دی سولفیرام

دی سولفیرام اعتیاد به الکل را برطرف نمی کند بلکه یک مانع قوی در برابر نوشیدن الکل ایجاد می کند. دی سولفیرام تنها با تجویز دکتر و در اشکال زیر موجود است:

قرص

در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند:

آلرژی وحساسیت

اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید.  به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید..

اطفال

این دارو تنها برروی بزرگسال مورد بررسی قرار گرفته است، و هیچ اطلاعات خاصی درمقایسه با استفاده از دی سولفیرام در کودکان و دیگر گروه های سنی  وجود ندارد.

سالمندان

بسیاری از داروها به طور خاص در افراد مسن مطالعه نشده است. بنابراین،مشخص نیست که این دارو دقیقا به همان شیوه که در جوانان اثر میکند در  سالمندان هم اینگونه تاثیر دارد یا نه ،اگر چه مطالعات مناسب در رابطه سن با اثرات دی سولفیرام درسالمندان انجام نشده است.

دوران شیردهی و مادران شیرده

مطالعات کافی در مورد استفاده از این دارو در دوران شیردهی و تهدید نوزاد وجود ندارد.  برای استفاده، بهتر است قبل از استفاده این دارو به هنگام شیردهی خطرات مربوط به مصرف  این دارو در مقابل مزیت های آن قرار گیرند.

تداخلات دارویی

 گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید.

• Amprenavir
• Metronidazole
• Paraldehyde

استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.

• Clozapine
• Tinidazole
• Tranylcypromine

• Anisindione
• Diazepam
• Dicumarol
• Fosphenytoin
• Isoniazid
• Omeprazole
• Phenprocoumon
• Phenytoin
• Theophylline
• Warfarin

تداخلات دارویی دیگر

برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا  نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید. استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.  

• Ethanol

سایر مشکلات پزشکی

وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل پزشکی را با دکتر خود در میان بگذارید، به ویژه وجود موارد زیر:

• آسم یا بیماری ریوی  شدید
• دیابت (دیابت قندی)
• صرع یا تشنج
• بیماری قلبی یا رگ های خونی
• بیماری های کلیوی
• بیماری کبد یا سیروز کبدی
• تیروئید ،یک واکنش دی سولفیرام الکلی ممکن است این بیماری را بدتر  کند.
• افسردگی
• بیماری روانی شدید، دی سولفیرام ممکن است این بیماری را تشدید کند.
• آلرژی  پوستی ، دی سولفیرام  ممکن است باعث یک واکنش حساسیتی شود

این دارو توسط پزشک برای بهبود وضعیت فعلی شما تجویزشده است. بیش از حد وبیش از زمانی که  این دارو تجویز شده است،استفاده ننمایید. 

علاوه بر نوشابه، الکل در بسیاری از محصولات دیگر یافت می شود. فهرست مواد تشکیل دهنده مواد غذایی و سایر محصولات را قبل از استفاده آنها بخوانید زیرا به شما کمک خواهد کرد تا ازمصرف الکل خودداری کنید . از غذاهای که حاوی الکل هستند مانند سس و سرکه استفاده نکنید.

قبل از اینکه اولین دوز این دارو را مصرف کنید ، اطمینان حاصل نمایید که از هیچ نوشیدنی الکلی ، محصول حاوی الکل یا دارو در طول 12 ساعت گذشته استفاده نکرده باشید. اگر شما در مورد محتوای داروهایی که مصرف کرده اید ،مطمئن نیستید، با دکتر معالج تماس بگیرید.

مصرف این دارو معمولا در صبح تجویز می شود. با این حال، اگر مصرف این دارو باعث خواب آلودگی شد ، با دکتر خود صحبت نمایید تا زمان مصرف دارو را تغییر دهد.

میزان مصرف

 بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.

اشکال خوراکی (قرص):

برای کمک به غلبه بر مصرف الکل:

بزرگسالان و نوجوانان: در ابتدا، میزان مصرف 500 میلی گرم یا کمتر، یک بار در روز و به مدت یک یا دو هفته است. سپس، دکتر ممکن است میزان مصرف  را به 125 تا 500 میلی گرم (معمولا تا 250 میلی گرم) یک بار در روز کاهش دهد.

کودکان: استفاده و میزان مصرف باید توسط دکتر تعیین شود.

در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟

اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌ خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.

در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟

در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.

در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟

تا زمانیکه کتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.

شیوه ی نگهداری از دارو

از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید.

دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید.

از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.

 دارو در یخچال نگهداری شود.

از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم.

مصرف‌کنندۀ دارو باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته‌باشد.

بهنگام مصرف این دارو و به مدت 14 روز پس از قطع مصرف از الکل استفاده نکنید ، حتی مقدار بسیار کم زیرا الکل ممکن است باعث بیمار شدید شود. علاوه بر نوشابه، الکل در بسیاری از محصولات دیگر یافت می شود. فهرست مواد تشکیل دهنده مواد غذایی و سایر محصولات را قبل از استفاده آنها بخوانید زیرا به شما کمک خواهد کرد تا ازمصرف الکل خودداری کنید .

از غذاهای که حاوی الکل هستند مانند سس و سرکه استفاده نکنید.

در معرض  دود مواد شیمیایی که ممکن است حاوی الکل، استالدهید، پارالدهید، و یا دیگر مواد شیمیایی مرتبط مانند رنگ، لاک الکل، یا جلا دهنده باشند ، قرار نگیرید.

به هنگام استفاده از محصولات حاوی الکل مانند برخی از داروها ، لوسیون بعد از اصلاح ، ادکلن، عطر جوانب احتیاطی را رعایت کنید . استفاده از دی سولفیرام ممکن است باعث سردرد، تهوع، قرمزی و خارش شود. قبل از استفاده محصولات حاوی الکل بر روی پوست ، ابتدا محصول را در یک نقطه کوچک از پوست تست کنید. اجازه دهید که محصول 1 یا 2 ساعت بر روی پوست شما باقی بماند. اگر هیچ قرمزی، خارش، و یا دیگر اثرات ناخواسته رخ نداد، شما میتوانید از آن محصول استفاده نمایید.

از مصرف محصولات حاوی الکل بر روی پوست خراش دیده  و یا زخمهای باز اجتناب کنید.اگر سوالی داشتید با دکتر خود صحبت نمایید.

برخی از علائمی که ممکن است با مصرف الکل در حین مصرف این دارو رخ دهد ، عبارتند از:

تاری دید

درد قفسه سینه

گیجی

سرگیجه یا غش

ضربان قلب سریع

قرمزی صورت

افزایش تعریق

تهوع و استفراغ

سردرد

مشکلات تنفسی

ضعف

توصیه می شود یک کارت هشدار بهمراه داشته باشید تا در مواقع اضطراری موقعیت شما تشخیص داده شود.

قبل از خرید و یا استفاده از دارو بدون نسخه یا با نسخه ، ابتدا با دکتر داروساز درمورد محتویات دارو صحبت نمایید.

این دارو نیز به تاثیرات استفاده از الکل و دیگر کاهش دهنده های مراکز سیستم عصبی CNS) )می افزاید.کاهش دهنده های سیستم عصبی داروهایی هستند که حرکات سیستم عصبی را کاهش می دهند که باعث خواب آلودگی یا نیمه هشیاری میشوند. . داروهای کاهش دهنده های سیستم عصبی شامل:آنتی هیستامین ، تب ،حساسیت ها یا سرماخوردگی ،ترن کیولایز ،داروهای خواب آور ،شل کننده های عضلات ،بی حس کننده های دندان می باشند.پس از اتمام این دارو ها ، تاثیرات آنها پس ازگذشت چندین روز پایان می یابد. به هنگام مراجعه به دندان پزشک استفاده از این دارو را گزارش دهید. قبل از مصرف هر یک از موارد فوق به هنگام مصرف این دارو به دکترخود اطلاع دهید.

این دارو ممکن است باعث کسلی، سرگیجه، یا هشیاری کمتر نسبت به طور معمول شود. باید در رانندگی و کار با وسایل خطرناک و وسایلی که به دقت نیاز دارند، احتیاط کرد. برخی افراد در طی مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هشیاری می‌شوند.

به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورت مشاهده علائمی، فورا به پزشک مراجعه کنید.

برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که هر یک از عوارض برای شما ایجاد مشکل کرده و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید.

پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.