لاموتریژین (خوراکی)

لاموتریژین به تنهایی یا با داروهای دیگر،برای کنترل انواع خاصی از تشنج .(مانند تشنج ناقص،تشنج در اثر سرو صدا،سندروم گاستو لنفاکس،)و برای درمان صرع به کار میرود.
این دارو صرع را درمان نمیکند و فقط تا هنگامی که دارو را مصرف میکنید به کنترل تشنج کمک میکند.
این دارو همچنین برای درمان اختلال دوقطبی،(بیماری جنون افسرده گی)در افراد بالای 18 سال به کار میرود.
این دارو تنها با تجویز پزشک در دسترس است.
این محصول تنها به شکل های زیر موجود است:

• کپسول،انتشار گسترده
• کپسول
• کپسول جویدنی
   

در هنگام تصمیم به مصرف این دارو ،باید خطر استفاده از آن به نسبت تاثیرات مثبتش سنجیده شود.این تصمیمی است که شما و پزشکتان میگیرید.در مصرف این دارو موارد زیر باید رعایت شود:
آلرژی ها
اگر هرگونه واکنش آلرژیک غیر معمولی نسبت به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید ،با پزشک خود در میان بگذارید.هم چنین اگر هرگونه حساسیت دیگری مانند ،حساسیت به غذاها،رنگ ها،مواد نگه دارنده یا حیوانات دارید به پزشک خود بگویید.برای محصولات بدون تجویز پزشک،برچسب یا بسته بندی محصول را به دقت مطالعه کنید

اطفال
مطالعات انجام شده نشان داده است که مشکلات خاص دوران طفولیت  اثرات مطلوب قرص های جویدنی  لاموتریژین ،کپسول های تجزیه شونده،یا کپسول برای کودکانی که نوع خاصی از تشنج دارند و بالاتر از 2 سال هستند  را محدود میکند.هرچند امنیت و تاثیر این دارو در کودکان بالتر از دو سال تایید نشده است.
تحقیقات مناسبی درباره ی ارتباط میان سن و کپسول های لاموتریگینه در کودکان مبتلا به تشنج، که بالاتر از 13 سال دارند، انجام نگرفته است. امنیت و تاثیر این دارو در کودکان بالتر از دو سال تایید نشده است.

تحقیقات مناسبی درباره ی ارتباط میان سن و کپسول های جویدنی لاموتریژین ، کپسول های تجزیه شونده ،یا تاثیر دارو بر کودکان بیمار دوقطبی انجام نگرفته است. امنیت و تاثیر این دارو در کودکان بالتر از دو سال تایید نشده است.

سالخوردگان
.اگرچه تحقیقات مناسبی درباره ی ارتباط میان سن و تاثیر این دارو در افراد سالمند انجام نگرفته است اما انتظار میرود که مشکلات دوران پیری تاثیر این دارو را محدود نکند. هرچند بیماران سالمند عموما بیماری هایی  همچون بیماری قلبی به علت کهولت سن،بیماری کلیوی،یا مشکلات کبدی دارند که به همین علت میزان مصرف این دارو در آن ها باید با احتیاط و سنجیده باشد.

ایام بارداری
تحقیقات بر روی حیوانات نشان داده که هیچگونه اثر مخرب بر جنین نمیگذارد اگرچه تحقیقات مناسبی بر روی زنان باردار یا حیوانات انجام نشده که عوارض این دارو را نشان دهذ ولی مطالعات بر روی زنان باردار نشان داده که خطری برای جنین ندارد

ایام شیردهی
مطالعات مناسبی بر روی زنان انجام نشده تا خطر برای نوزاد،در هنگام استفاده از این دارو در دوران شیردهی مشخص شود.اثرات مثبت آن را نسبت به خطرات آن،قبل از مصرف این دارو در ایّام شیردهی بسنجید.
 

