سیکلوبنزاپرین(خوراکی)

سیکلوبنزاپرین برای کمک به آرامبخشی برخی عضلات بدن استفاده می شود. این دارو به تسکین درد، خشکی، و ناراحتی حاصل از تقلا، پیچ خوردگی، رگ به رگی یا جراحت ماهیچه ها کمک می کند. اگر چه این دارو جای استراحت، ورزش یا درمان فیزیکی یا سایر درمان هایی که پزشک تجویز نموده است را نمی گیرد. سیکلوبنزاپرین بر روی سیستم عصبی مرکزی(CNS) اثر می گذارد تا تاثیر آرامبخشش را روی عضله بگذارد. تاثیر آن بر روی سیستم عصبی مرکزی ممکن است همچنین باعث بروز عوارض جانبی شود.

این دارو تنها با نسخه ی پزشک قابل تهیه است.
اشکال دارویی:

•    کپسول با اثر طولانی مدت
•    قرض
•    سوسپانسیون
 

در هنگام تصمصم به مصرف یک دارو، مزایای مصرف آن دارو باید نسبت به مضرات آن سنجیده شود. این تصمیمی است که شما به همراه پزشک می گیرید. برای این دارو، موارد زیر باید مد نظر قرار گیرد:
آلرژی ها
اگر نسبت به این دارو یا هر داروی دیگری هیچ واکنش آلرژیک غیر معمولی دارید یا داشته اید، با پزشک درمیان بگذارید. همچنین اگر دارای دیگر انواع حساسیت مانند به غذاها، رنگ های غذایی، نگه دارنده های غذایی یا حیوانات هستید، به پزشک اطلاع دهید. برای محصولات بدون نسخه، مواد تشکیل دهنده ی محصول را به دقت از روی بسته بندی یا برچسب محصول بخوانید.
اطفال

تحقیقات مناسبی درباره ی رابطه ی سن و تاثیرات کپسول (با اثر طولانی مدت) سیکلوبنزاپرین بر روی خردسالان سال انجام نگرفته است.امنیت و اثرگذاری نیز تایید نگردیده.
سالمندان
به واسطه ی احتمال سطح بالای خون در افراد سالمند نسبت به افراد جوانتر، استفاده از این دارو برای سالمندان توصیه نمی شود.
بارداری
تمام دوره های سه ماهه/ دسته بندی بارداری B
تحقیقات انجام شده بر روی حیوانات و زنان باردار نشان داده است که این دارو برای جنین خطری ندارد.
شیردهی
برای مشخص کردن خطر آسیب به  جنین در هنگام مصرف این دارو در زمان شیردهی،هیچ تحقیق کافی بر روی زنان انجام نشده است.  میزان مزایای بنادین را نسبت به مضرات بنیادین پیش از مصرف این دارو بسنجید. 
 

این دارو را تنها طبق دستور پزشک مصرف کنید تا بیشترین اثرگذاری را داشته باشد. از استفاده ی آن بیش از دستور پزشک یا در نوبت های بیشتر خودداری کنید. در صورت انجام این کار احتمال عوارض جانبی جدی را افزایش می دهد.
تمام کپسول را یکجا ببلعید. اگر نمی توانید تمام آن را ببلعید می توانید محتوای آن را داخل یک قاشق خالی کرده و در آب میوه یا آب حل کنید، سپس مصرف نمایید.ترکیب را سریعا بدون جویدن ببلعید. دهان را بشویید تا از ورود تمام دارو به بدن اطمینان حاصل کنید. هیچ مقداری از دارو را برای مصرف در آینده نگه ندارید.

میزان مصرف
میزان مصرف این دارو برای هر فرد متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورات مندرج بر روی برچسب دارو را به دقت دنبال کنید. اطلاعات زیر تنها شامل میزان مصرف متوسط از این دارو می شود. اگر میزان تعیین شده برای شما متفاوت بود، آن را مگر طبق دستور پزشک تغییر ندهید.
میزان دارویی که مصرف می کنید به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین تعداد دفعاتی که در هر روز مصرف می کنید، فاصله ی بین هر مصرف و مدت زمانی که دارو را مصرف می کنید به مشکل پزشکی دارد که به خاطر آن از این دارو استفاده می کنید.
برای آرامبخشی خشکی عضلات
•    برای شکل خوراکی دارو( کپسول با اثر طولانی مدت)
o    بزرگسالان- روزانه 15 میلی گرم. برخی بیماران ممکن است به 30 م.گ روزانه احتیاج دارند.
o    کودکان - استفاده و میزان استفاده توسط پزشک تعیین خواهد شد.
•    برای شکل خوراکی دارو(قرص)
o    بزرگسالان و کودکان بالای 15 سال- روزانه سه نوبت، در هر نوبت 10 میلی گرم. بیشترین دوز استفاده نباید بیش از روزی 60 میلی گرم باشد.
o    کودکان زیر 15 سال- استفاده و میزان استفاده توسط پزشک تعیین خواهد شد.

اگر یک نوبت مصرف را فراموش کردیم چه؟
اگر نوبتی از مصرف این دارو را از دست دادید، هرچه زود تر میزان  از دست رفته را مصرف کنید. اگرچه درصورتی که نوبت مصرف بعدی نزدیک است، نوبت از دست رفته را فراموش کنید و دارو را روی برنامه معمول خود مصرف کنید. هیچگاه در یک نوبت از دو میزان مصرف استفاده نکنید.

نگهداری    
دارو را در یک جعبه ی دربسته در دمای اتاق به دور از تابش مستقیم خورشید، رطوبت و گرما نگه دارید. دارو را داخل فریزر نگذارید.
دور از دسترس اطفال نگه داشته شود.
از نگه داشتن دارو های تاریخ مصرف گذشته یا دارو هایی که به آنها نیازی نیست بپرهیزید.( در مورد نحوه ی صحیح دور ریختن دارو هایی که به آنها نیازی ندارید، با پزشک مشورت کنید.)
 

بسیار مهم است که پزشک روند بهبود شما را طی ملاقات های منظم بررسی کند تا مطمئن شود دارو به درستی عمل می کند و تصمیم به ادامه ی مصرف دارو بگیرد. 
اگر وضعیت بیماری پس از 2 یا 3 هفته بع از مصرف دارو بهتر نشد یا حتی بدتر شد، با پزشک مطرح کنید.
اگر از بازدارنده های MAO مانند  Eldepryl®، Marplan®، Nardil®، یا Parnate® استفاده می کنید، تا 14 روز پس از توقف مصرف از کپسول سیکلوبنزاپرین استفاد ننمایید.
اگر دچار اضطراب، خستگی، تندی ضربان قلب، تب، تعریق، اسپاسم عضلانی، کشیدگی، حالت تهوع، استفراغ، اسهال یا توهم شدید سریعا به پزشک اطلاع دهید. اینها ممکن است علائم یک وضعیت جدی به نام سندروم سروتونین باشد. خطر ابتلا به این سندروم در صورتی که از دارو های دیگری استفاده کنید که سطح سروتونین خون را افزایش می دهند بیشتراست.
این دارو بر تاثیر الکل و آرامبخش های CNS(دارو هایی که سیستم عصبی را کند می کنند و احتمالا باعث خواب آلودگی و گیجی می شوند.) می افزاید. از نمومنه های آرامبخش های CNSمی توان به :آنتی هیستامین ها یا دارو های تب بر، سایر حساسیت ها یا سرماخوردگی، مسکن ها، آرامبخش ها یا دارو های خواب آور، دارو های مخدر تجویزی، باربیتورات، دارو های جراحی، شل کننده های عضلات یا دارو های بی هوشی و بی حسی از جمله دارو ی بی حسی دندان. این تاثیر می تواند تا چند روز پس از توقف مصرف دارو ادامه پیدا کند. اگر از هریک از دارو های بالا در هنگام مصرف این دارو استفاده می کنید به پزشک اطلاع دهید. 

این دارو ممکن است در برخی افراد باعث تاری دید، خواب آلودگی، گیجی یا کم هوشیاری شود. پیش از رانندگی، استفاده از ابزار مکانیکی، یا انجام هر کاری که انجام دادنش در حالت غیر طبیعی خطر آفرین است از نحوه ی واکنش بدنتان نسبت به این دارو اطمینان حاصل نمایید.
سیکلوبنزاپرین ممکن است باعث خشکی دهان شود. برای تسکین موقتی از آبنبات یا ادامس بدون قند، مکیدن یخ یا بلعیدن آب دهان استفاده نمایید. هرچند اگر خشکی دهان بیش از 2 هفته ادامه کرد مسئله را با پزشک یا دندان پزشک در مبان بگذارید. تداوم خشکی دهان احتمال بروز بیماری های دندانی از جمله پوسیدگی دندان، بیماری لثه و عفونت قارچی را افزایش می دهد.
 

