بوپروپیون

بوپروپیون برای جلوگیری از افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال عاطفی فصلی (SAD)، که گاهی اوقات افسردگی زمستانی نامیده می شود ،استفاده می شود. همچنین از این دار در ترک سیگار استفاده می شود.

بوپروپیون تحت نام های تجاری مختلف به فروش می رسد. اگر شما در حال حاضراز داروهای افسردگی و یا ترک سیگار مصرف میکنید، قبل از مصرف بوپروپیون این موضوع را با دکتر خود در میان بگذارید. این بسیار مهم است که شما تنها از یک نسخه در یک زمان برای مصرف بوپروپیون استفاده نمایید .
این دارو فقط با نسخه دکتر و در اشکال زیر موجود است:
قرص پیوسته رهش، 24 ساعت
قرص پیوسته رهش12 ساعت
قرص
قرص پیوسته رهش
 

در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند: 
آلرژی وحساسیت
اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید.  به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید..
اطفال
مطالعات مناسب در رابطه سن با اثرات دارو در کودکان انجام نشده است. مطالعات در مورد استفاده داروهای دیگر برای افسردگی نشان داده است  استفاده از این نوع داروها افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی در برخی از کودکان، نوجوانان وجوانان بوجود می آید. از آنجا که این اثرات ناخواسته بلقوه است، استفاده در کودکان توصیه نمی شود.
سالمندان
مطالعات انجام شده تا به امروز هیچ مشکل و محدودیتی در رابطه بااستفاده این دارو بر روی سالمندان نشان نداده است. با این حال، افراد مسن نسبت به اثرات این دارو حساس ترند ، در بیماران کلیوی ،کبدی با احتیاط و حداقل میزان ممکن بکار رود.
دوران بارداری
مطالعات حیوانی اثر سوء نشان داده اند و هیچ مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.
دوران شیردهی و مادران شیرده
هیچ مطالعات کافی در زنان برای تعیین خطر نوزاد با مصرف این دارو در دوران شیردهی وجود ندارد. برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود.
تداخلات دارویی
 گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید. 
Furazolidone
Iproniazid
Isocarboxazid
Linezolid
Methylene Blue
Metoclopramide
Moclobemide
Nialamide
Phenelzine
Procarbazine
Rasagiline
Selegiline
Tranylcypromine
استفاده داروهای زیر با داروی فعلی توصیه نمی شود، استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.   
Acetophenazine
Aclidinium
Acrivastine
Alcaftadine
Amantadine
Ambenonium
Amdinocillin
Amdinocillin Pivoxil
Amiloride
Amineptine
Aminophylline
Amitriptyline
Amitriptylinoxide
Amoxapine
Ampicillin
Anisotropine
Antazoline
Aripiprazole
Astemizole
Atomoxetine
Atropine
Azatadine
Azelastine
Azlocillin
Bacampicillin
Belladonna Alkaloids
Benperidol
Bepotastine
Betamethasone
Brexpiprazole
Bromodiphenhydramine
Bromperidol
Brompheniramine
Buclizine
Budesonide
Bupivacaine
Butriptyline
Butylscopolamine
Carbamazepine
Carbenicillin
Carbimazole
Carbinoxamine
Carvedilol
Chlorambucil
Chlorotrianisene
Chlorpheniramine
Chlorphenoxamine
Cimetidine
Cimetropium
Cinnarizine
Citalopram
Clemastine
Clemizole
Clidinium
Clobetasone
Clomipramine
Clopidogrel
Cloxacillin
Clozapine
Codeine
Conjugated Estrogens
Corticotropin
Cortisone
Cosyntropin
Cyclacillin
Cyclizine
Cyclosporine
Cyproheptadine
Dabrafenib
Danazol
Darifenacin
Deflazacort
Delavirdine
Demecarium
Desipramine
Desonide
Desvenlafaxine
Dexamethasone
Dexbrompheniramine
Dexchlorpheniramine
Dextromethorphan
Dibenzepin
Dicloxacillin
Dicyclomine
Dienestrol
Diethylstilbestrol
Dimenhydrinate
Diphenhydramine
Diphenylpyraline
Distigmine
Donepezil
Dopamine
Dothiepin
Doxepin
Doxorubicin
Doxorubicin Hydrochloride Liposome
Doxylamine
Droperidol
Duloxetine
Ebastine
Echothiophate
Edrophonium
Efavirenz
Eliglustat
Emedastine
Enflurane
Epinastine
Escitalopram
Esterified Estrogens
Estradiol
Estramustine
Estriol
Estrone
Estropipate
Ethinyl Estradiol
Famotidine
Fesoterodine
Flavoxate
Flecainide
Floxacillin
Fludrocortisone
Flunarizine
Flunisolide
Fluoxetine
Fluticasone
Fluvoxamine
Fosphenytoin
Galantamine
Glycopyrrolate
Guanidine
Haloperidol
Hetacillin
Homatropine
Hydrocortisone
Hydroxyzine
Hyoscyamine
Imipramine
Indalpine
Iobenguane I 123
Isoflurophate
Isoniazid
Isopropamide
Ketamine
Ketotifen
Levocabastine
Levodopa
Levomilnacipran
Lidocaine
Lindane
Lofepramine
Lopinavir
Loxapine
Mebeverine
Mebhydrolin
Meclizine
Memantine
Mepenzolate
Mestranol
Metformin
Methantheline
Methdilazine
Methenolone
Methicillin
Methimazole
Methixene
Methylphenidate
Methylprednisolone
Methyltestosterone
Metronidazole
Mexiletine
Mezlocillin
Milnacipran
Mirtazapine
Mizolastine
Nafcillin
Nalidixic Acid
Nandrolone
Nefazodone
Neostigmine
Niaprazine
Nortriptyline
Olopatadine
Ondansetron
Opipramol
Ospemifene
Oxacillin
Oxaliplatin
Oxandrolone
Oxatomide
Oxybutynin
Oxymetholone
Paramethasone
Paroxetine
Penicillin G
Penicillin V
Phenindamine
Pheniramine
Phenobarbital
Phenyltoloxamine
Phenytoin
Physostigmine
Pimozide
Pinaverium
Pindolol
Piperacillin
Pirenzepine
Pivampicillin
Pizotyline
Polyestradiol Phosphate
Prasugrel
Prednisolone
Prednisone
Procainamide
Procaine
Promestriene
Promethazine
Propafenone
Propantheline
Propicillin
Propiverine
Propizepine
Propranolol
Protriptyline
Pyrilamine
Quinestrol
Ranitidine
Regorafenib
Rimexolone
Risperidone
Ritonavir
Rivastigmine
Scopolamine
Sertraline
Sibutramine
Solifenacin
Sorafenib
Stanozolol
Sultamicillin
Tacrine
Terfenadine
Testosterone
Theophylline
Thioridazine
Thiotepa
Thonzylamine
Tibolone
Ticarcillin
Ticlopidine
Timiperone
Tiotropium
Tolterodine
Tramadol
Trimeprazine
Trimipramine
Tripelennamine
Triprolidine
Tropicamide
Trospium
Umeclidinium
Valethamate
Varenicline
Venlafaxine
Vortioxetine
استفاده همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر دو داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.
Isavuconazonium Sulfate
St John's Wort
Tipranavir
Zolpidem
تداخلات دارویی دیگر
برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا  نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید. استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.   
Ethanol
سایر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل پزشکی را با دکتر خود در میان بگذارید، به ویژه وجود موارد زیر:
مصرف الکل، اگر به طور ناگهانی متوقف شود
ناهنجاری های شریانی (مشکل گردش خون)
تومور مغزی یا عفونت 
اختلالات خوردن (به عنوان مثال، بی اشتهایی، پرخوری)
ضربه به سر شدید 
تشنج،
استفاده از داروی تشنج  اگر به طور ناگهانی متوقف شد (به عنوان مثال، کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال، فنی توئین (Dilantin®)
استفاده از داروهای خواب یا اضطراب اگر به طور ناگهانی متوقف (به عنوان مثال، آلپرازولام (Xanax®)، لورازپام (Ativan®)، تمازپام (Restoril®)، triazolam (Halcion®)
سکته مغزی شدید، در بیماران با این شرایط نباید استفاده شود.
اختلال دو قطبی (نوع افسردگی)
آب سیاه، زاویه بسته
فشار خون بالا 
شیدایی یا جنون خفیف (نوع بیماری روانی)
روان پریشی (نوع بیماری روانی) 
اسکیزوفرنی (نوع بیماری روانی) با احتیاط استفاده کنید. ممکن است شرایط را بدتر کند.
دیابت 
مصرف مواد مخدر و یا الکل 
هیپوگلیسمی (کاهش قند خون) 
هیپوناترمی (سدیم کم در خون) 
هیپوکسی (اکسیژن کم در خون)
بیماری های کبد شدید، ممکن است عوارض جانبی  بدتر شود.
بیماری های کلیوی 
 بیماری کبد، با احتیاط استفاده کنید. اثرات ممکن است به دلیل از بین رفتن آهسته دارو از بدن افزایش یابد.
 

 این دارو توسط پزشک برای بهبود وضعیت فعلی شما تجویزشده است. بیش از حد وبیش از زمانی که  این دارو تجویز شده است،استفاده ننمایید.  
این دارو با یک دفترچه راهنمای داروبهمراه است. با دقت دستورالعمل درج شده را بخوانید و بر طبق آن عمل کنید .اگر سوالی داشتید از دکتر خود بپرسید.
فقط از نام تجاری این دارو که دکتربرایتان تجویز کرده استفاده نمایید. مارک های مختلف ممکن است به همان شیوه اثر نکنند.
این دارو را در یک زمان مشخص در روز استفاده نمایید.
قرص را کاملا ببلعید و از جویدن ، باز نمودن و جویدن قرص اجتناب کنید. 
شما می توانید این دارو را با غذا یا بدون غذا میل نمایید. اما اگر حالت تهوع داشتید، دارو را با غذا استفاده کنید.

بخشی از قرص پیوسته رهش ممکن است به مدفوع منتقل می شود. این طبیعی است و هیچ چیز نگران کننده ای نیست.
استفاده از قرص Zyban®:
 ممکن است در حدود 1 هفته بعد از شروع دارو همچنان سیگار بکشید.
برای ترک سیگار در طول هفته دوم تاریخی را تنظیم کنید.
اگر پس از استفاده از دارو برای حداقل 7 هفته هنوز با ترک سیگار مشکل دارید، با دکتر خود صحبت کنید.
اگر شما استفاده از یک محصول نیکوتین دار بهمراه Zyban®،استفاده میکنید، سیگار نکشید. سیگار کشیدن ممکن است شانس عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.
اگر شما مشکل خواب (بی خوابی)، این دارو را بیش از حد نزدیک به زمان خواب مصرف نکنید.
اگر از این دارو برای جلوگیری از افسردگی با اختلال خلقی فصلی، آن را در طول فصل پاییز قبل از اینکه علائم شروع شود مصرف نمایید. مصرف دارو را از فصل زمستان و تا اوایل بهار ادامه دهید.
میزان مصرف
 بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.
اشکال خوراکی (قرص آهسته رهش):
برای افسردگی:
بزرگسالان:
Aplenzin®: در ابتدا، 174 میلی گرم یک بار در روز در صبح . دکتر شما ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم کند. با این حال، معمولا مصرف دارو بیش از 522 میلی گرم در روز نیست.
ولبوترین XL®: در ابتدا، 150 میلی گرم یک بار در روز در صبح . دکتر شما ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم کند. با این حال، معمولا مصرف دارو بیش از 450 میلی گرم در روز نیست.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود. 
برای اختلال خلقی فصلی:
بزرگسالان:
Aplenzin®: در ابتدا، 174 میلی گرم یک بار در روز در صبح . دکتر شما ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم کند. با این حال، معمولا مصرف دارو بیش از 522 میلی گرم در روز نیست.
ولبوترین XL®: در ابتدا، 150 میلی گرم یک بار در روز در صبح . دکتر شما ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم کند. با این حال، معمولا مصرف دارو بیش 300 میلی گرم یک بار در روز نیست.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود. 
اشکال خوراکی (قرص پیوسته رهش):
برای افسردگی:
بزرگسالان: در ابتدا، 150 میلی گرم یک بار در روز در صبح است. دکتر شما ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم کند. با این حال، معمولا مصرف دارو بیش از 200 میلی گرم دو بار در روزنیست، حداقل به فاصله 8 ساعت از هم جدا مصرف شود.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود. 
برای ترک سیگار:
بزرگسالان در ابتدا، 150 میلی گرم یک بار در روز برای 3 روز . دکتر شما ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم کند. با این حال، معمولا مصرف دارو بیش از 300 میلی گرم در روز نیست.
کودکان :استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود.
اشکال خوراکی (قرص):
برای افسردگی:
بزرگسالان: در ابتدا، 100 میلی گرم دو بار در روز. دکتر شما ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم کند. با این حال، معمولا مصرف دارو بیش از 150 میلی گرم سه بار در روز نیست، حداقل به فاصله ی 6 ساعت از هم جدا مصرف نمایید.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود.
در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟
اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌ خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.
در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.
در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟
تا زمانیکه کتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.
شیوه ی نگهداری از دارو
از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید. 
دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید. 
از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
دارو در یخچال نگهداری شود.
از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم. 

اقدامات احتیاطی
مصرف‌کنندۀ دارو باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته‌باشد.  بوپروپیون را داروهای  با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) به عنوان مثال، ایزوکاربوکسازید [Marplan®]، لینزولید [Zyvox®]، متیلن ، فنلزین [Nardil®]، سلجیلین [Eldepryl®]، ترانیل سیپرومین  [Parnate® استفاده نکنید .بوپروپیون را در طول 2 هفته بعد از توقف مهار کننده MAO استفاده نمایید،اگر این دو دارو را همزمان با هم مصرف نمایید و یا 2 هفته صبر نکنید،  ممکن است دچار گیجی، بی قراری و درد معده یا روده ،درجه حرارت بدن بالا، فشار خون بسیار بالا، یا تشنج شدید ، شوید .
در حالی که شما از این دارو استفاده میکنید ممکن است دچار فشار خون  بیش از حد بالا شوید وهمچنین ممکن است دچارسردرد، سرگیجه، و یا تاری دید شوید. اگر فکر می کنید فشار خونتان بیش از حد بالا است، با دکتر خود تماس بگیرید.
بوپروپیون ممکن است باعث آشفتگی، تحریک پذیری، و یا نمایش دیگر رفتارهای غیر طبیعی شود. همچنین ممکن است باعث شود برخی  افکار و گرایش به خودکشی سراغتان بیاید یا برای تبدیل به یک فرد افسرده شوید.اگر دچار احساسات ناگهانی و یا قوی، مانند احساس عصبی، خشم، بی قراری، خشونت  و یا ترس شدید به دکتر مراجعه نمایید.  اگر شما یا پرستار متوجه هر یک از این عوارض جانبی شدید، به دکتر خود بگویید.
این دارو ممکن است باعث  یک نوع  واکنش های آلرژیک به نام آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی می تواند تهدید کننده زندگی و نیاز به توجه فوری پزشکی دارد.  اگر بثورات جلدی، خارش، تورم صورت، زبان یا گلو، مشکل در تنفس، یا درد قفسه سینه داشتید به دکتر مراجعه نمایید.
با مصرف این دارو ممکن است واکنشهای پوستی جدی رخ دهد. به دکتر خود اطلاع دهید اگر دچاراین علائم شدید: تاول پوستی، یا شل شدن پوست، ضایعات پوستی قرمز، آکنه شدید یا بثورات پوستی، زخم بر روی پوست، یا تب و لرز .
از نوشیدن مشروبات الکلی باید اجتناب شود، بهنگام مصرف با بوپروپیون. 
در مدت درمان با این دارو ممکن است با واکنش های جدی روبرو شوید . بلافاصله بعد از مشاهده علائم، خواب آلود گی ،گیجی ، نیمه هشیاری به دکتر مراجعه نمایید. باید در رانندگی و کار با وسایل خطرناک و وسایلی که به دقت نیاز دارند، احتیاط کرد. برخی افراد در طی مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هشیاری می‌شوند.
به دکتر خود اطلاع دهید اگر دچار این علائم شدید :درد یا حساسیت در قسمت فوقانی معده،  مدفوع بی رنگ، ادرار تیره، از دست دادن اشتها، تهوع، خستگی غیر معمول و یا ضعف،  چشم یا پوست زرد. این می تواند نشانه ای از یک مشکل جدی کبدی باشد.

این دارو ممکن است  تغییراتی در اشتها یا وزن شما بوجود آورد. دکتر ممکن است وزن  شما را به طور منظم مورد بررسی قرار دهد .
بدون مشورت با دکتراز داروهای دیگر استفاده نکنید. این شامل دارو های با نسخه یا بدون نسخه  [OTC] یا داروها و مکمل های گیاهی یا ویتامین می شود.
 

به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورتی که هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض غیرشایع

اضطراب
دهان خشک
تنفس عمیق و سریع
نامنظم بودن ضربان قلب
کج خلقی
بی قراری
تنگی نفس
مشکل خواب
عوارض غیر شایع

وزوز یا زنگ زدن گوش
سردرد شدید
بثورات پوستی، کهیر، یا خارش
عوارض نادر

گیجی
غش
داشتن بی اعتمادی شدید نسبت به مردم
دیدن، شنیدن، و یا احساس چیزهایی که وجود ندارد،
تشنج
مشکل در تمرکز
عوارض ناشناخته

اقداماتی که خارج از کنترل هستند
خشم
آزار دیگران 
حمله به دیگران
پرخاشگری
ضربه زدن
درد قفسه سینه یا احساس ناراحتی
ضربان قلب سریع یا تپش

ناتوانی در نشستن 
نیاز به حفظ حرکت
تعریق
صحبت کردن با هیجان
عوارض غیر شایع
درد شکم یا معده
یبوست
کاهش اشتها
سرگیجه
افزایش تعریق
از دست دادن وزن غیر معمول
عوارض شایع 
تاری دید
تغییر در حس چشایی
خواب آلودگی
نیاز مکرر به ادرار
گلو درد
پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.