ایزوکربوکسازاید (خوراکی)

ایزوکربوکسازاید یا مارپلن برای درمان افسردگی استفاده می شود. این دارو به گروهی از داروها به نام مهار کننده های مونوآمین اکسیداز (MAOI) تعلق دارد. این دارو با مسدود کردن عملکرد یک ماده شیمیایی به نام مونوامین اکسیداز (MAO) در سیستم عصبی کار خود را انجام می دهد. 
گرچه این دارو برای برخی بیماران بسیار موثر است، اما اگر اشتباه مصرف شود، باعث بروز واکنش های ناخواسته و خطرناک می شود. در زمان مصرف داروی ایزوکربوکسازاید بسیار مهم است که از خوردن برخی غذاها، مصرف برخی نوشیدنی ها و داروها اجتناب کنید. پزشک لیستی از این خوراکی ها و نوشیدنی های ممنوع به شما ارائه خواهد داد. 
داروی ایزوکربوکسازاید تنها با نسخه پزشک در دسترس بیمار رار می گیرد و به اشکال زیر موجود است: 

• قرص

در تصمیم گیری برای مصرف یک دارو، خطرات مصرف آن با مزیت های مصرف دارو مقایسه می شوند. این تصمیم توسط بیمار و پزشک گرفته می شود. در مورد داروی ایزوکربوکسازاید  به نکات زیر توجه داشته باشید.

حساسیت

 
اگر تاکنون به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، با پزشک خود در میان بگذارید. به علاوه هر گونه حساسیت دیگری، مانند حساسیت های غذایی، حساسیت به رنگ و مواد نگهدارنده و حیوانات را نیز به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی بدون تجویز پزشک مصرف می کنید، حتما بسته بندی آن را مطالعه کنید.

اطفال

بررسی کافی در مورد ارتباط بین مصرف داروی ایزوکربوکسازاید و سن و سال انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی این دارو در کودکان تایید نشده است. 

سالمندان 

در مورد ارتباط بین سن و تاثیر داروی ایزوکربوکسازاید بر روی سالمندان اطلاعات کافی در دسترس نیست. با این حال بیماران مسن بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماری های ناشی از سن و سال، از جمله بیماری های کلیوی، کبد یا مشکلات قلبی هستند که لازم است دارو برای این گروه سنی با احتیاط مصرف شود و گاهی لازم است میزان مصرف دارو توسط پزشک تنظیم شود. 
بررسی های انجام شده بر روی نمونه های حیوانی تاثیرات معکوس نشان داده اند. در مورد داروی ایزوکربوکسازاید برای خانم های باردار بررسی های کافی انجام نشده است. 
دوران شیردهی و مادران شیرده
در مورد خطرات و تاثیر مصرف دارو در دوران شیردهی بررسی های کافی انجام نشده است. قبل از مصرف دارو مزایا و خطرات آن را در دوران شیردهی مورد بررسی قرار دهید. 

تداخلات دارویی 

گرچه برخی داروها به هیچ عنوان نباید با هم مصرف شوند، اما در برخی موارد با وجود تداخل، دو دارو با هم مصرف می شوند. در این موارد ممکن است پزشک میزان مصرف دارو را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را در پیش بگیرد. زمانی که داروی ایزوکربوکسازاید برای شما تجویز می شود، اگر هر داروی دیگری مصرف می کنید لازم است به پزشک اطلاع دهید. تداخلات دارویی زیر براساس خطرات بالقوه دارو انتخاب شده اند و لزوما اتفاق نمی افتند. مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر توصیه نمی شود. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد فرد را با این دارو درمان نکند یا دیگر داروهای وی را تغییر دهد.

