استازولامید

استازولامید نیز به عنوان یک  داروی ضد تشنج برای کنترل تشنج در درمان صرع استفاده می شود. همچنین گاهی اوقات به جهت جلوگیری یا کاهش برخی از عوارض در کوهنوردان که به ارتفاعات صعود میکنند، وهمچنین برای درمان شرایط دیگرنیز استفاده می شود که باید توسط دکتر تعیین شود. این داروباید تحت نظرپزشک تجویزشود، و به شکل های زیر در بازار موجود است:
قرص
کپسول پیوسته رهش
 

در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند: 
آلرژی وحساسیت
اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید.  به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید..
اطفال
اطلاعات کافی در مقایسه با استفاده از استازولامید در کودکان و دیگر گروه های سنی  وجود ندارد، انتظار نمی رود که مصرف این دارو باعث عوارض یا مشکلات متعددی در کودکان نسبت به بزرگسالان شود.
سالمندان
در برخی بررسی ها برروی تاثیرات داروها فقط در بزرگسالان انجام میشود و دیگر هیچ گونه مطالعاتی بر روی تاثیرات دارو در سالمندان انجام نمی شود.بنابراین تاثیراتی که این دارو برروی بزرگسالن خواهد گاشت مشخص نیست و امکان بروز عوارض جانبی و دیگر مشکلات در بزرگسالان نیز وجود دارد.  
دوران بارداری
بررسی های انجام شده بر روی نمونه های حیوانی نشان داده اند که این دارو در دوران بارداری  باعث نقصهای مادرزادی می شود ، اما مطالعاتی در رابطه با تاثیر  استفاده از این دارو بر روی نمونه های انسانی انجام نشده است. قبل از مصرف این دارو، که اگر شما حامله هستید و یا اگر ممکن است باردار شوید این موضوع را با دکتر خود درمیان بگذارید.
دوران شیردهی و مادران شیرده
 ممکن است استازولامید به شیر مادر منتقل شود.مصرف این داروها در طی شیردهی توصیه نمی شود، چرا که ممکن است مصرف این داروباعث عوارض ناخواسته در نوزادان شیرخوار شود.   در طول درمان ممکن است از روش دیگری نیاز باشد یا تغذیه با شیر مادر متوقف شود . در این مورد حتما با پزشک خود مشورت نمایید.
تداخلات دارویی
 گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید. 
Aspirin
Methenamine

استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد. 
Amphetamine
Arsenic Trioxide
Ceritinib
Dabrafenib
Digitalis
Droperidol
Idelalisib
Levomethadyl
Memantine
Metformin
Piperaquine
Proscillaridin
Quinidine
Sotalol

تداخلات دارویی دیگر
برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا نزدیک به نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید.  
استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر دو داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.
سایر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل دارویی را با پزشک خود در میان بگذارید، به ویژه وجود موارد زیر: 
دیابت نوع 2 ، استفاده از استازولامید ممکن است غلظت خون، قند و ادرار را در بیمار افزایش دهد.
آمفیزم یا سایر بیماری ریوی مزمن ،استفاده از استازولامید ممکن است خطر اسیدوز (تنگی نفس، تنفس مشکل) افزایش می دهد.
نقرس
پایین بودن سطح پتاسیم یا سدیم خون، استفاده از استازولامید ممکن است این بیماری را بدتر کند.
بیماری های کلیوی و یا سنگ کلیه ،  با مصرف این دارو ممکن است میزان خون بالا افزایش یابد  که همین امر می تواند توأم با اثرات جانبی  خطرناک باشد.مصرف این دارو ممکن است این بیماری را وخیمتر کند.
بیماری های کبدی، استفاده از استازولامید ممکن است خطر عدم تعادل الکترولیتی را افزایش دهد و ممکن است بیماری را بدتر کند.
غده آدرنال غیر فعال (بیماری آدیسون) –استفاده از استازولامید ممکن است خطر عدم تعادل الکترولیتی را افزایش دهد.

