دیفنوکسیلات و آتروپین
(Diphenoxylate And Atropine (Oral Route
دارو شناسی
دیفنوکسیلات با کند کردن حرکات روده اسهال را درمان میکند. اگر این دارو را از مقداری که پزشک تجویز کرده بیشتر مصرف کنید ممکن است دچار وابستگی شوید، زیرا دیفنوکسیلات یک داروی شیمیایی حاوی مواد مخدر است. برای جلوگیری از سوء استفاده احتمالی، آتروپین (یک آنتی کولینرژیک) به آن اضافه شده است. اگر از ترکیب این دو دارو بیش از حد استفاده شود ممکن است آتروپین باعث اثرات ناخوشایند شود.
از ترکیب دیفنوکسیلات و آتروپین نباید در کودکان استفاده شود.باید در کودکان مبتلا به اسهال از محلول کربوهیدرات ها (قندها) و نمک (الکترولیت) برای جایگزین کردن آب، قند، و نمک از دست رفته استفاده شود.
این دارو فقط با نسخه دکتر و در اشکال زیر موجود است:
محلول
قرص
پیش از مصرف
در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند:
آلرژی وحساسیت
اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید. به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید..
اطفال
این دارو نباید در کودکان استفاده شود. کودکان به خصوص نوزادن نسبت به اثر دیفنوکسیلات و آتروپین بسیار حساس می باشند.ممکن است اثرات جانبی در طول درمان افزایش یابد . همچنین، از دست دادن مایعات ناشی از اسهال ممکن است منجر به یک بیماری شدید شود. به همین دلیل، بسیار مهم است که مایعات از دست رفته توسط مایعات جایگزین شود. اگر سوالی در این مورد داشتید ، به پزشک مراجعه نمایید.
سالمندان
ممکن است تنگی نفس و یا مشکلات تنفسی به خصوص در افراد سالمند ، که معمولا حساسیت بیشتری نسبت به جوانان به اثرات دیفنوکسیلات دارند ، رخ دهد. همچنین، از دست دادن مایعات ناشی از اسهال ممکن است منجر به یک بیماری شدید شود . به همین دلیل، افراد سالمند نباید از این دارو بدون مشورت با دکتر استفاده کنند. مایعات از دست رفته باید توسط با نوشیدن مایعات دیگر جایگزین شود . اگر در این مورد سوالی داشتید ، به پزشک مراجعه نمایید.
دوران بارداری
مطالعات حیوانی اثر سوء نشان داده اند و هیچ مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.
دوران شیردهی و مادران شیرده
مطالعات کافی در مورد استفاده از این دارو در دوران شیردهی و تهدید نوزاد وجود ندارد. برای استفاده، بهتر است قبل از استفاده این دارو به هنگام شیردهی خطرات مربوط به مصرف این دارو در مقابل مزیت های آن قرار گیرند.
تداخلات دارویی
گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید.
Ambenonium
Naltrexone
Potassium
استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.
Bromazepam
Buprenorphine
Bupropion
Carbinoxamine
Digoxin
Donepezil
Fentanyl
Flibanserin
Furazolidone
Hydrocodone
Iproniazid
Isocarboxazid
Linezolid
Meclizine
Methadone
Methylene Blue
Moclobemide
Morphine
Morphine Sulfate Liposome
Oxycodone
Oxymorphone
Phenelzine
Procarbazine
Rasagiline
Safinamide
Selegiline
Sodium Oxybate
Suvorexant
Tapentadol
Tranylcypromine
Arbutamine
تداخلات دارویی دیگر
برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید. استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.
سایر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل پزشکی را با دکتر خود در میان بگذارید، به ویژه وجود موارد زیر:
- سوء مصرف الکل
- سوء مصرف مواد مخدر
- کولیت (شدید) ، در صورت استفاده از این دارو ممکن است باعث یک مشکل جدی در روده بزرگ شود .
- سندرم دان ،ممکن است در این بیماران اثرات زیاد و شدید شود .
- اسهال خونی، ممکن است این بیماری را تشدید نماید؛ نوع دیگری از درمان ممکن است لازم باشد.
- آمفیزم، آسم، برونشیت، و یا دیگر بیماری های مزمن ریوی ، این دارو ممکن است شانس عوارض جانبی مشکلات تنفسی را افزایش دهد.
- بزرگ شدن پروستات
- انسداد دستگاه ادراری یا مشکلات دفع ادرار ،
- بیماری های کیسه صفرا یا سنگ کیسه صفرا-استفاده از این دارو ممکن است باعث اسپاسم مجاری صفراوی شود و این بیماری را بدتر کند.
- ممکن است با استفاده از این دارو درد شدید گلوکوم در چشم رخ دهد؛ گرچه شانس بروز این عوارض بسیا کم می باشد.
- بیماری قلبی ، این دارو ممکن است برخی از بیماریهای قلبی را تشدید نماید.
- فتق هیاتال ، آتروپین در این دارو ممکن است این بیماری را بدتر کند. گرچه، شانس بروز این اتفاق بسیار کم است.
- فشار خون بالا ، آتروپین در این دارو ممکن است فشار خون را افزایش دهد . گرچه، شانس بروز این اتفاق بسیار کم است.
- انسداد روده ، مصرف این دارو ممکن است بیماری را بدتر کند.
- بیماری کلیوی: آتروپین در این دارو ممکن است باعث عوارض جانبی شود.
- بیماری کبدی
- میاستنی گراویس، مصرف این دارو ممکن است بیماری را بدتر کند.
- کم کاری یا پرکاری تیروئید ،ممکن است باعث عوارض ناخواسته یا نامنظمی تنفس و ضربان قلب شود.
- بی اختیاری ادرار ، این دارو ممکن است بیماری را بدتر کند.
نحوه مصرف
این دارو توسط پزشک برای بهبود وضعیت فعلی شما تجویزشده است. بیش از حد وبیش از زمانی که این دارو تجویز شده است،استفاده ننمایید.
برای بیمارانی که از محلول این دارو استفاده میکنند:
این دارو باید از طریق دهانی مصرف شود. مقدار در نظر گرفته شده باید توسط قطره چکان مشخص شده ، اندازه گیری شود.
اهمیت رژیم غذایی و مایعات بهنگام درمان اسهال:
علاوه بر استفاده از داروی ضد اسهال، حائز اهمیت است که مایعات از دست رفته بدن توسط یک رژیم غذایی مناسب جایگزین شود . برای 24 ساعت اول باید مقدار زیادی مایعات بدون کافئین، مانند زنجبیل، نوشیدنی بدون کافئین، چای بدون کافئین، و سوپ استفده نمایید. در طول 24 ساعت آینده باید از غذاهای شیرین و مطلوب، مانند غلات پخته شده، نان، بیسکویت و سیب استفاده نمایید. میوه ها، سبزیجات، غذاهای سرخ شده و یا تند، سبوس، آب نبات، کافئین، و نوشیدنی های الکلی ممکن است بیماری را تشدید کند.
اگربه علت اسهال شدید مایعات فراوانی از دست دادید ممکن است دچار یک بیماری جدی شوید.در اسرع وقت به دکتر مراجعه نمایید اگر متوجه هر یک از علائم و نشانه های زیر شدید:
کاهش ادرار
سرگیجه
خشکی دهان
افزایش تشنگی
چروکیدگی پوست
میزان مصرف
بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.
اسهال شدید:
اشکال خوراکی (محلول خوراکی):
بزرگسالان و نوجوانان: در ابتدا، میزان مصرف 5 میلی گرم (2 قاشق چایخوری) سه یا چهار بار در روز است. سپس، در صورت نیاز دوز مصرفی معمولا 5 میلی گرم (2 قاشق چایخوری) یک بار در روز است.
کودکان تا 12 سال: استفاده از این دارو توصیه نمی شود.
اشکال خوراکی (قرص):
بزرگسالان و نوجوانان: در ابتدا، میزان مصرفی 5 میلی گرم (2 قرص) سه یا چهار بار در روز است. سپس، در صورت نیاز دوز مصرفی معمولا 5 میلی گرم (2 قرص) یک بار در روز است.
کودکان تا سن 12 سال استفاده است توصیه نمی شود.
در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟
اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، بهمحض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.
در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.
در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟
تا زمانیکه کتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.
شیوه ی نگهداری از دارو
از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید.
دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید.
از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
دارو در یخچال نگهداری شود.
از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم.
اقدامات احتیاطی
مصرفکنندۀ دارو باید بهطور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته باشد.
اگر اسهال پس از دو روز متوقف نشد و یا اگر شما دچار تب بالا شدید به دکتر مراجعه نمایید.
این دارو نیز به تاثیرات استفاده از الکل و دیگر کاهش دهنده های مراکز سیستم عصبی CNS) )می افزاید.کاهش دهنده های سیستم عصبی داروهایی هستند که حرکات سیستم عصبی را کاهش می دهند که باعث خواب آلودگی یا نیمه هشیاری میشوند. . داروهای کاهش دهنده های سیستم عصبی شامل:آنتی هیستامین ، تب ،حساسیت ها یا سرماخوردگی ،ترن کیولایز ،داروهای خواب آور ،شل کننده های عضلات ،بی حس کننده های دندان می باشند.پس از اتمام این دارو ها ، تاثیرات آنها پس ازگذشت چندین روز پایان می یابد. به هنگام مراجعه به دندان پزشک استفاده از این دارو را گزارش دهید. قبل از مصرف هر یک از موارد فوق به هنگام مصرف این دارو به دکترخود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است باعث کسلی، سرگیجه، یا هشیاری کمتر نسبت به طور معمول شود. باید در رانندگی و کار با وسایل خطرناک و وسایلی که به دقت نیاز دارند، احتیاط کرد. برخی افراد در طی مصرف این دارو دچار خوابآلودگی و کاهش سطح هشیاری میشوند.
اگرفکرمیکنید بیش از حد از این دارو استفاده کرده اید ، در وهله اول از کمک های اورژانسی استفاده نمایید . مصرف بیش از حد این دارو ممکن است منجر به مرگ یا بیهوشی شود. علائم و نشانه های مصرف بیش از حد عبارتند از خواب آلودگی شدید؛ تنگی نفس یا مشکلات تنفسی؛ ضربان قلب سریع؛ گرمای غیر معمول، خشکی، و گرگرفتگی پوست.
قبل از هر نوع عمل جراحی (از جمله جراحی های دندان) و یا درمان اورژانسی، دکتر یا دندانپزشک را از مصرف این دارو مطلع گردانید.
عوارض جانبی
به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورت بروز هر یک از عوارض ناخواسته ، فورا به پزشک مراجعه کنید.
برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که هر یک از عوارض برای شما ایجاد مشکل کرده و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید.
پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.