• Amitriptyline
• Amoxapine
• Amphetamine
•  Apraclonidine
• Atomoxetine
• Benzphetamine
• Brimonidine
• Bupropion
• Buspirone
• Carbamazepine
• Carbidopa
• Carbinoxamine
• Citalopram
• Clomipramine
• Clovoxamine
• Cyclobenzaprine
• Cyproheptadine
• Desipramine
• Desvenlafaxine
• Dexfenfluramine
• Dexmethylphenidate
• Dextroamphetamine
• Dextromethorphan
• Diethylpropion
• Dobutamine
• Dopamine
• Dothiepin
• Doxepin
• Doxylamine
• Duloxetine
•  Entacapone
• Ephedrine
• Epinephrine
• Escitalopram
• Femoxetine
• Fenfluramine
• Fluoxetine
• Fluvoxamine
• Furazolidone
•  Guanadrel
•  Guanethidine
• Hydroxytryptophan
• Imipramine
• Isocarboxazid
• Isometheptene
• Isoproterenol
• Levodopa
• Levomethadyl
• Levomilnacipran
• Linezolid
• Lisdexamfetamine
• Lofepramine
• Maprotiline
• Mazindol
• Meperidine
• Mephentermine
• Metaraminol
• Methadone
• Methamphetamine
•  Methotrimeprazine
• Methoxamine
• Methyldopa
• Methylene Blue
• Methylphenidate
• Milnacipran
• Mirtazapine
• Nefazodone
• Nefopam
• Norepinephrine
• Nortriptyline
• Opicapone
• Opipramol
• Pargyline
• Paroxetine
• Phendimetrazine
• Phenelzine
• Phenmetrazine
• Phentermine
• Phenylalanine
• Phenylephrine
• Phenylpropanolamine
• Procarbazine
• Protriptyline
• Pseudoephedrine
• Rasagiline
• Reserpine
• Rizatriptan
• Safinamide
• Selegiline
• Sertraline
• Sibutramine
• Sumatriptan
• Tapentadol
• Tetrabenazine
• Tranylcypromine
• Trazodone
• Trimipramine
• Tryptophan
• Venlafaxine
• Vilazodone
• Vortioxetine
• Zolmitriptan

مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر معمولا توصیه نمی شود، اما در برخی موارد مصرف هر دو دارو لازم است. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف یا دفعات مصرف دارو و یا هر دو را تغییر می دهد. 
•    Almotriptan
•    Altretamine
•    Atropine
•    Buprenorphine
•    Difenoxin
•    Diphenoxylate
•    Dolasetron
•    Droperidol
•    Ethchlorvynol
•    Fentanyl
•    Frovatriptan
•    Granisetron
•    Guarana
•    Hydrocodone
•    Hydromorphone
•    Iobenguane I 123
•    Kava
•    Licorice
•    Lorcaserin
•    Ma Huang
•    Mate
•    Metoclopramide
•    Morphine
•    Morphine Sulfate Liposome
•    Naratriptan
•    Oxycodone
•    Oxymetazoline
•    Palonosetron
•    Reboxetine
•    St John's Wort
•    Tolcapone
•    Tramadol
•    Tyrosine
•    Ziprasidone

مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد، اما مصف هر دو با هم ممکن است بهترین راه درمان باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف یا تعداد وعده های مصرف دارو و یا هر دو را تغییر خواهد داد. 
•    Acarbose
•    Chlorpropamide
•    Ginseng
•    Glimepiride
•    Glipizide
•    Glyburide
•    Insulin
•    Insulin Aspart, Recombinant
•    Insulin Bovine
•    Insulin Degludec
•    Insulin Detemir
•    Insulin Glargine, Recombinant
•    Insulin Glulisine
•    Insulin Lispro, Recombinant
•    Metformin
•    Nateglinide
•    Repaglinide
•    Tolazamide
•    Tolbutamide

دیگر تداخلات دارویی 

بعضی داروها نباید در زمان خوردن غذا یا فورا پس از آن مصرف شوند، چرا که احتمال بروز مشکلاتی وجود دارد. مصرف تنباکو و الکل نیز با بعضی داروها مشکلاتی را در پی خواهد داشت. در مورد مصرف داروی خود و چگونگی و زمان مصرف آن با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف این دارو با هر یک از موارد زیر توصیه نمی شود و ممکن است پزشک تصمیم بگیرد فرد را با این دارو درمان نکند یا دیگر داروهای مصرفی را تغییر دهد یا دستورالعمل های غذایی به بیمار ارائه بدهد. 

• کافئین 
• غذاهای حاوی تیرامین 

مصرف داروی ایزوکربوکساید با هر یک از موارد زیر توصیه نمی شود، اما ممکن است در برخی موارد اجتناب ناپذیر باشد. اگر هر دو با هم مصرف شوند پزشک ممکن است میزان مصرف یا تعداد وعده های مصرف دارو را تغییر دهد. 

• آووکادو 
• پرتقال تلخ 

دیگر مشکلات پزشکی 

وجود دیگر مشکلات پزشکی نیز بر روی مصرف این دارو تاثیر می گذارند. اگر دچار بیماری یا شرایط پزشکی خاصی هستید، حتما به پزشک اطلاع دهید، به ویژه هر یک از بیماری های زیر:

• اختلال دو قطبی 
• سردرد یا سابقه ابتلا به آن
•  مشکلات قلبی و عروقی 
• فشار خون بالا 
• بیمار شدید کلیوی 
• بیمار کبدی یا سابقه ابتلا به آن 
• فئوکروموسیتوم (مشکل در غدد آدرنالین)
• سکته مغزی یا سابقه ابتلا به آن – در افراد مبتلا به این شرایط نباید این دارو مصرف شود. 
• دیابت 
• بیش فعالی 
• فشار خون پایین 
• اسکیزوفرنی 
• تشنج یا سابقه ابتلا به آن – در این افراد بهتر است با احتیاط مصرف شود، زیرا ممکن است شرایط را بدتر سازد. 
• شیدایی یا جنون – در این افراد ممکن است شرایط فعال شود.

بسیار مهم است که این دارو درست طبق دستور پزشک مصرف شود. مقدار و مدت مصرف دارو را تغییر ندهید و طبق توصیه ی پزشک عمل کنید. در غیر اینصورت آسیب های پوستی و عوارض جانبی افزایش خواهند یافت.
این دارو با یک راهنمایی مصرف دارویی به بیمار داده می شود. تمام دستورالعمل ها را با دقت مطالعه کنید و اگر سوالی دارید به پزشک خود مراجعه کنید. 

میزان مصرف 

مقدار مورد استفاده از این دارو برای بیمارهای مختلف، متفاوت است. فرد بیمار باید طبق دستورالعمل روی بسته بندی یا توصیه ی پزشک معالج خود عمل کند. اطلاعات زیر تنها حد متوسط مصرف دارو را نشان می دهد. به هرحال مقدار مصرف دارو را بدون اجازه ی پزشک تغییر ندهید.  مقدار مصرف دارو به قدرت دارو نیز بستگی دارد. به علاوه تعداد دفعات مصرف دارو در روز و فاصله ی بین هر دفعه به مشکل بیمار و شدت آن بستگی دارد.

• برای شکل خوراکی دارو (قرص) 
  • برای افسردگی 
    • بزرگسالان – در ابتدا 10 میلی گرم و دو بار در روز. در صورت نیاز ممکن است پزشک میزان مصرف را تغییر دهد. با این حال میزان مصرف معمولا بیشتر از 60 میلی گرم در روز نیست. 
    • کودکان – مصرف این دارو برای کودکان توصیه نمی شود. 

در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه باید کرد؟ 

در صورتی که یک وعده مصرف دارو را فراموش کردید، می توانید هر لحظه ی ممکن آن را مصرف کنید. در صورتی که زمان مصرف وعده ی بعدی دارو رسیده، به هیچ وجه هر دو وعده را باهم مصرف نکنید. 

شیوه نگهداری دارو 

بهتر است دارو را در دمای اتاق و دور از گرما و رطوبت و نور نگهداری کنید.  دارو دور از دسترس کودکان باشد. در صورت گذشتن تاریخ مصرف دارو و یا نیاز نداشتن به آن، دارو را دور بیندازید. 

بسیار مهم است که پزشک با ملاقات های منظم بهبود بیماری را بررسی کند و در صورت نیاز و مشاهده عوارض جانبی میزان مصرف دارو را تغییر دهد. 
به علاوه قبل از شروع مصرف داروی ایزوکربوکسازاید و در حین مصرف آن لازم است فشار خون شما اندازه گیری شود. اگر هر گونه تغییر در میزان فشار خون طبیعی خود شدید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. 
مصرف ایزوکربوکسازاید با برخی غذاها، نوشیدنی ها و داروها ممکن است باعث بروز واکنش های حساسیتی خطرناک شود، از جمله بالا رفتن ناگهانی فشار خون. برای پیشگیری از چنین واکنش هایی قوانین زیر را دنبال کنید: 

• از خوردن غذاهای حاوی دوپامین یا سطح بالای تیرامین اجتناب کنید (این محتویات در غذاهایی که مدت های طولانی می مانند یا برای بهبود عطر و طعم تخمیر می شوند، وجود دارد)، مانند پنیر (به ویژه پنیرهایی که برای مصرف باید مدتی بمانند)، خاویار، خامه ترش، سس سویا، کنسرو، کلم ترش، باقلا لوبیا، مخمرها و ماست. از خوردن انواع گوشت های دودی، مانند کالباس، سوسیس، ماهی یا شاه ماهی اجتناب کنید. میوه های خشک مانند کشمش و برخی میوه ها مانند موز، آووکادو، تمشک و یا میوه های خیلی رسیده اجتناب کنید. 
• نوشیدنی های الکلی مصرف نکنید. از جمله شراب قرمز، آب جو و ماء الشعیر (حتی با میزان الکل کم). 
• کافئین زیاد مصرف نکنید. کافئین در قهوه، نوشابه ها، شکلات، چای و برخی غذاها و نوشیدنی های دیگر موجود است. در مورد میزان مصرف کافئین مناسب با پزشک خود مشورت کنید. 

ایزوکربوکسازاید ممکن است باعث تحریک پذیری و بدخلقی فرد مصرف کننده شود یا فرد برخی رفتارهای غیرطبیعی دیگر از خود نشان می دهد. برخی دیگر نیز به خودکشی فکر می کنند یا افسرده تر می شوند. اگر متوجه هر یک از این علائم در بیمار مصرف کننده ایزوکربوکسازاید شدید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. 
در زمان مصرف داروی ایزوکربوکسازاید اگر هر یک از این علائم را مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: سردرد، سفتی گردن، درد قفسه سینه، بالا رفتن ضربان قلب، تعریق، خواب آلودگی، تهوع و استفراغ. این علائم ممکن است مربوط به یک شرایط جدی به نام بحران فشار خون بالا باشد. 
داروی ایزوکربوکسازاید در برخی افراد ممکن است باعث خواب آلودگی یا کم شدن هوشیاری شود. قبل از رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند، نسبت به واکنش بدن خود در مقابل این دارو اطمینان حاصل کنید. 
این دارو تاثیر الکل و CNS depressant (داروهایی که سرعت عملکرد سیستم عصبی را کاهش می دهند و باعث خواب آلودگی و کاهش هوشیاری می شوند) را تشدید می کند. مثال هایی از داروهای CNS depressant عبارتند از: آنتی هیستامین ها یا داروهای مربوط به تب یونجه، دیگر داروهای ضد حساسیت یا سرماخوردگی، داروهای آرام بخش و داروهای خواب، داروهای ضد درد با نسخه یا باربیتورات ها، شل کننده های عضلانی و داروهای بیهوشی از جمله داروهایی که برای جراحی های دندانپزشکی استفاده می شوند. در زمان مصرف داروی ایزوکربوکسازاید قبل از مصرف هر یک از داروهای نامبرده با پزشک مشورت کنید. 
خواب آلودگی، سبکی سر یا ضعف نیز ممکن است رخ دهد، به ویژه زمانی که به طور ناگهانی از حالت دراز کش یا نشسته بلند می شوید. بهتر است در هنگام بلند شدن از حالت دراز کشیده ابتدا به مدت 1 یا 2 دقیقه بنشینید و پاهای خود را کمی تکان دهید و سپس به آرامی بلند شوید. اگر این مشکل ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، به پزشک اطلاع دهید. 
بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید. پزشک از شما می خواهد مصرف دارو را به تدریج کاهش داده و پس از مدتی به طور کامل متوقف کنید. 
قبل از هر گونه جراحی، درمان داندانپزشکی یا درمان های اورژانسی مصرف داروی ایزوکربوکسازاید را به پزشک اطلاع دهید. مصرف داروی ایزوکربوکسازاید با داروهایی که در زمان جراحی، دندانپزشکی یا شرایط اورژانسی استفاده می شوند، ممکن است باعث بروز عوارض جانبی جدی شوند. 
پزشک ممکن است از شما بخواهد کارتی را همراه خود داشته باشید که نشان دهد در حال مصرف داروی ایزوکربوکسازاید هستید. 
در صورت مشاهده هر گونه علائم مربوط به مشکلات کلیوی به پزشک مراجعه کنید. این علائم عبارتند از ادرار تیره، مدفوع رنگ پریده، تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، درد در قسمت بالای معده و زرد شدن پوست یا قسمت های سفید چشم. 
داروی ایزوکربوکسازاید ممکن است بر روی سطح قند خون نیز تاثیر بگذارد. اگر مبتلا به دیابت هستید، مراقب میزان قند در خون و ادرار خود باشید و آن را مرتب چک کنید. اگر در این مورد سوالی دارید به پزشک مراجعه کنید. 
پس از توقف مصرف این دارو نیز احتیاط های مربوط به غذا، نوشیدنی ها و دیگر داروهای خود را تا دو هفته ادامه دهید؛ هر یک از این موارد ممکن است با ایزوکربوکسازاید تداخل پیدا کنند. 
در زمان مصرف این دارو بدون مشورت پزشک هیچ داروی دیگری مصرف نکنید، از جمله دار.های با نسخه، بدون نسخه، ویتامین ها و مکمل ها. 

به همراه تاثیرات اولیه، هر دارویی عوارض جانبی ناخواسته ای نیز به دنبال خواهد داشت. گرچه همه ی این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما به هرحال در صورت بروز هر یک، نیاز به مراقبت های پزشکی خواهد بود. 
در صورت مشاهده ی هریک از عوارض زیر، فورا به پزشک خود مراجعه کنید: 

عوارض کمتر مشاهده شده

 

• احساس سوزش، خارش، بی حسی و سوزن سوزن شدن 
• لرز
• عرق سرد 
• گیجی 
• مشکل در دفع ادرار 
• خواب آلودگی، ضعف یا سبکی سر در هنگام بلند شدن از حالت دراز کشیده یا نشسته به حالت ایستاده 
• ضعف
• ضربان قلب یا نبض سریع و نامنظم 
• ترس یا عصبی شدن 
• احساس سنگینی 
• افزایش دفع ادرار 
• تکرر ادرار 
• بیقراری
• لزش در دست ها و پاها 
• لرزش های ناگهانی در بدن 
• عرق کردن 
• لرزش دست ها یا پاها 
• مشکل در نشستن بی حرکت 

عوارض ناشناخته 

 

• تحریک شدن 
• سوزش ادرار 
• تغییر در هوشیاری 
• کاهش در دفع ادرار 
• کاهش حجم ادرار 
• افسردگی 
• مشکل در دفع ادرار 
• سرگیجه 
• احساس کاذب یا غیرعادی از خوب بودن 
• سردرد 
• خشم
• کج خلقی 
• از دست دادن کنترل مثانه 
• از دست دادن هوشیاری 
• منقبض شدن عضله ها 
• حالت تهوع 
• نیاز به حفظ حرکت 
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست ها، صورت یا پاها 
• افزایش وزن سریع
• دیدن یا شنیدن یا احساس چیزهایی که وجود ندارند 
• تشنج 
• لرزش و پیاده روی ناپایدار 
• بی حسی 
• ورم صورت، مچ پا و مچ دست ها 
• عدم تعادل، لرزش و یا مشکلات دیگر مربوط به کنترل عضلانی و هماهنگی 
• خستگی یا ضعف غیر معمول 

برخی عوارض جانبی خیلی جدی نیستند و پس از اینکه بدن خود را با این دارو تطبیق دهد، این عوارض به خودی خود برطرف می شوند. پزشک نیز می تواند راهکارهایی برای پیشگیری یا از برطرف کردن این عوارض به بیمار ارائه دهد. به هرحال در صورت مشاهده ی هر یک از عوارض جانبی زیر، پزشک خود را مطلع سازید:

عوارض رایج تر 

 

• یبوست 
• خشکی دهان 

عوارض کمتر مشاهده شده 

• کاهش تمایلات جنسی 
• خواب آلودگی 
• ناتوانی در نعوظ یا حفظ آن 
• از دست دادن توانایی جنسی و علاقه جنسی 
• راحتی و خونسردی
• خواب آلودگی 
• بی خوابی 
• مشکل در خوابیدن 
• خواب آلودگی غیرعادی، خستگی، بی حالی، ضعف یا احساس کندی 

عوارض ناشناخته 

 

• سیاه شدن زبان 
• تاری دید 
• اختلال در بینایی 
• افزایش حساسیت پوست به نور خورشید 
• خارش 
• لکه های برجسته، قرمز تیره و مانند زگیل بر روی صورت 
• آفتاب سوختگی شدید 
• جوش های پوستی 

این دارو ممکن است باعث عوارض دیگری شود که در اینجا به آنها اشاره نشده است. در صورت مشاهده هر گونه عارضه بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید.