
• Clorazepate
• Clozapine
• Codeine
• Conivaptan
• Cyclobenzaprine
• Dantrolene
• Dexmedetomidine
• Dezocine
• Diacetylmorphine
• Diazepam
• Dichloralphenazone
• Difenoxin
• Dihydrocodeine
• Diltiazem
• Diphenhydramine
• Diphenoxylate
• Dixyrazine
• Donepezil
• Doxylamine
• Dronedarone
• Droperidol
• Efavirenz
• Enflurane
• Erythromycin
• Estazolam
• Eszopiclone
• Ethchlorvynol
• Ethopropazine
• Ethylmorphine
• Fentanyl
• Flibanserin
• Fluconazole
• Flunitrazepam
• Fluphenazine
• Flurazepam
• Fluspirilene
• Fosaprepitant
• Fosphenytoin
• Fospropofol
• Furazolidone
• Guanethidine
• Halazepam
• Haloperidol
• Halothane
• Hexobarbital
• Hydromorphone
• Hydroxyzine
• Idelalisib
• Iloperidone
• Imatinib
• Indinavir
• Iobenguane I 123
• Iproniazid
• Isocarboxazid
• Isoflurane
• Itraconazole
• Ketamine
• Ketazolam
• Ketobemidone
• Ketoconazole
• Levorphanol
• Linezolid
• Lopinavir
• Lorazepam
• Lormetazepam
• Loxapine
• Lurasidone
• Meclizine
• Medazepam
• Melperone
• Meperidine
• Mephenesin
• Mephobarbital
• Meprobamate
• Meptazinol
• Mesoridazine
• Metaxalone
• Methadone
• Methdilazine
• Methocarbamol
• Methohexital
• Methotrimeprazine
• Methyldopa
• Methylene Blue
• Metopimazine
• Midazolam
• Midodrine
• Moclobemide
• Modafinil
• Molindone
• Moricizine
• Morphine
• Morphine Sulfate Liposome
• Nalbuphine
• Nefazodone
• Nelfinavir
• Nicomorphine
• Nilotinib
• Nitrazepam
• Olanzapine
• Opium
• Opium Alkaloids
• Orphenadrine
• Oxazepam
• Oxycodone
• Oxymorphone
• Paliperidone
• Papaveretum
• Paregoric
• Pentazocine
• Pentobarbital
• Perampanel
• Perazine
• Periciazine
• Perphenazine
• Phenelzine
• Phenobarbital
• Phenytoin
• Pimozide
• Pipotiazine
• Piritramide
• Posaconazole
• Prazepam
• Primidone
• Procarbazine
• Prochlorperazine
• Promazine
• Promethazine
• Propiomazine
• Propofol
• Quazepam
• Quetiapine
• Ramelteon
• Rasagiline
• Remifentanil
• Remoxipride
• Rifampin
• Risperidone
• Ritonavir
• Saquinavir
• Secobarbital
• Selegiline
• Sertindole
• Sodium Oxybate
• St John's Wort
• Sufentanil
• Sulpiride
• Suvorexant
• Tapentadol
• Telaprevir
• Telithromycin
• Temazepam
• Thiethylperazine
• Thiopental
• Thiopropazate
• Thioproperazine
• Thioridazine
• Thiothixene
• Tilidine
• Tizanidine
• Tolonium Chloride
• Topiramate
• Tramadol
• Tranylcypromine
• Triazolam
• Trifluperidol
• Triflupromazine
• Trimeprazine
• Verapamil
• Voriconazole
• Zaleplon
• Ziprasidone
• Zolpidem
• Zopiclone
• Zotepine

مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد، اما مصرف هر دو دارو ممکن است بهترین درمان محسوب شود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شدند، پزشک میزان مصرف یا وعده های مصرف دارو و یا هر دو را تغییر خواهد داد. 

• Escitalopram

دیگر تداخلات دارویی 

بعضی داروها را نباید در زمان غذا خوردن یا با برخی غذاهای خاص مصرف کرد چرا که ممکن است تداخلاتی به وجود آید. مصرف تنباکو و الکل با بعضی داروها نیز خطرناک می باشد. در مورد زمان مناسب مصرف دارو و غذاهای مناسب دوره ی مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید. 
مصرف این دارو با هر یک از موارد زیر توصیه نمی شود، اما در برخی موارد اجتناب ناپذیر خواهد بود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف یا دفعات مصرف دارو و یا هر دو را تغییر خواهد داد. به علاوه دستورالعمل هایی در رابطه با مصرف دارو در زمان خوردن غذا، مصرف الکل و یا تنباکو داده خواهد شد:

• الکل اتیلیک 
• آب گریپفروت 

دیگر مشکلات پزشکی 

وجود برخی مشکلات پزشکی بر روی مصرف این دارو تاثیر می گذارد. اگر مشکل پزشکی دیگری دارید، به ویژه هر یک از مشکلات زیر، به پزشک خود اطلاع دهید: 

• بیماری آدیسون (مشکل غده آدرنالین)
• آسم 
• دیابت 
• وابستگی به مواد مخدر یا دارو، به ویژه سوء مصرف مواد مخدر یا اعتیاد دارویی و یا سابقه آن 
• بزرگ شدن پروستات 
• سابقه وارد شدن ضربه به سر
• مشکل در دفع ادرار
• بیماری تیروئید – در این شرایط بیماری با احتیاط مصرف شود. خطر عوارض جانبی در این شرایط افزایش می یابد. 
• فشار خون بالا 
• بیماری های قلبی (به عنوان مثال بیماری عروق کرونر)
• مشکلات دفع ادرار – در بیماران مبتلا به این شرایط استفاده نمی شود. 
• بیماری های کلیوی 
• بیماری های کبد، در این شرایط با احتیاط مصرف شود. به دلیل اختلال در عملکرد دارو با سرعت کمتری از بدن خارج می شود. 

این دارو را درست طبق دستورات پزشک مصرف کنید. میزان و دفعات مصرف آن را کم و زیاد نکنید. مصرف طولانی مدت ترکیب داروی هیدروکودون، پزودوافدرین و گایافنازین باعث ایجاد وابستگی روحی و جسمی به دارو می شود یا منجر به مصرف بیش از اندازه دارو خواهد شد. 
با استفاده از قاشق اندازه گیری مخصوص دارو، می توانید میزان درستی از دارو مصرف کنید. با قاشق های چایخوری که در خانه دارید، نمی توان مقدار درستی از دارو را مصرف کرد. برای مشخص شدن مقدار صحیح مصرف دارو با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید. 

میزان مصرف 

میزان مصرف ترکیب داروی هیدروکودون، پزودوافدرین و گایافنازین برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. برای مصرف این دارو دستورات پزشک و یا دستورالعمل روی بسته بندی را با دقت مطالعه کنید. اگر میزان مصرف شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید مگر با توصیه پزشک. 
میزان مصرف دارو به قدرت آن دارو بستگی دارد. به علاوه تعداد دفعاتی که در یک روز از آن مصرف می کنید و فاصله هر وعده و طول دوره مصرف آن بستگی به مشکل به وجود آمده دارد. 

• برای مصرف خوراکی (محلول): 
  • برای تسکین سرفه، عطسه یا آبریزش و گرفتگی بینی:
  • بزرگسالان – هر 4 تا 6 ساعت، 10 میلی لیتر، به میزان نیاز. در 24 ساعت بیشتر از 4 وعده از دارو مصرف نکنید. 
  • کودکان – مصرف این دارو برای کودکان توصیه نمی شود. 

در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه کنیم؟

در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی، به محض به خاطر آوردن دارو را مصرف کنید. اگر نزدیک به وعده بعدی بود، آن را نادیده بگیرید و به روند معمول مصرف آن ادامه دهید. دو وعده را با هم مصرف نکنید. 

شیوه نگهداری از دارو

دارو را در بسته بندی، در دمای اتاق و دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم نگهداری کند. از یخ زدگی دارو جلوگیری کنید. دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید. داروهایی را که مصرف نمی کنید و داروهای قدیمی را دور بریزید. 

