لاموتریژین ( خوراکی )

لاموتریژین، به تنهایی و یا همراه با داروهای دیگر برای کنترل انواع خاصی از تشنج (به عنوان مثال، تشنج جزیی، تشنج تونیک کلونیک و یا سندرم لنوکس- گستووت) در طول درمان صرع استفاده می شود. این دارو، صرع را درمان نمی کند و فقط برای کنترل تشنج است_ آنهم تا زمانی که مصرف شود. همچنین، می توان از آن در درمان اختلال دو قطبی (بیماری جنون ادواری) در بزرگسالان 18 سال به بالا استفاده کرد.

این دارو فقط با نسخه پزشک در اختیار بیمار قرار می گیرد.

اشکال دارویی:

• قرص، پیوسته رهش
• قرص
• قرص، جویدنی

در صورتيكه تصميم به مصرف دارويی داريد همه جوانب آن بايد به دقت بررسی گردد. اين تصميمی است كه شما و پزشكتان می گيريد. درمورد مصرف اين دارو موارد زير بايد درنظر گرفته شود:

آلرژی و حساسیت
در صورت بروز هرگونه واکنش آلرژیک یا غیر معمول، به هر دارویی و یا این داروی خاص حتما پزشک معالج خود را مطلع سازید. همچنین درمانگران را آگاه نمایید از وجود حساسیت هایی که نسبت به برخي مواد غذايي، رنگ ها ، مواد نگهدارنده و يا حيوانات دارید. در صورتيكه  بدون تجويز پزشك قصد استفاده از اين دارو را داريد حتما بروشور و يا توضيحات مندرج روي بسته را با دقت مطالعه فرماييد.

اطفال
مطالعات دقیق و کافی انجام شده تا به امروز حاکی از اثر بخشی این دارو_ حال به صورت قرص، قرص جویدنی و یا تجزیه شدنی_ در کودکان دارای تشنج خاص 2 سال به بالا است. با این حال، اثربخشی و ایمنی این دارو در کودکان کمتر از 2 سال تایید نشده است.
تاکنون، مطالعات دقیق و کافی در خصوص رابطه ی بین سن و میزان اثر بخشی کپسول پیوسته رهش لاموتریژین در کودکان دارای تشنج خاص کوچکتر از 13 سال انجام نگرفته است. همچنین، اثربخشی و ایمنی این دارو تایید نشده است.

تاکنون، مطالعات دقیق و کافی در خصوص رابطه ی بین سن و میزان اثر بخشی قرص/قرص جویدنی/قرص تجزیه شدنی لاموتریژین در کودکان دارای اختلال دو قطبی انجام نگرفته است. همچنین، اثربخشی و ایمنی این دارو تایید نشده است.

سالمندان
مطالعات دقیق و کافی برای بررسی اثربخشی و ایمنی این دارو در سالمندان انجام نگرفته است. تا به امروز نیز اثر سویی در این زمینه گزارش نشده است. در هرصورت اقدامات احتیاطی برای سالخوردگان باید در نظر گرفته شود، زیرا به علت کهولت سن  بیشتر در معرض بیماری های قلبی – ریوی و کلیوی و اثرات نامطلوب هستند. بنابراین، دوز و میزان مصرف لاموتریژین باید به دقت بررسی شود. 

دوران بارداری
مطالعات بر حیوانات نشاندهنده ی اثرات منفی این دارو بودند. با این حال، مطالعات کافی در خصوص اثرات این دارو در زنان باردار وجود ندارد. 

دوران شیردهی و مادران شیرده
تحقيقات خاصی در خصوص اثر بخشی این دارو بر زنان شيرده صورت نگرفته است. پيش از مصرف اين دارو در زنان شيرده همه جوانب مثبت و منفی آن بايد درنظر گرفته شود.

تداخلات دارویی
بی شک هيچ دارويی نبايد همزمان مصرف شود، اما در برخی موارد با وجود رخ دادن تداخل دارويی، ممكن است نياز به مصرف همزمان دو داروی مختلف باشد. در چنين مواردی ممكن است پزشک مقدار مصرف دارو را تغيير دهد و يا داروی ديگری تجويز كند. بنابراين در صورت مصرف دارویی ديگر آنرا با پزشک خود مطرح سازيد.

