مفلوکوین (خوراکی)

مفلوکوین برای درمان مالاریا تجویز می شود. به علاوه این دارو برای پیشگیری از بروز عفونت مالاریا در مناطقی استفاده می شود که گفته می شود دیگر داروها (مانند کلوروکوئین) تاثیر ندارند. 
مفلوکوین به گروهی از داروها تعلق دارد که ضدمالاریا نامیده می شوند. این دارو از بروز مالاریا پیشگیری کرده و یا آن را درمان می کند. مالاریا یک عفونت خونی است که از طریق نیش پشه منتقل می شود. 
مالاریا در مناطقی مانند امریکای جنونی و مرکزی، اسپانیا، شبه قاره هند، جنوب شرقی آسیا، جنوب صحرای افریقا، خاورمیانه و اقیانوسیه رخ می دهد. اطلاعات خاص مربوط به مالاریا در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) یا از طریق وب سایت های این سازمان ارائه می شود. 
داروی مفلوکوین فقط با نسخه پزشک در اختیار بیمار قرار می گیرد. این دارو به شکل قرص در بازار موجود است. 

در تصمیم گیری برای مصرف یک دارو، خطرات مصرف آن با مزیت های مصرف دارو مقایسه می شوند. این تصمیم توسط بیمار و پزشک گرفته می شود. در مورد داروی مفلوکوین به نکات زیر توجه داشته باشید.

حساسیت 

اگر تاکنون به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، با پزشک خود در میان بگذارید. به علاوه هر گونه حساسیت دیگری، مانند حساسیت های غذایی، حساسیت به رنگ و مواد نگهدارنده و حیوانات را نیز به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی بدون تجویز پزشک مصرف می کنید، حتما بسته بندی آن را مطالعه کنید.

اطفال

بررسی هایی که تاکنون انجام شده مشکلی در مصرف داروی مفلوکوین برای کودکان نشان نداده است. با این حال اثربخشی و ایمنی این دارو در کودکان کمتر از 6 سال تایید نشده است.

سالمندان 

بررسی هایی که تاکنون انجام شده مشکلی در مصرف داروی مفلوکوین برای سالمندان نشان نداده است. به هرحال سالمندان به دلیل افزایش سن بیش از دیگران در معرض خطر بیماری های قلبی هستند که لازم است دارو را با احتیاط بیشتری مصرف کنند. 

دروان بارداری 

بررسی های انجام شده بر روی نمونه های حیوانی شواهدی در مورد خطر برای جنین گزارش نداده اند. بررسی های کافی در مورد مصرف داروی مفلوکوین برای خانم های باردار انجام نشده است، بررسی هایی که انجام شده اند نیز خطری برای جنین نشان نداده اند. 

دوران شیردهی و مادران شیرده 

در مورد خطرات و تاثیر مصرف داروی مفلوکوین در دوران شیردهی بررسی های کافی انجام نشده است. قبل از مصرف دارو مزایا و خطرات آن را در دوران شیردهی مورد بررسی قرار دهید.

تداخلات دارویی 

گرچه برخی داروها به هیچ عنوان نباید با هم مصرف شوند، اما در برخی موارد با وجود تداخل، دو دارو با هم مصرف می شوند. در این موارد ممکن است پزشک میزان مصرف دارو را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را در پیش بگیرد. زمانی که داروی مفلوکوین برای شما تجویز می شود، اگر هر داروی دیگری مصرف می کنید لازم است به پزشک اطلاع دهید. تداخلات دارویی زیر براساس خطرات بالقوه دارو انتخاب شده اند و لزوما اتفاق نمی افتند. 
مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر توصیه نمی شود. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد فرد را با این دارو درمان نکند یا دیگر داروهای وی را تغییر دهد.

• Amifampridine
• Amisulpride
• Aurothioglucose
• Bepridil
• Cisapride
• Dronedarone
• Fluconazole
• Isradipine
• Ketoconazole
• Levomethadyl
• Mesoridazine
• Nelfinavir
• Pimozide
• Piperaquine
• Posaconazole
• Saquinavir
• Sparfloxacin
• Terfenadine
• Thioridazine
• Ziprasidone

مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر معمولا توصیه نمی شود، اما در برخی موارد ممکن است لازم شود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک ممکن است میزان مصرف یا تعداد وعده های مصرف دارو را تغییر دهد. 

• Acecainide
• Ajmaline
• Alfuzosin
• Amiodarone
• Amitriptyline
• Amoxapine
• Anagrelide
• Apomorphine
• Aprindine
• Aripiprazole
• Arsenic Trioxide
• Asenapine
• Astemizole
• Azimilide
• Azithromycin
• Bretylium
• Buserelin
• Ceritinib
• Chloral Hydrate
• Chloroquine
• Chlorpromazine
• Ciprofloxacin
• Citalopram
• Clarithromycin
• Clomipramine
• Clozapine
• Crizotinib
• Dabrafenib
• Dasatinib
• Degarelix
• Delamanid
• Desipramine
• Deslorelin
• Disopyramide
• Dofetilide
• Dolasetron
• Domperidone
• Donepezil
• Droperidol
• Efavirenz
• Enflurane
• Erythromycin
• Escitalopram
• Fingolimod
• Flecainide
• Fluoxetine
• Foscarnet
• Gatifloxacin
• Gemifloxacin
• Gonadorelin
• Goserelin
• Granisetron
• Halofantrine
• Haloperidol
• Halothane
• Histrelin
• Hydroquinidine
• Hydroxychloroquine
• Hydroxyzine
• Ibutilide
• Idelalisib
• Iloperidone
• Imipramine
• Isoflurane
• Ivabradine
• Lapatinib
• Leuprolide
• Levofloxacin
• Lidoflazine
• Lopinavir
• Lorcainide
• Methadone
• Metronidazole
• Mifepristone
• Moxifloxacin
• Nafarelin
• Norfloxacin
• Nortriptyline
• Octreotide
• Ofloxacin
• Ondansetron
• Paliperidone
• Panobinostat
• Pasireotide
• Pazopanib
• Pentamidine
• Perflutren Lipid Microsphere
• Pimavanserin
• Pirmenol
• Pitolisant
• Prajmaline
• Probucol
• Procainamide
• Prochlorperazine
• Promethazine
• Propafenone
• Propranolol
• Protriptyline
• Quetiapine
• Quinidine
• Quinine
• Ranolazine
• Risperidone
• Salmeterol
• Sematilide
• Sertindole
• Sevoflurane
• Sodium Phosphate
• Sodium Phosphate, Dibasic
• Sodium Phosphate, Monobasic
• Solifenacin
• Sorafenib
• Sotalol
• Spiramycin
• Sulfamethoxazole
• Sulpiride
• Sultopride
• Sunitinib
• Tacrolimus
• Tedisamil
• Telavancin
• Telithromycin
• Tetrabenazine
• Tizanidine
• Toremifene
• Trazodone
• Trifluoperazine
• Trimethoprim
• Trimipramine
• Triptorelin
• Vandetanib
• Vardenafil
• Vasopressin
• Vemurafenib
• Vinflunine
• Voriconazole
• Zolmitriptan
• Zotepine
• Zuclopenthixol

مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد، اما مصرف هر دو دارو ممکن است بهترین درمان باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف، تعداد وعده های مصرف دارو و یا هر دو را تغییر خواهد داد. 

• Lumefantrine
• Rifampin
• Valproic Acid

دیگر تداخلات دارویی 

بعضی داروها نباید در زمان خوردن غذا یا فورا پس از آن مصرف شوند، چرا که احتمال بروز مشکلاتی وجود دارد. مصرف تنباکو و الکل نیز با بعضی داروها مشکلاتی را در پی خواهد داشت. در مورد مصرف داروی خود و چگونگی و زمان مصرف آن با پزشک خود مشورت کنید.

دیگر مشکلات پزشکی 

وجود دیگر مشکلات پزشکی نیز بر روی مصرف این دارو تاثیر می گذارند. اگر دچار بیماری یا شرایط پزشکی خاصی هستید، حتما به پزشک اطلاع دهید، به ویژه هر یک از بیماری های زیر:

• مشکلات خون یا مغز استخوان (به عنوان مثال آگرانولوسیتوز، آنمی آپلاستیک)
• کندی ضربان قلب
• انسداد قلبی شدید 
• بیماری های قلبی شدید 
• سابقه ابتلا به مشکلات ریتم قلبی (به عنوان مثال آریتمی قلبی، طولانی شدن فاصله QT) – دارو با احتیاط مصرف شود، ممکن است شرایط را بدتر کند. 
• ابتلا به افسردگی یا سابقه آن
• اختلال اضطراب عمومی یا سابقه ابتلا به آن 
• بیماری های روانی یا سابقه ابتلا به آنها 
• اسکیزوفرنی یا سابقه ابتلا به آن 
• تشنج یا سابقه ابتلا به آن – در بیماران دارای این شرایط نباید استفاده شود. 
• صرع – خطر بروز تشنج ها را افزایش می دهد. 
• بیماری کبدی – با احتیاط مصرف شود. به دلیل حذف آهسته دارو از بدن تاثیر دارو تشدید می شود. 
• مالاریا در حالت شدید – در این شرایط قبل از مصرف داروی مفلوکوین پزشک یک تزریق ضد مالاریا انجام خواهد داد. 

بسیار مهم است که این دارو درست طبق دستور پزشک مصرف شود. مقدار و مدت مصرف دارو را تغییر ندهید و طبق توصیه ی پزشک عمل کنید.
این دارو با یک راهنمایی مصرف دارویی به بیمار داده می شود. تمام دستورالعمل ها را با دقت مطالعه کنید و اگر سوالی دارید به پزشک خود مراجعه کنید.
بهتر است داروی مفلوکوین با یک لیوان آب کامل و همراه با غذا مصرف شود، مگر اینکه پزشک دستور دیگری داده باشد. 
مفلوکوین را می توان خرد کرده و در آب، شیر یا آب میوه حل کرد تا خوردن آن آسانتر شود. 
برای بیمارانی که از مفلوکوین برای پیشگیری از علائم مالاریا استفاده می کنند: 

• پزشک از شما می خواهد یک هفته قبل از سفر به مناطق پر خطر این دارو را مصرف کنید. 
• به علاوه زمانی که به منطقه ای وارد می شوید که در آن مالاریا شایع است و تا 4 هفته پس از ترک آن منطقه مصرف این دارو را ادامه دهید. هیچ دارویی به طور کامل از شما در مقابل مالاریا محافظت نمی کند. به هرحال برای محافظت کامل خود از بیماری، لازم است که دوره مصرف دارو را طبق دستور پزشک کامل کنید. به علاوه اگر در زمان سفر یا دو تا سه ماه پس از ترک منطقه پر خطر دچار تب یا علائمی شبیه آنفلوآنزا شده اید، حتما به پزشک مراجعه کنید. 
• اگر این دارو را طبق یک نظم خاص مصرف کنید، اثر بخشی بیشتری خواهد داشت. به عنوان مثال اگر قرار است دارو را یک بار در هفته مصرف کنید، لازم است یک روز خاص را در هفته به مصرف دارو اختصاص دهید. مصرف دارو را نادیده نگیرید. اگر سوالی در مورد مصرف دارو دارید، به پزشک مراجعه کنید. 

دوره مصرف دارو را کامل کنید، حتی اگر مدتی پس از مصرف دارو احساس بهتری دارید. اگر مصرف دارو را زود قطع کنید، عفونت مالاریا به طور کامل برطرف نخواهد شد. 
کودکان پس از مصرف این دارو ممکن است دچار استفراغ شوند. کودک ممکن است مقداری از دارو را بالا بیاورد. اگر کودک دچار استفراغ شد به پزشک اطلاع دهید. شاید لازم شود پزشک داروهای دیگری برای کودک تجویز کند. 
میزان مصرف دارو، تعداد وعده های دارویی، فاصله زمانی بین هر وعده و طول دوره مصرف دارو بستگی به این امر دارد که آیا داروی مفلوکوین را برای پیشگیری یا درمان مالاریا استفاده می کنید. 

میزان مصرف 

مقدار مورد استفاده از این دارو برای بیمارهای مختلف، متفاوت است. فرد بیمار باید طبق دستورالعمل روی بسته بندی یا توصیه ی پزشک معالج خود عمل کند. اطلاعات زیر تنها حد متوسط مصرف دارو را نشان می دهد. به هرحال مقدار مصرف دارو را بدون اجازه ی پزشک تغییر ندهید. 
 مقدار مصرف دارو به قدرت دارو نیز بستگی دارد. به علاوه تعداد دفعات مصرف دارو در روز و فاصله ی بین هر دفعه به مشکل بیمار و شدت آن بستگی دارد.

• برای شکل خوراکی داور (قرص ها)
  • برای درمان مالاریا:
    • بزرگسالان – 1250 میلی گرم یا پنج قرص در یک وعده 
    • کودکان 6 ماهه و بیشتر – میزان مصرف براساس وزن بدن نوزاد است و باید توسط پزشک تعیین شود. میزان مصرف معمول به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، بین 20 تا 25 میلی گرم برای یک یا دو وعده خواهد بود که با فاصله 6 تا 8 ساعتی مصرف می شود. مصرف دو وعده دارو خطر بروز بروز عوارض جانبی را کاهش می دهد. 
    • کودکان کمتر از 6 ماه – مصرف و میزان مصرف توسط پزشک تعیین می شود. 
  • برای پیشگیری از مالاریا: 
    • بزرگسالان و کودکانی که بیشتر از 45 کیلو گرم وزن دازند – 250 میلی گرم، معادل یک قرص، یک هفته قبل از سفر به مناطق پرخطر مصرف شود. سپس در طول سفر و حضور در منطقه ای که مالاریا شایع است، یک بار در هفته دارو را مصرف کنید و ترجیحا بعد از وعده غذایی اصلی و تا 4 هفته پس از ترک منطقه نیز به مصرف دارو ادامه دهید. 
    • کودکان 6 ماهه و بیشتر – میزان مصرف متناسب با وزن بدن خواهد بود و توسط پزشک تعیین می شود. 
    •  کودکانی که بین 30 تا 45 کیلوگرم وزن دارند: 187.5 میلی گرم (معادل سه چهارم قرص) یک هفته قبل از سفر به مناطقی که مالاریا مشاهده شده است و مصرف آن تا 4 هفته پس از ترک منطقه ادامه پیدا کند. 
    • کودکانی که دارای وزن بین 20 تا 30 کیلوگرم هستند: 125 میلی گرم (معادل یک دوم قرص)، یک هفته قبل از سفر به مناطق پر خطر مصرف شود. سپس 125 میلی گرم از دارو را یک بار در هفته مصرف کنید و تا 4 هفته پس از ترک منطقه ادامه دهید. 
    • کودکانی دارای وزن بین 10 تا 19 کیلوگرم هستند: 62.5 میلی گرم (یک چهارم قرص) یک هفته قبل از سفر به مناطقی که مالاریا شایع است. سپس در زمان حضور در منطقه میزان 62.5 میلی گرم یک بار در هفته از دارو مصرف شود و تا 4 هفته پس از ترک منطقه نیز مصرف دارو ادامه پیدا کند. 
    • کودکانی که بین 5 تا 9 کیلوگرم وزن دارند: یک هفته قبل از سفر به ازای هر یک کیلوگرم وزن بدن 5 میلی گرم از دارو مصرف شود. 
    • کودکانی که کمتر از 6 ماه سن داردن و وزن آنها کمتر از 5 کیلوگرم است – مصرف و میزان مصرف توسط پزشک تعیین می شود. 

در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه باید کرد؟ 

در صورتی که یک وعده مصرف دارو را فراموش کردید، می توانید هر لحظه ی ممکن آن را مصرف کنید. در صورتی که زمان مصرف وعده ی بعدی دارو رسیده، به هیچ وجه هر دو وعده را باهم مصرف نکنید. 

شیوه نگهداری دارو 

بهتر است دارو را در دمای اتاق و دور از گرما و رطوبت و نور نگهداری کنید.  دارو دور از دسترس کودکان باشد. در صورت گذشتن تاریخ مصرف دارو و یا نیاز نداشتن به آن، دارو را دور بیندازید. 

بسیار مهم است که پزشک با ملاقات های منظم بهبود بیماری را بررسی کند و در صورت نیاز و مشاهده عوارض جانبی میزان مصرف دارو را تغییر دهد.
اگر طی چند روز علائم شما یا کودکتان بهبود پیدا نکرد یا بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید. داروی هالوفانترین (halofantrine) یا کتوکونازول (Ketoconazole) را همراه با مفلوکوین یا تا 15 هفته پس از آخرین استفاده از آن، مصرف نکنید. مصرف همزمان مفلوکوین با این دارو خطر بروز مشکلات جدی را افزایش می دهد. 
در زمان مصرف این دارو در صورت بروز هر گونه تغییر در ریتم قلب خود بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. ممکن است احساس سرگیجه یا ضعف کنید یا دچار ضربان قلب سریع یا نامنظم شوید. قبل از مصرف داروی مفلوکوین اگر خود شما یا هر یک از اعضای خانواده تان سابقه ابتلا به مشکلات ریتم قلبی، مانند طولانی شدن QT، را داشته اید به پزشک اطلاع هید. 
اگر پس از مصرف این دارو شما یا کودکتان دچار اضطراب، گیجی، افسردگی، بیقراری و یا افکار و رفتارهای غیر طبیعی شده اید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. 
اگر پس از مصرف این دارو هر یک از این علائم را در خود یا فرزندتان مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: سرگیجه، احساس حرکت مداوم در خود یا اطراف، تشنج یا اختلال در خواب. این علائم ممکن است تا ماه ها یا سال ها پس از توقف مصرف مفلوکوین ادامه پیدا کنند. 
در صورت مشاهده علائمی مشابه آنفلوآنزا (از جمله تب، لرز، سردرد یا درد عضلانی) به پزشک مراجعه کنید. 
در زمان مصرف داروی مفلوکوین و تا 3 ماه پس از توقف مصرف آن، از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنید. اگر در زمان مصرف این دارو فکر می کنید باردار شده اید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. 
این دارو ممکن است باعث بروز واکنش های حساسیتی شود. در صورت مشاهده هر یک از این علائم بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: جوش های پوستی، خارش، کهیر، خشن شدن صدا، مشکل تنفسی، مشکل در بلع، التهاب دست ها، صورت یا دهان. 
داروی مفلوکوین ممکن است باعث بروز مشکلات بینایی شود. در برخی افراد نیز منجر به سرگیجه یا سبکی سر، عدم تعادل یا توهم می شود. قبل از رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری زیاد دارند، در مورد واکنش بدن خود نسبت به دارو اطمینان حاصل کنید. 
در زمان مصرف دارو یا پس از اتمام دوره مصرف دارو در صورت بروز هر یک از این مشکلات بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: تاری دید، مشکل در خواندن و یا هر گونه تغییر در بینایی. ممکن است چشم های شما نیاز به معاینات دقیق داشته باشند. 
در زمان درمان با مفلوکوین بدون مشورت با پزشک هیچ واکسنی نزنید. ویروس های زنده موجود در واکسن ها باید تا سه روز قبل از اولین میزان مصرف این دارو کامل شده باشند. 
مالاریا از طریق نیش نوعی پشه خاص منتقل می شود. اگر در منطقه ای زندگی می کنید که بیماری مالاریا شایع است یا قصد سفر به چنین منطقه ای را دارید، اقدامات کنترلی زیر از بروز عفونت پیشگیری می کنند: 

• در صورت امکان از بیرون رفتن بین غروب و طلوع آفتاب اجتناب کنید، زیرا در این زمان معمولا پشه ها بیشتر نیش می زنند. 
• بلوز آستین بلند و شلوار بپوشید تا به این ترتیب از دست ها و پاهای خود محافظت کنید، به ویژه در زمان هایی که پشه ها بیرون هستند. 
• از مواد دفع کننده حشرات استفاده کنید. 
• در صورت امکان شب ها در اتاقی دارای تهویه یا داخل پشه بند بخوابید تا به این ترتیب از نیش پشه ها جلوگیری کید. 

در زمان مصرف داروی مفلوکوین از هیچ داروی دیگری، از جمله با نسخه و بدون نسخه و مکمل ها استفاده نکنید، مگر به دستور پزشک.

به همراه تاثیرات اولیه، هر دارویی عوارض جانبی ناخواسته ای نیز به دنبال خواهد داشت. گرچه همه ی این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما به هرحال در صورت بروز هر یک، نیاز به مراقبت های پزشکی خواهد بود. 
در صورت مشاهده ی هریک از عوارض زیر، فورا به پزشک خود مراجعه کنید:

عوارض نادر 

• درد عضلات و مفاصل 
• اضطراب 
• تاول، شل شدن پوست، پوسته پوسته شدن یا قرمزی پوست 
• درد و ناراحتی قفسه سینه 
• لرز 
• سرگیجه 
• تشنج 
• سرفه یا خشن شدن صدا
• گیجی 
• ضعف
• تب
• توهم (دیدن، شنیدن یا حس کردن چیزهایی که وجود ندارند)
• نامنظم شدن یا آهسته شدن ضربان قلب یا نبض 
• تحریک پذیری 
• سبکی سر 
• کمردرد یا پهلو درد
• افسردگی روحی 
• دفع ادرار همراه با درد و مشکل 
• بروز لکه های قرمز روی پوست 
• چشم های قرمز و تحریک شده 
• بیقراری 
• گلو درد
• زخم یا لکه های سفید در دهان یا روی لب ها 
• سفت شدن گردن 
• خونریزی یا کبودی غیرعادی 
• خستگی یا ضعف غیرعادی 
• استفراغ 

عوارض ناشناخته 

• تاری دید یا از دست دادن بینایی
• سوت کشیدن، یا وزوز یا دیگر صداهای مداوم و غیرعادی در گوش 
• ادراک نادرست رنگ ها 
• دو بینی 
• احساس مداوم حرکت خود یا در اطراف 
• هاله در اطراف لامپ ها 
• از دست دادن شنوایی 
• مشکلات شنوایی
• از دست دادن تعادل 
• از دست دادن کنترل مثانه 
• اسپاسم های عضلانی و یا حرکات تند و سریع همه اندام ها 
• شب کوری 
• روشنایی بیش از اندازه چراغ ها 
• احساس چرخش 
• سردرد مداوم یا شدید 
• از دست دادن ناگهانی هوشیاری
• مشکل خواب 
• مشکل تنفسی 
• دید تونلی 

برخی عوارض جانبی خیلی جدی نیستند و پس از اینکه بدن خود را با این دارو تطبیق دهد، این عوارض به خودی خود برطرف می شوند. پزشک نیز می تواند راهکارهایی برای پیشگیری یا از برطرف کردن این عوارض به بیمار ارائه دهد. به هرحال در صورت مشاهده ی هر یک از عوارض جانبی زیر،و آزار دهنده شدن آنها پزشک خود را مطلع سازید:

عوارض رایج تر 

• اسهال 
• مشکلات روحی 
• تهوع
• درد معده 

عوارض کمتر مشاهده شده 

• رویاهای غیرطبیعی 
• از دست دادن اشتها 
• جوش های پوستی 

عوارض نادر 

• ریزش مو 

عوارض ناشناخته 

• اسید معده یا ترش کردن 
• نفخ کردن 
• گر گرفتن یا قرمزی پوست 
• سوزش سر دل 
• سوء هاضمه 
• جوش های پوستی با بیماری عمومی 
• ناراحتی و درد معده 
• التهاب 
• گرمای غیرعادی پوست 

این دارو ممکن است باعث عوارض دیگری شود که در اینجا به آنها اشاره نشده است. در صورت مشاهده هر گونه عارضه بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید.