مپریدین (تزریقی)

تزریق مپریدین برای تسکین دردهای متوسط تا شدید مصرف می شود. این دارو به گروه داروهای ضد درد تعلق دارد. مپریدین برای کاهش درد بر روی سیستم عصبی مرکزی (CNS) کار می کند. این دارو نباید برای برطرف کردن دردهای مزمن (طولانی مدت یا مکرر) استفاده شود.
مصرف طولانی مدت داروهای مخدر مانند مپریدین منجر به عادت کردن بدن به دارو شده و باعث بروز وابستگی روحی و جسمی به دارو می شود. به هرحال افرادی که دچار دردهای مزمن هستند، نباید از ترس وابستگی دارویی از مصرف داروهای ضد درد اجتناب کنند. اگر در شرایط بروز درد دارو مصرف شود، وابستگی روحی (اعتیاد دارویی) اتفاق نخواهد افتاد. در صورت وابستگی جسمی، اگر درمان به طور ناگهانی متوقف شود، باعث بروز علائم ترک می شود. با این حال عوارض شدید ترک با کاهش تدریجی دوز مصرف دارو و متوقف کردن مصرف دارو به مرور زمان، قابل پیشگیری است.  
این دارو تنها با نسخه دکتر به فروش می رسد و به شکل های زیر در بازار موجود است:

• محلول 

در تصمیم گیری برای مصرف یک دارو، خطرات مثرف آن در مقابل مزیت های آن قرار می گیرند. تصمیم نهایی توسط بیمار و پزشک گرفته خواهد شد. در مورد داروی مپریدین، موارد زیر را باید در نظر گرفت:

آلرژی و حساسیت

اگر نسبت به این دارو یا هر داروی دیگری واکنش حساسیتی غیرطبیعی نشان داده اید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. به علاوه  هر گونه حساسیت دیگر، از جمله حساسیت غذایی، حساسیت به حیوانات و پرندگان و حساسیت به مواد نگهدارنده، را با پزشک درمیان بگذارید. در صورت مصرف هر دارو بدون نسخه پزشک بروشور مربوط به دارو را با دقت مطالعه کنید.

اطفال

در مورد ارتباط بین سن و تاثیرات تزریق داروی مپریدین بر روی اطفال مطالعات کافی انجام داده نشده است. ایمنی و اثربخشی دارو تایید نشده است.

سالمندان

 
اطلاعات کافی در مورد ارتباط بین سن و تاثیر تزریق داروی مپریدین در سالمندان وجود ندارد. به هرحال بیماران سالمند بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماری های کلیوی و مکشلات کبدی ناشی از افزایش سن هستند که لازم است دارو را با احتیاط بیشتری مصرف کنند و دوز مصرف دارو را طبق نیاز تنظیم کنند.

دوران بارداری

 
بررسی های انجام شده بر روی نمونه های حیوانی تاثیر معکوس نشان داده اند، در مورد نمونه های انسانی تحقیقات کافی انجام نشده است. 

دوران شیردهی و مادران شیرده

در مورد تزریق داروی مپریدین در دوران شیردهی بررسی های کافی انجام نشده است. قبل از مصرف دارو در این دوران خطرات و مزیت های مصرف دارو را سنجیده و با پزشک خود مشورت کنید. 

دیگر مشکلات پزشکی 

وجود دیگر مشکلات پزشکی نیز بر روی مصرف دار تاثیر خواهد گذاشت. اگر دچار مشکلات دیگری هستید، حتما به پزشک اطلاع دهید، به ویژه مشکلات زیر:

• بیماری آدیسون (مشکل در غده آدرنالین)
• سوء مصرف الکل 
• آسم شدید 
• مشکلات تنفسی شدید 
• بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)
• بیماری قلبی جدی (Cor pulmonale)
• وابستگی به مواد مخدر، به ویژه نارکوتیک ها، یا سابقه وجود این وابستگی 
• پروستات برزگ شده 
• آسیب دیدن سر یا سابقه آن
• کم کاری تیروئید 
• مشکل در دفع ادرار
• تنفس خیلی آهسته – با احتیاط مصرف شود، زیرا ممکن است عوارض جانبی جدی در پی داشته باشد. 
• مشکلات ریتم قلبی 
• فئوکروموسیتوما (Pheochromocytoma) یا تومور غده آدرنالین 
• بزرگ شدگی پروستات 
• تنفس بسیار آهسته 
• فشار خون پایین 
• حجم خون پایین (هیپوولمی)
• تشنج یا سابقه ابتلا به آن – با احتیاط مصرف شود، زیرا ممکن است شرایط را بدتر کند. 
• بیماری کلیوی
• بیماری کبد – با احتیاط مصرف شود. عوارض و تاثیرات دارو به دلیل حذف آهسته دارو از بدن تشدید خواهند شد. 

یک پرستار یا درمانگر حرفه ای این دارو را در بیمارستان یا مطب تزریق می کند. این دارو با استفاده از سوزن و طریق یکی از رگ ها یه به شکل یک شات در زیر پوست وارد بدن می شود. اگر دارو به داخل رگ تزریق می شود، تزریق بید به آرامی انجام شود.

مدتی پس از مصرف دارو، پزشک باید پیشرفت و بهبود بیماری و یا بروز عوارض جانبی احتمالی را بررسی کند و در صورت نیاز میزان مصرف دارو را تغییر دهد.
اگر طی 2 هفته اخیر داروی مونوآمین اکسیداز (MAO) استفاده کرده اید، بهتر است داروی مپریدین مصرف نکنید. مسدود کننده های MAO برای درمان افسردگی استفاده می شوند و برخی نمون های این دارو عبارتند از: ایزوکاربوکازید، فنلزین، سلگیلین و ترانیلی سفروم. اگر تزریق مپریدین با مسدود کننده های MAO استفاده شود، عوارض ناخواسته ای بروز می کند، از جمله گیجی، تحریک پذیری، بی قراری، مشکلات معده یا روده، افزایش ناگهانی دمای بدن، فشار خون بالا و یا تشنج. 
داروی مپریدین تاثیرات الکل و دیگر سرکوب کننده های سیستم ایمنی (CNS) را تشدید می کند. برخی نمونه های CNS عبارتند از آنتی هیستامین ها یا داروهای ضدحساسیت و سرماخوردگی، بی حسی ها، آرام بخش ها یا داروهای خواب و دیگر داروهای ضد درد و مخدر، داروهای ضد تشنج و باربیتورات ها و بی حسی هایی که در فرایندهای دهان و دندان استفاده می شوند و داروهای شل کننده های عضلات. زمانی که در حال مصرف داروی مپریدین هستید، قبل از مصرف هر یک از داروهای ذکر شده با پزشک خود مشورت کنید. 
این دارو ممکن است باعث ایجاد وابستگی شود. اگر فکر می کنید دارو اثربخشی خوبی ندارد، بیش از دوز تجویز شده از دارو مصرف نکنید و با پزشک خود مشورت کنید. 
استفاده از داروهای مخدر برای مدت زمان طولانی ممکن است باعث یبوست شدید شود. برای پیشگیری از این مشکل پزشک به شما توصیه می کند ملین مصرف کنید، مایعات زیاد بنوشید یا میزان فیبر مصرفی را در رژیم غذایی خود افزایش دهید. حتما توصیه های پزشک را با دقت دنبال کنید، زیرا یبوست مداوم باعث بروز مشکلات بسیار جدی تری خواهد شد.
سرگیجه، سبکی سر یا ضعف در زمان بلند شدن ناگهانی رخ می دهد. بهتر است در زمان بلند شدن احتیاط کنید، به علاوه دراز کشیدن برای مدتی سرگیجه یا سبکی سر را بهبود می بخشد.
داروی مپریدین باعث سرگیجه، خواب آلودگی، گیجی و عدم تعادل می شود. قبل از رانندگی و استفاده از دستگاه هایی که نیاز به هوشیاری زیادی دارند، نسبت به واکنش بدن خود به این دارو مطمئن شوید.
قبل از انجام هرگونه جراحی (از جمله جراحی های دندانپزشکی) یا درمان های اورژانسی به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید که در حال مصرف این دارو هستید. اگر برخی داروها با مپریدین مصرف شوند، عوارض جدی و خطرناک بروز خواهد کرد.
اگر برای چند هفته یا بیشتر از داروی مپریدین به طور منظم استفاده کرده اید، دوز دارو را تغییر ندهید و یا مصرف آن را به طور ناگهانی و بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید. پزشک به شما توصیه می کند دوز دارو را به تدریج کاهش داده و پس از مدتی مصرف آن را متوقف کنید. به این ترتیب احتمال بروز علائم ترک دارو، مانند گرفتگی معده و شکم، اضطراب، تب، تهوع، آبریزش بینی، تعریق، لرز یا اختلال خواب، کاهش پیدا می کند. 
در زمان مصرف این دارو بدون مشورت با پزشک هیچ داروی دیگری مصرف نکنید، از جمله داروهای با نسخه، بدون نسخه، داروهای گیاهی، ویتامین ها و مکمل ها.

هر دارو در کنار تاثیرات اولیه دارای عوارض جانبی هم است که در صورت مشاهده هرگونه عارضه جانبی بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

عوارض ناشناخته 

 

• رنگ متمایل به آبی 
• تاری دید
• تغییر در رنگ پوست 
• درد و ناراحتی قفسه سینه 
• پوست سرد و رنگ پریده 
• گیجی
• تشنج
• مشکل تنفسی 
• سرگیجه
• سرگیجه، ضعف یا سبکی سر در هنگام بلند شدن ناگهانی 
• گرم شدن یا داغ شدن صورت 
• ضعف
• ضربان قلب سریع و نامنظم 
• نبض سریع و ضعیف
• تنفس سریع، نامنظم و سطحی 
• درد 
• لب ها، ناخن ها یا پوست رنگ پریده یا آبی
• قرمزی صورت 
• لرزش دست ها و پاها 
• تنگی نفس 
• ضربان قلب نامنظم یا آهسته 
• تعریق 
• التهاب پاها
• حساسیت به لمس
• لرزش دست ها یا پاها 
• عدم هوشیاری 
• عدم هماهنگی حرکت های عضلانی 
• ضعف و خستگی غیرعادی 
• درد قسمت فوقانی معده و شکم 
• فشار خون یا نبض خیلی پایین 
• تنفس خیلی آهسته 
• خس خس کردن 

در صورت بروز هر یک از علائم زیر بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این علائم مربوط به مصرف بیش از حد دارو هستند. 

علائم مصرف بیش از اندازه دارو 

 

• لب یا پوست آبی رنگ 
• تغییر در آگاهی 
• کاهش آگاهی و واکنش 
• کاهش هوشیاری 
• خواب الودگی شدید 
• خواب آلودگی یا خستگی غیرعادی 

برخی عوارض جانبی معمولا نیازی به درمان ندارند و به خودی خود برطرف می شوند. این عوارض در طول درمان و با سازگاری بدن با دارو برطرف می شوند. به علاوه پزشک نیز روش هایی برای پیشگیری و کاهش عوارض جانبی ارائه می دهد. در صورت ادامه یافتن هر یک از عوارض زیر به پزشک مراجعه کنید:

عوارض رایج تر 

 

• خواب آلودگی 
• تهوع
• احساس آرامش 
• خواب آلودگی 
• تعریق
• استفراغ 

عوارض ناشناخته 

 

• اضطراب 
• تاری دید یا از دست دادن بینایی 
• گیجی در مورد هویت، مکان و زمان 
• یبوست 
• عدم درک درست رنگ ها 
• دوبینی 
• خشکی دهان 
• حس غیرعادی و کاذب از خوبی 
• مشاهده هاله در اطراف چراغ ها 
• سفت شدن یا ضخیم شدن پوست 
• سردرد
• کهیر یا تاول 
• تحریک پذیری 
• خارش پوست 
• عصبی شدن 
• نابینایی شبانه 
• روشنایی بیش از اندازه چراغ ها 
• تنفس سریع 
• رگه های قرمز روی پوست 
• قرمزی پوست 
• بیقراری 
• دیدن، شنیدن یا احساس کردن چیزهایی که وجود ندارند. 
• لرز
• جوش های پوستی 
• التهاب، حساسیت به لمس یا درد در محل تزریق 
• اختلال در خواب 
• دید تونلی 
• ضعف 

عوارض دیگری نیز که در اینجا به آنها اشاره نشده، ممکن است رخ دهند. در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی دیگر به پزشک مراجعه کنید.

گرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید با هم مصرف شوند، اما بعضی داروها را با وجود تداخل، می توان همزمان با هم مورد مصرف قرار داد. در چنین مواقعی پزشک میزان مصرف دارو را تغییر می دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را در پیش می گیرد. به هرحال مصرف هرگونه داروی دیگری را با پزشک خود درمیان بگذارید. تداخلات دارویی زیر براساس اهمیت آنها انتخاب شده اند و لزوما بروز نمی کنند. 
مصرف این دارو با هریک از داروهای زیر معمولا توصیه نمی شود، اما در برخی موارد ممکن است مصرف هر دو دارو لازم شود. در چنین شرایطی پزشک ممکن است داروی بیمار را تغییر دهد و یا تصمیم بگیرد که بیمار را با داروی مپریدین درمان نکند.

• Clorgyline
• Iproniazid
• Isocarboxazid
• Linezolid
• Moclobemide
• Naltrexone
• Nialamide
• Pargyline
• Phenelzine
• Procarbazine
• Rasagiline
• Safinamide
• Selegiline
• Toloxatone
• Tranylcypromine

مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر معمولا توصیه نمی شود، اما در برخی موارد لازم خواهد بود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف، تعداد وعده های مصرف دارو یا هر دو را تغییر خواهد داد.

• Acepromazine
• Alfentanil
• Almotriptan
• Alprazolam
• Amineptine
• Amisulpride
• Amitriptyline
• Amitriptylinoxide
• Amobarbital
• Amoxapine
• Anileridine
• Aripiprazole
• Asenapine
• Baclofen
• Benperidol
• Bromazepam
• Bromopride
• Brompheniramine
• Buprenorphine
• Buspirone
• Butabarbital
• Butalbital
• Butorphanol
• Carbamazepine
• Carbinoxamine
• Cariprazine
• Carisoprodol
• Carphenazine
• Chloral Hydrate
• Chlordiazepoxide
• Chlorpheniramine
• Chlorzoxazone
• Cimetidine
• Citalopram
• Clobazam
• Clomipramine
• Clonazepam
• Clorazepate
• Clozapine
• Cocaine
• Codeine
• Cyclobenzaprine
• Dantrolene
• Desipramine
• Desvenlafaxine
• Dexmedetomidine
• Dextromethorphan
• Dezocine
• Diacetylmorphine
• Diazepam
• Dibenzepin
• Dichloralphenazone
• Difenoxin
• Dihydrocodeine
• Diphenhydramine
• Diphenoxylate
• Dolasetron
• Donepezil
• Doxepin
• Doxylamine
• Droperidol
• Duloxetine
• Eletriptan
• Enflurane
• Escitalopram
• Estazolam
• Eszopiclone
• Ethchlorvynol
• Ethylmorphine
• Fentanyl
• Flibanserin
• Flunitrazepam
• Fluoxetine
• Flurazepam
• Fluspirilene
• Fluvoxamine
• Fospropofol
• Frovatriptan
• Furazolidone
• Granisetron
• Halazepam
• Haloperidol
• Halothane
• Hexobarbital
• Hydrocodone
• Hydromorphone
• Hydroxytryptophan
• Hydroxyzine
• Iloperidone
• Imipramine
• Isoflurane
• Ketamine
• Ketazolam
• Ketobemidone
• Levomilnacipran
• Levorphanol
• Lithium
• Lofepramine
• Lorazepam
• Lorcaserin
• Lormetazepam
• Lurasidone
• Meclizine
• Medazepam
• Melitracen
• Melperone
• Meperidine
• Mephenesin
• Mephobarbital
• Meprobamate
• Meptazinol
• Metaxalone
• Methadone
• Methdilazine
• Methocarbamol
• Methohexital
• Methylene Blue
• Midazolam
• Milnacipran
• Mirtazapine
• Molindone
• Moricizine
• Morphine
• Morphine Sulfate Liposome
• Nalbuphine
• Naratriptan
• Nefazodone
• Nicomorphine
• Nitrazepam
• Nitrous Oxide
• Nortriptyline
• Olanzapine
• Opipramol
• Opium
• Opium Alkaloids
• Orphenadrine
• Oxazepam
• Oxycodone
• Oxymorphone
• Paliperidone
• Palonosetron
• Papaveretum
• Paregoric
• Paroxetine
• Pentazocine
• Pentobarbital
• Perampanel
• Perazine
• Periciazine
• Phenobarbital
• Pimavanserin
• Pimozide
• Piperacetazine
• Piritramide
• Prazepam
• Primidone
• Propofol
• Propoxyphene
• Protriptyline
• Quazepam
• Quetiapine
• Ramelteon
• Remifentanil
• Remoxipride
• Risperidone
• Rizatriptan
• Secobarbital
• Sertindole
• Sertraline
• Sibutramine
• Sodium Oxybate
• St John's Wort
• Sufentanil
• Sulpiride
• Sumatriptan
• Suvorexant
• Tapentadol
• Temazepam
• Thiopental
• Thiopropazate
• Thiothixene
• Tianeptine
• Tilidine
• Tizanidine
• Tolonium Chloride
• Topiramate
• Tramadol
• Trazodone
• Triazolam
• Trifluperidol
• Trimipramine
• Tryptophan
• Venlafaxine
• Vilazodone
• Vortioxetine
• Zaleplon
• Ziprasidone
• Zolmitriptan
• Zolpidem
• Zopiclone
• Zotepine

مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد، اما مصرف همزمان هر دو بهترین درمان محسوب می شود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک دوز یا تعداد وعده های مصرف دارو و یا هر دو را تغییر خواهد داد.

• Acetophenazine
• Chlorpromazine
• Ethopropazine
• Fluphenazine
• Fosphenytoin
• Isoniazid
• Mesoridazine
• Methotrimeprazine
• Perphenazine
• Phenytoin
• Pipotiazine
• Prochlorperazine
• Promazine
• Promethazine
• Propiomazine
• Ritonavir
• Thiethylperazine
• Thioridazine
• Trifluoperazine
• Triflupromazine
• Trimeprazine

دیگر تداخلات دارویی

بعضی داروها را نباید در زمان غذا خوردن یا با برخی غذاهای خاص مصرف کرد چرا که ممکن است تداخلاتی به وجود آید. مصرف تنباکو و الکل با بعضی داروها نیز خطرناک می باشد. در مورد زمان مناسب مصرف دارو و غذاهای مناسب دوره ی مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید. تداخلات زیر براساس اهمیت بالقوه آنها انتخاب شده اند و لزوما بروز نمی کنند. 
مصرف این دارو با هر یک از موارد زیر معمولا توصیه نمی شود، اما در برخی موارد ممکن است اجتناب ناپذیر باشد. در این شرایط پزشک دوز یا تعداد وعده های مصرف دارو و یا هر دو را تغییر خواهد داد یا اینکه دستورالعمل هایی برای چگونگی مصرف غذا، الکل یا تنباکو ارائه خواهد داد.

• Ethano