استفاده از این دارو با هرکدام از داروهای زیر توصیه نمی شود. در صورت ضرورت تجویز، پزشک ممکن است تغییراتی در الگوی مصرف دارو ومیزان دوز مصرفی اعمال نماید.

• Atazanavir
• Carbamazepine
• Dofetilide
• Ezogabine
• Lopinavir
• Orlistat
• Rifampin
• Valproic Acid

استفاده همزمان از این دارو با هرکدام از داروهای زیر ممکن است باعث افزایش خطر عوارض جانبی خاصی شود. اما، در پاره ای موارد می تواند بهترین درمان دارویی نیز به شمار آید که در این صورت پزشک تغییراتی در الگوی میزان مصرف به وجود می آورد.

• Desogestrel
• Dienogest
• Drospirenone
• Escitalopram
• Estradiol
• Estradiol Cypionate
• Estradiol Valerate
• Ethinyl Estradiol
• Ethynodiol Diacetate
• Etonogestrel
• Ginkgo
• Levonorgestrel
• Medroxyprogesterone Acetate
• Mestranol
• Methsuximide
• Norelgestromin
• Norethindrone
• Norgestimate
• Norgestrel
• Oxcarbazepine
• Phenobarbital
• Primidone
• Risperidone
• Ritonavir
• Rufinamide
• Sertraline

تداخلات دارویی دیگر
بي شک هيچ دارويی را نبايد در زمان غذا خوردن يا حوالی آن مصرف نمود چراكه امكان وقوع تداخل وجود دارد. مصرف الكل و تنباكو نيز تداخلاتی ایجاد مي كند.

سایر مشکلات پزشکی 
وقوع مشكلات پزشکی ديگر ممكن است بر اثربخشی اين دارو تاثير بگذارد. بنابراین پزشک را از وجود آنها آگاه کنید، به ویژه موارد زیر :  

• اختلال خون یا مغز استخوان 
• افسردگی. ممکن است شرایط را بدتر کند.
• بیماری قلبی. تایید نشده است که مصرف لاموتریژین در افراد دارای ریتم قلبی باعث افزایش اختلال می شود.  
• بیماری کبدی. لاموتریژین باعث افزایش سطح خون می شود، که خطر عوارض جانبی ناخواسته را بالا می برد. پزشک ممکن است دوز دارو را تغییر دهد.
• تالاسمی. لاموتریژین ممکن است باعث توقف و یا کاهش تولید گلبولهای های قرمز خون توسط بدن می شود.

دارو را طبق دستور تجویزی پزشک مصرف کنید. میزان بیشتر یا کمتر، دفعات بیشتر یا کمتر، و طولانی تر از مدت تجویز پزشک، دارو را مصرف نکنید. چراکه خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد.

دارو دارای دستور مصرف دقیق است، قیل از مصرف حتما مطالعه شود. با پزشک در خصوص سوالات و ابهامات خود صحبت کنید و اطلاعات لازم را به دست بیاورید.

لاموتریژین را می توان با غذا یا بدون غذا، با شکم خالی و یا با شکم پر مصرف کرد. با این حال، چنانچه پزشک روش مصرف خاصی را تجویز کرده است، درست مطابق آن عمل کنید.

در صورت مصرف قرص جویدنی، آن را می توانید کامل بجوید و بعد قورت دهید، و یا نجویده قورت دهید، و یا در مقداری مایع حل کرده و سپس بیاشامید. اگر آن را به صورت جویدنی مصرف می کنید، حتما پس از قورت دادن مقدار آب یا آب میوه رقیق شده  بیاشامید تا راحت تر قرص را قورت دهید. برای شل کردن قرص، آن را در مقداری آب یا آب میوه رقیق شده (حدود یک قاشق مرباخوری) بگذارید تا کامل حل شود (حدود 1 دقیقه)، سپس کمی محلول را تکان داده و سریع بیاشامید.

در صورت مصرف قرص تجزیه شدنی، از خشک بودن دستان اطمینان پیدا کنید. تا زمان آمادگی برای خوردن قرص، روکش آن را باز نکنید. روکش را با دست باز کنین و سپس قرص را مصرف کنید. به هیچ وجه با فشردن قرص به روکش آن را باز نکنید. قرص را درون دهان گذاشته، کمی در دهان بچرخانید تا آب شود. این قرص به سرعت آب می شود. سپس، آن را قورت دهید و مقداری آب بیاشامید.

کپسول را به طور کامل قورت دهید_ نباید آن را نصف و له کرد و یا جوید.

حتما نام تجاریی را مصرف کنید که پزشک تجویز می کند، زیرا برند های مختلف تاثیر یکسان ندارند. 

این دارو را می توان همراه با داروهای دیگر تشنج استفاده کرد. تمام داروهای تشنج خود را مصرف کنید، مگر اینکه پزشک دستور به توقف مصرف بدهد.

میزان مصرف
میزان  مصرف این دارو در بیماران مختلف متفاوت است؛ در این خصوص از دستور پزشک و یا توضیحات برچسب دارو پیروی نمایید. اطلاعات نوشته شده روی داروها  منحصراً شامل دوز متوسطه این دارو می باشد و در صورتی که دوز مصرفی شما متفاوت است  بدون مشورت با پزشک اقدامی انجام ندهید. 

مقدار داروی مصرفی شما در روز، همچنین تعداد دفعات استفاده از دارو و فواصل زمانی آن بستگی به قوی بودن داروها و ریشه مشکلات پزشکی و بیماری شما دارد.

دوز اشکال خوراکی (قرص جویدنی یا تجزیه شدنی، قرص)
برای درمان اختلال دو قطبی:

• بزرگسالان.... افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®)، کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) مصرف نمی کنند_ در ابتدا، 25 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته. سپس، میزان 50 میلی گرم روزانه که به دو دوز تقسیم شده و به مدت دو هفته مصرف می شود. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 200 میلی گرم در روز تجویز نمی شود.
• بزرگسالان.... افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®) مصرف می کنند_ در ابتدا، 25 میلی گرم یک روز در میان به مدت دو هفته. سپس، 25 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 100 میلی گرم در روز تجویز نمی شود.
• بزرگسالان.... افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®) مصرف نمی کنند اما کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) مصرف می کنند_ در ابتدا، 50 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته. سپس، میزان 100 میلی گرم روزانه که به دو دوز تقسیم شده و به مدت دو هفته مصرف می شود. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 400 میلی گرم در روز تجویز نمی شود.
• بزرگسالان.... افرادی که مصرف والپروئیک اسید (Depakote®) مصرف نمی کنند اما کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) را قطع کرده اند_ میزان آن توسط پزشک تعیین می شود.
• کودکان.... نوع مصرف و میزان آن توسط پزشک تعیین می شود.

برای درمان صرع:

• بزرگسالان و نوجوانان....  افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®) مصرف نمی کنند اما کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) مصرف می کنند_ در ابتدا، 50 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته. سپس، میزان 100 میلی گرم روزانه که به دو دوز تقسیم شده و به مدت دو هفته مصرف می شود. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 500 میلی گرم در روز تجویز نمی شود.
• بزرگسالان و نوجوانان.... افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®)، کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) مصرف نمی کنند_ در ابتدا، 25 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته. سپس، میزان 50 میلی گرم روزانه که به دو دوز تقسیم شده و به مدت دو هفته مصرف می شود. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 375 میلی گرم در روز تجویز نمی شود
• بزرگسالان و نوجوانان.... افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®)، کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) مصرف می کنند_  در ابتدا، 25 میلی گرم یک روز در میان به مدت دو هفته. سپس، 25 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 400 میلی گرم در روز تجویز نمی شود.
• بزرگسالان.... افرادی که مصرف والپروئیک اسید (Depakote®) مصرف نمی کنند اما کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) را قطع کرده اند_ میزان آن توسط پزشک تعیین می شود.