 این دارو توسط پزشک برای بهبود وضعیت فعلی شما تجویزشده است. بیش از حد وبیش از زمانی که  این دارو تجویز شده است،استفاده ننمایید. ممکن است این دارو برای کاهش ناراحتی معده همراه با غذا مصرف شود. اگرمشکلات معده مانند (تهوع یا استفراغ) ادامه دار بود، به دکتر مراجعه نمایید. 
 مصرف این دارو ممکن است مقداریا جحم ادرار را افزایش دهد . اگرهر روز ازاین دارو استفاده می کنید، این اثرات باید بعد از مدتی کاهش و یا متوقف شود. 
اگر شما باید یک عدد در روز مصرف نمایید، آن را در صبح بعد از صبحانه استفاده کنید.
با این حال، بهتر است برای مصرف دارو برنامه ریزی کنید تا حداقل تاثیر را برروی فعالیت های روزانه و خواب شما بگذارد. برای مصرف این دارو در بهترین زمان از پزشک خود راهنمایی بخواهید. 
میزان مصرف
 بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.
برای مصرف خوراکی (کپسول پیوسته رهش):
برای گلوکوم:
بزرگسالان:500 میلی گرم دو بار در روز، صبح و شام.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود.
برای بیماری  ترس از ارتفاع:
بزرگسالان :500 میلی گرم یک یا دو بار در روز.
کودکان :استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود.
برای مصرف خوراکی (قرص):
برای گلوکوم:
بزرگسالان :250 میلی گرم 1-4 بار در روز.
کودکان: میزان مصرف بر اساس وزن بدن و باید توسط دکتر تعیین شود.معمولا به ازای هر یک کیلو گرم از وزن بدن 10تا 15 میلی گرم در روز در دوزهای منقسم.
برای صرع:
بزرگسالان و کودکان :میزان مصرف بر اساس وزن بدن و باید توسط دکتر تعیین شود. معمولا به ازای هر یک گیلوگرم از وزن بدن 10 میلی گرم در روز در دوزهای منقسم است.
برای بیماری ترس از ارتفاع:
بزرگسالان:250 میلی گرم 2-4 بار در روز.
کودکان: استفاده ومیزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود.
برای فرم تزریقی :
برای گلوکوم:
بزرگسالان: 500 میلی گرم،تزریق درماهیچه یا زیر وریدی.
کودکان: میزان مصرف بر اساس وزن بدن و باید توسط دکتر تعیین شود.معمولا مصرف دارو به ازای هر یک کیلوگرم از وزن بدن 5 تا 10 میلی گرم هر شش ساعت، تزریق در ماهیچه یا ورید.
برای دیکلورفنامید dichlorphenamide

برای مصرف خوراکی (قرص):
برای گلوکوم:
بزرگسالان: 25 تا 50 میلی گرم 1-3 بار در روز.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود.
برای متازولامید methazolamide
برای مصرف خوراکی (قرص):
برای گلوکوم:
بزرگسالان: 50 تا 100 میلی گرم دو یا سه بار در روز است.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود.
در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟
اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌ خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.
در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.
در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟
تا زمانیکه کتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.
شیوه ی نگهداری از دارو
از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید. 
دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید. 
از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
 و دارو در یخچال نگهداری شود.
از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم. 
 

مصرف‌کنندۀ دارو باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته‌باشد. ممکن است پزشک برای اینکه ببیند دارو به درستی عمل کرده ست یا نه ویا روی دادن عوارض جانبی ناخواسته  آزمایشاتی را انجام دهد  .
در مدت درمان با این دارو ممکن است با واکنش های جدی روبرو شوید . بلافاصله بعد از مشاهده علائم، خواب آلود گی ،گیجی ، نیمه هشیاری به دکتر مراجعه نمایید. باید در رانندگی و کار با وسایل خطرناک و وسایلی که به دقت نیاز دارند، احتیاط کرد. برخی افراد در طی مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هشیاری می‌شوند.
 مصرف این دارو ممکن است باعث از دست دادن پتاسیم از بدن شود. برای کمک به جلوگیری از این شرایط ، ممکن است پزشک  شما را به خوردن و نوشیدن غذاهایی که حاوی پتاسیم بالا (برای مثال، پرتغال، آب میوه، مرکبات یا سایر میوه ها ) و یا یک مکمل پتاسیم توصیه نماید. رعایت این دستورات بسیار مهم است. همچنین، مهم است که خودسرانه رژیم غذایی خود را تغییر ندهید. اگر شما در حال حاضر تحت رژیم غذایی خاصی (به عنوان مثال دیابت) هستید و یا اگرمکمل پتاسیم مصرف میکنید از اهمیت بالایی برخوردار است. مصرف بیش از حد پتاسیم  ممکن است ضروری نباشد و در برخی موارد،  مصرف پتاسیم بیش از حد می تواند مضر باشد.
برای بیماران دیابتی:
این دارو ممکن است  ادرار وقند خون را افزایش دهد. هنگامیکه از این دارو استفاده میکنید مراقب آزمایش ادرار و خون خود باشید ممکن است مصرف این دارو در جواب آزمایش شما تداخل ایجاد کند.اگر سئوالی در این رابطه داشتید با پزشک خود صحبت نمایید.
 ممکن است پزشک از شما بخواهد به هنگام مصرف ای دارو از مایعات بیشتری استفاده نمایید.  انجام این کار از بروز سنگ کلیه جلوگیری می کند.بدون مشورت با پزشک میزان مصرف مایعات را افزایش ندهید.
برای بیمارانی که از این داروبه عنوان ضد تشنج یا صرع مصرف میکنند:
اگر استازولامید را به طور منظم برای چند هفته یا بیشتر،  استفاده میکنید به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف نکنید. ممکن است پزشک بخواهد میزان دارو را قبل از توقف کامل به تدریج کاهش دهد.
 

به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورتی که هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض نادر
تنگی نفس یا مشکل در تنفس

عوارض شایع
خستگی و ضعف غیر معمول
عوارض غیر شایع
خون در ادرار
افسردگی
درد در کمر
درد یا سوزش در هنگام ادرار
کاهش ناگهانی در مقدار ادرار
 عوارض نادر
تنگی نفس یا مشکل در تنفس
 مدفوع قیری خونین و یا سیاه و سفید
  بی ثباتی
تشنج 
تیره شدن ادرار
تب
کهیر، خارش پوست، خارش پوست، و یا زخم
مدفوع کم رنگ
زنگ یا وزوز در گوش
گلو درد
لرزش
کبودی یا خونریزی غیر معمول
چشمان زرد و یا پوست
علائم از دست دادن بیش از حد پتاسیم
خشکی دهان
افزایش تشنگی
ضربان قلب نامنظم
تغیییرات خلق و خوی یا روانی 
درد یا گرفتگی عضلانی 
تهوع یا استفراغ
خستگی و ضعف غیر معمول
نبض ضعیف
هنگامی که برای اولین بار مصرف این دارو را شروع کرده اید اگر متوجه هر گونه تغییر در بینایی خود شدید (به خصوص مشکلات با دیدن اشیاء دور) به پزشک مراجعه نمایید .برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر برای شما ایجاد مشکل کرده و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید.
عوارض شایع
اسهال
احساس ناراحتی یا بیماری
افزایش حجم ادرار و یا مقدار ادرار
از دست دادن اشتها
طعم فلزی در دهان
تهوع یا استفراغ
بی حسی، سوزن سوزن شدن، یا سوزش در دست، انگشتان، پا، انگشتان پا، دهان، لبها، زبان، و یا مقعد
کاهش وزن
عوارض نادر و غیر شایع دیگر
یبوست
سرگیجه یا سبکی سر
خواب آلودگی
احساس خفگی یا توده در گلو
سردرد
افزایش حساسیت به نور خورشید 
از دست دادن حس چشایی و بویایی
عصبی یا تحریک پذیری
پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.