لامیوودین ( خوراکی )

لامیوودین در ترکیب با داروهای دیگر برای درمان عفونت ناشی از ویروس اچ آی وی (HIV) استفاده می شود. اچ آی وی (HIV) ویروسی است که باعث سندروم نقص ایمنی اکتسابی  یا ایدز (AIDS) می شود.

لامیوودین عفونت اچ آی وی یا ایدز را درمان یا پیشگیری نمی کند. این دارو کمک می کند تا تکثیر مجدد ویروس اچ آی وی اتفاق نیوفتد و به نظر می رسد سرعت تخریب سیستم ایمنی بدن را کم می کند. این امر باعث به تاخیر افتادن ایجاد اختلالات جدی وابسته به بروز بیماری ایدز یا اچ آی وی می شود. لامیوودین نمی تواند مانع انتقال ویروس اچ آی وی از بیمار به افراد دیگر شود. افرادی که این دارو را مصرف می کنند ممکن است دچار مشکلات دیگر مربوط به بیماری ایدز یا اچ آی وی باشند. 

لامیوودین برای درمان عفونت مزمن (طولانی مدت) ویروس هپاتیت بی (HBV) نیز استفاده می شود.

این دارو فقط با نسخه پزشک در اختیار بیمار قرار می گیرد.

تجربیات نشان می دهند که مصرف این دارو، برای سایر مشکلات پزشکی نیز مفید است. اگر چه، در برچسب محصول این مصارف نوشته نشده است، می توان در موارد زیر استفاده کرد:

• عفونت ویروس نقص ایمنی انسانی/ اچ آی وی (HIV) به دلیل تماس شغلی (پیشگیری احتمالی)

اشکال دارویی:

• محلول
• قرص

در صورتيكه تصميم به مصرف دارويی داريد همه جوانب آن بايد به دقت بررسی گردد. اين تصميمی است كه شما و پزشكتان می گيريد. درمورد مصرف اين دارو موارد زير بايد درنظر گرفته شود:

آلرژی و حساسیت
در صورت بروز هرگونه واکنش آلرژیک یا غیر معمول، به هر دارویی و یا این داروی خاص حتما پزشک معالج خود را مطلع سازید. همچنین درمانگران را آگاه نمایید از وجود حساسیت هایی که نسبت به برخي مواد غذايي، رنگ ها ، مواد نگهدارنده و يا حيوانات دارید. در صورتيكه  بدون تجويز پزشك قصد استفاده از اين دارو را داريد حتما بروشور و يا توضيحات مندرج روي بسته را با دقت مطالعه فرماييد.

اطفال
مطالعات دقیق و کافی انجام شده تا به امروز حاکی از اثر بخشی این دارو در درمان عفونت اچ آی وی در کودکان 3 ماه تا 16 سال بوده است. با این حال، ایمنی و اثر بخشی آن در کودکان کمتر از 3 ماه تایید نشده است.

مطالعات دقیق و کافی انجام شده تا به امروز حاکی از اثر بخشی این دارو در درمان عفونت مزمن هپاتیت بی (HB) در کودکان 2 تا 17 سال بوده است. با این حال، ایمنی و اثر بخشی آن در کودکان کمتر از 2 سال تایید نشده است.

سالمندان
مطالعات دقیق و کافی انجام شده تا به امروز حاکی از اثر بخشی این دارو در سالمندان بوده است و اثر سویی در این زمینه گزارش نشده است.  در هرصورت اقدامات احتیاطی برای سالخوردگان باید در نظر گرفته شود، زیرا به علت کهولت سن  بیشتر در معرض بیماری های وابسته به سن قلبی – ریوی و کلیوی هستند. بنابراین، دوز و میزان مصرف لامیوودین باید به دقت بررسی شود.

دوران بارداری
مطالعات بر حیوانات نشاندهنده ی اثرات منفی این دارو بودند. با این حال، مطالعات کافی در خصوص اثرات این دارو در زنان باردار وجود ندارد. 