بسیار مهم است که پزشک طی ملاقات های منظم میزان بهبود شما و تاثیر دارو را بررسی کند و عوارض جانبی ناخواسته را چک کند. ممکن است آزمایش خون و ادرار مورد نیاز باشند تا عوارض جانبی چک شوند.
اگر طی 14 روز اخیر از مهار کننده های MAO مانند Eldepryl، Marplan یا Parnate استفاده کرده اید، بهتر است از ترکیب داروی هیدروکودون، پزودوافدرین و گایافنازین استفاده نکنید. 
این دارو ممکن است باعث ایجاد وابستگی شود. اگر فکر می کنید دارو تاثیر خوبی ندارد، بیشتر میزان مصرف آن را افزایش ندهید. در صورت نیاز به پزشک مراجعه کنید. 
اگر فکر می کنید شما یا شخص دیگری مصرف بیش از اندازه از دارو داشته اید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. علائم مربوط به مصرف بیش از اندازه دارو عبارتند از تیره شدن ادرار، مشکل در تنفس، تنفس نامنظم، سریع یا تنگی نفس، حالت تهوع، استفراغ، درد در قسمت فوقانی معده، لب ها، ناخن ها یا پوست کبود شده یا رنگ پریده و زرد شدن پوست یا چشم ها. 
این دارو باعث سرگیجه یا خواب آلودگی می شود. بنابراین قبل از رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند، در مورد واکنش بدن خود نسبت به دارو اطمینان حاصل کنید. 
ترکیب داروی هیدروکودون، پزودوافدرین و گایافنازین تاثیرات الکل ودیگر ضد افسردگی های CNS را تشدید می کند. نمونه هایی از داروهای CNS عبارتند از آنتی هیستامین ها، داروهای ضد حساسیت یا سرماخوردگی، آرام بخش ها، داروهای ضد درد یا مخدر، داروهایی برای تشنج یا باربیتورات ها، شل کننده های عضلانی و داروهای بیهوشی از جمله برخی داروهای دندانپزشکی. قبل از مصرف هر یک از این داروها با پزشک خود مشورت کنید. 
مصرف ترکیب داروی هیدروکودون، پزودوافدرین و گایافنازینت باعث یبوست شدید می شود. برای پیشگیری از بروز این مشکل پزشک داروهای مسهل تجویز خواهد کرد. به علاوه توصیه می شود در این دوران مایعات زیادی بنوشید و فیبر موجود در رژیم غذایی خود را افزایش دهید. 
در زمان مصرف این دارو بدون مشورت پزشک از هیچ داروی دیگری، از جمله داروهای با نسخه یا بدون نسخه و یا مکمل ها، مصرف نکنید. 

به همراه تمام تاثیرات اولیه، هر دارو دارای عوارض ناخواسته نیز می باشد. گرچه همه این عوارض اتفاق نمی افتند، اما در صورت بروز هر کدام از این عوارض، مراقبت های پزشکی نیاز خواهد بود. 
در صورت بروز هر یک از عوارض زیر، به پزشک مراجعه کنید:

عوارض ناشناخته 

• گرفتگی یا درد شکم یا معده 
• نفخ 
• تاری دید 
• درد یا ناراحتی قفسه سینه 
• سردی یا رنگ پریدگی پوست 
• آشفتگی 
• یبوست 
• تشنج 
• اسهال 
• مشکل تنفسی 
• سرگیجه 
• سرگیجه، ضعف یا سبکی سر در هنگام بلند شدن ناگهانی از حالت نشسته یا دراز کشیده 
• غش کردن 
• ضربان قلب سریع، آهسته یا نامنظم 
• کبودی یا رنگ پریدگی لب ها، ناخن ها و پوست
• لرزش در دست ها یا پاها
• آهسته شدن ضربان قلب 
• تعریق 
• لرزش یا تکان های دست ها و پاها
• خستگی یا ضعف غیر معمول 
• استفراغ 

برخی عوارض جانبی ممکن است به مراقبت های پزشکی نیازی نداشته و به خودی خود برطرف شوند. به علاوه پزشک نیز راه کارهایی برای مقابله با برخی عوارض ارائه می دهد. در صورت ادامه یافتن و آزاردهنده شدن علائم زیر به پزشک مراجعه کنید: 

عوارض رایج 

• اسهال 
• سرگیجه 
• احساس گرما 
• سردرد 
• تهوع 
• قرمزی صورت، گردن، دست ها و گاهی قسمت بالای قفسه سینه 
• خواب آلودگی 
• عرق کردن ناگهانی 

عوارض ناشناخته 

• اختلال در خواب 

عوارض دیگری نیز ممکن است در برخی بیماران اتفاق بیفتد. اگر موجه هرگونه عوارض جانبی دیگری شدید، به پزشک مراجعه کنید.