  از این دارو تنها به شیوه ای که پزشک تجویز نموده استفاده کنید تا او بتواند تا جایی که میتواند به بهبود شرایطتان کمک کند و از عوارض ناخواسته جلوگیری کند. از مصرف دوز ، نوبت مصرف و مدت زمان مصرف بیشتر از دستور پزشک بپرهیزید.
راهنمای مصرف همراه این دارو ارائه می شود.دستور العمل ها زا به دقت خوانده و دنبال کنید.اگر هرگونه سوالی داشتید از پزشک خود بپرسید.

اگر قرص های جویدنی خورد شده را مصرف میکنید،ممکن است به صورت کامل بلیعده یا جویده شوند و یا ممکن است به تعدادی مایع پراکنده تبدیل شوند و سپس بلعیده شوند.
اگر قرص ها را میجوید باید آن را با مقداری آب یا آب میوه مصرف کنید تا کمک کند قرص ها راحت تر بلعیده شوند.
برای شکستن این کپسول ها،آن ها را به مقداری آب گرم یا آب میوه(به اندازه یک قاشق چایخوری) اضافه کنید،سپس منتظر بمانید که قرص ها کاملا در مایع؛محلول شوند (1 دقیقه)و سپس به سرعت محلول را سر بکشید.
اگر کپسول های تجزیه شده را مصرف میکنید مطمئن شوید پیش از آنکه آن را برمیدارید دست هایتان خشک است.
پیش از آنکه برای خوردن قرص آماده شوید هرگز محفظه ی پلاستیکی آن را که حاوی کپسول است را باز نکنید.با کشیدن ورقه ی پلاستیکی دارو،قرص را از محفظه بیرون بکشید،از پشت ورقه ،کپسول را فشار ندهید.کپسول را روی زبان قرار داده و آن را دور دهانتان بچرخانید.این کپسول باید سریعا ذوب شود.هنگامی که کپسول ذوب شد یک لیوان آب بنوشید

کپسول های انتشار گسترده را به سرعت قورت دهید.از شکستن،خورد کردن و جویدن آن پرهیز کنید.
تنها آن نوع از دارو را مصرف کنید که پزشکتان تجویز کرده است.انواع و میزان مصرف های دیگر ممکن است به همان شکل عمل نکند.
این دارو میتواند با دیگر داروهای تشنج مصرف شود.تمام داروهای تشنج خود را مصرف کنید مگر آنکه پزشکتان دستور توقف مصرف آن ها را داده باشد.

نوبت های مصرف
 نوبت مصرف دارو برای اشخاص مختلف متفاوت است. از نسخه ی پزشک یا برچسب روی دارو پیروی کنید. اطلاعات زیر تنها شامل استفاده از دُز متوسطی از دارو می شود. برای تغییر دُز مصرفی حتما موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید.
میزان دُزی که از دارو مصرف می کنید بستگی به قدرت دارو دارد. همچنین به تعداد دفعاتی که در روز از دارو استفاده می کنید، فاصله ی زمانی که بین هر نوبت وجود دارد، مدت زمانی که مصرف هر نوبت( بسته به مشکلی که بخاطرش دارو را مصرف می کنید)طول می کشد.
برای مصرف خوراکی دارو
کپسول های تجزیه شده یا قرص:
برای درمان بیماران دوقطبی:
بزرگسالان اسید والپرویک، کاربامازپین، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون مصرف نمیکنند-در ابتدا 25 ملی گرم لاموتریگینه در هر روز و برای دو هفته،سپس یک کپسول کامل 50 میلی گرمی که به دو تکه تقسیم شده باشد هر روز و به مدت 2 هفته،پس از اینکه اگر لازم بود پزشکتان میزان مصرف را به آهستگی پایین می آورد.اگرچه معمولا میزان مصرف بیشتر از 200 میلی گرم در یک روز نخواهد بود.
بزرگسالان واپرویک اسید را دریافت خواهند کرد- در ابتدا 25 ملی گرم لاموتریگینه در هر روز و برای دو هفته.سپس 25 میلی گرم در هر روز و به مدت 2 هفته. پس از اینکه اگر لازم بود پزشکتان میزان مصرف را به آهستگی پایین می آورد.اگرچه معمولا میزان مصرف بیشتر از 100 میلی گرم در یک روز نخواهد بود.
بزرگسالان اسید والپرویک، را مصرف نمیکنند ولی  کاربامازپین، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون مصرف میکنند. در ابتدا 50 ملی گرم لاموتریگینه در هر روز و برای دو هفته،سپس یک کپسول کامل 100 میلی گرمی که به دو تکه تقسیم شده باشد هر روز و به مدت 2 هفته،پس از این اگر لازم بود پزشکتان میزان مصرف را به آهستگی پایین می آورد.اگرچه معمولا میزان مصرف بیشتر از 400 میلی گرم در یک روز نخواهد بود.
بزرگسالانی که مصرف والپرویک اسید یا ، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون را متوقف کرده اند –میزان مصرف توسط پزشک تشخیص داده خواهد شد.
کودکان-میزان مصرف توسط پزشک تشخیص داده خواهد شد.

برای درمان صرع
بزرگسالان و نو جوانانی  اسید والپرویک،   کاربامازپین، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون مصرف نمیکنند. در ابتدا 50 ملی گرم لاموتریگینه در هر روز و برای دو هفته،سپس یک کپسول کامل 100 میلی گرمی که به دو تکه تقسیم شده باشد هر روز و به مدت 2 هفته،پس از این اگر لازم بود پزشکتان میزان مصرف را به آهستگی پایین می آورد.اگرچه معمولا میزان مصرف بیشتر از 500 میلی گرم در یک روز نخواهد بود.

بزرگسالان و نو جوانانی  اسید والپرویک،   کاربامازپین، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون مصرف نمیکنند. در ابتدا 25 ملی گرم لاموتریگینه در هر روز و برای دو هفته،سپس یک کپسول کامل 50 میلی گرمی که به دو تکه تقسیم شده باشد هر روز و به مدت 2 هفته،پس از این اگر لازم بود پزشکتان میزان مصرف را به آهستگی پایین می آورد.اگرچه معمولا میزان مصرف بیشتر از 375 میلی گرم در یک روز نخواهد بود.

بزرگسالان و نو جوانانی  اسید والپرویک،   کاربامازپین، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون مصرف میکنند. در ابتدا 25 ملی گرم لاموتریگینه در هر روز و برای دو هفته،سپس یک کپسول کامل 25 میلی گرمی که به دو تکه تقسیم شده باشد هر روز و به مدت 2 هفته،پس از این اگر لازم بود پزشکتان میزان مصرف را به آهستگی پایین می آورد.اگرچه معمولا میزان مصرف بیشتر از 400 میلی گرم در یک روز نخواهد بود.

بزرزگسالانی که مصرف والپرویک اسید یا ، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون را متوقف کرده اند –میزان مصرف توسط پزشک تشخیص داده خواهد شد.
کودکان 2 الی 12 سال:
کودکان اسید والپرویک، را مصرف نمیکنند ولی  کاربامازپین، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون مصرف میکنند. در ابتدا 0.3 کیلوگرم از وزن بدن لاموتریگینه در هر روز و برای دو هفته،سپس 0.6 کیلوگرم از وزن بدن که به دو تکه تقسیم شده باشد هر روز و به مدت 2 هفته،پس از این اگر لازم بود پزشکتان میزان مصرف را به آهستگی پایین می آورد.اگرچه معمولا میزان مصرف بیشتر از 300 میلی گرم در یک روز نخواهد بود.

کودکان اسید والپرویک، کاربامازپین، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون مصرف میکنند. در ابتدا 0.15 میلی گرم از وزن بدن لاموتریگینه در هر روز و در یک یا دو نوبت که دُزشان نصف شده باشد و برای دو هفته،سپس 0.3 میلی گرم از وزن بدن که به دو تکه تقسیم شده باشد هر روز و به مدت 2 هفته،پس از این اگر لازم بود پزشکتان میزان مصرف را به آهستگی پایین می آورد.اگرچه معمولا میزان مصرف بیشتر از 200 میلی گرم در یک روز نخواهد بود.