دوران شیردهی و مادران شیرده
تحقيقات خاصی در خصوص اثر بخشی این دارو بر زنان شيرده صورت نگرفته است. پيش از مصرف اين دارو در زنان شيرده همه جوانب مثبت و منفی آن بايد درنظر گرفته شود.

تداخلات دارویی
بی شک هيچ دارويی نبايد همزمان مصرف شود، اما در برخی موارد با وجود رخ دادن تداخل دارويی، ممكن است نياز به مصرف همزمان دو داروی مختلف باشد. در چنين مواردی ممكن است پزشک مقدار مصرف دارو را تغيير دهد و يا داروی ديگری تجويز كند. بنابراين در صورت مصرف دارویی ديگر آنرا با پزشک خود مطرح سازيد.

استفاده همزمان از این دارو با هرکدام از داروهای زیر ممکن است باعث افزایش خطر عوارض جانبی خاصی شود. اما، در پاره ای موارد می تواند بهترین درمان دارویی نیز به شمار آید که در این صورت پزشک تغییراتی در الگوی میزان مصرف به وجود می آورد.

• Dasabuvir

تداخلات دارویی دیگر
بي شک هيچ دارويی را نبايد در زمان غذا خوردن يا حوالی آن مصرف نمود چراكه امكان وقوع تداخل وجود دارد. مصرف الكل و تنباكو نيز تداخلاتی ایجاد مي كند.

سایر مشکلات پزشکی 
وقوع مشكلات پزشکی ديگر ممكن است بر اثربخشی اين دارو تاثير بگذارد. بنابراین پزشک را از وجود آنها آگاه کنید، به ویژه موارد زیر :  

• دیابت. اشکال خوراکی دارای ساکارز باعث وخیم شدن دیابت می شوند.
• بیماری کلیوی.  با احتیاط مصرف شود، ممکن است به دلیل دیر دفع شدن اثرات جانبی بیشتری داشته باشد.
• بیماری کبدی.  با احتیاط مصرف شود، ممکن است شرایط را بدتر کند.
• پانکراتیت (التهاب یا تورم لوزالمعده). برند  Epivir® با احتیاط مصرف شود، ممکن است شرایط را بدتر کند.

دارو را طبق دستور تجویزی پزشک مصرف کنید. میزان بیشتر یا کمتر، دفعات بیشتر یا کمتر، و طولانی تر از مدت تجویز پزشک، دارو را مصرف نکنید. چراکه خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد.

دارو دارای دستور مصرف دقیق است، قیل از مصرف حتما مطالعه شود. با پزشک در خصوص سوالات و ابهامات خود صحبت کنید و اطلاعات لازم را به دست بیاورید.

هر دو برند،  Epivir® و Epivir-HBV® دارای مواد دارویی یکسانی هستند، اما میزان دوز دارویی در هر قرص و محلول مایع Epivir® بیشتر است. حتما نام تجاریی را مصرف کنید که پزشک تجویز می کند، زیرا برند های مختلف تاثیر یکسان ندارند. اگر اچ آی وی یا ایدز دارید، Epivir® مصرف کنید. چنانچه دچار هپاتیت بی (B) هستید، و اچ آی وی یا ایدز ندارید، Epivir-HBV® استفاده کنید.

قبل از مصرف Epivir-HBV® و در طول درمان، پزشک ممکن است تست اچ آی وی انجام دهد. براساس نتایج این تست، ممکن است تغییراتی در روند درمان داده شود. 

توجه کنید که  Epivir® باید به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی لحاظ شود. همه ی داروهای تجویزی را در زمان مناسب از روز مصرف کنید. این امر باعث تاثیرگذاری بهتر داروها می شود.

در صورت مشاهده ی بهبودی در خود یا فرزندتان به هیچ عنوان دارو را قطع نکنید و دوره ی مصرف را تکمیل کنید. بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید. قبل از تمام شدن دارو با پزشک یا داروساز تماس حاصل کنید و در صورت نیاز داروی مورد نیاز را دوباره تهیه نمایید.  نگذارید ذخیره داروییتان کامل تمام شود_ مگر آنکه پزشک مصرف داروی مجدد را تجویز نکند.

محلول خوراکی را با یک قاشق دارای اندازه گیری، سرنگ دهانی، یا فنجان پزشکی دارای اندازه گیری مصرف کنید. ممکن است با قاشق چای خوری نتوانید مقدار صحیح دارو را اندازه گیری کنید.

میزان مصرف
میزان  مصرف این دارو در بیماران مختلف متفاوت است؛ در این خصوص از دستور پزشک و یا توضیحات برچسب دارو پیروی نمایید . اطلاعات نوشته شده روی داروها  منحصراً شامل دوز متوسطه این دارو می باشد و در صورتی که دوز مصرفی شما متفاوت است  بدون مشورت با پزشک اقدامی انجام ندهید. 

مقدار داروی مصرفی شما در روز، همچنین تعداد دفعات استفاده از دارو و فواصل زمانی آن بستگی به قوی بودن داروها و ریشه مشکلات پزشکی و بیماری شما دارد.

دوز اشکال خوراکی (محلول، قرص)
برای درمان عفونت هپاتیت بی (B):

• بزرگسالان .... 100 میلی گرم یک بار در روز.
• کودکان 2 تا 17 سال.... بر اساس وزن بدن، دوز دارو توسط پزشک تعیین می شود. معمولا، دوز دارو به میزان 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است. در صورت نیاز پزشک میزان دوز مصرفی را بالا می برد. با این حال، دوز بیش از 100 میلی گرم در روز تجویز نمی شود. اگر کودک نتواند قرص را قورت دهد، ممکن است محلول خوراکی تجویز شود.
• کودکان کمتر از 2 سال....  نوع مصرف و میزان آن توسط پزشک تعیین می شود.

برای درمان عفونت بیماری اچ آی وی یا ایدز:

بزرگسالان و اطفال 17 سال به بالا.... 300 میلی گرم یک بار در روز یا 150 میلی گرم دو بار در روز.

کودکان 3 ماه تا 16 سال:

• محلول: بر اساس وزن بدن، دوز دارو توسط پزشک تعیین می شود. معمولا، دوز دارو به میزان 4 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دو بار در روز، و یا 8 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یکبار در روز تجویز می شود. در صورت نیاز پزشک میزان دوز مصرفی را بالا می برد. با این حال، دوز بیش از 150 میلی گرم دو بار در روز، همراه با دیگر داروهای اچ آی وی، تجویز نمی شود. 
• قرص: بر اساس وزن بدن، دوز دارو توسط پزشک تعیین می شود. معمولا، دوز دارو به میزان 150 تا 300 میلی گرم در روز است.

کودکان کمتر از 3 ماه.... نوع مصرف و میزان آن توسط پزشک تعیین می شود.

توجه کنید: بیمارانی که نیاز به درمان برای هر دو بیماری دارند، یعنی هپاتیت بی (B) و ایدز یا اچ آی وی، بهتر است از برنامه ی " دوز مصرفی دارو " برای بیماری ایدز یا اچ آی وی پیروی کنند. 

در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه کنیم؟
در صورت فراموش كردن دوز اين دارو، به محض يادآوری آن را مصرف كنيد. چنانچه زمان دوز بعدی فرا رسيده بود، طبق همان زمانبندی پيش برويد و دوز فراموش شده را تكرار نكنيد. هيچگاه دوز دارو را 2 بار متوالي تكرار نكنيد و برای جبران آن داروی اضافی نخورید.

درصورت استفاده بیش از حد و وموارد اورژانسی چه کنیم ؟
در این شرایط به نزدیک ترین مرکز درمانی مراجعه نموده و یا با مرکز فوریت های اورژانس تماس بگیرید.

در هنگام مصرف دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟
چنانچه پزشک معالج رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است، رژیم معمولی و نرمال روزانه را ادامه دهید.

شیوه نگهداری از دارو

• اين دارو را در جعبه در بسته، در دماي اتاق، به دور از گرما، رطوبت و نور مستقيم نگه داريد. 
• از يخ زدگي دارو جلوگيري شود. 
• دور از دسترس كودكان قرار دهيد. 
• داروی تاریخ گذشته را دور بریزید ( در خصوص بهترین روش از بین بردن دارو از پزشک سوال کنید) .

بررسی پیشرفت درمان و اثربخشی دارو، به ویژه در ماه اول و با داشتن صرع،  در ویزیت های منظم توسط پزشک، امری بسیار مهم است. از این طریق، پزشک از تاثیر دارو و یا ادامه ی مصرف آن اطمینان حاصل می کند. برای بررسی عوارض ناخواسته ممکن است آزمایش خون و ادرار گرفته شود.

در صورت مصرف زالسیتابین یا داروهای حاوی امتریسیتابین یا لامیوودین ( مانند: Atripla®, Combivir®, Complera®, Emtriva®, Epzicom®, Stribild®, Trizivir®, Truvada® )، به هیچ عنوان این دارو را استفاده نکنید. در صورت مصرف هر یک از داروهای نام برده، پزشک را سریعا مطلع کنید.

دو واکنش نادر ولی جدی به این دارو، اسیدوز لاکتیک ( ساخت اسید در خون) و سمیت کبدی ( بزرگ شدن کبد) است. این واکنشها زمانی شایع تر است که بیمار " خانم، بیش از حد چاق، مصرف کننده ی طولانی مدت داروهای ضد اچ آی وی " باشد. با دیدن هر یک از علایم زیر، در خود و یا کودکتان، سریع به پزشک مراجعه کنید : ناراحتی معده و دل درد، تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش اشتها، احساس ناراحتی عمومی ( درد در کل بدن)، گرفتگی و درد عضله، خستگی یا ضعف غیر معمول، مشکل در تنفس، پوست و یا چشم زرد رنگ.

در زمان توقف درمان، این دارو ممکن است باعث بدتر شدن عفونت هپاتیت (B) شود.

ممکن است استفاده از Epivir®باعث پانکراتیت شود. با دیدن هر یک از علایم، در خود و یا کودکتان، سریع به پزشک مراجعه کنید : درد ناگهانی و شدید معده، لرز، یبوست، تهوع، استفراغ، تب، سبکی سر.

با شروع مصرف  Epivir®، سیستم ایمنی بدن ممکن است قوی تر شود که این امر موجب فعال شدن عفونت های پنهان در بدن می شود. هر گونه تغییر در خود یا فرزندتان را به پزشک اطلاع دهید.

مصرف Epivir® باعث تشکیل چربی اضافی در بدن می شود. هرگونه تغییر در شکل بدن را به پزشک اطلاع دهید، از جمله افزایش میزان چربی بدن در گردن یا کمر، صورت، اطراف سینه یا ناحیه معده. همچنین، ممکن است چربی در پاها، بازوها، و یا صورت کاهش پیدا کند.

مصرف لامیوودین به معنای کاهش خطر انتقال عفونت اچ آی وی به دیگران از طریق رابطه جنسی و یا آلودگی از طریق خون نیست. اچ آی وی ممکن است از طریق مایعات آلوده بدن _ خون، ترشحات واژینال، یا مایع منی_ به دیگران منتقل شود. در صورت آلوده شدن به این ویروس، بهتر است از هر گونه فعالیت جنسی تبادل کننده ی ترشح بدنی اجتناب شود. با این حال، اگر می خواهید رابطه جنسی داشته باشید، همیشه از کاندوم استفاده کنید؛ تنها از کاندوم هایی استفاده کنید که از جنس لاتکس یا پلی اورتان هستند_ زمانیکه رابطه ی جنسی همراه با مایع منی، ترشحات واژن یا خون است. همچنین، کاندوم را دوباره استفاده نکنید و سرنگ یا وسایل خود را با دیگران به اشتراک نگذارید. با پزشک در خصوص سوالات و ابهامات خود صحبت کنید و اطلاعات لازم را به دست بیاورید.

در طول دوره ی درمان، داروهای دیگر را مصرف نکنید مگر آنکه از قبل با پزشک معالج هماهنگ کرده باشید. این امر مر بوط به تمام داروهای با نسخه، بدون نسخه ، مکمل های گیاهی یا ویتامین نیز می شود.

عليرغم تاثيراتی كه یک دارو دارد، امكان بروز برخي عوارض جانبي ناخواسته نيز وجود دارد. بروز هريك از این عوارض نيازمند مراقبتهای پزشكی و مراجعه به پزشک است:

دلیل ناشناخته

• درد شکم یا معده
• مدفوع قیری و سیاه
• خونریزی لثه
• نفخ
• خون در ادرار یا مدفوع
• لرز
• یبوست
• سرفه 
• ادرار تیره
• کاهش اشتها
• اسهال
• عدم وجود بلع
• سرگیجه
• ضربان سریع قلب 
• تنفس سریع و سطحی
• تب
• احساس ناراحتی عمومی ( درد در کل بدن)
•  خستگی و ضعف عمومی بدن
• سوء هاضمه
• مدفوع به رنگ روشن
• از دست دادن اشتها
• گرفتگی یا اسپاسم عضلانی 
• درد یا سفتی عضلات
• تهوع و استفراغ
• درد در معده، پهلوها و یا شکم، که به کمر منتشر می شود
• لکه های قرمز روی پوست
• پف و یا تورم در پلک یا اطراف چشم، صورت، لب، زبان 
• درد در سمت راست بالای شکم و یا احساس پُری معده 
• بثورات پوستی، کهیر، یا خارش
• خواب آلودگی
• تنگی قفسه سینه
• خونریزی و یا کبودی غیر معمول 
• خستگی یا ضعف غیر معمول
• درد در سمت راست بالای شکم یا معده 
• چشمان و یا پوست زرد رنگ

 تعدادی از عوارض جانبی نیاز به توجه پزشکی ندارد. این عوارض به مرور و با عادت بدن به دارو از بین می روند. درمانگر می تواند راه هایی برای جلوگیری و یا کاهش برخی از این عوارض جانبی ارایه دهد. چنانچه این عوارض طولانی و آزار دهنده شدند، و یا ابهامی در موردشان داشتید به پزشک مراجعه کنید:

علایم بیشتر رایج

• اسیدی شدن یا ترش کردگی معده 
• آروغ زدن
• سوزش، خارش، بی حسی یا درد در دست، بازو، پا، و یا ران 
• افسردگی
• احساس ناراحتی و یا بیماری عمومی ( درد در کل بدن)
• سردرد
• سوزش معده
• سوء هاضمه
• درد عضلانی و یا مفاصلی
• احساس سوزن سوزن شدن
• گلو درد
• تیر کشیدن
• ناراحتی یا درد معده
• گرفتگی یا آبریزش بینی
• اختلال خواب
• کاهش وزن

دلیل ناشناخته

• تاری دید
• خشکی دهان 
• پوست برافروخته و خشک
• بوی نفس میوه مانند 
• ریزش و یا نازک شدن مو
• افزایش گرسنگی
• افزایش تشنگی
• افزایش ادرار
• پوست رنگ پریده
• تعرق
• مشکل تنفسی در هنگام انجام فعالیت 
• کاهش بدون علت وزن 
• افزایش وزن در دور گردن، قسمت فوقانی کمر، سینه، صورت، و یا دور کمر

ممکن است عوارض دیگری که در این لیست نیامده در برخی بیماران رخ دهد. در این خصوص به پزشک معالج مراجعه شود.