دیگوکسین

دیگوکسین معمولا در ترکیب  با دیورتیک و آنزیم مهار کننده تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE) استفاده می شود.از این دارو نیز برای درمان مشکلات ریتم قلبی به نام فیبریلاسیون دهلیزی استفاده می شود.

دیگوکسین متعلق به گروهی از داروها به نام گلیکوزیدهای دیژیتال می باشد.از این دارو به عنوان بهبود قدرت و بازده قلبی، یا برای کنترل سرعت و ریتم ضربان قلب استفاده می شود. این امر منجر به گردش خون بهتر و کاهش تورم دست و مچ پا در بیماران مبتلا به مشکلات قلبی می شود.

این دارو فقط با نسخه دکترو در اشکال زیر موجود است:
قرص
کپسول مایع 
محلول
اکسیر
 

در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند: 
آلرژی وحساسیت
اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید.  به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید..
اطفال
مطالعات مناسبی در رابطه سن با اثرات دیگوکسین درکودکان انجام نشده است. گرچه ممکن است، نوزادان نسبت به اثرات دیگوکسین حساس تر باشند.
سالمندان
اگر چه مطالعات مناسب در رابطه سن با اثرات دیگوکسین درسالمندان انجام نشده است، هیچ مشکل و محدودیتی در رابطه بااستفاده این دارو در سالمندان انتظار نمی رود..در بیماران  بامشکلات کلیوی ، ریوی و قلبی با احتیاط و حداقل میزان ممکن بکار رود.
دوران بارداری
بررسی های انجام شده بر روی حیوانات اثر سوء نشان داده اند و هیچ مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.
دوران شیردهی و مادران شیرده
بررسی ها نشان داده اند که استفاده  این دارو در دوران شیردهی  حداقل خطر را برای نوزاد دربردارد.
تداخلات دارویی
گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید. 
Amifampridine
Alprazolam
استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.
Amiodarone
Bemetizide
Bendroflumethiazide
Benzthiazide
Boceprevir
Buthiazide
Calcium
Canagliflozin
Chan Su
Chlorothiazide
Chlorthalidone
Clarithromycin
Clopamide
Cobicistat
Conivaptan
Crizotinib
Cyclopenthiazide
Cyclothiazide
Daclatasvir
Demeclocycline
Difenoxin
Diphenoxylate
Dofetilide
Dopamine
Doxycycline
Dronedarone
Eliglustat
Epinephrine
Erythromycin
Fingolimod
Hydrochlorothiazide
Hydroflumethiazide
Ibuprofen
Indapamide
Indomethacin
Isavuconazonium Sulfate
Itraconazole
Kyushin
Lapatinib
Ledipasvir
Lily of the Valley
Lomitapide
Methyclothiazide
Metolazone
Mifepristone
Minocycline
Moricizine
Nilotinib
Norepinephrine
Oleander
Oxytetracycline
Pheasant's Eye
Polythiazide
Propafenone
Propantheline
Quercetin
Quinethazone
Quinidine
Ritonavir
Rolapitant
Saquinavir
Simeprevir
Spironolactone
Squill
St John's Wort
Succinylcholine
Telaprevir
Tetracycline
Tocophersolan
Trichlormethiazide
Ulipristal
Vandetanib
Vemurafenib
Verapamil
Vilazodone
Xipamide
استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.

Acarbose
Acebutolol
Alprenolol
Aluminum Carbonate, Basic
Aluminum Hydroxide
Aluminum Phosphate
Aminosalicylic Acid
Arbutamine
Atenolol
Atorvastatin
Azithromycin
Azosemide
Bepridil
Betaxolol
Bevantolol
Bisoprolol
Bucindolol
Canrenoate
Captopril
Carteolol
Carvedilol
Cascara Sagrada
Celiprolol
Cholestyramine
Colchicine
Colestipol
Cyclosporine
Darunavir
Dihydroxyaluminum Aminoacetate
Dihydroxyaluminum Sodium Carbonate
Dilevalol
Diltiazem
Disopyramide
Epoprostenol
Esmolol
Etravirine
Exenatide
Flecainide
Fluoxetine
Furosemide
Gatifloxacin
Hydroxychloroquine
Indecainide
Labetalol
Lenalidomide
Lornoxicam
Magaldrate
Magnesium Carbonate
Magnesium Hydroxide
Magnesium Oxide
Magnesium Trisilicate
Mepindolol
Metipranolol
Metoclopramide
Metoprolol
Mibefradil
Miglitol
Mirabegron
Nadolol
Nebivolol
Nefazodone
Neomycin
Nilvadipine
Nisoldipine
Nitrendipine
Omeprazole
Oxprenolol
Pancuronium
Paromomycin
Penbutolol
Pindolol
Piretanide
Posaconazole
Propranolol
Quinine
Rabeprazole
Ranolazine
Rifampin
Rifapentine
Roxithromycin
Simvastatin
Sotalol
Sucralfate
Sulfasalazine
Talinolol
Telithromycin
Telmisartan
Tertatolol
Ticagrelor
Timolol
Torsemide
Tramadol
Trazodone
Trimethoprim
Valspodar

تداخلات دارویی دیگر
برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا  نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید. استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.   
سایر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل پزشکی را با دکتر خود در میان بگذارید، به ویژه وجود موارد زیر:
بیماری رگ های خونی (به عنوان مثال، شانت شریانی) 
هیپوکلسمی (کمبود کلسیم در خون) 
هیپوکسی (کمبود اکسیژن در خون) 
تیروئید ، با احتیاط استفاده کنید. بیماران با این بیماری  کمتر حساس یا مقاوم در برابر اثرات دیگوکسین هستند.
از دیگوکسین ممکن است 1 تا 2 روز قبل از فیبریلاسیون دهلیزی برای جلوگیری از بدتر شدن شرایط استفاده شود.
بیماری های قلبی (به عنوان مثال، بیماری آمیلوئید قلب، پریکاردیت فشارنده، نارسایی قلبی، حمله قلبی، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، کاردیومیوپاتی محدود، سندرم سینوس ، سندرم ولف پارکینسون وایت)) - با احتیاط استفاده کنید . ممکن است شرایط را بدتر کند.
هیپرکلسمی (کلسیم بالا در خون) 
هیپوکالمی (پتاسیم کم در خون)
کاهش منیزیم (منیزیم کم در خون)، افزایش خطر سمیت دیگوکسین.
بیماری کلیوی ، با احتیاط استفاده کنید. اثرات ممکن است به دلیل از بین رفتن آهسته از بدن افزایش یابد.
میوکاردیت 
فیبریلاسیون بطنی (مشکل ریتم قلب)  در این بیماران  با این بیماری نباید استفاده شود.
 

برای اینکه این دارو به درستی اثر کند ، به دقت دستورات پزشک را پیروی. هنوز بیشتر از آن از دکتر خود دستور داد و انجام هر گونه دوز را از دست ندهید را ندارد. این دارو توسط پزشک برای بهبود وضعیت فعلی شما تجویزشده است. بیش از حد وبیش از زمانی که  این دارو تجویز شده است،استفاده ننمایید.  هنگامیکه این دارو مقدار ثابتی در خون داشته باشد ، بهتر اثر میکند .
هنگامی که از این دارواستفاده میکنید ، بسیار مهم است که مقدار دقیقی از دارو استفاده شود.میزان مصرف  دیگوکسین برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دکتر دوز مناسب دیگوکسین را برای شما تعیین می کند.طبق دستور دکتر و یا برچسب روی جلد دارو عمل نمایید.
برای اندازه گیری صحیح محلول خوراکی از قطره چکان و یا سرنگ مشخص شده استفاده نمایید. 
میزان مصرف
 بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.
برای نارسایی قلبی یا فیبریلاسیون دهلیزی:
اشکال خوراکی (محلول):
بزرگسالان، نوجوانان و کودکان 10 سال و بزرگتر: دوز بستگی به سن، وزن بدن و وضعیت پزشکی دارد و باید توسط دکتر تعیین می شود. در ابتدا، دوز معمولا 10 تا 15 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است.در صورت نیاز ممکن است دکتر میزان مصرف را تنظیم کند. 
کودکان 5 تا 10 سال : دوز بستگی به سن، وزن بدن و وضعیت پزشکی دارد و باید توسط دکتر تعیین می شود. در ابتدا، دوز معمولا 20 تا 35 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است. در صورت نیاز ممکن است دکتر میزان مصرف را تنظیم کند. 
کودکان 2 تا 5 سال: دوز بستگی به سن، وزن بدن و وضعیت پزشکی دارد و باید توسط دکتر تعیین می شود . در ابتدا، دوز معمولا 30 تا 45 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است. در صورت نیاز ممکن است دکتر میزان مصرف را تنظیم کند.
نوزادان 1 ماه تا 24 ماه :  دوز بستگی به سن، وزن بدن و وضعیت پزشکی دارد و باید توسط دکتر تعیین می شود . در ابتدا، دوز معمولا 35 تا 60 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است. در صورت نیاز ممکن است دکتر میزان مصرف را تنظیم کند.
نوزادان کامل : دوز بستگی به سن، وزن بدن و وضعیت پزشکی دارد و باید توسط دکتر تعیین می شود . در ابتدا، دوز معمولا 25 تا 35 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است. در صورت نیاز ممکن است دکتر میزان مصرف را تنظیم کند.
نوزادان زودرس : دوز بستگی به سن، وزن بدن و وضعیت پزشکی دارد و باید توسط دکتر تعیین می شود . در ابتدا، دوز معمولا 20 تا 30 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است. در صورت نیاز دکتر ممکن است میزان مصرف را تنظیم کند.
در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟
اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌ خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.
در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.
در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟
تا زمانیکه کتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.
شیوه ی نگهداری از دارو
از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید. 
دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید. 
از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
  دارو در یخچال نگهداری شود.
از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم. 

مصرف‌کنندۀ دارو باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته‌باشد. بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید . توقف ناگهانی می تواند منجر به تغییر جدی در عملکرد قلب شود.
بهنگام مصرف بیش از حد مراقب علائم و نشانه های این دارو باشید.طبق دستور دکتر عمل نمایید.  برخی از علائم هشدار دهنده مصرف بیش از حد عبارت است از: سردرگمی، از دست دادن بینایی و اشتها، تهوع، استفراغ، اسهال ، تغییر در میزان و یا ریتم ضربان قلب (تبدیل شدن نامنظم و یا آهسته)، تپش قلب (احساس تپش در قفسه سینه) و غش. در نوزادان و بچه های کوچک، اولین نشانه های مصرف بیش از حد تغییر در میزان و ریتم ضربان قلب می باشد. کودکان ممکن است خیلی سریعتر نسبت به این علائم واکنش نشان دهند . 
از داروهای دیگر استفاده نکنید مگربا اطلاع دکتر خود این شامل  داروهای بانسخه و بدون نسخه، داروهای گیاهی و یا مکمل های ویتامین میباشد.

به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورتی که هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض شایع
سرگیجه
غش
ضربان قلب سریع یا  نامنظم 
کاهش سرعت ضربان قلب
عوارض نادر
مدفوع سیاه و سفید وقیری
خونریزی لثه
مدفوع یا ادرار خونی
استفراغ خونی
لکه های قرمز بر روی پوست
راش با ضایعات مسطح یا ضایعات کوچک مطرح بر روی پوست
درد شدید معده
خونریزی غیر معمول و یا کبودی
عوارض شناخته
درد قفسه سینه یا احساس ناراحتی
حالت تهوع
تنگی نفس
تعریق
تورم پاها و ساق پاها
مشکلات تنفسی 
خستگی یا ضعف غیر معمول
برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر برای شما ایجاد مشکل کرده و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید.
عوارض غیرشایع
تحریک 
اضطراب
گیجی
افسردگی
اسهال
ابراز ترس
توهم
راش
استفراغ
عوارض ناشناخته 
تاری دید و یا از دست دادن بینایی
آشفتگی
دوبینی
سردرد
فقدان احساس 
از دست دادن اشتها
شب کوری
تورم یا درد در سینه یا پستان در هر دو گروه زنان و مردان
دید تونلی
ضعف
کاهش وزن
پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.