کودکان زیر 2 سال-میزان مصرف توسط پزشک تشخیص داده خواهد شد.

برای شکل خوراکی دارو(کپسول های انتشار گسترده)
برای صرع:

بزرگسالان و کودکان  و بزرگتر از 13 سال اسید والپرویک، را مصرف نمیکنند ولی  کاربامازپین، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون مصرف میکنند. در ابتدا 50 ملی گرم لاموتریگینه در هر روز و برای دو هفته،سپس یک کپسول کامل 100 میلی گرمی که به دو تکه تقسیم شده باشد هر روز و به مدت 2 هفته،پس از این اگر لازم بود پزشکتان میزان مصرف را به آهستگی پایین می آورد.اگرچه معمولا میزان مصرف بیشتر از 600 میلی گرم در یک روز نخواهد بود.

بزرگسالان و نوجوانان بالاتر از 13 سال اسید والپرویک، را مصرف نمیکنند ولی  کاربامازپین، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون مصرف میکنند. در ابتدا 25 ملی گرم لاموتریگینه در هر روز و برای دو هفته،سپس یک کپسول کامل 50 میلی گرمی که به دو تکه تقسیم شده باشد هر روز و به مدت 2 هفته،پس از این اگر لازم بود پزشکتان میزان مصرف را به آهستگی پایین می آورد.اگرچه معمولا میزان مصرف بیشتر از 400 میلی گرم در یک روز نخواهد بود.

بزرگسالان و نوجوانان بالاتر از 13 سال  اسید والپرویک، را مصرف نمیکنند ولی  کاربامازپین، فنوباربیتال ، فنوتیوین و پریمیدون مصرف میکنند. در ابتدا 25 ملی گرم لاموتریگینه در هر روز و برای دو هفته،سپس یک کپسول کامل 25 میلی گرمی که به دو تکه تقسیم شده باشد هر روز و به مدت 2 هفته،پس از این اگر لازم بود پزشکتان میزان مصرف را به آهستگی پایین می آورد.اگرچه معمولا میزان مصرف بیشتر از 250 میلی گرم در یک روز نخواهد بود.
کودکان زیر 13 سال--میزان مصرف توسط پزشک تشخیص داده خواهد شد.

اگر یک نوبت مصرف را فراموش کردید
 اگر یک نوبت مصرف از این دارو را از دست دادید هرچه زودتر میزان مصرف در نوبت از دست رفته را استفاده کنید. هرچند اگر نوبت مصرف بعدی نزدیک است، نوبت از دست رفته را فراموش کنید و روی برنامه معمول خود بمانید. هیچگاه در یک نوبت دوبار (دو دُز) استفاده نکنید.
نگهداری
دارو را در یک جعبه ی دربسته در دمای اتاق به دور از تابش مستقیم خورشید، رطوبت و گرما نگه دارید. دارو را داخل فریزر نگذارید.
دور از دسترس اطفال نگه دارید.
از نگه داشتن دارو های تاریخ مصرف گذشته یا دارو هایی که به آنها نیازی نیست بپرهیزید.( در مورد نحوه ی صحیح دور ریختن دارو هایی که به آنها نیازی ندارید، با پزشک مشورت کنید.)
 

