مکلیزین (خوراکی)

داروی مکلیزین برای پیشگیری و کنترل تهوع، استفراغ و سرگیجه ناشی از دریازدگی استفاده می شود. این دارو برای سرگیجه یا سبکی سر ناشی از مشکلات گوش تجویز می شود. 
مکلیزین یک آنتی هیستامین است. این دارو سیگنال هایی را که به مغز ارسال می شوند و منجر به تهوع، استفراغ و سرگیجه می شوند، مسدود می کند. 
داروی مکلیزین فقط با نسخه پزشک در اختیار بیمار قرار می گیرد و به اشکال زیر در بازار موجود است: 

• قرص
• کپسول
• قرص جویدنی 

در تصمیم گیری برای مصرف یک دارو، خطرات مصرف آن با مزیت های مصرف دارو مقایسه می شوند. این تصمیم توسط بیمار و پزشک گرفته می شود. در مورد داروی مکلیزین به نکات زیر توجه داشته باشید.

حساسیت 

اگر تاکنون به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، با پزشک خود در میان بگذارید. به علاوه هر گونه حساسیت دیگری، مانند حساسیت های غذایی، حساسیت به رنگ و مواد نگهدارنده و حیوانات را نیز به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی بدون تجویز پزشک مصرف می کنید، حتما بسته بندی آن را مطالعه کنید.

اطفال

بررسی کافی در مورد ارتباط بین سن و تاثیر داروی مکلیزین در کودکان انجام نشده است. ایمنی و اثربخشی دارو در کودکان کمتر از 12 سال تایید نشده است. 

سالمندان

 
اطلاعاتی در مورد ارتباط بین سن و تاثیرات مکلیزین در سالمندان در دست نیست. به هرحال سالمندان بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماری های کلیوی ناشی از افزایش سن هستند که لازم است دارو را با احتیاط مصرف کنند. 

دوران بارداری

بررسی های کافی در مورد مصرف داروی مکلیزین در دوران بارداری انجام نشده است. مطالعاتی که انجام شده نشان دهنده خطرناک بودن دارو برای جنین نبوده است. 

دوران شیردهی و مادران شیرده 

بررسی هایی که انجام شده اند نشان می دهند مصرف داروی مکلیزین در دوران شیردهی با خطراتی برای نوزاد همراه است. 

تداخلات دارویی 

گرچه برخی داروها به هیچ عنوان نباید با هم مصرف شوند، اما در برخی موارد با وجود تداخل، دو دارو با هم مصرف می شوند. در این موارد ممکن است پزشک میزان مصرف دارو را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را در پیش بگیرد. زمانی که داروی مکلیزین برای شما تجویز می شود، اگر هر داروی دیگری مصرف می کنید لازم است به پزشک اطلاع دهید.
مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر توصیه نمی شود. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد درمان شما را با این دارو انجام ندهد یا دیگر داروهای مصرفی شما را تغییر دهد.

• Alfentanil
• Alprazolam
• Amobarbital
• Anileridine
• Bromazepam
• Buprenorphine
• Bupropion
• Buspirone
• Butabarbital
• Butorphanol
• Chloral Hydrate
• Chlordiazepoxide
• Chlorpromazine
• Clonazepam
• Clorazepate
• Codeine
• Dexmedetomidine
• Diacetylmorphine
• Diazepam
• Difenoxin
• Dihydrocodeine
• Diphenhydramine
• Diphenoxylate
• Donepezil
• Doxylamine
• Estazolam
• Eszopiclone
• Ethchlorvynol
• Ethylmorphine
• Fentanyl
• Flibanserin
• Flurazepam
• Fospropofol
• Halazepam
• Hydrocodone
• Hydromorphone
• Hydroxyzine
• Ketazolam
• Ketobemidone
• Levorphanol
• Lorazepam
• Meperidine
• Meprobamate
• Methadone
• Methotrimeprazine
• Midazolam
• Morphine
• Morphine Sulfate Liposome
• Nalbuphine
• Nicomorphine
• Nitrazepam
• Opium
• Opium Alkaloids
• Oxazepam
• Oxycodone
• Oxymorphone
• Papaveretum
• Paregoric
• Pentazocine
• Pentobarbital
• Periciazine
• Phenobarbital
• Piritramide
• Prazepam
• Promethazine
• Propofol
• Propoxyphene
• Quazepam
• Ramelteon
• Remifentanil
• Secobarbital
• Sodium Oxybate
• Sufentanil
• Tapentadol
• Temazepam
• Thioridazine
• Tilidine
• Tiotropium
• Tramadol
• Triazolam
• Zaleplon
• Zolpidem
• Zopiclone

دیگر تداخلات دارویی 

بعضی داروها نباید در زمان خوردن غذا یا فورا پس از آن مصرف شوند، چرا که احتمال بروز مشکلاتی وجود دارد. مصرف تنباکو و الکل نیز با بعضی داروها مشکلاتی را در پی خواهد داشت. در مورد مصرف داروی خود و چگونگی و زمان مصرف آن با پزشک خود مشورت کنید.

دیگر مشکلات پزشکی 

وجود دیگر مشکلات پزشکی نیز بر روی مصرف این دارو تاثیر می گذارند. اگر دچار بیماری یا شرایط پزشکی خاصی هستید، حتما به پزشک اطلاع دهید، به ویژه هر یک از بیماری های زیر:

• آسم 
• پروستات بزرگ شده 
• گلوکوم – دارو با احتیاط مصرف شود، زیرا ممکن است شرایط این بیماری را بدتر کند.
• بیماری کلیوی 
• بیماری کبد – با احتیاط مصرف شود. به دلیل دفع آهسته دارو از بدن، تاثیرات دارو ممکن است تشدید شوند. 

دارو را درست طبق دستور پزشک مصرف کنید. از این دارو به میزان بیشتر یا مدت طولانی تر مصرف نکنید. 

میزان مصرف 

مقدار مورد استفاده از این دارو برای بیمارهای مختلف، متفاوت است. فرد بیمار باید طبق دستورالعمل روی بسته بندی یا توصیه ی پزشک معالج خود عمل کند. اطلاعات زیر تنها حد متوسط مصرف دارو را نشان می دهد. به هرحال مقدار مصرف دارو را بدون اجازه ی پزشک تغییر ندهید.  مقدار مصرف دارو به قدرت دارو نیز بستگی دارد. به علاوه تعداد دفعات مصرف دارو در روز و فاصله ی بین هر دفعه به مشکل بیمار و شدت آن بستگی دارد.

• برای شکل خوراکی دارو (قرص): 
  • برای تهوع، استفراغ و سرگیجه ناشی از دریازدگی: 
    • بزرگسالان – در ابتدا 25 تا 50 میلی گرم یک ساعت قبل از سفر مصرف شود. پس از آن و در طول سفر می توانید هر 24 ساعت یک بار به همین میزان از دارو مصرف کنید. 
    • کودکان 12 سال و بیشتر – مصرف دارو و میزان مصرف آن توسط پزشک تعیین می شود. 
    •  کودکان کمتر از 12 سال – مصرف دارو در این گروه سنی توصیه نمی شود. 
  • برای سرگیجه و سبکی سر:
    • بزرگسالان – 25 تا 100 میلی گرم هر روز که در چند وعده تقسیم می شود. 
    • کودکان 12 سال و بیشتر – مصرف دارو و میزان مصرف آن توسط پزشک تعیین می شود. 
    • کودکان کمتر از 12 سال – مصرف دارو در این گروه سنی توصیه نمی شود.

در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه باید کرد؟ 

در صورتی که یک وعده مصرف دارو را فراموش کردید، می توانید هر لحظه ی ممکن آن را مصرف کنید. در صورتی که زمان مصرف وعده ی بعدی دارو رسیده، به هیچ وجه هر دو وعده را باهم مصرف نکنید. 

شیوه نگهداری دارو 

بهتر است دارو را در دمای اتاق و دور از گرما و رطوبت و نور نگهداری کنید.  دارو دور از دسترس کودکان باشد. در صورت گذشتن تاریخ مصرف دارو و یا نیاز نداشتن به آن، دارو را دور بیندازید. 

داروی مکلیزین در برخی افراد باعث بروز خواب آلودگی و کاهش میزان هوشیاری می شود. اگر از داروی مکلیزین مصرف می کنید، قبل از رانندگی و یا استفاده از دستگاه هایی که نیاز به دقت و هوشیاری بالا دارند، از واکنش بدن خود نسبت به دارو اطمینان حاصل کنید. 
داروی مکلیزین تاثیر الکل و دیگر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی یا CNS (داروهایی که باعث خواب آلودگی و کاهش هوشیاری می شوند) را تشدید می کند. برخی نمونه های CNS ها عبارتند از آنتی هیستامین ها، داروهای مربوط به تب یونجه، داروهای ضد حساسیت و سرماخوردگی، داروهای آرام بخش، ضدافسردگی ها، داروهای خواب، داروهای ضد درد و داروهایی که برای تشنج تجویز می شوند، باربیتورات ها، شل کننده های عضلانی و داروهای بیهوشی از جمله داروهایی که در دندانپزشکی استفاده می شوند. اگر در حال مصرف داروی مکلیزین هستید، پیش از مصرف هر یک از داروهای بالا حتما با پزشک خود مشورت کنید.

هر دارو در کنار تاثیرات اولیه دارای عوارض جانبی هم است که در صورت مشاهده هرگونه عارضه جانبی بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

عوارض ناشناخته 

• سرفه
• مشکل در بلع
• سرگیجه
• خواب آلودگی
• سریع شدن ضربان قلب 
• کهیر
• خارش
• التهاب یا پف کردن پلک ها یا اطراف چشم ها، صورت، لب ها یا زبان 
• تنگی نفس
• جوش های پوستی
• تنگی قفسه سینه 
• خستگی یا ضعف غیرعادی 

برخی عوارض جانبی خیلی جدی نیستند و پس از اینکه بدن خود را با این دارو تطبیق دهد، این عوارض به خودی خود برطرف می شوند. پزشک نیز می تواند راهکارهایی برای پیشگیری یا از برطرف کردن این عوارض به بیمار ارائه دهد. به هرحال در صورت مشاهده ی هر یک از عوارض جانبی زیر،و آزار دهنده شدن آنها پزشک خود را مطلع سازید:

عوارض نادر 

• تاری دید 

عوارض ناشناخته 

• خشکی دهان 
• سردرد 

این دارو ممکن است باعث عوارض دیگری شود که در اینجا به آنها اشاره نشده است. در صورت مشاهده هر گونه عارضه بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید.