آنتی کولینرژیک و ضد اسپاسم (خوراکی ، تزریقی ، رکتال ، ترانس درمال )

آنتی کولینرژیک و ضد اسپاسم ها گروهی از داروها هستند که شامل آلکالوئیدها بلادونا طبیعی (آتروپین، بلادونا، هیوسیامین و اسکوپولامین) و محصولات مرتبط می شود.

آنتی کولینرژیک و ضد اسپاسم برای رفع گرفتگی عضلات یا اسپاسم معده، روده و مثانه استفاده می شوند . در برخی موارد با آنتی اسیدها یا سایر داروها برای درمان زخم های گوارشی ، جلوگیری از تهوع، استفراغ، و بیماری حرکتی استفاده می شود. 

آنتی کولینرژیک ها و ضد اسپاسم ها نیز در عمل های جراحی و اضطراری خاصی استفاده می شود. در عمل جراحی، برخی از آنها  قبل از بیهوشی تزریق می شوند تا بدن را ریلکس کند  و ترشحات مانند بزاق را کاهش دهد . در طول بیهوشی و جراحی از آتروپین ، هیوسیامین و اسکوپولامین برای کمک به حفظ ضربان قلب طبیعی استفاده می شود . اسکوپولامین نیز برای جلوگیری از تهوع و استفراغ بعد از بیهوشی و جراحی استفاده می شود. آتروپین نیز برای ریلکس شدن معده و روده برای انواع خاصی از روش ها تزریق می شود .

آنتی کولینرژیک ها برای درمان مسمومیت ناشی از داروها مانند نئوستیگمین و فیزوستیگمین، انواع خاصی از قارچ، و "عصب" گازها یا آفت کش فسفر آلی استفاده می شود (به عنوان مثال، دمتون [Systox®]، دیازینون، مالاتیون، پاراتیون و [Trolene®] ). آنتی کولینرژیک ها را نیز می توان برای رفع درد قاعدگی ، آبریزش بینی و برای جلوگیری از ادرار در هنگام خواب استفاده کرد .
آنتی کولینرژیک و ضد اسپاسم در بیماران خاص با شرایط پزشکی زیر نیز استفاده می شود:

• درمان آسم
• اسهال
• سرازیر شدن آب دهان

آنتی کولینرژیک و ضد اسپاسم ها تنها با تجویز دکتر و در اشکال زیر موجود است:

• قرص
• کپسول پیوسته رهش
• اکسیر
• کپسول
• شیاف
• محلول
• کپسول مایع 
• شربت
• قرص پیوسته رهش
• ژل 
• چسب
• اسپری
• قرص پیوسته رهش 
• قرص جویدنی
   

در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند: 

آلرژی وحساسیت

اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید.  به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید.

اطفال

هیجان غیر معمول، عصبانیت، بی قراری، و یا تحریک پذیری ، گرما غیر معمول، خشکی و گرگرفتگی پوست در کودکان رخ می دهد. کودکان معمولا به اثرات آنتی کولینرژیک حساس ترند. همچنین، هنگامی که آنتی کولینرژیک در آب و هوای گرم به کودکان داده می شود، باعث افزایش سریع درجه حرارت بدن می شود . در نوزادان و کودکان، به ویژه افراد با فلج اسپاستیک و یا آسیب مغزی این دارو ممکن است موجب عوارض جانبی شدیدی گردد. ممکن است تنگی نفس و یا مشکلات تنفسی در کودکان با مصرف دیسیکلومین  رخ دهد.

سالمندان

امکان دارد سردرگمی و یا از دست دادن حافظه؛ یبوست؛ دفع ادرار همراه با درد ؛ خواب آلودگی ، خشکی دهان، بینی، گلو، یا پوست؛ و هیجان غیر معمول ، عصبانیت، بی قراری، تحریک پذیری در افراد مسن رخ دهد. افراد مسن معمولا حساسیت بیشتری در مقایسه با جوانان  نسبت به اثرات آنتی کولینرژیک دارند . همچنین، درد چشمی ممکن است رخ دهد، که می تواند  نشانه ای از گلوکوم باشد .

دوران بارداری

اگر باردارید و یا اگر ممکن است باردار شوید، در مورد مصرف این داروها با دکترتان مشورت کنید :

• آتروپین : نشان داده نشده است که با مصرف آتروپین در دوران بارداری در حیوانات موجب نقص تولد یا مشکلات دیگر می شود . گرچه ، تزریق این دارو بهنگام بارداری موجب افزایش ضربان قلب جنین می شود .
• بلادونا : این دارو در زنان باردار و یا حیوانات مورد مطالعه قرار نگرفته است .
• کلیدینیوم : مصرف این دارو در زنان باردار مورد مطالعه قرار نگرفته است. گرچه  نشان داده نشده است کلیدینیوم موجب نقص تولد یا مشکلات دیگر در حیوانات می شود .
• دیسیکلومین : با چند مورد از نقائص هنگام تولد انسانی همراه است. 
• هیوسیامین : در زنان باردار و یا حیوانات مورد مطالعه قرار نگرفته است . گرچه ، تزریق این دارو بهنگام بارداری موجب افزایش ضربان قلب جنین می شود .
• اسکوپولامین :در زنان باردار و یا حیوانات مورد مطالعه قرار نگرفته است .

دوران شیردهی و مادران شیرده

اگر چه این دارو ممکن است جذب شیر مادر شود ، اما  گزارش نشده است که در نوزادان تحت مراقب موجب مشکلاتی میشود . با این حال، جریان شیر مادر ممکن است در برخی از بیماران کاهش یابد. استفاده از دیسکیلومین منع مصرف دارد و در مادران شیرده نباید استفاده شود .

تداخلات دارویی

 گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید. 

• Ambenonium
• Amifampridine
• Bepridil
• Cisapride
• Dronedarone
• Fluconazole
• Itraconazole
• Ketoconazole
• Mesoridazine
• Metoclopramide
• Nelfinavir
• Pimozide
• Piperaquine
• Posaconazole
• Potassium
• Potassium Chloride
• Saquinavir
• Sparfloxacin
• Terfenadine
• Thioridazine
• Ziprasidone
• Alfentanil
• Alfuzosin
• Amiodarone
• Amitriptyline
• Amoxapine
• Anagrelide
• Anileridine
• Apomorphine
• Aripiprazole
• Arsenic Trioxide
• Asenapine
• Astemizole
• Azithromycin
• Bromazepam
• Buprenorphine
• Bupropion
• Buserelin
• Ceritinib
• Chloroquine
• Chlorpromazine
• Ciprofloxacin
• Citalopram
• Clarithromycin
• Clomipramine
• Clozapine
• Codeine
• Crizotinib
• Dabrafenib
• Dasatinib
• Degarelix
• Delamanid
• Desipramine
• Deslorelin
• Digoxin
• Disopyramide
• Dofetilide
• Dolasetron
• Domperidone
• Donepezil
• Droperidol
• Erythromycin
• Escitalopram
• Fentanyl
• Fingolimod
• Flecainide
• Flibanserin
• Fluoxetine
• Gatifloxacin
• Gemifloxacin
• Gonadorelin
• Goserelin
• Granisetron
• Halofantrine
• Haloperidol
• Histrelin
• Hydrocodone
• Hydromorphone
• Hydroxychloroquine
• Ibutilide
• Idelalisib
• Iloperidone
• Imipramine
• Ivabradine
• Ketoconazole
• Lapatinib
• Leuprolide
• Levofloxacin
• Levorphanol
• Lopinavir
• Lumacaftor
• Lumefantrine
• Mefloquine
• Memantine
• Meperidine
• Methadone
• Metronidazole
• Mifepristone
• Morphine
• Morphine Sulfate Liposome
• Moxifloxacin
• Nafarelin
• Nilotinib
• Norfloxacin
• Nortriptyline
• Octreotide
• Ofloxacin
• Ondansetron
• Oxycodone
• Oxymorphone
• Paliperidone
• Panobinostat
• Pasireotide
• Pazopanib
• Perflutren Lipid Microsphere
• Piperaquine
• Procainamide
• Prochlorperazine
• Promethazine
• Propafenone
• Propoxyphene
• Protriptyline
• Quetiapine
• Quinidine
• Quinine
• Ranolazine
• Remifentanil
• Salmeterol
• Sevoflurane
• Sodium Oxybate
• Sodium Phosphate
• Sodium Phosphate, Dibasic
• Sodium Phosphate, Monobasic
• Sorafenib
• Sotalol
• Sufentanil
• Sunitinib
• Suvorexant
• Tacrolimus
• Tapentadol
• Telavancin
• Tetrabenazine
• Thioridazine
• Trazodone
• Trifluoperazine
• Trimipramine
• Triptorelin
• Vandetanib
• Vardenafil
• Vemurafenib
• Vinflunine
• Voriconazole

تداخلات دارویی دیگر

برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا  نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید. استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.   

سایر مشکلات پزشکی

وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل پزشکی را با دکتر خود در میان بگذارید، به ویژه وجود موارد زیر:

• مشکلات مربوط به خونریزی
• نارسایی قلبی 
• پرکاری تیروئید (کم کاری تیروئید بیش از حد فعال)
• تاکی کاردی (افزایش ضربان قلب)مصرف این دارو ممکن است ضربان قلب را افزایش دهد و این بیماری را تشدید کند.
• آسیب های مغزی (در کودکان) 
• کولیت (شدید) 
• خشکی دهان (شدید و مداوم) 
• بزرگی پروستات
• تب 
• گلوکوم
• بیماری های قلبی 
• فتق (هیاتال)
• فشار خون بالا 
• انسداد روده یا یبوست شدید
• بیماری های ریوی (مزمن)
• میاستنی گراویس
• انسداد دستگاه ادراری ؛ این داروها ممکن است این بیماری را بدتر کند.
• سندرم داون ؛ این داروها ممکن است اندازه مردمک چشم و ضربان قلب برای بیماران مبتلا به این بیماری را افزایشش دهد.
• بیماری کبدی 
• فلج اسپاستیک (در کودکان) 

 این دارو توسط پزشک برای بهبود وضعیت فعلی شما تجویزشده است. بیش از حد وبیش از زمانی که  این دارو تجویز شده است،استفاده ننمایید.  

دارو را 30 دقیقه تا 1 ساعت قبل از غذا مصرف کنید ، مگر اینکه دکتر به گونه ای دیگر دستور داده باشد خود .
 دارو را در عرض 2 یا 3 ساعت پس از مصرف داروهای آنتی اسیدی  یا داروهای ضد اسهال استفاده نکنید . مصرف این دارو همراه با آنتی اسیدها و یا داروی ضد اسهال ممکن است مانع از عملکرد صحیح دارو ها شود .

نحوه ی استفاده از اشکال تزریقی دیسیکلومین :

اشکال تزریقی باید فقط به صورت داخل عضلانی (درون عضله) مصرف شود. اصلا نباید به صورت داخل وریدی (داخل ورید) تزریق شود .
اشکال تزریقی باید فقط برای 1 یا 2 روز استفاده شود . دکتر ممکن است یک داروی خوراکی که به همان شیوه ار می کند را تجویز کند  .

نحوه ی استفاده از شکل شیاف رکتال اسکوپولامین:

اگر شیاف بیش از حد نرم است آن را در یخچال و فریزر به مدت 30 دقیقه قرار دهید  و یا با آب سرد قبل از باز کردن فویل آنرا بشویید .
برای وارد کردن شیاف اول فویل را باز کنید و شیاف را با آب سرد مرطوب کنید . دراز بکشید و با استفاده از انگشت شیاف را وارد مقعد کنید .

نحوه ی استفاده از شکل چسب ترانس درمال اسکوپولامین:

قبل از استفاده از این دارو به دقت نحوه ی مصرف را مطالعه کنید .
قبل و بعد از دست زدن به چسب دست های خود را به طور کامل بشوئید و خشک کنید .
چسب را به ناحیه بی مو پوست مانند پشت گوش بچسبانید . آن را در ناخیه ای که بریده شده قرار ندهید.

میزان مصرف

 بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.

برای آنیسوتروپین 

برای اشکال خوراکی (قرص):
برای درمان زخم دوازدهه یا زخم معده:

• افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان-50 میلی گرم سه بار در روز است. دکترممکن است در صورت نیاز میزان دارو را تنظیم کند.
• کودکان - دوز باید توسط دکتر تعیین شود.

برای آتروپین:
برای به صورت دوز خوراکی (قرص):

• برای درمان زخم دوازدهه یا زخم معده، مشکلات روده، مشکلات ادراری:
• افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان-300-1200 میکروگرم هر 4 تا 6 ساعت.
• کودکان- دوز براساس وزن بدن است. دوز معمولا 10 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن هر 4 تا 6 ساعت است. گرچه میزان مصرف بیش از 400 میکروگرم هر 4 تا 6 ساعت نمی باشد.

اشکال تزریقی:
برای درمان زخم دوازدهه یا زخم معده و یا مشکلات روده:

• افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان، 400 تا 600 میکروگرم تزریق داخل عضله ، رگ و یا در زیر پوست هر 4 تا 6 ساعت .
• کودکان- میزان مصرف براساس وزن بدن است. دوز معمولا 10 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن تزریق زیر پوست هر 4 تا 6 ساعت است. گرچه میزان مصرف بیش از 400 میکروگرم هر 4 تا 6 ساعت نمی باشد.

برای درمان مشکلات قلبی:

• افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان، 400 تا 1000 میکروگرم تزریق به داخل ورید  هر 1 تا 2 ساعت در صورت نیاز . میزان مصرف معمولا بیش از 2 میلی گرم نیست .
• کودکان- میزان مصرف براساس وزن بدن است . دوز معمولا 10 تا 30 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن تزریق به داخل ورید است.

بلادونا:

اشکال خوراکی (محلول خوراکی):
برای درمان زخم دوازدهه یا زخم معده و یا مشکلات روده:

• افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان-180-300 میکروگرم سه یا چهار بار در روز. دوز باید 30 تا 60 دقیقه قبل از غذا و خواب مصرف شود. دکتر ممکن است در صورت نیاز میزان مصرف را  تغییر دهد.
• کودکان-میزان مصرف  بر اساس وزن بدن است. دوز معمولا 9 میکروگرم به ازای هر یک کیلوگرم  از وزن بدن سه یا چهار بار در روز است.

برای کلیدینیوم :

اشکال خوراکی (کپسول):
برای درمان زخم دوازدهه یا زخم معده:

• افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان، 2.5 تا 5 میلی گرم سه یا چهار بار در روز. دوز باید قبل از غذا و هنگام خواب مصرف شود . دکتر ممکن است در صورت نیاز میزان مصرف را تغییر دهد.
• کودکان -دوز باید توسط دکتر تعیین شود.

دیسیکلومین:

برای اشکال خوراکی دوز (کپسول، شربت، قرص):
برای درمان مشکلات روده:

• افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان-20 میلی گرم چهار بار در روز . دکتر ممکن است در صورت نیاز میزان مصرف را تنظیم کند. گرچه معمولا مصرف بیش از 160 میلی گرم در روز نیست.
• کودکان و نوزادان - استفاده از این دارو توصیه نمی شود.
• نوزادان کمتر از 6 ماه- منع مصرف 

اسکوپولامین:

اشکال خوراکی (قرص):
برای درمان مشکلات ادراری و یا مشکلات روده و یا قاعدگی دردناک:

• افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان، 10 تا 20 میلی گرم سه یا چهار بار در روز. دکتر ممکن است دوز را در صورت نیاز تغییر دهد.
• کودکان - دوز باید توسط دکتر تعیین شود.

اشکال تزریقی:
برای درمان مشکلات ادراری و یا مشکلات روده:

• افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان-10 تا 20 میلی گرم سه یا چهار بار در روز. دکتر ممکن است دوز را در صورت نیاز تغییر دهد.
• کودکان -دوز باید توسط دکتر تعیین شود.

اشکال رکتال (شیاف):
برای درمان مشکلات ادراری و یا مشکلات روده و یا قاعدگی دردناک:

• افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان، قرار دادن  10 میلی گرم شیاف مقعدی سه یا چهار بار در روز. دکترممکن است دوز را در صورت نیاز تغییر دهد.
• کودکان -دوز باید توسط دکتر تعیین شود.

اشکال ترانس درمال (چسب):
برای درمان بیماری حرکتی:

• افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان -یک چسب پشت گوش حداقل 4 ساعت قبل از اثر ضدتهوع .
• کودکان -استفاده از این دارو توصیه نمی شود.

برای درمان تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی

افراد مسن، بزرگسالان، و نوجوانان - یک چسب پشت گوش شب قبل از عمل جراحی برای جلوگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی.
کودکان –استفاده از این دارو توصیه نمی شود.

در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟

اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.

در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟

در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.

در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟

تا زمانیکه دکتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.

شیوه ی نگهداری از دارو

• از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید. 
• دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید. 
• از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
• دارو در یخچال نگهداری شود.
• از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم. 

مصرف‌کنندۀ دارو باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته‌باشد.
اگر احساس می کنید بیش از حد از این دارو استفاده کرده اید ، حتما به پزشک مراجعه کنید . مصرف بیش از حد آلکالوئیدهای بلادونا یا با اسکوپولامین با الکل یا دیگر کاهش دهنده های مراکز سیستم عصبی (CNS) ممکن است منجر به مرگ و بیهوشی شود. برخی از نشانه های مصرف بیش از حد عبارتند از :عدم تعادل؛ سرگیجه ، خواب آلودگی شدید؛ تب؛ توهم (دیدن چیزها، شنوایی یا احساس که وجود ندارد). گیجی؛ تنگی نفس یا مشکلات تنفسی ؛ لکنت زبان؛ هیجان غیر معمول ، عصبانیت، بی قراری، تحریک پذیری ،ضربان قلب سریع؛ گرمای غیر معمول، خشکی، و گرگرفتگی پوست.

قبل از توقف دارو با دکترتان مشورت کنید . دکترتان ممکن است بخواهد به تدریج مقداردارو را  قبل از توقف کامل دارو ، کاهش دهد . توقف این دارو ممکن است باعث عوارض جانبی مانند استفراغ، تعریق، و سرگیجه شود.

آنتی کولینرژیک ها و ضد اسپاسم ها ممکن است باعث تاری دید شوند . قبل از شما رانندگی و یا هر چیز دیگری که می تواند خطرناک باشد ، دید تان را بررسی کنید .مصرف این دارو ممکن است در مقایسه با روزهای عادی باعث حساسیت چشم به نور شود . برای محافظت از چشم در برابر نور خورشید و دیگر نورهای روشن از عینک آفتابی استفاده کنید .

این داروها، به خصوص در دوزهای بالا، ممکن است باعث سرگیجه یا کسلی شود . تا هنگامی که پاسخ بدن بیمار به این دارو  مشخص نشده‌است، باید در رانندگی و کار با وسایل خطرناک و وسایلی که به دقت نیاز دارند، احتیاط کرد. برخی افراد در طی مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هشیاری می‌شوند.

مصرف این دارو ممکن است موجب سرگیجه، سبکی سر، غش به ویژه بهنگام نشستن یا ایستادن شود . 

این داروها ممکن است موجب خشکی دهان، بینی و گلو شود. برای تسکین موقت خشکی دهان از آب نبات بدون قند یا آدامس یا یخ استفاده کنید . با این حال، اگر خشکی دهان بیش از 2 هفته به طول انجامید  به دکتر و یا دندانپزشک مراجعه کنید. ادامه خشکی دهان ممکن است شانس بیماری های دندان، از جمله پوسیدگی دندان، بیماری لثه و عفونت قارچ را افزایش دهد.

برای بیمارانی که از اسکوپولامین استفادهمی کنند :

این دارو نیز به تاثیرات استفاده از الکل و دیگر کاهش دهنده های مراکز سیستم عصبی می افزاید.کاهش دهنده های سیستم عصبی داروهایی هستند که حرکات سیستم عصبی را کاهش می دهند که باعث خواب آلودگی یا نیمه هشیاری میشوند. . داروهای کاهش دهنده های سیستم عصبی شامل:آنتی هیستامین ، تب ،حساسیت ها یا سرماخوردگی ،ترن کیولایز ،داروهای خواب آور ،شل کننده های عضلات ،بی حس کننده های دندان می باشند.پس از اتمام این دارو ها ، تاثیرات آنها پس از گذشت چندین روز پایان می یابد.

به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورتی که هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید: 

عوارض نادر

• سردرگمی (به خصوص در افراد مسن)
• سرگیجه، سبکی سر مداوم یا غش
• چشم درد
• بثورات پوستی یا کهیر

عوارض شناخته

• سرفه 
• عدم وجود بلع
• ضربان قلب سریع ، نامنظم
• کهیر یا تاول
• خشونت صدا
• سوزش
• خارش پوست
• درد ، سفتی، تورم مفاصل
• پف و یا تورم پلک یا اطراف چشم، صورت، لبها، زبان
• قرمزی پوست
• تنگی نفس
• بثورات پوستی
• تنگی در قفسه سینه
• مشکلات تنفسی
• خس خس

برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر برای شما ایجاد مشکل کرده و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید.

عوارض شایع

• یبوست
• کاهش تعریق خشکی دهان، بینی، گلو، یا پوست

عوارض غیر شایع و یا نادر

• نفخ
• تاری دید
• دفع ادرار همراه با درد
• عدم وجود بلع
• خواب آلودگی
• سردرد
• افزایش حساسیت چشم به نور
• از دست دادن حافظه
• تهوع یا استفراغ
• قرمزی یا سایر نشانه های التهاب در محل تزریق
• مشکل در خواب
• خستگی یا ضعف غیر معمول

عوارض ناشناخته 

• کاهش علاقه در مقاربت جنسی
• ناتوانی در داشتن و یا نگه داشتن نعوظ
• از دست دادن توانایی، میل و یا عملکرد جنسی
• از دست دادن حس چشایی

پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.