پروپرانولول (خوراکی)

آنچه که باید درباره داروی خوراکی " پروپرانولول "  بدانید!

پروپرانولول به تنهایی یا به همراه سایر داروها جهت کنترل فشار خون بالا (هایپرتنشن) مورد استفاده قرار می گیرد. فشار خون بالا به حجم کار قلب و شریان ها می افزاید. در صورتی که این وضعیت برای مدت طولانی ادامه پیدا کند، قلب و شریان ها به درستی عمل نخواهند کرد. این امر می تواند به رگ های خونی مغز، قلب و کلیه آسیب وارد سازد و منجربه سکته مغزی، نارسایی قلبی یا مشکلات کلیوی شود. کاهش فشار خون، خطر سکته مغزی و حملاتقلبی را کاهش می دهد.
پروپرانولول همچنین در درمان درد شدید قفسه سینه (آنژین صدری)، سردردهای میگرنی و تنگی ساب آئورت هیپرتروفی (ضخیم شدن عضله قلب) مورد استفاده قرار می گیرد.
این دارو همچنین ممکن است برای درمان ضربان قلب نامنظم، لرزش و یا فئوکروموسیتوما (تومور غدد آدرنال) مورد استفاده قرار گیرد. همچنین ممکن است برای کاهش خطر مرگ در بیماران مبتلا به حمله قلبی استفاده شود.
محلول خوراکی پروپرانولول برای درمان همانژیوم پرولیفراسیون در نوزادان استفاده می شود.
این دارو یک مسدود کننده بتا است. عملکرد این دارو با تأثیر بر واکنش به ضربه های عصبی در برخی قسمت های بدن مانند قلب است. در نتیجه، ضربان قلب ضعیف تر می شود و فشار خون را کاهش می یابد. هنگامی که فشار خون پایین می آید، مقدار خونرسانی و اکسیژن رسانی به قلب افزایش می یابد.
این دارو تنها با نسخه پزشک در دسترس قرار میگیرد.
این محصول در اشکال دارویی زیر موجود میباشد:
-    قرص
-    کپسول آهسته رهش
-    محلول
 

در صورتیکه تصمیم به مصرف دارویی دارید همه جوانب آن باید بدقت بررسی گردد. این تصمیمی است که شما و پزشکتان میگیرید. درمورد مصرف این دارو موارد زیر باید درنظر گرفته شود:

آلرژی و حساسیت
در صورت داشتن حساسیت خاص به این دارو یا دیگر داروها مساله را با پزشک خود درمیان بگذارید. همچنین درصورتیکه نسبت به برخی مواد غذایی، رنگ مو، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید پیش از مصرف این دارو، موضوع را با پزشک خود مطرح سازید. در صورتیکه بصورت آزاد و بدون تجویز پزشک قصد استفاده از این دارو را دارید حتما بروشور و یا توضیحات مندرج بر روی بسته را با دقت مطالعه فرمایید.

اطفال
مصرف این دارو در کودکان بررسی نشده است و اطلاعات خاصی مبنی بر ایمنی و اثربخشی آن در این گروه سنی در دسترس نمیباشد. 

سالمندان
بر اساس مطالعات انجام شده، هیچ مشکل خاصی در خصوص مصرف این دارو در سالمندان نشان داده نشده است. اما از آنجاییکه سالمندان بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری کلیوی و قلبی ناشی از کهولت سن قرار دارند، این دارو در این افراد باید با احتیاط و طبق نظارت پزشک مصرف شود.

دوران بارداری
رده C بارداری. بر اساس مطالعاتی که بر روی حیوانات صورت گرفته، هیچ مدرکی مبنی بر آسیب به جنین نشان داده نشده است. با این حال، مطالعه ای بر روی انسان یا حیوانات باردار مبنی بر عوارض این دارو صورت نگرفته است. 

دوران شیردهی و مادران شیرده
تحقیقات خاصی بر روی زنان شیرده مبنی بر مصرف این دارو صورت نگرفته است. پیش از مصرف این دارو در زنان شیرده همه جوانب مثبت و منفی آن باید درنظر گرفته شود.

اين دارو را طبق دستور پزشك مصرف نماييد. هيچگاه بيش از مدت و ميزان تعيين شده، اين دارو را مصرف نكنيد.
این دارو باید به همراه راهنمای دارو باشد. این دستورالعمل ها را به دقت بخوانید و دنبال کنید. در صورتی که سوالی دارید از پزشک خود بپرسید.
علاوه بر استفاده از این دارو، درمان فشار خون بالا ممکن است شامل کنترل وزن و ایجاد تغییرات در انواع غذاهایی که می خورید، به خصوص غذاهای با سدیم بالا (نمک) باشد. پزشکتان به شما خواهد گفت که کدامیک از اینها برای شما دارای اولویت است. قبل از تغییر رژیم غذایی، باید با پزشک خود مشورت کنید.
بسیاری از بیماران مبتلا به فشار خون بالا متوجه نشانه های این بیماری نمی شوند. در حقیقت، بسیاری ممکن است تصور کنند که وضعیتشان نرمال است. بسیار مهم است که دارو خود را به طور دقیق و طبق دستور پزشک مصرف کنید و حتی اگر احساس می کنید بهتر شده اید، همچنان نزد پزشکتان مراجعه نمایید.
به یاد داشته باشید که این دارو فشار خون بالا را درمان نخواهد کرد، و تنها به کنترل آن کمک می کند. حتی اگر فشار خون تان پایین تر بیاید نیز باید به مصرف این دارو ادامه دهید. ممکن است مجبور شوید برای بقیه زندگی خود نیز داروهای درمان فشار خون بالا مصرف کنید. اگر فشار خون بالا درمان نشود، می تواند منجربه مشکلات جدی مانند نارسایی قلبی، بیماری قلبی عروقی، سکته مغزی یا بیماری کلیوی شود.
کل کپسول های خوراکی آهسته رهش را ببلعد. از خراشیدن، باز کردن و جویدن کپسول خودداری نمایید.
کپسول های آهسته رهش پروپرانولول باید در زمان خواب (10 شب) مصرف شوند. این دارو را می توانید همراه غذا یا بدون آن مصرف شود. 
محلول خوراکی، Intensol ™ را با قطره ای که در بسته قرار دارد، اندازه گیری کنید. شما می توانید محلول را همراه با آب، آبمیوه، نوشابه، پوره سیب مخلوط کنید تا بلع آن آسان تر شود، سپس آن را میل نمایید.
مایع خوراکی را با استفاده از سرنگ موجود در بسته دارو، اندازه گیری کنید. این دارو باید در طول صرف غذا و یا درست پس از خوردن غذا یا تغذیه با شیر مادر به طور مستقیم در دهان کودک ریخته شود. همچنین می توان آن را با مقدار کمی شیر یا آب میوه مخلوط کرده و داخل شیشه شیر ریخته و به کودک بدهید. قبل از استفاده شیشه را به خوبی تکان دهید.

میزان مصرف
میزان مصرف این دارو در بیماران مختلف، متفاوت میباشد. در این خصوص دستورالعمل پزشک یا دستورات مندرج در برچسب این دارو را دنبال نمایید. اطلاعات زیر بر اساس متوسط میزان مصرف این دارو در نظر گرفته شده است. چنانچه میزان مصرفی شما متفاوت میباشد، آنرا تغییر ندهید، مگر در مواردی که پزشک دستور دهد.
میزان مصرف این دارو بستگی به قدرت دارو دارد. همچنین تعداد دفعات مصرف روزانه، فواصل بین آن و مدت مصرف، به بیماری شما بستگی دارد. 

برای حمله حاد قلبی
در شکل محلول خوراکی:
-    بزرگسالان – روزانه 180 تا 240 میلی گرم، در دوزهای تقسیم شده.
-    کودکان – میزان مصرف بر اساس وزن کودک و توسط پزشک تعیین می گردد.

در شکل قرص خوراکی:
-    بزرگسالان – در ابتدا 40 میلی گرم، سه بار در روز. در صورت لزوم، پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد.
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد.

برای تومور غدد آدرنال (فئوکروموسیتوم)
در شکل محلول خوراکی:
-    بزرگسالان – روزانه 60 میلی گرم در دوزهای تقسیم شده به مدت 3 روز پیش از عمل جراحی. در بیمارانی که نمی توانند عمل جراحی انجام دهند، دوز معمول 30 میلی گرم در روز است که در دوزهای تقسیم شده مصرف می شود.
-    کودکان – میزان مصرف بر اساس وزن کودک و توسط پزشک تعیین می گردد.

در شکل قرص خوراکی:
-    بزرگسالان – روزانه 60 میلی گرم در دوزهای تقسیم شده به مدت 3 روز پیش از عمل جراحی. در بیمارانی که نمی توانند عمل جراحی انجام دهند، دوز معمول 30 میلی گرم در روز است که در دوزهای تقسیم شده مصرف می شود.
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد.

برای درد قفسه سینه (آنژین صدری)
در شکل کپسول خوراکی آهسته رهش:
-    بزرگسالان – در ابتدا 80 میلی گرم، سه بار در روز. در صورت لزوم، پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد.
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد.

در شکل محلول خوراکی:
-    بزرگسالان – روزانه 80 تا 320 میلی گرم، در دوزهای تقسیم شده.
-    کودکان – میزان مصرف بر اساس وزن کودک و توسط پزشک تعیین می گردد.

در شکل قرص خوراکی:
-    بزرگسالان – روزانه 80 تا 320 میلی گرم، در دوزهای تقسیم شده.
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد.

برای فشار خون بالا (هایپرتنشن)
در شکل کپسول خوراکی آهسته رهش:
-    بزرگسالان – در ابتدا 80 میلی گرم، سه بار در روز. در صورت لزوم، پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد. با این حال میزان مصرف معمول از 120 میلی گرم در روز تجاوز نمی کند.
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد. 

در شکل کپسول خوراکی دیر رهش:
-    بزرگسالان – در ابتدا 80 میلی گرم، سه بار در روز. در صورت لزوم، پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد. 
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد. 

در شکل محلول خوراکی:
-    بزرگسالان – در ابتدا 40 میلی گرم، دو بار در روز. در صورت لزوم، پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد.
-    کودکان – میزان مصرف بر اساس وزن کودک و توسط پزشک تعیین می گردد.

در شکل قرص خوراکی:
-    بزرگسالان – در ابتدا 40 میلی گرم، سه بار در روز. در صورت لزوم، پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد.
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد.

برای تنگی ساب آئورت هیپرتروفی (ضخیم شدن عضله قلب)
در شکل کپسول خوراکی دیر رهش:
-    بزرگسالان – روزانه 80 تا 160 میلی گرم
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد.

در شکل محلول خوراکی:
-    بزرگسالان –20 تا 40 میلی گرم، سه تا چهار بار در روز، قبل از غذا و هنگام خواب
-    کودکان – میزان مصرف بر اساس وزن کودک و توسط پزشک تعیین می گردد.

در شکل قرص خوراکی:
-    بزرگسالان –20 تا 40 میلی گرم، سه تا چهار بار در روز، قبل از غذا و هنگام خواب
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد.

برای ضربان قلب نامنظم
در شکل محلول خوراکی:
-    بزرگسالان –10 تا 30 میلی گرم، سه تا چهار بار در روز، قبل از غذا و هنگام خواب
-    کودکان – میزان مصرف بر اساس وزن کودک و توسط پزشک تعیین می گردد.

در شکل قرص خوراکی:
-    بزرگسالان –10 تا 30 میلی گرم، سه تا چهار بار در روز، قبل از غذا و هنگام خواب
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد.

برای سردردهای میگرنی
در شکل کپسول خوراکی دیر رهش:
-    بزرگسالان – در ابتدا 80 میلی گرم، سه بار در روز در دوزهای تقسیم شده. در صورت لزوم، پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد. 
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد.

در شکل محلول خوراکی:
-    بزرگسالان – در ابتدا 80 میلی گرم، سه بار در روز در روز در دوزهای تقسیم شده. در صورت لزوم، پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد. 
-    کودکان – میزان مصرف بر اساس وزن کودک و توسط پزشک تعیین می گردد.

در شکل قرص خوراکی:
-    بزرگسالان – در ابتدا 80 میلی گرم، سه بار در روز در دوزهای تقسیم شده. در صورت لزوم، پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد. 
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد.

برای همانژیوم پرولیفراسیون در نوزادان
در شکل محلول خوراکی:
-    کودکان 5 هفته تا 5 ماهه - میزان مصرف بر اساس وزن کودک و توسط پزشک تعیین می گردد. دوز اولیه معمولا 0.6 میلی گرم به ازای هر کیلو از وزن بدن کودک است که 2 بار در روز و با فاصله 9 ساعته داده می شود. دارو باید در طول تغذیه یا بلافاصله پس از آن داده شود. در صورت استفراغ کودک یا نخوردن آن، از دادن دارو به کودک خودداری کنید. پس از یک هفته پزشک میزان مصرف را به 1.1 میلی گرم در روز به ازای هر کیلو از وزن بدن کودک افزایش خواهد داد. پس از 2 هفته پزشک مجددا میزان مصرف را به 1.7 میلی گرم در روز به ازای هر کیلو از وزن بدن کودک برای مدت 6 ماه افزایش خواهد داد.
-    کودکان زیر 5 هفته – مصرف این دارو توصیه نمی شود.

برای لرزش
در شکل محلول خوراکی:
-    بزرگسالان – در ابتدا 80 میلی گرم، دو بار در روز. در صورت لزوم، پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد. 
-    کودکان – میزان مصرف بر اساس وزن کودک و توسط پزشک تعیین می گردد.

در شکل قرص خوراکی:
-    بزرگسالان – در ابتدا 80 میلی گرم، دو بار در روز. در صورت لزوم، پزشک میزان مصرف را افزایش می دهد. 
-    کودکان – مصرف و میزان آن توسط پزشک می گردد.

در صورت فراموش کردن یک وعده  دارویی چه کنیم؟
چنانچه وعده ای از این دارو را فراموش کرده اید، به محض یادآوری آنرا استعمال نمایید. چنانچه زمان وعده بعدی دارو فرا رسیده است، وعده فراموش شده را کنار گذاشته و طبق برنامه آنرا مصرف نمایید. هیچگاه دارو را در یک وعده، دو برابر دوز، مصرف ننمایید.

درهنگام استفاده بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در صورت مصرف بیش از حد این دارو با نزدیکترین مرکز مسمومیت های دارویی تماس گرفته شود. در صورتیکه بیمار تنفس نداشت سریعا با اورژانس تماس حاصل کنید.

درهنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظرگرفت؟
رژیم غذایی عادی خود را دنبال نموده و در تنها صورتیکه پزشک دستور دهد، آنرا تغییر دهید.

شیوه نگهداری از دارو
این دارو را در جعبهء در بسته، در دمای اتاق، به دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم قرار دهید. از یخ زدگی دارو جلوگیری شود.
دور از دسترس کودکان نگهداری شود.
در صورت عدم نیاز یا منقضی شدن دارو آنرا دور بریزید.
در یخچال نگهداری شود اما از یخزدگی آن جلوگیری شود.
دارو را پس از 2 ماه دور بریزید.
 

بسیار حائز اهمیت است که پزشک برای بررسی عملکرد صحیح دارو در بازدیدهای منظم وضعیتتان را کنترل کند تا بتواند برای ادامه مصرف دارو تصمیم گیری کند. 
پروپرانولول ممکن است در برخی از بیماران نارسایی قلبی ایجاد کند. اگر کودک تان یا خودتان درد یا ناراحتی در قفسه سینه دارید، رگهای گردن تان متسع شده، خستگی شدید دارید، تنفس تان نامنظم و ضربان قلب نامنظم است ، تنگی نفس، تورم صورت، انگشتان، یا پا را دارید، وزن تان افزایش پیدا کرده یا خس خس می کنید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
این دارو ممکن است باعث تغییراتی قند خون شما شود. همچنین این دارو ممکن است علائمی از قند خون پایین، مانند سرعت پالس سریع را در شما ایجاد کند. اگر شما یا فرزندتان این مشکلات را داشته باشید یا اگر متوجه تغییراتی در نتایج آزمایش خون یا آزمایش قند خون تان شدید، با پزشک خود مشورت کنید.
اطمینان حاصل کنید که سایر پزشکان یا دندانپزشک تان از روند درمان شما اطلاع دارند و نسبت به مصرف این دارودر شما آگاهند. قبل از عمل جراحی بدون اجازه پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید.
این دارو ممکن است سطح هوشیاری برخی افراد را کمتر از حد معمول قرار دهد. اگر در هنگام استفاده از پروپرانولول این عوارض جانبی رخ داد، از رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هر کار خطرناک دیگری که به هوشیاری نیاز دارد، خودداری نمایید.
قبل از مشورت با پزشک خود، مصرف این دارو را قطع یا متوقف نکنید. ممکن است پزشک بخواهد قبل از متوقف کردن دارو به طور کامل، مصرف آن را به طور تدریجی کاهش دهد. چنانچه دارو به طور ناگهانی متوقف شود، امکان بروز بعضی از بیماری ها وجود دارد یا ممکن است وضعیت تان بدتر شود، که می تواند خطرناک باشد.
این دارو ممکن است سبب بروز واکنش های آلرژیک جدی مانند آنافیلاکسی گردد. آنافیلاکسی مشکلی بسیار جدی و خطرناک است و نیازمند مراقبت های پزشکی است. در صورت مشاهده بثورات جلدی، خارش، کهیر، گرفتگی صدا، مشکلات تنفسی، مشکل در بلع، تورم دست و پا، صورت، دهان یا گلو حین مصرف این دارو با پزشک تماس بگیرید.
در طول درمان با این دارو، واکنش های پوستی جدی می تواند رخ دهد. در صورت بروز هر یک از این علائم بلافاصله با پزشکتان مشورت کنید: تاول، پوسته پوسته شدن یا خارش پوست، لرز، سرفه، اسهال، تب، خارش، درد مفصل یا عضلات، ضایعات پوستی قرمز، گلودرد، زخم، خراش، و یا نقاط سفید در دهان و یا لب ها، و خستگی یا ضعف غیر معمول.
پروپرانولول به اثرات الکل و سایر سیستم های عصبی مرکزی (CNS) افسردگی اضافه می کند. داروهای ضد افسردگی CNS، داروهایی هستند که سیستم عصبی را آرام می سازند و ممکن است موجب خواب آلودگی شوند. بعضی از داروهای ضد افسردگی CNS شامل داروهای ضد هیستامین یا داروهای ضد تب، آلرژی، سرماخوردگی، آرام بخش، یا داروی خواب، داروها یا مخدرهای مسکن، باربیتورات ها یا داروهای مخصوص تشنج، آرامبخش های عضلانی یا بیهوشی، از جمله بعضی از داروهای بیهوشی دندان هستند. قبل از مصرف هر یک از موارد فوق، حین مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو ممکن است خطر سکته مغزی را در بیماران مبتلا به سندرم PHACE مبتلا به مشکلات عروق خونی شدید در مغز افزایش دهد. در مورد این خطر با دکتر کودکتان مشورت کنید.
سایر داروهای دیگر را مصرف نکنید، مگر اینکه با پزشک خود مشورت کرده باشید. این موضوع شامل داروهای تجویزی یا غیر تجویزی (OTC) و مکمل های گیاهی و یا ویتامین می باشد.

علیرغم تاثیرات مورد نظر که یک دارو بهمراه دارد، امکان بروز برخی عوارض جانبی ناخواسته نیز وجود دارد. بروز هریک از عوارض زیر نیازمند مراقبتهای پزشکی و مراجعه به پزشک میباشد.
در صورت بروز هریک از این موارد سریعا با پزشک تماس حاصل نمایید:

موارد بیشتر شایع
•    سرفه مخاط دار
•    تنفس دشوار
•    تنگی قفسه سینه

بروز ناشناخته 
•    درد و حساسیت به لمس شکم و یا معده 
•    مدفوع سیاه 
•    تاول زدن، پوسته پوسته شدن و یا سست شدن پوست
•    وجود خون در ادرار
•    خون دماغ
•    مدفوع خونی
•    تاری دید یا از دست دادن بینایی
•    بدن درد
•    سوزش، مور مور، خارش، بی حسی، خارش، گز گز یا احساس سوزن شدن
•    درد یا ناراحتی قفسه سینه 
•    سردرگمی در مورد هویت، مکان و زمان
•    احتقان
•    یبوست
•    سرفه کردن
•    ترک خوردن پوست
•    گریه و زاری
•    کاهش هوشیاری
•    کاهش میزان تولید ادرار
•    مسخ شخصیت
•    اسهال
•    مشکل بلع
•    اتساع رگ گردن
•    مختل شدن تشخیص رنگ
•    سرگیجه، سبکی سر و یا غش، حین برخاستن از موضع خوابیده یا نشسته 
•    دوبینی
•    خشکی یا درد گلو
•    دیسفریا
•    ناامیدی
•    خستگی شدید
•    ضربان قلب سریع، تپنده، آهسته یا نامنظم
•    تب و لرز
•    احساس ناراحتی عمومی، بیماری یا ضعف عمومی
•    ریزش مو
•    رویت هاله در اطراف چراغ ها
•    سردرد
•    دوره های قاعدگی سنگین تر
•    خستگی
•    تنفس نامنظم
•    سرگیجه، سبکی سر یا غش کردن
•    از دست دادن دمای از بدن
•    افسردگی روانی
•    گفتار یا حرکات تقلیدی
•    درد عضلانی یا مفصلی
•    بی احترامی
•    حالت تهوع
•    منفی گرایی
•    شب کوری
•    تنفس پر سر و صدا
•    بیش از حد نورانی دیدن نورها
•    بیحسی یا احساس سردی در نوک انگشتان دست و پا
•    پارانویا
•    حالت و یا حرکات، رفتارها و یا گرایش های عجیب و غریب 
•    نقطه های قرمز یا بنفش را روی پوست 
•    پف یا تورم پلک ها و یا در اطراف چشم، صورت، لب ها یا زبان
•    سریع واکنش نشان دادن یا بیش از حد عاطفی بودن
•    خلقیات مدام در حال تغییر
•    خونریزی از رکتوم
•    ضایعات پوست قرمز، اغلب با یک مرکز بنفش
•    چشم قرمز و تحریک شده
•    قرمزی یا تورم پوست
•    قرمزی پوست، به ویژه در اطراف گوش
•    آبریزش بینی
•    پوسته پوسته شدن پوست
•    دیدن، شنیدن، یا احساس کردن چیزهایی که وجود ندارد
•    خواب آلودگی شدید
•    از دست دادن حافظه کوتاه مدت
•    تنگی نفس
•    تحریک پوست یا بثورات، از جمله بثوراتی که پسوریازیس به نظر می رسد 
•    بثورات پوستی، کهیر یا خارش
•    زخم، یا لکه های سفید در دهان یا لب ها
•    تعریق
•    تورم چشمها، صورت، انگشتان
•    تورم غدد
•    حساسیت به لمس و تورم در غدد گردن
•    تنگی قفسه سینه
•    سوزن شدن یا درد در انگشتان هنگام سرد شدن
•    دید تونلی
•    خونریزی یا کبودی غیر معمول 
•    خستگی یا ضعف غیرعادی
•    تغییرات صدا
•    استفراغ
•    افزایش وزن

برخی عوارض جانبی نیاز به مراقبت های پزشکی خاصی ندارند و ممکن است در طول مدت درمان از بین بروند. همچنین پزشک مربوطه نیز میتواند با معرفی راه هایی به پیشگیری یا کاهش این عوارض کمک کند. در صورتیکه هریک از عوارض زیر در شما ادامه داشت، با پزشک خود مشورت نمایید:

موارد بیشتر شایع
•    اضطراب
•    خشکی دهان 
•    هایپرونتیلیشن
•    تحریک پذیری
•    بی قرار بودن
•    لرزش
•    خواب آلودگی غیر معمول
•    مشکل خواب
•    دیدن رویاهای غیر معمول

موارد کمتر شایع
•    کاهش اشتها

بروز ناشناخته 
•    خشکی چشم ها
•    سوزش سر دل
•    از دست دادن قدرت یا انرژی
•    ضعف عضلانی
•    درد یا ناراحتی در قفسه سینه، قسمت فوقانی شکم یا گلو
•    گرفتگی معده
•    خواب آلودگی غیر معمول، کسالت یا احساس شلی
•    دیدن رویاهای واضح

در برخی بیماران امکان بروز عوارض دیگر نیز وجود دارد که در اینجا لیست نشده است. در آنصورت به پزشک مراجعه کنید.

اگرچه بی شک هیچ دارویی نباید همزمان مصرف شود، اما در برخی موارد با وجود رخ دادن تداخل دارویی، ممکن است نیاز به مصرف همزمان دو داروی مختلف باشد. در چنین مواردی ممکن است پزشک مربوطه مقدار مصرف دارو را تغییر دهد و یا داروی دیگری تجویز کند. بنابراین در صورت مصرف داروی دیگر آنرا با پزشک خود مطرح سازید. تداخلات دارویی زیر بر اساس اهمیت بالقوه شان انتخاب شده و لزوما همه گیر نمیباشند.
مصرف این دارو با داروهای نامبرده زیر به هیچ وجه پیشنهاد نمیگردد اما در برخی موارد ضروریست. چنانچه هردو دارو با یکدیگر تجویز شده اند، ممکن است پزشک درمان با این دارو را ادامه ندهد و یا داروهای مصرفی دیگر را تغییر دهد.
•    Thioridazine

معمولا مصرف همزمان این دارو با داروهای زیر توصیه نمیشود، اما ممکن است در برخی موارد نیاز به استفاده همزمان دو دارو باشد. در چنین مواردی اغلب پزشک دوز یا تعداد دفعات یک یا هر دو دارو را تغییر میدهد.
•    Bupivacaine
•    Bupivacaine Liposome
•    Bupropion
•    Clonidine
•    Clozapine
•    Crizotinib
•    Darunavir
•    Diatrizoate
•    Diltiazem
•    Dronedarone
•    Epinephrine
•    Eslicarbazepine Acetate
•    Fenoldopam
•    Fingolimod
•    Fluoxetine
•    Haloperidol
•    Lacosamide
•    Lidocaine
•    Mefloquine
•    Mepivacaine
•    Oxymetazoline
•    Peginterferon Alfa-2b
•    Pixantrone
•    Prilocaine
•    Rivastigmine
•    Simeprevir
•    Verapamil

معمولا مصرف همزمان این دارو با داروهای زیر توصیه نمیشود، اما ممکن است در برخی موارد نیاز به استفاده همزمان دو دارو باشد. در چنین مواردی اغلب پزشک دوز یا تعداد دفعات یک یا هر دو دارو را تغییر میدهد.
•    Acarbose
•    Aceclofenac
•    Acemetacin
•    Acetyldigoxin
•    Albiglutide
•    Alfuzosin
•    Alogliptin
•    Amiodarone
•    Amtolmetin Guacil
•    Arbutamine
•    Aspirin
•    Bromfenac
•    Bufexamac
•    Bunazosin
•    Canagliflozin
•    Celecoxib
•    Chlorpromazine
•    Chlorpropamide
•    Cholestyramine
•    Choline Salicylate
•    Cimetidine
•    Clonixin
•    Dapagliflozin
•    Deslanoside
•    Dexibuprofen
•    Dexketoprofen
•    Diclofenac
•    Diflunisal
•    Digitoxin
•    Digoxin
•    Dihydroergotamine
•    Dipyrone
•    Disopyramide
•    Doxazosin
•    Droxicam
•    Dulaglutide
•    Empagliflozin
•    Ergotamine
•    Etodolac
•    Etofenamate
•    Etoricoxib
•    Exenatide
•    Felbinac
•    Fenoprofen
•    Fepradinol
•    Feprazone
•    Flecainide
•    Floctafenine
•    Flufenamic Acid
•    Flurbiprofen
•    Fluvoxamine
•    Glimepiride
•    Glipizide
•    Glyburide
•    Guggul
•    Ibuprofen
•    Indomethacin
•    Insulin Aspart, Recombinant
•    Insulin Degludec
•    Insulin Detemir
•    Insulin Glargine, Recombinant
•    Insulin Glulisine
•    Insulin Human Inhaled
•    Insulin Human Isophane (NPH)
•    Insulin Human Regular
•    Insulin Lispro, Recombinant
•    Ketoprofen
•    Ketorolac
•    Linagliptin
•    Liraglutide
•    Lixisenatide
•    Lornoxicam
•    Loxoprofen
•    Lumiracoxib
•    Meclofenamate
•    Mefenamic Acid
•    Meloxicam
•    Metformin
•    Metildigoxin
•    Mibefradil
•    Miglitol
•    Morniflumate
•    Moxisylyte
•    Nabumetone
•    Naproxen
•    Nateglinide
•    Nepafenac
•    Niflumic Acid
•    Nimesulide
•    Nimesulide Beta Cyclodextrin
•    Oxaprozin
•    Oxyphenbutazone
•    Parecoxib
•    Phenoxybenzamine
•    Phentolamine
•    Phenylbutazone
•    Phenylephrine
•    Piketoprofen
•    Pioglitazone
•    Piperine
•    Piroxicam
•    Pramlintide
•    Pranoprofen
•    Prazosin
•    Proglumetacin
•    Propoxyphene
•    Propyphenazone
•    Proquazone
•    Quinidine
•    Repaglinide
•    Rifapentine
•    Rizatriptan
•    Rofecoxib
•    Rosiglitazone
•    Salicylic Acid
•    Salsalate
•    Saxagliptin
•    Sertraline
•    Sitagliptin
•    Sodium Salicylate
•    St John's Wort
•    Sulindac
•    Tamsulosin
•    Tenoxicam
•    Terazosin
•    Tiaprofenic Acid
•    Tolazamide
•    Tolbutamide
•    Tolfenamic Acid
•    Tolmetin
•    Trimazosin
•    Tubocurarine
•    Urapidil
•    Valdecoxib
•    Vildagliptin
•    Zileuton

تداخلات دارویی دیگر
بی شک هیچ دارویی را نباید در زمان غذا خوردن یا حوالی آن مصرف نمود چراکه امکان وقوع تداخل وجود دارد. مصرف الکل و تنباکو نیز ایجاد برخی تداخلات میکند. در صورت بروز مشکل یا مصرف مواد غذایی خاص مانند الکل یا تنباکو، مراتب را به پزشک اطلاع دهید.

سایر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات پزشکی دیگر ممکن است بر مصرف این دارو تاثیرگذار باشد. در صورتیکه مشکل پزشکی دیگری دارید، حتما آنرا با پزشک خود مطرح سازید، بویژه موارد زیر:
•    واکنش آنافیلاکتیک (شدید)، خطر واکنش های آنافیلاکتیک مکرر را افزایش می دهد.
•    آنژین (درد شدید قفسه سینه) 
•    گلوکوم 
•    حمله قلبی اخیر 
•    مشکلات عضلانی (مثل میوپاتی، میوتونی) - با احتیاط استفاده کنید. ممکن است این مشکلات بدتر شود.
•    آسم 
•    برادی کاردی (ضربان قلب آهسته)، بدون دستگاه ضربان ساز 
•    شوک قلبی (شوک ناشی از حمله قلبی) 
•    بلوک قلبی، بدون دستگاه ضربان ساز 
•    نارسایی قلب
•    سندرم سینوسی بیمار (نوعی ریتم غیرطبیعی قلب)، بدون دستگاه ضربان ساز 
•    لرزش ناشی از بیماری پارکینسون - در بیماران با این بیماری نباید استفاده شود.
•    آسم یا سابقه آن
•    برادی کاردی (ضربان قلب آرام)، شدید 
•    برونش اسپاسم یا سابقه آن
•    هایپوتنشن (فشار خون پایین) 
•    نوزادانی که وزن کمتر از 2 کیلوگرم دارند
•    فئوکروموسیتوم (یک مشکل آدرنال) 
•    نوزادان نارس با سن تصحیح شده کمتر از 5 هفته سن - Hemangelol ™ نباید به بیماران مبتلا به این شرایط داده شود.
•    دیابت 
•    هیپرتیروئیدی (تیروئید بیش از حد فعال) 
•    هیپوگلیسمی (قند خون پایین) - ممکن است برخی علائم و نشانه های این بیماری ها مانند ضربان قلب سریع را به دنبال داشته باشد.
•    بیماری کلیوی 
•    بیماری کبد - با احتیاط استفاده کنید. اثرات ممکن است به دلیل حذف آرام از بدن افزایش یابد.
•    بیماری ریه (به عنوان مثال، برونشیت، آمفیزم) - با احتیاط استفاده کنید. ممکن است دچار تنفس در بیماران مبتلا به این بیماری شود.
•    تاکیکاردی (ضربان قلب سریع) 
•    سندرم ولف پارکینسون وایت (بیماری قلبی نادر) ممکن است در بیماران مبتلا به این بیماری باعث ضربان قلب بسیار کند شود.