کلومیپرامین

کلومیپرامین برای درمان اختلال وسواسی یا اختلال وسواس فکری عملی استفاده می شود. OCD یک بیماری عصبی است که در اختلال وسواسی-فکری عملی افکار وسواس‌گونه و اضطراب آور با وسواس‌های عملی همراه می‌شود.
کلومیپرامین ضدافسردگی های سه حلقه (TCA) محسوب می شود .این دارو در مغز از طریق افزایش فعالیت سروتونین شیمیایی اثر می کند .

این دارو فقط با نسخه دکتر و در اشکال زیر موجود است:

قرص
کپسول
 

در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند:
 
آلرژی وحساسیت

اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید.  به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید.

اطفال

مطالعات مناسب است در رابطه سن به اثرات کلومیپرامین در کودکان کمتر از 10 سال سن انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی ثابت نشده است.

سالمندان

اگر چه مطالعات مناسب در رابطه سن با اثرات کلومیپرامین درسالمندان انجام نشده است، هیچ مشکل و محدودیتی در رابطه بااستفاده این دارو در سالمندان انتظار نمی رود. با این حال، در افراد سالمند با بیماری قلبی ، کلیوی با احتیاط و حداقل میزان ممکن بکار رود.

دوران بارداری

مطالعات حیوانی اثر سوء نشان داده اند و هیچ مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد .

دوران شیردهی و مادران شیرده

بررسی ها نشان داده اند که استفاده از این دارو در دوران شیردهی نوزاد را تهدید نمی کند. برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود.
تداخلات دارویی

 گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید. 
Amifampridine
Bepridil
Cisapride
Dronedarone
Furazolidone
Grepafloxacin
Iproniazid
Isocarboxazid
Linezolid
Mesoridazine
Methylene Blue
Metoclopramide
Moclobemide
Pargyline
Phenelzine
Pimozide
Piperaquine
Procarbazine
Ranolazine
Rasagiline
Safinamide
Selegiline
Sparfloxacin
Terfenadine
Thioridazine
Toloxatone
Tranylcypromine
Ziprasidone
استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد. 

Aceclofenac
Acemetacin
Albuterol
Alfuzosin
Almotriptan
Amiodarone
Amitriptyline
Amoxapine
Amtolmetin Guacil
Anagrelide
Apomorphine
Aripiprazole
Arsenic Trioxide
Artemether
Asenapine
Aspirin
Astemizole
Atazanavir
Azithromycin
Bromfenac
Bromocriptine
Bufexamac
Bupropion
Buserelin
Celecoxib
Chloroquine
Chlorpromazine
Choline Salicylate
Ciprofloxacin
Citalopram
Clarithromycin
Clonidine
Clonixin
Crizotinib
Cyclobenzaprine
Dabrafenib
Darunavir
Dasatinib
Degarelix
Delamanid
Desipramine
Deslorelin
Desvenlafaxine
Dexibuprofen
Dexketoprofen
Dextromethorphan
Diclofenac
Diflunisal
Dipyrone
Disopyramide
Dofetilide
Dolasetron
Domperidone
Donepezil
Droperidol
Droxicam
Epinephrine
Erythromycin
Escitalopram
Eslicarbazepine Acetate
Etilefrine
Etodolac
Etofenamate
Etoricoxib
Felbinac
Fenoprofen
Fepradinol
Feprazone
Fingolimod
Flecainide
Floctafenine
Fluconazole
Flufenamic Acid
Fluoxetine
Flurbiprofen
Frovatriptan
Gatifloxacin
Gemifloxacin
Gonadorelin
Goserelin
Granisetron
Halofantrine
Haloperidol
Histrelin
Hydroxychloroquine
Hydroxytryptophan
Ibuprofen
Ibutilide
Iloperidone
Imipramine
Indomethacin
Iobenguane I 123
Ivabradine
Ketoconazole
Ketoprofen
Ketorolac
Lapatinib
Leuprolide
Levalbuterol
Levofloxacin
Levomilnacipran
Levothyroxine
Lopinavir
Lorcaserin
Lornoxicam
Loxoprofen
Lumefantrine
Lumiracoxib
Meclofenamate
Mefenamic Acid
Mefloquine
Meloxicam
Meperidine
Methadone
Methoxamine
Metronidazole
Midodrine
Mifepristone
Mirtazapine
Moricizine
Morniflumate
Moxifloxacin
Nabumetone
Nafarelin
Naproxen
Naratriptan
Nefopam
Nepafenac
Niflumic Acid
Nilotinib
Nimesulide
Norepinephrine
Norfloxacin
Nortriptyline
Octreotide
Ofloxacin
Olanzapine
Ondansetron
Oxaprozin
Oxilofrine
Oxymorphone
Oxyphenbutazone
Paliperidone
Palonosetron
Panobinostat
Parecoxib
Paroxetine
Pasireotide
Pazopanib
Peginterferon Alfa-2b
Perflutren Lipid Microsphere
Phenylbutazone
Phenylephrine
Piketoprofen
Piroxicam
Pixantrone
Posaconazole
Pranoprofen
Procainamide
Prochlorperazine
Proglumetacin
Promethazine
Propafenone
Propyphenazone
Proquazone
Protriptyline
Quetiapine
Quinidine
Quinine
Rofecoxib
Salicylic Acid
Salsalate
Saquinavir
Sertraline
Sevoflurane
Sodium Phosphate
Sodium Phosphate, Dibasic
Sodium Phosphate, Monobasic
Sodium Salicylate
Solifenacin
Sorafenib
Sotalol
Sulindac
Sumatriptan
Sunitinib
Tacrolimus
Tapentadol
Telavancin
Telithromycin
Tenoxicam
Tetrabenazine
Tiaprofenic Acid
Tolfenamic Acid
Tolmetin
Toremifene
Tramadol
Trazodone
Trifluoperazine
Trimipramine
Triptorelin
Valdecoxib
Vandetanib
Vardenafil
Vasopressin
Vemurafenib
Venlafaxine
Vilanterol
Vilazodone
Vinflunine
Voriconazole
Vortioxetine
استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد. 

Acenocoumarol
Arbutamine
Atomoxetine
Cannabis
Dicumarol
Enalaprilat
Enalapril Maleate
Fluvoxamine
Modafinil
Phenprocoumon
S-Adenosylmethionine
Valproic Acid
Yohimbine

تداخلات دارویی دیگر

برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا  نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید. استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد. 

Grapefruit Juice
Tobacco
سایر مشکلات پزشکی

وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل پزشکی را با دکتر خود در میان بگذارید، به ویژه وجود موارد زیر:

• تومور غده آدرنال (به عنوان مثال، نوروبلاستوم، فئوکروموسیتوم) 
• بیماری های قلبی 
• پرکاری تیروئید با احتیاط استفاده نمایید . ممکن است عوارض جانبی تشدید شود.
• تغییرات رفتاری یا خلق و خوی (به عنوان مثال، پرخاشگری، حملات هراس) 
• اختلال دو قطبی (اختلال خلقی با شیدایی و افسردگی)
• افسردگی
• گلوکوم (نوع زاویه بسته) 
• بیماری های کلیوی 
• بیماری کبدی
• شیدایی یا جنون خفیف
• روان پریشی (بیماری های روانی)
• اسکیزوفرنی (بیماری های روانی)
• تشنج
• احتباس ادراری (اشکال در ادرار کردن) با احتیاط استفاده نمایید . ممکن است این بیماری را بدتر کند.
• حمله قلبی، در بیماران مبتلا به این بیماری نباید استفاده  شود.

 این دارو توسط پزشک برای بهبود وضعیت فعلی شما تجویزشده است. بیش از حد وبیش از زمانی که  این دارو تجویز شده است،استفاده ننمایید.  
این دارو با یک بروشور راهنمای دارویی بهمراه است. دستورالعمل را با دقت  خوانده و بر طبق ان پیروی کنید. اگر هر گونه  سوال داشتید با دکتر معالج تماس بگیرید .

بهتر است این دارو با غذا مصرف شود.

میزان مصرف

 بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.

اشکال خوراکی (کپسول):
برای اختلال وسواس:

بزرگسالان : در ابتدا، 25 میلی گرم یک بار در روز . دکتر ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم کند . میزان مصرف معمولا بیش از 250 میلی گرم در روز نیست.

کودکان10 سال و بزرگتر: در ابتدا، 25 میلی گرم یک بار در روز . دکتر ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم کند . میزان مصرف معمولا بیش از 200 میلی گرم در روز نیست.

کودکان کمتر از 10 سال : استفاده و دوز مصرفی باید توسط دکتر تعیین شود.

در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟

اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.

در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟

در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.

در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟

تا زمانیکه کتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.

شیوه ی نگهداری از دارو

از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید. 
دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید. 
از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
دارو در یخچال نگهداری شود.
از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم. 
 

مصرف‌کنندۀ دارو باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته‌باشد.
مصرف این دارو در برخی از نوجوانان وجوانان،می تواند افکار خودکشی را افزایش دهد. اگر احساس افسردگی و افکار در مورد صدمه زدن به خودتان به سراغتان آمد سریعا این موضوع را به پزشک اطلاع دهید.هر گونه افکار یا رفتار غیر معمول که موجب مشکل شد، به خصوص اگر  جدید هستند و یا  سریعا بدتر شد یه دکتر گزارش دهید . اگر مشکل خواب ، افزایش انرژی، احساس عصبی، عصبانیت، بیقراری و یا ترس دارید این مشکلات را به پزشکتان اطلاع دهید .  اگر شما یا هر کسی در خانواده تان دچار اختلال دو قطبی (جنون ادواری) و یا تلاش برای خودکشی کرد به دکتر خود اطلاع دهید.

کلومیپرامین را با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) را (به عنوان مثال، ایزوکاربوکسازید [Marplan®]، فنلزین [Nardil®]، سلجیلین [Eldepryl®]، ترانیل سیپرومین [Parnate®]) مصرف ننمایید.دزیپرامین را در طول 2 هفته پس ازتوقف مهار کننده MAO  و 2 هفته پس از قطع دزیپرامین قبل از شروع مصرف مهار کننده MAO  مصرف نکنید. اگراین دو دارو را با هم و یا اگر 2 هفته صبر نکنید، ممکن است باعث گیجی، بی قراری،درد معده یا روده ، درجه حرارت بدن بالا، فشار خون بسیار بالا، و یا تشنج شدید شود. 
اگر همراه با برخی از داروها کلومیپرامین  مصرف کنید ممکن است باعث بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شود.دزیپرامین را با بوسپیرون (Buspar®)، فنتانیل (Abstral®، Duragesic®)، لینزولید (Zyvox®)، لیتیوم (Eskalith®، Lithobid®)، متیلن بلو، تریپتوفان، مخمر سنت جان، و یا برخی از داروهای درد یا میگرن (به عنوان مثال، سوماتریپتان، ترامادول، Frova®، Maxalt®، Relpax®، Zomig®) استفاده نکنید.

این دارو نیز به تاثیرات استفاده از الکل و دیگر کاهش دهنده های مراکز سیستم عصبی CNS) )می افزاید.کاهش دهنده های سیستم عصبی داروهایی هستند که حرکات سیستم عصبی را کاهش می دهند که باعث خواب آلودگی یا نیمه هشیاری میشوند. . داروهای کاهش دهنده های سیستم عصبی شامل:آنتی هیستامین ، تب ،حساسیت ها یا سرماخوردگی ،ترن کیولایز ،داروهای خواب آور ،شل کننده های عضلات ،بی حس کننده های دندان می باشند.پس از اتمام این دارو ها ، تاثیرات آنها پس از گذشت چندین روز پایان می یابد. به هنگام مراجعه به دندان پزشک استفاده از این دارو را گزارش دهید.

قبل از توقف  دارو با پزشک خود مشورت نمایید.ممکن است پزشکتان بخواهد قبل از توقف کامل به تدریج مقداردارو را کاهش دهد. این امر ممکن است از بدتر شدن وضعیتتان جلوگیری نموده و  احتمال علائم سردرد، تهوع را کاهش دهد.

در مدت درمان با این دارو ممکن است با واکنش های جدی روبرو شوید . بلافاصله بعد از مشاهده علائم، خواب آلود گی ،گیجی ، نیمه هشیاری به دکتر مراجعه نمایید. باید در رانندگی و کار با وسایل خطرناک و وسایلی که به دقت نیاز دارند، احتیاط کرد. برخی افراد در طی مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هشیاری می‌شوند.

قبل ازانجام هر نوع  عمل جراحی، استفاده از این دارو را به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف دزیپرامین همراه با داروهای مورد استفاده در حین عمل جراحی ممکن است خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.

مصرف این دارو در مردان ممکن است در رابطه جنسی ایجاد مشکل کند . اگر یک انزال غیر طبیعی و یا کاهش عملکرد و میل جنسی داشتید این موضوع را با دکتر در میان بگذارید.

ممکن است در طول درمان با این دارو تغییرات وزن رخ دهد. اگر این موضوع باعث نگرانیتان شد با دکتر صحبت کنید .

بدون مشورت با پزشک همزمان با مصرف کلومیپرامین از داروهای دیگر استفاده ننمایید که این شامل داروهایی با نسخه یا بدون نسخه پزشک،ویتامین ها و مکمل های گیاهی میباشد.

به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورتی که هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض شایع

درد مثانه
ادرار خونی یا ابری
تاری دید
بدن درد 
سوزش، خارش، بی حسی، سوزن سوزن 
گیجی
سوزش یا اشکال در دفع ادرار
سرگیجه، غش یا سبکی سر هنگام بلند شدن ناگهانی یا نشستن
ترس یا عصبانیت
احساس غم 
تب
تغییرات شنوایی
کج خلقی
کمر یا پهلو درد 
سفتی یا گرفتگی عضلات
تمرکز ضعیف
حرکات موزون عضلات
تنگی نفس یا اشکال در تنفس
عطسه
تنگی قفسه سینه یا خس خس سینه
خستگی یا ضعف غیر معمول
تغییرات در صدا

عوارض غیرشایع

خشم غیر قابل کنترل
بزرگ شدن پستان
سوزش در هنگام دفع ادرار
تغییر در بینایی
لرز
کاهش فرکانس ادرار 
مشکل در دفع ادرار 
مشکل در صحبت کردن
خشکی دهان
ضربان قلب سریع، نامنظم
سردرد شدید و ضرباندار
تنفس عمیق و سریع
نامنظم بودن ضربان قلب
کج خلقی
تهوع یا استفراغ
بی حسی، سوزن سوزن شدن، درد یا ضعف در دست یا پا
درد در هنگام مقاربت جنسی
پارانویا
تغییر خلق و خو
بی قراری
ورم صورت، انگشتان دست، پا

برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر برای شما ایجاد مشکل کرده و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید
عوارض شایع

اسیدی شدن معده 
تاول، پوسته پوسته شدن، سوزش، خارش، یا قرمزی پوست
یبوست
ترک خوردگی ، خشکی و یا پوسته پوسته پوست
تغییر در روابط جنسی
اسهال
پوست خشک
سوزش معده
کهیر یا تاول و جوش های پوستی
ناتوانی در داشتن و یا نگه داشتن نعوظ
افزایش علاقه در رابطه جنسی
درد مفاصل
جوش
قرمزی پوست صورت، گردن، بازوها، و گاهی اوقات، قسمت بالای قفسه سینه
لرزش در پاها، بازوها، دستها 
ناراحتی یا درد معده
ورم
تورم مفاصل
لرزش یا تکان دادن دست یا پا

عوارض غیرشایع

دوره های قاعدگی نامنظم
درد پستان
زخم و یا لکه های سفید بر روی لب یا زبان و یا در داخل دهان

پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.