متسوکسیمید (خوراکی)

متسوکسیمید در درمان صرع برای کنترل تشنج غایب (petit mal) استفاده می شود. این دارو پس از امتحان کردن دیگر داروها که قادر به کنترل تشنج ها نیستند، تجویز می شود. داروی متسوکسیمید یک ضد تشنج است که برای توقف تشنج ها بر روی بافت های مغز کار می کند. 
متسوکسیمید تها با نسخه پزشک در دسترس بیمار قرار می گیرد و به شکل کپسول در بازار موجود است. 

در تصمیم گیری برای مصرف دارو، خطرات مصرف دارو باید در مقابل مزایای آن قرار گیرد. این تصمیم توسط پزشک و بیمار گرفته می شود. در مورد این دارو نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند: 

آلرژی و حساسیت

اگر به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، حتما پزشک خود را مطلع سازید. به علاوه اگر دچار حساسیت های دیگری هم هستید، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به رنگ، مواد نگهدارندهو یا حیوانات، به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی که تاکنون مصرف نکرده اید، ابتدا دستورالعمل دارو را بخوانید. 

اطفال

بررسی هایی که تاکنون در مورد مصرف داروی متسوکسیمید در کودکان انجام شده، مشکلی نشان نداده اند و مصرف ین دارو برای کودکان را محدود نکرده اند. 

سالمندان

 
در مورد ارتباط بین سن و تاثیر متسوکسیمید در سالمندان اطلاعات کافی در دست نیست. به هرحال سالمندان بیش از دیگران در معرض ابتلا به مشکلات و بیماری های ناشی از افزایش سن هستند، از جمله بیماری های کلیوی و کبدی که لازم است این گروه سنی داروی متسوکسیمید را با احتیاط بیشتری مصرف کنند. 

دوران شیردهی و مادران شیرده 

در مورد اثرات داروی متسوکسیمید بر روی نوزاد در دوران شیردهی اطلاعات کافی در دست نیست. در این شرایط بهتر است خطرات و مزیت های مصرف دارو را با یکدیگر مقایسه کنید. 

سایر مشکلات پزشکی

بروز دیگر مشکلات دارویی ممکن است بر روی مصرف این دارو نیز تاثیر بگذارد. هرگونه مشکل دارویی خود را با پزشک درمیان بگذارید. به ویژه مشکلات زیر: 

• اختلالات خونی 
• مشکلات مغز استخوان 
• افسردگی یا سابقه ابتلا به آن 
• تشنج های بزرگ یا تونیک کلونیک 
• بیماری کلیوی 
• بیماری کبد 
• لوپوس اریتماتوسیستمیک (بیماری سیستم ایمنی) – در این شرایط با احتیاط مصرف شود. این دارو ممکن است شرایط را بدتر کند. 
• عفونت – داروی متسوکسیمید توانایی بدن را برای مبارزه با عفونت کاهش می دهد. 

بسیار مهم است که این دارو درست طبق دستور پزشک مصرف شود. مقدار و مدت مصرف دارو را تغییر ندهید و طبق توصیه ی پزشک عمل کنید. در غیر اینصورت آسیب های پوستی و عوارض جانبی افزایش خواهند یافت.
اگر مشاهده کردید که کپسول مورد استفاده شما پر نیست و یا محتوای درون آن ذوب شده است، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. این دارو اثر بخشی نخواهد داشت و نباید مصرف شود. 
داروی متسوکسیمید ممکن است با دیگر داروهای تشنج مصرف شود. مصرف تمام داروهای تشنج خود را با دقت ادامه بدهید، مگر اینکه پزشک مصرف آنها را منع کند. 
داروی متسوکسیمید با راهنمای دارویی به بیمار ارائه می شود. لازم است تمام راهنمای دارویی را با دقت مطالعه کرده و مطالب آن را درک کنید. اگر در مورد هر مسئله ای سوالی دارید، به پزشک اطلاع دهید. 

میزان مصرف 

مقدار مورد استفاده از این دارو برای بیمارهای مختلف، متفاوت است. فرد بیمار باید طبق دستورالعمل روی بسته بندی یا توصیه ی پزشک معالج خود عمل کند. اطلاعات زیر تنها حد متوسط مصرف دارو را نشان می دهد. به هرحال مقدار مصرف دارو را بدون اجازه ی پزشک تغییر ندهید.  مقدار مصرف دارو به قدرت دارو نیز بستگی دارد. به علاوه تعداد دفعات مصرف دارو در روز و فاصله ی بین هر دفعه به مشکل بیمار و شدت آن بستگی دارد.

• برای شکل خوراکی دارو (کپسول): 
  • برای تشنج:
  • بزرگسالان، نوجوانان و کودکان – در ابتدا 300 میلی گرم طی یک وعده در روز. در صورت نیاز پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد. 

در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟ 

در صورتی که یک وعده مصرف دارو را فراموش کردید، می توانید هر لحظه ی ممکن آن را مصرف کنید. در صورتی که زمان مصرف وعده ی بعدی دارو رسیده، به هیچ وجه هر دو وعده را باهم مصرف نکنید.

شیوه نگهداری 

بهتر است دارو را در دمای اتاق و دور از گرما و رطوبت و نور نگهداری کنید.  دارو دور از دسترس کودکان باشد. در صورت گذشتن تاریخ مصرف دارو و یا نیاز نداشتن به آن، دارو را دور بیندازید. 
این دارو به راحتی ذوب می شود، بنابراین در محلی که گرم است دارو را نگهداری نکنید. 

مدتی پس از مصرف دارو، پزشک باید پیشرفت و بهبود بیماری و یا بروز عوارض جانبی احتمالی را بررسی کند و در صورت نیاز میزان مصرف دارو را تغییر دهد. آزمایش خون و ادرار نیز برای بررسی عوارض جانبی لازم خواهند بود. 
در زمان مصرف داروی متسوکسیمید اگر باردار شدید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد تحت نظر پزشک قرار بگیرید. 
داروی متسوکسیمید در برخی از نوجوانان و جوانان باعث بروز افکار خودکشی می شود. اگر فرزندتان یا هر یک از اطرافیانتان در حال مصرف این داروست و دچار افسردگی شده و یا به فکر آسیب رساندن به خود است، فورا به پزشک اطلاع دهید. در این شرایط هر گونه رفتار و افکار غیرعادی و مشکل ساز را به پزشک اطلاع دهید. برخی علائم عبارتند از مشکل در خوابیدن، به راحتی عصبانی شدن، بالا رفتن سطح انرژی و بیقراری. به علاوه بروز برخی احساسات قوی و ناگهانی، مانند عصبی شدن، عصبانیت، بیقراری، خشم یا ترس علائم هشدار دهنده هستند. اگر فرزند شما یا هر یک از اعضای خانواده تان دچار افسردگی دو قطبی است، حتما به پزشک اطلاع دهید. 
بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید. پزشک از شما می خواهد مصرف دارو را به تدریج کاهش داده و سپس به طور کامل مصرف آن را متوقف کنید. 
در زمان مصرف داروی متسوکسیمید اگر هر یک از این علائم را مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید: ضعف غیرعادی، کبودی، خونریزی لثه ها یا خون دماغ، حس بیماری، تب، التهاب غدد یا گلو دردی که به راحتی برطرف نمی شود. این ها علائم خطرناکی مربوط به تغییر تعداد سلول های خونی در بدن هستند. 
در زمان مصرف داروی متسوکسیمید، در صورت بروز هر یک از این مشکلات بلافاصله به پزشک اطلاع دهید: جوش های پوستی، درد مفاصل، خستگی غیرعادی، تب یا درد قفسه سینه که با نفس کشیدن بدتر می شود. اینها علائم شرایط خطرناکی به نام لوپوس اریتماتوی سیستمیک هستند. 
در صورت بروز سرفه های مداوم، از دست دادن وزن، تعریق شبانه، تب و لرز یا علائمی مشابه آنفلوآنزا از جمله آبریزش یا گرفتگی بینی، سردرد، تاری دید یا احساس بیماری و ضعف به پزشک مراجعه کنید. اینها علائم بروز عفونت هستند. 
داروی متسوکسیمید در برخی افراد باعث سرگیجه، خواب آلودگی یا کاهش هوشیاری می شود. بنابراین قبل از رانندگی یا استفاده از دستگاه هایی که نیاز به هوشیاری دارند، نسبت به واکنش بدن خود به دارو اطمینان حاصل کنید. 

به همراه تاثیرات اولیه، هر دارویی عوارض جانبی ناخواسته ای نیز به دنبال خواهد داشت. گرچه همه ی این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما به هرحال در صورت بروز هر یک، نیاز به مراقبت های پزشکی خواهد بود. 
در صورت مشاهده ی هریک از عوارض زیر، فورا به پزشک خود مراجعه کنید:

عوارض جانبی کمتر مشاهده شده: 

• تلاش برای خودکشی 
• حس اینکه دیگران در حال کنترل و تماشای رفتار شما هستند. 
• تصور اینکه دیگران افکار شما را می شنوند. 
• حس کردن، دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند. 
• تغییرات و نوسانات خلقی 
• رفتارهای غیرعادی 

عوارض ناشناخته

• حمله یا خشونت 
• تاول زدن و یا پوسته پوسته شدن پوست 
• مشاهده خون در ادرار 
• مدفوع سیاه و خونی 
• درد قفسه سینه 
• لرز
• ادرار تیره 
• سرفه یا گرفتگی صدا 
• اسهال 
• دلسردی 
• احساس یاس و ناراحتی 
• تب
• تب شدید 
• تحریک پذیری 
• خارش 
• درد مفاصل و عضلات 
• کاهش اشتها 
• از دست دادن علائق 
• کمردرد یا پهلو درد 
• تغییرات دهنی و خلقی 
• عصبی شدن 
• مشکل در دفع ادرار 
• رنگ پریدگی پوست 
• ضایعات پوستی قرمز که دارای مرکز بنفش رنگ است
• چشم های قرمز و تحریک شده 
• عدم تعادل و لرزش در هنگام راه رفتن 
• تنگی نفس
• گلو درد 
• زخم یا لکه های سفید بر روی لب ها یا در دهان 
• التهاب اطراف چشم ها 
• التهاب غدد
• خستگی 
• مشکل در تمرکز 
• مشکل در هنگام خواب 
• خونریزی و کبودی غیرقابل توضیح 
• بی ثباتی، لرز عدم هماهنگی در کنترل عضلات 
• خونریزی یا کبودی غیرعادی
• ضعف و خستگی غیرعادی
• تغییرات در بینایی 

در صورت بروز هر یک از علائم زیر بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این علائم مربوط به مصرف بیش از اندازه دارو هستند: 

علائم مصرف بیش از اندازه دارو 

• تغییر در اگاهی 
• مشکل در تنفس 
• تنفس نامنظم، سریع یا آهسته 
• از دست دادن هوشیاری 
• رنگ پریدگی یا کبود شدن لب ها، ناخن ها یا پوست 

برخی عوارض جانبی خیلی جدی نیستند و پس از اینکه بدن خود را با این دارو تطبیق دهد، این عوارض به خودی خود برطرف می شوند. پزشک نیز می تواند راهکارهایی برای پیشگیری یا از برطرف کردن این عوارض به بیمار ارائه دهد. به هرحال در صورت مشاهده ی هر یک از عوارض جانبی زیر، پزشک خود را مطلع سازید:

عوارض ناشناخته 

• تاری دید 
• تغییر در رنگ دید 
• مشکل در حرکت روده 
• مشکل بینایی در شب 
• خواب آلودگی 
• سرگیجه 
• سوزش سر دل 
• سکسکه 
• کهیر یا تاول 
• افزایش حساسیت چشم ها به نور خورشید 
• از دست دادن اشتها 
• تهوع و استفراغ 
• درد یا ناراحتی در قفسه سینه، قسمت فوقانی معده یا گلو 
• قرمزی پوست 
• جوش های پوستی 
• بی خوابی 
• کاهش وزن 

در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی به پزشک مراجعه کنید. 

گرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید با هم مصرف شوند، اما بعضی داروها را با وجود تداخل، می توان همزمان با هم مورد مصرف قرار داد. در چنین مواقعی پزشک میزان مصرف دارو را تغییر می دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را در پیش می گیرد. به هرحال مصرف هرگونه داروی دیگری را با پزشک خود درمیان بگذارید. 
مصرف داروی متسوکسیمید با هر یک از داروهای زیر توصیه نمی شود، اما در برخی موارد ممکن است مصرف همزمان هر دو لازم شود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شدند، پزشک ممکن است میزان مصرف یا تعداد وعده های دارویی و یا هر دو را تغییر دهد. 

• Calcifediol
• Orlistat

 مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد، اما مصرف هر دو دارو ممکن است بهترین درمان باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شدند، پزشک ممکن است میزان مصرف یا تعداد وعده های مصرف دارویی را تغییر دهد. 

• Felbamate
• Fosphenytoin
• Ginkgo
• Lamotrigine
• Phenytoin

تداخلات دارویی دیگر

بعضی داروها را نباید در زمان غذا خوردن یا با برخی غذاهای خاص مصرف کرد چرا که ممکن است تداخلاتی به وجود آید. مصرف تنباکو و الکل با بعضی داروها نیز خطرناک می باشد. در مورد زمان مناسب مصرف دارو و غذاهای مناسب دوره ی مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید.