آزیترومایسین
(AZITHROMYCIN(ORAL ROUT
دارو شناسی
آزیترومایسین نوعی آنتیبیوتیک از گروه ماکرولیدها است که برای گلودرد استرپتوکوکی، برونشیت، برخی انواع ذات الریه (پنومونی) و عفونتهای کلامیدیایی تجویز میشود. آزیترومایسین نیز برای درمان عفونتهای باکتریایی خاصی در بسیاری از نقاط مختلف بدن استفاده می شود. این دارو ممکن است عوارض سفلیس پنهان نموده یا به تاخیر بیاندازد وامکان دارد در برابر عفونت سفلیس موثر نباشد. این دارو برای درمان سرماخوردگی، آنفولانزا یا عفونت ویروسی استفاده نمی شود.
این داروباید تحت نظرپزشک تجویزشود، و به شکل های زیر در بازار موجود است:
کپسول
پودر محلول در آب
قرص
پودر محلول در آب پیوسته رهش
پیش از مصرف
در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند:
آلرژی وحساسیت
اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید. به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید..
اطفال
ایمنی و اثر بخشی است برای درمان سینوزیت در کودکان و یا نوزادان کمتر از 6 ماه مشخص نشده است. مطالعات مناسب در مورد ارتباط سن با اثرات آزیترومایسین در درمان سینوزیت در کودکان و یا برای درمان سینه پهلو در کودکان کمتر از 6 ماه انجام نشده است.
مطالعات مناسب در مورد ارتباط سن با اثرات سوسپانسیون خوراکی آزیترومایسین و قرص برای درمان گلو درد و یا التهاب لوزه ها در کودکان کمتر از 2 سال انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی ثابت نشده است.
سالمندان
مطالعات انجام شده تا به امروز هیچ مشکل و محدودیتی در رابطه بااستفاده این دارو بر روی سالمندان نشان نداده است.در بیماران با مشکلات ریتم قلبی با احتیاط و حداقل میزان ممکن بکار رود.
دوران بارداری
بررسی های انجام شده بر روی نمونه های حیوانی و انسانی نشان داده اند که این دارو در دوران بارداری تاثیری برجنین ندارد ، اما مطالعات کافی در رابطه با تاثیر آن بر روی نمونه های انسانی در دوران بارداری وجود ندارد.
دوران شیردهی و مادران شیرده
بررسی ها نشان داده اند که استفاده این دارو در دوران شیردهی حداقل خطررا برای نوزاد در طول تغذیه با شیر مادر دارد .
تداخلات دارویی
گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید. Amifampridine
Bepridil
Cisapride
Colchicine
Dihydroergotamine
Dronedarone
Ergoloid Mesylates
Ergonovine
Ergotamine
Methylergonovine
Methysergide
Pimozide
Piperaquine
Saquinavir
Sparfloxacin
Terfenadine
Thioridazine
Ziprasidone
استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد. Acecainide
Afatinib
Alfuzosin
Amiodarone
Amitriptyline
Amoxapine
Anagrelide
Apixaban
Apomorphine
Aripiprazole
Arsenic Trioxide
Asenapine
Astemizole
Azimilide
Bretylium
Buserelin
Chloroquine
Chlorpromazine
Ciprofloxacin
Citalopram
Clarithromycin
Clomipramine
Clozapine
Crizotinib
Dabrafenib
Dasabuvir
Dasatinib
Degarelix
Delamanid
Desipramine
Deslorelin
Disopyramide
Dofetilide
Dolasetron
Domperidone
Donepezil
Doxorubicin
Doxorubicin Hydrochloride Liposome
Droperidol
Erythromycin
Escitalopram
Fingolimod
Flecainide
Fluconazole
Fluoxetine
Gatifloxacin
Gemifloxacin
Gonadorelin
Goserelin
Granisetron
Halofantrine
Haloperidol
Histrelin
Hydroxychloroquine
Ibutilide
Iloperidone
Imipramine
Ivabradine
Ketoconazole
Lapatinib
Leuprolide
Levofloxacin
Lopinavir
Lumefantrine
Mefloquine
Methadone
Metronidazole
Mifepristone
Morphine
Morphine Sulfate Liposome
Moxifloxacin
Nafarelin
Nilotinib
Norfloxacin
Nortriptyline
Octreotide
Ofloxacin
Ondansetron
Paliperidone
Panobinostat
Paritaprevir
Pasireotide
Pazopanib
Perflutren Lipid Microsphere
Pixantrone
Posaconazole
Procainamide
Prochlorperazine
Promethazine
Propafenone
Protriptyline
Quetiapine
Quinidine
Quinine
Ranolazine
Romidepsin
Salmeterol
Sematilide
Sevoflurane
Simvastatin
Sodium Phosphate
Sodium Phosphate, Dibasic
Sodium Phosphate, Monobasic
Solifenacin
Sorafenib
Sotalol
Sunitinib
Tacrolimus
Tedisamil
Telithromycin
Tetrabenazine
Topotecan
Toremifene
Trazodone
Trifluoperazine
Trimipramine
Triptorelin
Vandetanib
Vardenafil
Vemurafenib
Vincristine
Vincristine Sulfate Liposome
Vinflunine
Voriconazole
Warfarin
Atorvastatin
Digoxin
Fentanyl
Lovastatin
Nelfinavir
Rifabutin
Theophylline
تداخلات دارویی دیگر
برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا نزدیک به نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید. استفاده همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر دو داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.
سایر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل دارویی را با پزشک خود در میان بگذارید، به ویژه وجود موارد زیر:
آلرژی به هر مکرلید و آنتی بیوتیک کتولید ketolide (به عنوان مثال، کلاریترومایسین، اریترومایسین، تلیترومایسین)
بیماری کبدی با سابقه استفاده آزیترومایسین نباید در بیماران مبتلا به این بیماری استفاده می شود.
باکتریمی (عفونت خون)
سیستیک فیبروزیس
عفونت های بیمارستانی
ضعیف بودن سیستم ایمنی
شرایط فیزیکی ضعیف ،زیتروماکسZithromax)) نباید در بیماران با این شرایط برای درمان ذات الریه استفاده شود .
برادی کاردی (ضربان قلب آهسته)
هیپوکالمی (کمبود پتاسیم در خون)
کاهش منیزیم (منیزیم کم در خون) استفاده در بیماران مبتلا به این شرایط توصیه نمی شود.
نارسایی احتقانی قلب
اسهال
بیماری قلبی
مشکلات ریتم قلب (به عنوان مثال، فاصله طولانی مدت QT)
میاستنی گراویس (ضعف عضلانی شدید) با احتیاط استفاده شود، ممکن است شرایط را بدتر کند.
بیماری های کلیوی
بیماری کبدی ،با احتیاط استفاده شود.ممکن است اثرات این دارو به دلیل دفع کندتر افزایش یابد.
نحوه مصرف
این دارو توسط پزشک برای بهبود وضعیت فعلی شما تجویزشده است. بیش از حد وبیش از زمانی که این دارو تجویز شده است،استفاده ننمایید.
این دارو با یک فرم در مورد اطلاعات بیمار و دارو همراه است. مطالعه و درک اطلاعات از اهمیت بالایی برخوردار است.دستورالعمل استفاده از این دارو را با دقت پیروی نمایید واگر سئوالی داشتید با دکتر صحبت نمایید.
شما می توانید این دارو را همراه با غذا یا شکم خالی مصرف نمایید.
قبل از استفاده شربت شیشه را خوب تکان دهید. شربت را با یک قاشق مشخص شده اندازه گیری، سرنگ دهانی، یا فنجان پزشکی اندازه گیری نمایید.
شربت پیوسته رهش را با یک قاشق مشخص شده اندازه گیری، سرنگ دهانی، یا فنجان پزشکی اندازه گیری نمایید. این دارورا باید 12 ساعت بعد از آن که با آب مخلوط شد استفاده نمایید. بهتراست شربت پیوسته رهش را با معده خالی یا حداقل 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا مصرف نمایید.
اگر بعد از یک ساعت مصرف شربت پیوسته رهش استفراغ کردید، بلافاصله با دکتر خود تماس بگیرید تا ببینید که آیا داروهای بیشتر مورد نیاز است.
اگر بعد از مصرف مقدار کمی از این دارو احساس بهبودی نمودید، استفاده از دارو را برای درمان کامل ادامه دهید. م اگر استفاده دارو خیلی زود متوقف شود ممکن است عفونت برطرف نشود.
همزمان با مصرف آلومینیوم یا آنتی اسیدها های حاوی منیزیم، آزیترومایسین استفاده نکنید . در این مواقع ممکن است این داروها به درستی عمل نکنند. گرچه شما می توانید آنتی اسیدها را با زامکس Zmax® مصرف کنید.
میزان مصرف
بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.
برای مصرف خوراکی (محلول پیوسته رهش):
برای درمان ذات الریه:
بزرگسالان:2 گرم یک بار به صورت تک دوز.
کودکان با وزن 75 کیلوگرم و یا بیشتر: 2 گرم یک بار به صورت تک دوز.
کودکان و نوزادان 6 ماه وبزرگتربا وزن کمتر از34 کیلوگرم: میزان مصرف بر اساس وزن بدن و باید توسط دکتر شما تعیین شود. معمولا 60 میلی گرم به ازای هریک کیلوگرم از وزن بدن یک بار به صورت تک دوز.
برای درمان سینوزیت:
بزرگسالان:2 گرم یک بار در روز به صورت تک دوز.
کودکان: استفاده و میزان داروباید توسط دکتر تعیین شود.
برای مصرف خوراکی (محلول یا قرص):
برای درمان عفونت:
بزرگسالان:500 تا 2000 میلی گرم یک بار در روز، به صورت تک دوز. بسته به نوع عفونت، ا ممکن است میزان مصرف250 تا 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت چند روز به صورت مداوم.
کودکان و نوزادان 6 ماه و بزرگتر:میزان مصرف بر اساس وزن بدن و باید توسط دکتر شما تعیین شود. معمولا 10 تا 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن یک بار در روز، به صورت تک دوز. بسته به نوع عفونت، ممکن است میزان مصرف 5 تا 10 میلی گرم یا یک کیلوگرم از وزن بدن یک بار در روز به مدت چند روز به صورت مداوم.
نوزادان کمتر از 6 ماه:استفاده و میزان مصرف باید توسط دکترتعیین شود.
برای درمان فارنژیت یا التهاب لوزه ها:
بزرگسالان:500 میلی گرم درروز اول به صورت تک دوز. سپس 250 میلی گرم در روزدوم تا روز پنجم .
کودکان 2 سال وبزرگتر:میزان مصرف بر اساس وزن بدن و باید توسط دکترتعیین شود. معمولا میزان مصرف 12 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن یک باردر روز به مدت پنج روز .
کودکان کمتر از 2 سال:استفاده ومیزان داروباید توسط دکتر تعیین شود.
در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟
اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، بهمحض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.
در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.
در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟
تا زمانیکه کتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.
شیوه ی نگهداری از دارو
از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید.
دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید.
از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
و دارو در یخچال نگهداری شود.
از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم.
اقدامات احتیاطی
مصرفکنندۀ دارو باید بهطور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشتهباشد.
واکنش های پوستی جدی می تواند بامصرف این دارو رخ می دهد. اگربه هنگام استفاده از این دارو دچار تاول، پوست شل، ضایعات قرمز پوستی، آکنه شدید یا بثورات ، زخم بر روی پوست، و یا تب یا لرز شدید به دکتر مراجعه نمایید.
این دارو ممکن است باعث نوع جدی از واکنش های آلرژیک، شامل آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی نیاز به توجه فوری پزشکی دارد. نشانه این واکنش به هنگام تنفس بسیار سریع یا نامنظم، نفس نفس زدن ، خس خس، یا غش. نشانه های دیگرشامل تغییر در رنگ پوست صورت، تورم در صورت، پلک ها، لب ها، زبان و یا گلو. اگر دچار این عوارض شدید بلافاصله به فوریتهای پزشکی مراجعه نمایید.
اگرعلائم این بیماری در عرض چند روز بهبود نیافت، و یا اگر بدترشد، با دکتر خود این موضوع را بررسی کنید.
اگر متوجه علائم زیر شدید بلافاصله مصرف دارو را متوقف نمایید: درد یا حساسیت در قسمت فوقانی معده؛ مدفوع کم رنگ، ادرار تیره؛ از دست دادن اشتها؛ تهوع؛ خستگی غیر معمول و یا ضعف، پوست یا چشم زرد . این علائم می تواند نشانه های مشکل جدی کبدی باشد.
آزیترومایسین ممکن است باعث اسهال شود، و در برخی موارد می تواند شدید باشد.اگر این علائم بیش از دو ماه طول کشید بلافاصله مصرف دارو را متوقف نمایید .قبل از مشورت با پزشک از هیچ دارویی برای درمان اسهال استفاده نمایید. داروهای اسهال ممکن است اسهال را بدتر و یا آن را طولانی تر کند.
این دارو می تواند تغییراتی در ریتم قلب، ایجاد کند و باعث غش یا اثرات جانبی جدی در برخی از بیماران شود. در صورت مشاهده هر گونه علائم و مشکلات ریتم قلبی، مانند ضربان سریع، تپش و یا نامنظم قلبی بلافاصله به دکتر مراجعه نمایید .
از داروهای دیگر استفاده نکنید مگربا اطلاع دکتر خود این شامل داروهای بانسخه و بدون نسخه، داروهای گیاهی و یا مکمل های ویتامین میباشد.
عوارض جانبی
به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورتی که هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید:
عوارض شایع
اسهال
مدفوع شل
عوارض غیرشایع
تاول، پوسته پوسته شدن، سوزش، خارش، یا قرمزی پوست
ترک خوردگی، خشکی پوست
تب
ورم
عوارض نادر
درد شکم و معده
تاول یا شل شدن پوست
ادرار خونی یا ابری
مدفوع قیری ،خونین،سیاه و سفید
بدن درد
سوزش در هنگام ادرار
درد قفسه سینه
لرز
سرفه مداوم
سرفه همراه با خلط
ادرار تیره
مشکلات تنفسی
ادرار کردن سخت یا دردناک
سرگیجه
خواب آلودگی
خشکی و یا درد گلو
گوش درد
غش
ضربان قلب سریع، نامنظم، تپش
سردرد
سوء هاضمه
ضربان قلب نامنظم یا آهسته
خارش
درد مفاصل و عضلات
تورم در صورت، پلک ها، لب ها، زبان، گلو، دست ها، پاها و یا اندام های جنسی
مدفوع رنگ روشن
از دست دادن اشتها
درد عضلانی
تهوع یا استفراغ
تنفس پر سر و صدا
راش
ضایعات پوستی ، اغلب با مرکز بنفش
تحریک چشم ها
قرمزی و تورم در گوش
آبریزش بینی
لرز
تنگی نفس
عطسه
زخم و یا لکه های سفید بر روی لب ها و یا در دهان
درد معده مداوم
گرفتگی بینی
تعریق
تورم صورت، مچ پا، دست، یا پا
تورم غدد گردن
تنگی در قفسه سینه
مشکل با خواب
مشکل با بلع
بوی نفس ناخوشایند
خونریزی غیر معمول و یا کبودی
خستگی و ضعف غیر معمول
درد شکم ،پهلویا معده
تغییرات صدا
استفراغ خونی
خس خس
پوست و چشمان زرد
عوارض ناشناخته
شکم یا معده ودرد
خونریزی لثه
نفخ
خون در ادرار یا مدفوع
تاری دید
تغییری در شنوایی
مدفوع خاکستری رنگ
کما
گیجی
یبوست
زنگ یا وزوز ادامه دار و یا دیگر سر و صدا های غیر قابل توضیح در گوش
کاهش ادرار
افسردگی
اسهال، آبکی و شدید، که ممکن است خونین شود
سرگیجه، غش، یا سبکی سر هنگام بلند شدن یا نشستن
غش
کاهش دفعات ادرار و یا مقدار ادرار
کهیر
خصومت
افزایش تشنگی
کج خلقی
بی حالی
از دست دادن شنوایی
کمر یا پهلو درد
کشش عضلات
درد در معده و یا شکم
پوست رنگپریده
لکه های قرمز بر روی پوست
پف کردگی یا تورم پلک و یا دور چشم، صورت، لبها، زبان
افزایش وزن سریع
تشنج
بی حسی
کاهش وزن غیر معمول
برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر برای شما ایجاد مشکل کرده و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید.
عوارض نادر
اسیدی شدن معده
پرخاشگری، و یا عصبانیت
طعم بد، غیر معمول، و یا ناخوشایند
آروغ زدن
احساس سوزش در قفسه سینه یا شکم
سوزش، خارش، بی حسی، سوزن سوزن شدن
تغییر در رنگ زبان
دهان خشکی
بی قراری
شادی و سرخوشی
هوای اضافی و یا گاز در معده یا رود
سوزش سر دل
تنفس عمیق و سریع
افزایش در حرکات بدن
خارش ناحیه واژن یا آلت تناسلی
عدم وجود و یا از دست دادن قدرت
افسردگی
عصبانیت
درد در هنگام مقاربت جنسی
پارانویا
سرعت در تغییر خلق و خو
قرمزی پوست
بی قراری
احساس چرخش
تنگی نفس
خواب آلودگی غیر معمول
بیخوابی
زبان یا دهان درد
ناراحتی معده
ضخامت و ترشحات سفید واژن بدون بو و یا با بوی خفیف
تکه های سفید رنگ در دهان، زبان یا گلو
عوارض ناشناخته
مشکل با حرکت
ترس یا عصبانیت
افزایش حساسیت پوست به نور خورشید
سفتی یا درد عضلانی
درد در مفاصل
قرمزی یا تغییر رنگ پوست
آفتاب سوختگی شدید
پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.