کودکان 2 تا 12 سال:

• کودکان.... افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®) مصرف نمی کنند اما کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) مصرف می کنند_ در ابتدا، 0.6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم (0.27 میلی گرم به ازای هر پوند) از وزن بدن یک بار در روز به مدت دو هفته. سپس،  میزان 1.2 میلی گرم / کیلوگرم (0.54 میلی گرم به ازای هر پوند) از وزن بدن که به دو دوز تقسیم شده و روزانه به مدت دو هفته مصرف می شود.. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 400 میلی گرم در روز تجویز نمی شود.
• کودکان.... افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®)، کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) مصرف نمی کنند_ در ابتدا، 0.3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم (0.14 میلی گرم به ازای هر پوند) از وزن بدن یک بار در روز به مدت دو هفته، پس از آن 0.6 میلی گرم / کیلوگرم (0.27 میلی گرم به ازای هر پوند) از وزن بدن که به دو دوز تقسیم شده و روزانه به مدت دو هفته مصرف می شود.. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 300 میلی گرم در روز تجویز نمی شود.
• کودکان.... افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®)، کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) مصرف می کنند _ در ابتدا، 0.15 میلی گرم در هر کیلوگرم (0.07 میلی گرم به ازای هر پوند ) از وزن بدن در یک یا دو دوز کوچکتر هر روز به مدت دو هفته، سپس 0.3 میلی گرم / کیلوگرم (0.136 میلی گرم در هر پوند) از وزن بدن که به یک یا  دو دوز کوچکتر تقسیم شده و روزانه به مدت دو هفته مصرف می شود. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 200 میلی گرم در روز تجویز نمی شود.
• کودکان کوچکتر از 2 سال.... نوع مصرف و میزان آن توسط پزشک تعیین می شود.

دوز اشکال خوراکی (کپسول پیوسته رهش)
برای درمان تشنج:

• بزرگسالان و نوجوانان بزرگتر از 13 سال.... افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®) مصرف نمی کنند اما کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) مصرف می کنند_  در ابتدا، 50 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته، سپس 100 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 600 میلی گرم در روز تجویز نمی شود.
• بزرگسالان و نوجوانان بزرگتر از 13 سال.... افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®)، کاربامازپین (Tegretol®)، فنوباربیتال (Luminal®)، فنی توئین (Dilantin®)، و / یا پریمیدون (Mysoline®) مصرف نمی کنند_  در ابتدا، 25 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته، سپس 50 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 400 میلی گرم در روز تجویز نمی شود.
• بزرگسالان و نوجوانان بزرگتر از 13 سال.... افرادی که والپروئیک اسید (Depakote®) مصرف می کنند_ در ابتدا، 25 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته، سپس 25 میلی گرم یک بار در روز به مدت دو هفته. بعد از این و در صورت نیاز، پزشک ممکن است به تدریج دوز را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولا بیش از 250 میلی گرم در روز تجویز نمی شود.
• کودکان کوچکتر از 13 سال.... نوع مصرف و میزان آن توسط پزشک تعیین می شود.

در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه کنیم؟
در صورت فراموش كردن دوز اين دارو، به محض يادآوری آن را مصرف كنيد. چنانچه زمان دوز بعدی فرا رسيده بود، طبق همان زمانبندی پيش برويد و دوز فراموش شده را تكرار نكنيد. هيچگاه دوز دارو را 2 بار متوالي تكرار نكنيد و برای جبران آن داروی اضافی نخورید.

درصورت استفاده بیش از حد و وموارد اورژانسی چه کنیم ؟
در این شرایط به نزدیک ترین مرکز درمانی مراجعه نموده و یا با مرکز فوریت های اورژانس تماس بگیرید.

در هنگام مصرف دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟
چنانچه پزشک معالج رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است، رژیم معمولی و نرمال روزانه را ادامه دهید.

شیوه نگهداری از دارو

• اين دارو را در جعبه در بسته، در دماي اتاق، به دور از گرما، رطوبت و نور مستقيم نگه داريد. 
• از يخ زدگي دارو جلوگيري شود. 
• دور از دسترس كودكان قرار دهيد. 
• داروی تاریخ گذشته را دور بریزید ( در خصوص بهترین روش از بین بردن دارو از پزشک سوال کنید) .

بررسی پیشرفت درمان، اثربخشی دارو و عوارض ناخواسته در ویزیت های منظم توسط پزشک، امری بسیار مهم است. از این طریق، پزشک از تاثیر دارو، میزان دوز مصرفی و یا ادامه ی مصرف آن اطمینان حاصل می کند.

توجه به این نکته بسیار مهم است که در صورت بارداری در هنگام درمان با این دارو، سریع باید به پزشک معالج خود مراجعه کنید. زیرا، پزشک ممکن است بخواهد تا اسم شما را وارد لیست افراد باردار مصرف کننده ی داروی ضد تشنج وارد کند. 

بدون مشورت با پزشک، در طول دوره ی مصرف این دارو نباید قرص های ضد بارداری و یا دیگر محصولات هورمونی زنان شروع یا متوقف شود.
هر نوع تغییرات غیر معمول در چرخه قاعدگی، مانند خونریزی بی وقفه، در هنگام مصرف لاموتریژین و قرص کنترل بارداری و یا محصولات دیگر هورمونی زنان را به پزشک اطلاع دهید.

این دارو  اثرات جانبی الکل و سایر داروهای CNS ( داروهای که باعث کسالت و کاهش هوشیاری است) را تشدید می کند. برخی از نمونه های  CNS عبارتند از داروی افسردگی، آنتی هیستامین، تب یونجه ، آلرژی، سرماخوردگی، آرام بخش ها، داروهای خواب، ضد دردهای و مسکن های تجویزی، داروهای تشنج (به عنوان مثال ، باربیتورات ها )، شل کننده های عضلانی ، و یا بیهوشی و بی حسی ( مثال: داروی بی حسی مورد استفاده در دندانپزشکی). قبل از مصرف هر یک از موارد فوق، در صورت مصرف لاموتریژین ، با پزشک و یا  دندانپزشک موارد را بررسی کنید.

لاموتریژین ممکن است باعث تاری دید، دو بینی ، بی دست و پایی ، بی ثباتی، سرگیجه، و خواب آلودگی شود. از عوارض جانبی این دارو کامل آگاه باشید _ یعنی کم کردن هشیاری و سرگیجه_ در انجام کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات، و یا هر چیزی که نیاز به هوشیاری دارد. در صورت دردسر ساز بودن این عوارض، با پزشک خود مشورت کنید. 

بثورات پوستی ممکن است نشانه ایی از عارضه جانبی ناخواسته باشد. با دیدن هر یک از علایم زیر ، در خود و یا کودکتان، سریع به پزشک مراجعه کنید : جوش، تب، علایمی شبیه به سرماخوردگی، غدد متورم، و یا حاد شدن تشنج.

این دارو ممکن است باعث واکنش های آلرژیک جدی و تاثیرات منفی بر اندام های مختلف، مانند کبد و یا کلیه، شود. با دیدن هر یک از علایم زیر ، در خود و یا کودکتان، سریع به پزشک مراجعه کنید : تب، ادرار تیره، سردرد، کهیر، درد یا سفتی عضلانی ، درد معده، خستگی غیر معمول، چشم یا پوست زرد رنگ.

این دارو ممکن است در برخی افراد باعث آشفتگی، تحریک پذیری، رفتارهای غیر طبیعی شود. همچنین، در برخی دیگر ممکن است باعث ایجاد فکر و تمایل به خودکشی و یا افسردگی بیشتر شود که در صورت دیدن این حالات در خود، فرزندتان و یا فرد مصرف کننده سریع به پزشک معالج مراجعه کنید.
در صورت مشاهده ی هر کدام از علایم زیر در خود یا کودکتان بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:  سفتی گردن، گیجی، خواب آلودگی، تب، لرز، سردرد، تهوع یا استفراغ، خارش، یا حساسیت به نور. این علایم می توانند نشانه ی یک بیماری نادر و جدی به نام " مننژیت غیرچرکی/ آسپتیک " باشند.

بدون مشورت با پزشک معالج، مصرف لاموتریژین را متوقف نکنید . توقف ناگهانی دارو ممکن است باعث تشنج شود.  پزشک ممکن است به طور تدریجی دوز دارو را تا توقف کامل کم کند.

در طول دوره ی درمان، داروهای دیگر را مصرف نکنید مگر آنکه از قبل با پزشک معالج هماهنگ کرده باشید. این امر مر بوط به تمام داروهای با نسخه، بدون نسخه ، مکمل های گیاهی یا ویتامین نیز می شود.

عليرغم تاثيراتی كه یک دارو دارد، امكان بروز برخي عوارض جانبي ناخواسته نيز وجود دارد. بروز هريك از این عوارض نيازمند مراقبتهای پزشكی و مراجعه به پزشک است.

در صورت مشاهده ی هر یک از عوارض زیر سریع به پزشک مراجعه کنید:
علایم بیشتر رایج

• تاری دید
• تغییر در بینایی
• بی دست و پایی یا عدم تعادل
• دوبینی
• توازن ضعیف
• بثورات پوستی

علایم کمتر رایج

• اضطراب
• درد قفسه سینه
• گیجی
• حرکات چشم مستمر، بدون کنترل به عقب وجلو یا چرخشی 
• افسردگی
• افزایش تشنج
• عفونت
• کج خلقی

علایم نادر

• تاول زدن، پوست انداختن، و یا شل شدن پوست
• لرز
• ادرار تیره رنگ
• تب
• علایم شبیه به سرماخوردگی
• خارش
• از دست دادن حافظه
• گرفتگی، درد یا ضعف عضلانی
• چشم های قرمز و یا تحریک شده
• لکه های کوچک قرمز یا بنفش بر روی پوست
• گلو درد
• زخم و یا لکه های سفید بر روی لب و یا در دهان
• ورم صورت، دهان، دستها و پاها
• تورم غدد لنفاوی
• مشکلات تنفسی
• خونریزی و یا کبودی غیر معمول 
• خستگی یا ضعف غیر معمول
• چشمان و یا پوست زرد رنگ

 دلیل ناشناخته

• درد کمر، ساق پا و یا معده
• خونریزی لثه
• نفخ
• وجود خون در ادرار
• مدفوع خونی، سیاه یا قیری
• لب یا پوست مایل به آبی 
• کبودی
• یبوست
• سرفه یا گرفتگی صدا
• سرفه یا استفراغ خون
• مشکل در تنفس
• عدم وجود بلع
• غش
• ضربان سریع قلب 
• تورم کلی بدن
• احساس ناراحتی عمومی ( درد در کل بدن)
• احساس خستگی یا ضعف عمومی 
• سوزش معده
• تب شدید
• سبکی سر
• از دست دادن اشتها
• از دست دادن کنترل و تعادل
• درد در پایین کمر یا پهلو
• چهره ماسک مانند
• اسپاسم های عضلانی
• خون دماغ
• نداشتن تنفس 
• درد یا سوزش در گلو
• ادرار کردن دردناک و یا مشکل در ادرار کردن
• درد در معده، پهلو، و یا شکم که به کمر گسترده می شود
• پوست رنگ پریده
• خونریزی مداوم یا تراوش از دهان یا سوراخ بینی
• تنفس تند و سطحی
• قرمزی، درد، و یا خارش پوست
• تنگی نفس
• پا روی زمین کشیدن و راه رفتن
• حرکات آهسته
• لکنت زبان
• زخم، برجستگی، یا تاول
• سفتی دست و پا
• غدد متورم و دردناک
• حرکات تیک مانند (تشنجی)
• تنگی در قفسه سینه
• خونریزی و یا کبودی غیر قابل توضیح 
• خس خس

در صورت مشاهده ی علایم اوور دوز، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید:
علایم مصرف بیش از حد

• بی دست و پایی یا عدم تعادل (شدید)
• اغماء
• حرکات چشم مستمر، بدون کنترل به عقب وجلو یا چرخشی (شدید)
• سرگیجه (شدید)
• خواب آلودگی (شدید)
• خشکی دهان (شدید)
• سردرد (شدید)
• افزایش ضربان قلب
• لکنت زبان (شدید)

تعدادی از عوارض جانبی نیاز به توجه پزشکی ندارد. این عوارض به مرور و با عادت بدن به دارو از بین می روند. درمانگر می تواند راه هایی برای جلوگیری و یا کاهش برخی از این عوارض جانبی ارایه دهد. چنانچه این عوارض طولانی و آزار دهنده شدند، و یا ابهامی در موردشان داشتید به پزشک مراجعه کنید:

علایم بیشتر رایج

• سرگیجه
• خواب آلودگی
• سردرد
• حالت تهوع
• استفراغ

علایم کمتر رایج

• اسهال
• سوء هاضمه
• از دست دادن قدرت و انرژی
• درد قاعدگی
• درد
• آبریزش بینی
• لرزش یا تکان 
• مشکل خواب
• کاهش غیر معمول وزن 

ممکن است عوارض دیگری که در این لیست نیامده در برخی بیماران رخ دهد. در این خصوص به پزشک معالج مراجعه شود.