بسیار مهم است که پزشک روند بهبودی شما را طی ویزیت های مرتب بررسی کند.مخصوصا در ماه اولی که با این دارو تحت درمان هستید.این به پزشک شما کمک میکند که میزان مصرف را اگر لازم باشد تغییر دهد و به این شکل  عوارض جانبی ناخواسته را کاهش میدهد.
به هیچ وجه نباید قرص های ضدبارداری یا محصولات هورمونی زنانه را در هنگامی که این دارو را مصرف میکنید،شروع یا متوقف کنید.مگر اینکه با پزشک خود مشورت کرده باشید
اگر هرگونه تغییر غیر معمولی در دوره قاعدگی مانند خونریزی شدید داشتید و همزمان لاموتریژین و قرص های ضدبارداری یا دیگر محصولات هورمونی زنانه مصرف میکنید،فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو ممکن است اثرات الکل و دیگر داروهای افسردگی که بر سیستم مرکزی اعصاب تاثیر میگذارند(داروهایی که شما را خواب آلود و غیر هشیار میکنند) را افزایش دهد.
تعدادی از داروهای افسردگی (CNS) شامل آنتیستامین ها،یا داروهای خواب آور یا داروهای مسکن درد،مواد مخدر،داروهای صرع یا باربیتورات ها،داروهای شل کننده عضلات یا بیهوش کننده ها (بعضی از بیهوش کننده های دندان) میشوند.
در هنگامی که این دارو را مصرف میکنید،اگر تصمیم دارید که هرکدام از داروهای زیر را هم مصرف کنید قبل از آن با پزشک خود مشورت کنید.
لاموتریژین ممکن است موجب تاری دید،دو بینی،عدم تعادل،سرگیجه یا منگی شود.
مطمئن شوید که عکس العملتان نسبت به این دارو چگونه است قبل از اینکه رانندگی کنید،یا از ماشین استقاده میکنید یا هرکاری که اگر نتوانید درست ببینید یا درست فکر کنید ممکن است خطرناک باشد. اگر هرکدام از این عوارض جانبی آزاردهنده شد حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
جوش های پوستی ممکن است نشانه عوارض جانبی جدی ای باشد.اگر شما یا کودکتان علائمی از قبیل جوش ،تب،علائمی شبیه به آنفولانزا،غده های متورم داشتید یا مشکل صرعتان بدتر شد فورا با پزشک خود تماس بگیرید.
تزریق لاکوسامیده ممکن است موجب واکنش های آلرژیک در اندام های چندگانه ی بدن شود(مانند کلیه یا کبد).
اگر شما و یا کودکتان این علائم را مشاهده کردید فورا با پزشک تماس بگیرید:تب،ادرار تیره،سردرد،کهیر،درد یا کشیده گی عضلات،درد شکم،خستگی غیرعادی یا پوست و چشم زرد.
این دارو ممکن است در برخی افراد موجب اضطراب،تندخویی،یا دیگر رفتارهای غیرعادی شود.همچنین ممکن است برخی تفکرات خود انتحارانه و گرایش به بیشتر افسرده شدن را در برخی افراد افزایش دهد.اگر شما،فرزندتان یا پرستارتان متوجه هرکدام از این عوارض جانبی شد فورا به پزشک اطلاع دهید.
اگر شما یا فرزندتان دچار خشک شدن گردن،سرگیجه،احساس منگی،تب،سرما،سردرد،اسهال یا استفراغ،جوش یا حساسیت به نور شد با پزشک خود در میان بگذارید.ممکن است علائم یک مشکل جدی و نادر به نام مننژیت باشد.
بدون اطلاع پزشک خود مصرف داروی لاموتریژین را متوقف نکنید،توقف ناگهانی مصرف این دارو ممکن است موجب بازگشت بیماری صرع شود و تعداد دفعات وقوعش بیشتر شود.پزشکتان ممکن است بخواهد میزان دارو را به آهستگی کم کند پیش از آنکه آنرا به طور کامل متوقف کند.
هیچپونه داروی دیگری مصرف نکنید مگر آنکه قبل از آن با پزشک مشورت کرده باشید.که این مسئله شامل داروهای با نسخه یا بدون نسخه مانند داروهای گیاهی و ویتامین های مکمل میشود.
 

به همراه تاثیرات لازم،دارو ممکن است عوارض جانبی هم داشته باشد.اگرچه تمام این عوارض جانبی ممکن است اتفاق نیفتد.اما اگر پیش آمد،به مراقبت پزشکی نیاز دارد.
اگر هر کدام از عوارض حانبی زیر اتفاق افتاد فورا با پزشک خود در میان بگذارید:
معمولتر
•    تاری دید
•    تغییر در بینایی
•    بی ثباتی و بی حواسی
•    دو بینی
•    ضعف هماهنگی بدن
•    جوش پوستی
کمتر شناخته شده
•    اضطراب
•    درد در قفسه سینه
•    احساس گیجی
•    گردش ممتد و بدون کنترل چشم
•    افسردگی
•    افزایش تشنج
•    عفونت
•    تند خویی
نادر
•    تاول زدن ، پوست پوسته شدن و شل شدن پوست
•    سردی کردن
•    ادرار تیره رنگ
•    تب
•    علائم آنفولانزا
•    خارش
•    از دست دادن حافظه
•    کشیده گی،درد و ضعف عضلات
•    چشمان قرمز و ملتهب
•    دانه های ریز قرمز یا بنفش روی پوست
•    زخم گلو
•    زخم،جراحت یا نقطه های سفید روی لب یا دهان
•    ورم کردن صورت،دهان،دست ها و پاها
•    ورم گره های لنف
•    مشکلات تنفسی
•    کبودی و خونریزی غیر عادی
•    خستگی و ضعف غیر معمول
•    چشم و پوست زرد
ناشناخته
•    درد شکم،کمر و پا
•    خونریزی لثه ها
•    نفخ
•    مشاهده خون در ادرار
•    مدفوع تیره،سیاه و خونی
•    لب و پوست آبی رنگ
•    کبودی
•    یبوست
•    سرفه یا عطسه کردن
•    سرفه یا استفراغ خونی
•    مشکلات تنفسی
•    بلع دشوار
•    غش کردن
•    ضربان قلب سریع
•    ورم عمومی بدن
•    ناراحتی و بیماری عمومی 
•    احساس خستگی و ضعف عمومی
•    سوزش قلب
•    تب شدید
•    سبک شدن سر
•    از دست دادن اشتها
•    از دست دادن تعادل
•    درد در کمر و پهلو
•    خشک شدن صورت
•    اسپاسم عضلانی
•    خون دماغ
•    عدم تنفس
•    درد و سوزش در گلو
•    ادرار دردناک و دشوار
•    درد در شکم،پهلو،روده که احتمالا به کمر هم سرایت میکند
•    رنگ پریده گی پوست
•    خونریزی مداوم از شکاف های بدن،دهان یا بینی
•    ضربان قلب سریع و غیر عمیق
•    قرمزی،زخم و خارش پوست
•    تنفس کوتاه
•    راه رفتن نامنظم
•    حرکات کُند
•    اختلال در تکلم
•    زخم ،ورم یا تاول
•    کشیده گی بازو  و پاها
•    غدد دردناک یا ورم کرده
•    حرکات تیک مانند
•    احساس نفس تنگی در قفسه سینه
•    کبودی و خونریزی غیرقابل توضیح
•    احساس خنکی
اگر هرکدام از علائم زیر اتفاق افتاد فورا با اورژانس تماس بگیرید.

علائم مصرف بیش از حد
•    بی ثباتی و حواس پرتی شدید
•    اغما
•    سرگیجه
•    خواب آلودگی شدید
•    خشکی شدید دهان
•    سردرد شدید
•    افزایش ضربان قلب
•    اختلال شدید در تکلم
برخی عوارض جانبی ممکن است رخ دهند که به مراقبت پزشکی احتیاج ندارند. این عوارض ممکن است در طول درمان همچنان که بدن خود را با دارو تطابق می دهد، از بین بروند. همچنین پزشک ممکن است در مورد پیشگیری یا کاهش برخی از این عوارض جانبی به شما اطلاع دهد. اگر هر کدام از عوارض جانبی زیر ادامه پیدا کرد یا باعث ناراحتی شد یا سوالی درموردشان داشتید با پزشک درمیان بگذارید
معمول تر
•    سرگیجه
•    خواب آلوده گی
•    سردرد
•    حالت تهوع
•    استفراغ
کمتر شناخته شده
•    اسهال
•    سوهاضمه
•    از دست دادن قوت و توانایی
•    قاعده گی دردناک
•    درد
•    آبریزش بینی
•    لرزیدن
•    مشکلات خواب
•    کاهش وزن غیرعادی
دیگر عوارض جانبی که نامشان برده نشد هم ممکن است برای بیمار اتفاق بیفتد،اگر هرگونه عوارض جانبی ای را مشاهده کردید ، با پزشک خود در میان بگذارید

.
 

اگرچه داروهای خاص نباید به هیچ وجه با یکدیگر مصرف شوند،ولی در برخی موارد ممکن است داروهای مختلفی با یکدیگر مصرف شوند حتی اگر بر هم اثر بگذارند.در چنین مواردی ،پزشک شما ممکن است بخواهد دُز مصرف دارو را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری لازم باشد.وقتی که این دارو را مصرف میکنید،؛بسیار مهم است که اگر داروهای نام برده در زیر را مصرف میکنید با پزشک خود در میان بگذارید.دارو های نام برده بر اساس میزان اهمیتشان فهرست شده اند و لزوما همه آنها را شامل نمیشود.
استفاده از این دارو به همراه داروهای نام برده به هیچ وجه توصیه نمیشود مگر در مواقع ویژه و خاص
اگر هر دوی این دارو ها با هم تجویز شده،ممکن است پزشکتان میزان مصرف را تغییر دهد یا غالبا شما یک یا هر دوی این داروها را مصرف میکنید.
•    Atazanavir
•    Calcifediol
•    Carbamazepine
•    Dofetilide
•    Ezogabine
•    Lopinavir
•    Orlistat
•    Rifampin
•    Valproic Acid
استفاده از این دارو با هرکدام از داروهای فهرست شده ممکن است خطر افزایش عوارض جانبی را به همراه داشته باشد اما همچنین ممکن است که مصرف هر دو دارو بهترین درمان ممکن برای شما باشد.
اگر هر دوی این دارو ها با هم تجویز شده،ممکن است پزشکتان میزان مصرف را تغییر دهد یا غالبا شما یک یا هر دوی این داروها را مصرف میکنید.

•    Desogestrel
•    Dienogest
•    Drospirenone
•    Escitalopram
•    Estradiol
•    Estradiol Cypionate
•    Estradiol Valerate
•    Ethinyl Estradiol
•    Ethynodiol Diacetate
•    Etonogestrel
•    Ginkgo
•    Ginseng
•    Levonorgestrel
•    Medroxyprogesterone Acetate
•    Mestranol
•    Methsuximide
•    Norelgestromin
•    Norethindrone
•    Norgestimate
•    Norgestrel
•    Oxcarbazepine
•    Phenobarbital
•    Primidone
•    Risperidone
•    Ritonavir
•    Rufinamide
•    Sertraline
اثرات دیگر
داروهای خاص نباید در حوالی زمانی که شما غذا یا خوراکی خاصی میخورید ،مصرف شود تا تاثیر بگذارند.مصرف الکل یا دخانیات یا بعضی داروها ممکن است بر این دارو تاثیر بگذارند.
با پزشک خود در رابطه با مصرف دارویتان همراه با غذا،الکل و دخانیات مشورت کنید.

دیگر مشکلات پزشکی
دیگر مشکلات پزشکی ممکن است بر اثر مثبت این دارو اثر نامطلوب بگذارد.اگر هرگونه مشکل پزشکی ای دارید مطمئن 
شوید که با پزشک خود در میان گذاشته اید..خصوصا موارد زیر:
مشکلات مغز استخوان و خئن
افسردگی-ممکن است شرایط را بدتر کند
بیماری های قلبی-روشن نیست بیمارانی که مشکل ضربان قلب دارند ،مشکلشان با مصرف داروی لاموتریژین برطرف شده است یا خیر
بیماری های کلیوی
بیماری های کبدی-سطح خون بالای لاموتریژین ممکن است اتفاق بیفتد. که ممکن است خطر افزایش عوارض جانبی را افزایش دهد،پزشکتان ممکن است تصمیم بگیرد میزان مصرف را تغییر دهد.
تالاسمی- لاموتریژین ممکن است موجب شود بدن شما تولید سلول های قرمز را متوقف یا کم کند.