به همراه تاثیرات لازم،دارو ممکن است عوارض جانبی هم داشته باشد.اگرچه تمام این عوارض جانبی ممکن است اتفاق نیفتد.اما اگر پیش آمد،به مراقبت پزشکی نیاز دارد.
اگر هر کدام از عوارض حانبی زیر اتفاق افتاد فورا با پزشک خود در میان بگذارید:

نادر
•    بی ثباتی و عدم تعادل
•    گیجی و منگی
•    غش کردن
•    افسردگی
•    مشکلات ادرار کردن
•    صدای سوت و زنگ در گوش
•    جوش پوستی،کهیر،یا خارش بدون دیگر علائم واکنش های آلرژیک
•    افکار و رویاهای غیرعادی
•    چشم و پوست زرد شده

علائم مصرف بیش از حد(اُوردوز)
•    تشنج(صرع)
•    خوابالودگی شدید
•    پوست خشک،گرم و زبر
•    ضربان قلب سریع یا نامنظم
•    توهمات(دیدن،شنیدن یا حس کردن چیزهایی که وجوذ خارجی ندارند)
•    افزایش یا کاهش دمای بدن
•    تنفس دشوار
•    گرفتگی غیرعادی عضلات
•    عصبی بودن یا ناآرامی غیرقابل توضیح
•    استفراغ(که معمولا با دیگر علائم اُوردوز همراه است)

برخی عوارض جانبی ممکن است رخ دهند که به مراقبت پزشکی احتیاج ندارند. این عوارض ممکن است در طول درمان همچنان که بدن خود را با دارو تطابق می دهد، از بین بروند. همچنین پزشک ممکن است در مورد پیشگیری یا کاهش برخی از این عوارض جانبی به شما اطلاع دهد. اگر هر کدام از عوارض جانبی زیر ادامه پیدا کرد یا باعث ناراحتی شد یا سوالی درموردشان داشتید با پزشک درمیان بگذارید

بیشتر شناخته شده
•    تاری دید
•    سرگیجه،خوابالودگی یا سبک شدن سر
•    خشکی دهان
کمتر شناخته شده یا نادر
•    احساس نفخ و گاز معده،سوهاضمه،حالت تهوع یا استفراغ،یا درد و گرفتگی معده
•    یبوست
•    اسهال
•    هیجان و عصبی بودن
•    تکرر ادرار
•    احساس بیماری و ناراحتی عمومی
•    سردرد
•    کشیدگی عضلات
•    بی حسی،مورمور شدن،درد یا ضعف در دست ها یا پاها
•    ضربان قلب کوبنده
•    مشکلات تکلم
•    لرزیدن
•    خوابیدن دشوار
•    مزه ناخوشایند در دهان یا دیگر تغییرات چشایی
•    ضعف غیرعادی عضلات
•    خشتگی غیرعادی

دیگر عوارض جانبی که نامشان برده نشد هم ممکن است برای بیمار اتفاق بیفتد،اگر هرگونه عوارض جانبی ای را مشاهده کردید ، با پزشک خود در میان بگذارید.
 

اگر چه بعضی دارو ها نباید به طور همزمان مصرف شوند، در برخی موارد استفاده ی همزمان دو دارو می تواند بهترین درمان باشد. حتی اگر باعث بروز تداخل دارویی شود. در این موارد ممکن است پزشک میزان مصرف را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری لازم باشد.  بسیار مهم است که اگر در هنگام مصرف این دارو از هریک از دارو های زیر استفاده می کنید پزشک از آن اطلاع داشته باشد. تداخلات زیر بر اساس اهمییت بنیادینشان انتخاب شده اند و الزاما همه ی آنها شامل تداخلات خطرناک نمی شوند.
استفاده از این دارو با هریک از دارو های زیر توصیه نمی شود. ممکن است پزشک از این شیوه ی درمان استفاده نکند یا برخی از دیکر داروهایی را که مصرف می کنید تغییر دهد.
•    Amifampridine
•    Amisulpride
•    Bepridil
•    Cisapride
•    Dronedarone
•    Furazolidone
•    Iproniazid
•    Isocarboxazid
•    Levomethadyl
•    Linezolid
•    Mesoridazine
•    Methylene Blue
•    Moclobemide
•    Pargyline
•    Phenelzine
•    Pimozide
•    Piperaquine
•    Procarbazine
•    Rasagiline
•    Safinamide
•    Saquinavir
•    Selegiline
•    Sparfloxacin
•    Terfenadine
•    Thioridazine
•    Tranylcypromine
•    Ziprasidone

استفاده از این دارو با دارو های زیر معمولا توصیه نمی شود اما ممکن است در برخی موارد مورد نیاز باشد. اگر هر دو دارو باهم برای شما تجویز شده اند پزشک شما ممکن است میزان یا نوبت مصرف یکی یا هر دو را تغییر دهد.
•    Alfentanil
•    Almotriptan
•    Amineptine
•    Amiodarone
•    Amitriptyline
•    Amitriptylinoxide
•    Amoxapine
•    Anagrelide
•    Aripiprazole
•    Arsenic Trioxide
•    Artemether
•    Asenapine
•    Balofloxacin
•    Bedaquiline
•    Besifloxacin
•    Bromazepam
•    Buprenorphine
•    Buserelin
•    Butorphanol
•    Butriptyline
•    Ciprofloxacin
•    Citalopram
•    Clarithromycin
•    Clomipramine
•    Clozapine
•    Codeine
•    Crizotinib
•    Dabrafenib
•    Degarelix
•    Delamanid
•    Desipramine
•    Deslorelin
•    Desvenlafaxine
•    Dibenzepin
•    Dihydrocodeine
•    Disopyramide
•    Dofetilide
•    Dolasetron
•    Domperidone
•    Donepezil
•    Dothiepin
•    Doxepin
•    Doxylamine
•    Droperidol
•    Duloxetine
•    Efavirenz
•    Enoxacin
•    Erythromycin
•    Escitalopram
•    Fentanyl
•    Flecainide
•    Flibanserin
•    Fluconazole
•    Flumequine
•    Fluoxetine
•    Fluvoxamine
•    Gatifloxacin
•    Gemifloxacin
•    Gonadorelin
•    Goserelin
•    Granisetron
•    Halofantrine
•    Histrelin
•    Hydrocodone
•    Hydromorphone
•    Hydroxychloroquine
•    Hydroxytryptophan
•    Hydroxyzine
•    Ibutilide
•    Iloperidone
•    Imipramine
•    Iprindole
•    Ivabradine
•    Ketoconazole
•    Lapatinib
•    Leuprolide
•    Levofloxacin
•    Levomilnacipran
•    Lofepramine
•    Lomefloxacin
•    Lorcaserin
•    Lumefantrine
•    Melitracen
•    Meperidine
•    Methadone
•    Metronidazole
•    Milnacipran
•    Mirtazapine
•    Morphine
•    Morphine Sulfate Liposome
•    Moxifloxacin
•    Nadifloxacin
•    Nafarelin
•    Nefazodone
•    Nilotinib
•    Norfloxacin
•    Nortriptyline
•    Ofloxacin
•    Ondansetron
•    Opipramol
•    Oxycodone
•    Oxymorphone
•    Paliperidone
•    Palonosetron
•    Panobinostat
•    Paroxetine
•    Pasireotide
•    Pazopanib
•    Pazufloxacin
•    Pefloxacin
•    Pentazocine
•    Periciazine
•    Pimavanserin
•    Pitolisant
•    Pixantrone
•    Propizepine
•    Protriptyline
•    Prulifloxacin
•    Quetiapine
•    Quinidine
•    Ranolazine
•    Remifentanil
•    Rufloxacin
•    Sertraline
•    Sevoflurane
•    Sibutramine
•    Sodium Oxybate
•    Sodium Phosphate
•    Sotalol
•    Sufentanil
•    Sulpiride
•    Sunitinib
•    Tacrolimus
•    Tapentadol
•    Telithromycin
•    Tetrabenazine
•    Tianeptine
•    Tiotropium
•    Tizanidine
•    Tramadol
•    Trazodone
•    Trimipramine
•    Triptorelin
•    Vandetanib
•    Vemurafenib
•    Venlafaxine
•    Verapamil
•    Vilazodone
•    Vinflunine
•    Voriconazole
•    Vortioxetine
•    Zolpidem
•    Zuclopenthixol

تداخلات دیگر
برخی دارو ها نباید حول زمان غذا خوردن یا صرف برخی انواع غذا ها مصرف شوند چراکه ممکن است این امر باعث بروز تداخل شود. استفاده از الکل یا تنباکو با برخی دارو ها نیز همچنین می تواند باعث بروز تداخل شود. تداخلات زیر بر اساس اهمییت بنیادینشان انتخاب شده اند و الزاما همه ی آنها شامل تداخلات خطرناک نمی شوند.
مصرف این دارو با هریک مواد زیر احتمال بروز برخی عوارض جانبی را افزایش می دهد، اما در برخی موارد نیز ممکن است اجتناب ناپذیر باشد. اگر هر دو با هم استفاده شدند، پزشک ممکن است میزان یا دفعات مصرف این دارو را تغییر دهد یا دستورالعمل های ویژه ای در مورد مصرف غذا، الکل یا تنباکو صادر کند.
•    تنباکو

دیگر مشکلات پزشکی
وجود دیگر مشکلات پزشکی ممکن است مصرف این دارو را تحت تاثیر قرار دهد. اگر هر مشکل پزشکی دیگری دارید با پزشک درمیان بگذارید، به خصوص:
•    تراکم گرفتگی قلبی
•    حمله ی قلبی
•    ایست قلبی
•    مشکلات ضربانی قلب
•    تیروئید پرکار- در بیماران با این وضعیت نباید استفاده شود.
•    سابقه ی کوری تدریجی یا زاویه دید باریک
•    سابقه ی مشکلات ادراری- با احتیاط مصرف شود. ممکن است وضعیت را بدتر کند.
•    بیماری کبدی- با احتیاط مصرف شود. به واسطه ی کندی دفع دارو از بدن ممکن است تاثیر دارو افزایش یابد.