کارگلومیک اسید

از این دارودر فقدان آنزیم کبدی به نام سنتاز N استیل گلوتامات (NAGS) استفاده می شود. هنگامیکه پروتئن در بدن هضم می شود آمونیاک در بدن تشکیل می شود. بدن یک فرد بدون آنزیم NAGS نمی تواند به درستی آمونیاک تولید کند وبه همین دلیل آمونیاک بیش از حد در خون انباشته خواهد شد. که این امرمیتواند باعث اثرات ناخواسته شود.کار کارگلومیک اسید جایگزینی آنزیم NAGS  وکمک به کاهش میزان آمونیاک در خون است. این داروباید تحت نظرپزشک تجویزشود، و به شکل های زیر در بازار موجود است:
قرص
 

در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند: 
آلرژی وحساسیت
اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید.  به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید..
اطفال
بررسی های اخیرا انجام شده  بر روی کودکان، هیچ محدودیتی را در رابطه با استفاده از کارگلومیک اسید برای کودکان نشان نداده است. به هرحال این دارو برای کودکان زیر یک سال توصیه نمی شود. 
سالمندان
مطالعات مناسب در رابطه سن با اثرات کارگلومیک اسید درسالمندان انجام نشده است، ایمنی و اثر بخشی ثابت نشده است .
دوران بارداری
 مطالعات حیوانی اثر سوء نشان داده اند  و هیچ مطالعات کافی در زنان باردار وجود دارد.
دوران شیردهی و مادران شیرده
 هیچ مطالعات کافی در زنان برای تعیین خطر نوزاد با مصرف این دارو در دوران شیردهی وجود ندارد.قبل از مصرف این دارو به هنگام تغذیه با شیر مادر منافع بالقوه باید در برابر خطرات بالقوه قرار گیرد.
تداخلات دارویی
 گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید. 
تداخلات دارویی دیگر
برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا  نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید. استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.   
سایر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل پزشکی را با دکتر خود در میان بگذارید.
 

 این دارو توسط پزشک برای بهبود وضعیت فعلی شما تجویزشده است. بیش از حد وبیش از زمانی که  این دارو تجویز شده است،استفاده ننمایید.  
رعایت  دستورالعمل رژیم غذایی خاص مانند استفاده از یک رژیم غذایی کم پروتئین از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر سوالی دراین مورد داشتید، با دکتر خود این موضوع را بررسی کنید.
از بلعیدن کامل قرص اجتناب کنید. و همچنین از شکستن و یا جویدن آن نیز خودداری کنید. همچنین، بهتر است این دارو با معده خالی مصرف شود، مگر اینکه دکترتان به گونه ای دیگر دستور داده باشد.
برای مصرف:
قرص را در یک ظرف یا پزشکی فنجان کوچک با حداقل 2.5 میلی لیتر (نصف قاشق مرباخوری) آب حل نموده و سپس به آرامی برای حل شدن قرص ظرف را تکان دهید.
بلافاصله مخلوط  را بنوشید.
برخی از ذرات کوچک ممکن است در ته ظرف باقی بماند.
کم آب داخل ظرف حاوی دارو بریزید و بلافاصله آن را بنوشید و مطمئن شوید که همه  دارو  را مصرف کرده اید.
 استفاده با یک لوله بینی (NGT):
قرص را در یک ظرف یا پزشکی فنجان کوچک با حداقل 2.5 میلی لیتر (نصف قاشق مرباخوری) آب حل نموده و سپس به آرامی برای حل شدن قرص ظرف را تکان دهید.
بلافاصله مخلوط  را بنوشید.
برخی از ذرات کوچک ممکن است در ته ظرف باقی بماند.
کم آب داخل ظرف حاوی دارو بریزید و بلافاصله آن را بنوشید و مطمئن شوید که همه  دارو  را مصرف کرده اید.
استفاده از سرنگ :
قرص را در یک ظرف یا پزشکی فنجان کوچک با حداقل 2.5 میلی لیتر (نصف قاشق مرباخوری) آب حل نموده و سپس به آرامی برای حل شدن قرص ظرف را تکان دهید
برای اندازه گیری مقدار مناسب مخلوط  از یک سرنگ مخصوص خوراکی استفاده نمده و سپس بلافاصله این مخلوط را مصرف نمایید. 
 برخی از ذرات کوچک ممکن است در ته ظرف باقی بماند.
مجددا سرنگ را با 1 تا 2 میلی لیتر آب پر نموده و بافاصله آنرا مصرف نمایید. و مطمئن شوید که همه  دارو  را مصرف کرده اید.
میزان مصرف
 بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.
برای مصرف خوراکی (قرص):
برای آمونیاک بیش از حد در خون hyperammonemia :
بزرگسالان و نوجوانان:میزان مصرف بر اساس وزن بدن و باید توسط دکتر تعیین شود. شروع دارو100 تا 250 میلی گرم در هر کیلوگرم از وزن بدن در روز است. دوز دارو در کل تقسیم شده و در روز 2 تا 4 مرتبه.
کودکان: میزان مصرف بر اساس وزن بدن است و باید توسط دکتر فرزندتان تعیین شود.  شروع دارو 100 تا 250 میلی گرم در هر کیلوگرم از وزن بدن در روز است. دوز دارو در کل تقسیم شده و در روز 2 تا 4 مرتبه.
در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟
اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌ خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.
در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.
در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟
تا زمانیکه کتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.
شیوه ی نگهداری از دارو
از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید. 
دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید. 
از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
 و دارو در یخچال نگهداری شود.
از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم. 
 

مصرف‌کنندۀ دارو باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته‌باشد.
آمونیاک بیش از حد در خون(hyperammonemia) یک بیماری تهدید کننده زندگی است که نیاز به توجه فوری پزشکی دارد.  اگرمتوجه هر یک از علائم زیر شدید بلفاصله به دکتر مراجعه نمایید: تهوع یا استفراغ مداوم، افزایش در فرکانس تشنج، از دست دادن اشتها، ورم صورت، خستگی و ضعف، و یا زردی چشم یا پوست.

به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورتی که هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض شایع
لرز
سرفه یا گرفتگی صدا
کاهش وزن
اسهال
تب یا لرز
سردرد
افزایش تعریق
درد مفاصل
از دست دادن اشتها
کمر یا  پهلودرد
درد عضلانی 
تهوع
ادرار  دردناک 
پوست رنگپریده
آبریزش بینی
گلو درد
تعریق
مشکل خواب
مشکل تنفسی
خونریزی غیر معمول و یا کبودی
خستگی و ضعف غیر معمول
استفراغ
علائم مصرف بیش از حد
ضربان قلب نامنظم، سریع و تپش
افزایش مخاطی ریه ها
بی قراری
برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر برای شما ایجاد مشکل کرده و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید
عوارض شایع
درد شکم و معده
تغییری در شنوایی
تغییر در طعم
گوش درد 
عدم وجود و یا از دست دادن قدرت
از دست دادن طعم و مزه
راش
خواب آلودگی  غیر معمول
گرفتگی بینی یا آبریزش
تورم غدد
پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.