آمی تریپتیلین

 برای‌ تسکین‌ علایم‌ افسردگی ‌، شب‌ادراری ‌، اختلالات‌ خوردن‌،دردهای‌ عصبی‌، و مواردی‌ دیگر تجویز می‌شود. این‌ دارو از دسته‌ داروهای‌ ضدافسردگی‌ سه‌حلقه‌ای‌ است‌. 
مکانیسم اثر ضد افسردگی‌های سه حلقه ای در مغز مهار بازجذب سروتونین و نوراپینفرین با بلوک نمودن عمکرد انتقال دهنده های سروتونین و نوراپی نفرین است. لذا موجب افزایش سطح مغزی سروتونین و نوراپینفرین میشوند. این داروها اثر بسیار کمی بر روی انتقال دوپامین دارند. این داروباید تحت نظرپزشک تجویزشود، و به شکل های زیر در بازار موجود است:
قرص
 

در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند: 
آلرژی وحساسیت
اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید.  به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید..
اطفال
بررسی های اخیرا انجام شده در رابطه با مصرف و تاثیرات آمی تریپتیلین  بر روی کودکان، هیچ محدودیتی را در رابطه با استفاده از آن برای کودکان نشان نداده است. به هرحال این دارو برای کودکان زیر 12سال توصیه نمی شود.گرچه ایمنی و اثر بخشی دارو ثابت نشده است.
سالمندان
مطالعات انجام شده تا به امروز هیچ مشکل و محدودیتی در رابطه بااستفاده این دارو بر روی سالمندان نشان نداده است.در بیماران کلیوی ،کبدی با احتیاط و حداقل میزان ممکن بکار رود.
دوران بارداری
بررسی های انجام شده بر روی نمونه های حیوانی نشان داده اند که این دارو در دوران بارداری دارای تاثیر معکوس می باشد، اما مطالعات کافی در رابطه با تاثیر آن بر روی نمونه های انسانی در دوران بارداری انجام نشده است. 
دوران شیردهی و مادران شیرده
بررسی های کافی در مورد زنان برای تعیین خطر برای نوزادان با مصرف این دارو به هنگام شیردهی وجود ندارد. برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. 
  
تداخلات دارویی
 گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید.
 Acecainide
Aceclofenac
Acemetacin
Albuterol
Alfuzosin
Almotriptan
Amiodarone
Amisulpride
Amoxapine
Amtolmetin Guacil
Anagrelide
Apomorphine
Aprindine
Aripiprazole
Arsenic Trioxide
Artemether
Asenapine
Aspirin
Astemizole
Atazanavir
Azimilide
Azithromycin
Bretylium
Bromfenac
Brompheniramine
Bufexamac
Bupropion
Buserelin
Buspirone
Celecoxib
Chloral Hydrate
Chloroquine
Chlorpheniramine
Chlorpromazine
Choline Salicylate
Ciprofloxacin
Citalopram
Clarithromycin
Clomipramine
Clonidine
Clonixin
Cocaine
Crizotinib
Cyclobenzaprine
Dabrafenib
Darunavir
Dasatinib
Degarelix
Delamanid
Desipramine
Deslorelin
Desvenlafaxine
Dexibuprofen
Dexketoprofen
Dextromethorphan
Diclofenac
Diflunisal
Dipyrone
Disopyramide
Dofetilide
Dolasetron
Domperidone
Donepezil
Doxepin
Doxorubicin
Doxorubicin Hydrochloride Liposome
Droperidol
Droxicam
Eletriptan
Eliglustat
Enflurane
Epinephrine
Erythromycin
Escitalopram
Eslicarbazepine Acetate
Etilefrine
Etodolac
Etofenamate
Etoricoxib
Felbinac
Fenoprofen
Fentanyl
Fepradinol
Feprazone
Fingolimod
Flecainide
Floctafenine
Fluconazole
Flufenamic Acid
Fluoxetine
Flurbiprofen
Foscarnet
Frovatriptan
Gatifloxacin
Gemifloxacin
Gonadorelin
Goserelin
Granisetron
Halofantrine
Haloperidol
Halothane
Histrelin
Hydroxychloroquine
Hydroxytryptophan
Ibuprofen
Ibutilide
Iloperidone
Imipramine
Indomethacin
Iobenguane I 123
Isoflurane
Isradipine
Ivabradine
Ketoconazole
Ketoprofen
Ketorolac
Lacosamide
Lapatinib
Leuprolide
Levalbuterol
Levofloxacin
Levomilnacipran
Levothyroxine
Lidoflazine
Lithium
Lopinavir
Lorcainide
Lorcaserin
Lornoxicam
Loxoprofen
Lumefantrine
Lumiracoxib
Meclofenamate
Mefenamic Acid
Mefloquine
Meloxicam
Meperidine
Methadone
Methoxamine
Metronidazole
Midodrine
Milnacipran
Mirtazapine
Moricizine
Morniflumate
Moxifloxacin
Nabumetone
Nafarelin
Naproxen
Naratriptan
Nefazodone
Nefopam
Nepafenac
Niflumic Acid
Nilotinib
Nimesulide
Norepinephrine
Norfloxacin
Nortriptyline
Octreotide
Ofloxacin
Ondansetron
Oxaprozin
Oxilofrine
Oxymorphone
Oxyphenbutazone
Paliperidone
Palonosetron
Panobinostat
Parecoxib
Paroxetine
Pasireotide
Pazopanib
Peginterferon Alfa-2b
Pentamidine
Pentazocine
Perflutren Lipid Microsphere
Phenylbutazone
Phenylephrine
Piketoprofen
Piroxicam
Pixantrone
Posaconazole
Pranoprofen
Procainamide
Prochlorperazine
Proglumetacin
Promethazine
Propafenone
Propoxyphene
Propyphenazone
Proquazone
Protriptyline
Quetiapine
Quinidine
Quinine
Rasagiline
Risperidone
Rizatriptan
Rofecoxib
Salicylic Acid
Salsalate
Sematilide
Sertindole
Sertraline
Sevoflurane
Sibutramine
Sodium Phosphate
Sodium Phosphate, Dibasic
Sodium Phosphate, Monobasic
Sodium Salicylate
Solifenacin
Sorafenib
Sotalol
Spiramycin
Sulfamethoxazole
Sulindac
Sultopride
Sumatriptan
Sunitinib
Tacrolimus
Tapentadol
Tedisamil
Telavancin
Telithromycin
Tenoxicam
Tetrabenazine
Tiaprofenic Acid
Tolfenamic Acid
Tolmetin
Toremifene
Tramadol
Trazodone
Trifluoperazine
Trimethoprim
Trimipramine
Triptorelin
Tryptophan
Valdecoxib
Vandetanib
Vardenafil
Vasopressin
Vemurafenib
Venlafaxine
Vilanterol
Vilazodone
Vinflunine
Voriconazole
Vortioxetine
Zolmitriptan
Zotepine
استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد. 
Amifampridine
Bepridil
Cisapride
Clorgyline
Dronedarone
Furazolidone
Grepafloxacin
Iproniazid
Isocarboxazid
Levomethadyl
Linezolid
Mesoridazine
Methylene Blue
Metoclopramide
Moclobemide
Nialamide
Pargyline
Phenelzine
Pimozide
Piperaquine
Procarbazine
Ranolazine
Safinamide
Saquinavir
Selegiline
Sparfloxacin
Terfenadine
Thioridazine
Toloxatone
Tranylcypromine
Ziprasidon Acenocoumarol
Arbutamine
Atomoxetine
Bethanidine
Carbamazepine
Cimetidine
Diazepam
Dicumarol
Fluvoxamine
Fosphenytoin
Galantamine
Guanethidine
Phenprocoumon
Phenytoin
Rifapentine
Ritonavir
S-Adenosylmethionine
St John's Wort
Topiramate
Warfarine
تداخلات دارویی دیگر
برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا نزدیک به نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. 
Tobacco
Ethanol
در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید.   در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر دو داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.
سایر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل دارویی را با پزشک خود در میان بگذارید، به ویژه وجود موارد زیر: 
دیابت
پرکاری تیروئید
سابقه یا بیماری کبدی(با احتیاط مصرف شود ممکن است عوارض جانبی خطرناکی را در بر داشته باشد)
احتباس ادراری (مشکل در دفع ادرار، با احتیاط مصرف شود)
صرع
شیزوفرنیا
بیماری های قلبی
آب سیاه (نابینایی تدریجی)
 

این دارو توسط پزشک برای بهبود وضعیت فعلی شما تجویزشده است. بیش از حد وبیش از زمانی که  این دارو تجویز شده است،استفاده ننمایید. 
میزان مصرف
 بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.
مصرف خوراکی(قرص)
برای درمان افسردگی
بزرگسالان: 75 میلی گرم درروز یا 50 تا 100 میلی گرم به هنگام خواب، البته مقدار مصرف معمولا بیش از150 میلی گرم درروز نمیباشدمگر اینکه بیمار در بیمارستان بستری باشد. 
نوجوانان : 10 میلی گرم 3 مرتبه در روز و 20 میلی گرم به هنگام خواب،در صرت لزوم پزشک میزان دارو را تغییر می دهد.
 کودکان زیر 12سال: میزان دارو توسط پزشک معین میشود.
در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟
اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌ خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.
در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.
در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟
تا زمانیکه کتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.
شیوه ی نگهداری از دارو
از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید. 
دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید. 
از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
 و دارو در یخچال نگهداری شود.
از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم. 
 

مصرف‌کنندۀ دارو باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته‌باشد.
در صورت‌ بروز هریک‌ از علایم‌ نادر ولی‌ جدی‌ زیر آمی‌تریپتیلین‌ خود را قطع‌ کرده‌، با پزشکتان‌ تماس‌ بگیرید: افکار خودکشی‌، تاری‌ دید ، گیجی، یبوست ‌، مشکل‌ درادرار کردن ، چشم‌درد ، ضربان‌ قلب‌ تند ، کند یا نامنظم ‌، لرزش‌ دست ، غش‌ ، اضطراب‌ ، مشکل‌ در صحبت‌ کردن‌ ، عدم‌ تعادل‌ ، سفتی‌ عضلات‌ دست‌ و پا ،صورت‌ شبیه‌ ماسک‌ ، گلودرد ، تب‌ ،کبودی‌ یا خونریزی‌ غیرعادی‌ ، زردی‌ پوست‌ یا چشم‌ ، بثورات‌ جلدی‌ ، تورم‌ صورت‌ یا زبان‌ . علایم‌ زیر ممکن‌ است‌ رخ‌ دهند، ولی‌ فقط‌ در صورتی‌ که‌ مشکل‌ساز شوند باید گزارش‌ شوند: سرگیجه‌، خواب‌آلودگی‌، خشکی‌ دهان‌، سردرد، مشکل‌ در خوابیدن‌، افزایش‌ وزن‌. علایم‌ ترک‌ دارو : نظیر سردرد ،تهوع‌ ، استفراغ ‌، اسهال ‌، تحریک‌پذیری‌، یا خواب‌ مختل‌ همراه‌ با رؤیاهای‌ واضح ممکن‌ است‌ در صورت‌ قطع‌ ناگهانی‌ آمی‌تریپتیلین‌ مشاهده‌ شود. معمولاً برای‌ قطع‌ دارو باید مقدارش‌ ظرف‌ 2-1 ماه‌ به‌ تدریج‌ کاهش‌ یابد. 
‌ 
در صورت‌ وجود هریک‌ از موارد زیر پیش‌ از مصرف‌ آمی‌تریپتیلین‌ پزشکتان‌ را مطلع‌ سازید: 

حساسیت‌ به‌ آمی‌تریپتیلین‌ یا دیگر داروهای‌ ضدافسردگی‌ سه‌حلقه‌ای ‌، سایر داروهای‌ ضدافسردگی‌ ماپروتیلین‌، ترازودون‌ ، کاربامازپین‌ دارویی‌ ضدتشنج ‌ ، یا هر نوع‌ ماده‌ غذایی‌، رنگ‌ خوراکی‌ یا نگه‌دارنده‌.

بارداری‌ یا شیردهی‌.

مصرف‌ داروهای‌ دیگر، به‌ ویژه‌ الکل‌، آرامبخش‌ها ، دیگر داروهای‌ ضدافسردگی‌، داروهای‌ ضدتشنج‌، داروهای‌ ضدتیرویید ، سایمتیدین ‌، داروهای‌ فشار خون،‌ کلونیدین‌ ، گوانادرل‌ ، گوانتیدین‌ ، مهارکننده‌های‌ مونوآمین‌اکسیداز ، یا سمپاتومیمنیک‌ها داروهایی‌ که‌ در حساسیت‌ ، آسم ‌، سرفه‌ و سرماخوردگی‌ مصرف‌ می‌شوند.

سابقه‌ یا دچار الکلیسم،اعتیاد به‌ الکل‌، آسم ‌، اختلال‌ دوقطبی‌ افسرده‌ ـ شیدایی، ابتلا به‌ اسکیزوفرنی ‌، صرع‌ ، گلوکوم‌ ،افزایش‌ فشار داخل‌ چشم‌، پرکاری‌ تیرویید، بزرگی‌ پروستات‌ ، احتباس‌ ادراری‌، مشکلات‌ قلبی‌ یا خونی‌، یا بیماری‌های‌ دستگاه‌ گوارش‌ ، کبدی‌ یا کلیوی‌.‌ 

به‌طور منظم‌ به‌ پزشکتان‌ مراجعه‌ کنید تا بتواند بهبودتان‌ را زیر نظر داشته‌ باشد.
تا پیش‌ از مشخص‌ شدن‌ پاسخ‌ بدنتان‌ به‌ این‌ دارو در رانندگی‌ و کار با وسایل‌ خطرناک‌ احتیاط‌ کنید.
برخی‌ افراد با مصرف‌ آمی‌تریپتیلین‌ دچار خواب‌آلودگی‌ و کاهش‌ سطح‌ هوشیاری‌ می‌شوند. این‌ به‌ ویژه‌ وقتی‌ برای‌ اولین‌ بار دارو را شروع‌ می‌کنید اتفاق‌ می‌افتد و تا وقتی‌ بدنتان‌ به‌ آن‌ عادت‌ کند ادامه‌ می‌یابد؛ بنابراین‌ برای‌ فعالیت‌های‌ خود برنامه‌ریزی‌ کنید.

در هنگام‌ برخاستن‌ از حالت‌ خوابیده‌ یا ایستادن‌ از حالت‌ نشسته‌ احتیاط‌ کنید؛ چرا که‌ ممکن‌ است‌ دچار سرگیجه‌ یا سیاهی‌ رفتن‌ چشم‌ شوید. به‌ آرامی‌ تغییر وضعیت‌ دهید.

برای‌ تسکین‌ خشکی‌ دهان‌ از آدامس‌ یا آبنبات‌های‌ بدون‌ قند استفاده‌ کنید. اگر خشکی‌ دهان‌ بیش‌ از 2 هفته‌ طول‌ کشید با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید.

از مواجهه‌ مستقیم‌ و بدون‌ حفاظت‌ با آفتاب‌ و استفاده‌ از وسایل‌ برنزه‌کننده‌ بپرهیزید، چرا که‌ ممکن‌ است‌ دچار آفتاب‌ سوختگی‌ شدید شوید. سعی‌ کنید تا حد امکان‌ از آفتاب‌ بین‌ ساعت‌ 10 صبح‌ تا 3 بعدازظهر اجتناب‌ کنید. در زیر آفتاب‌ از یک‌ عینک‌ آفتابی ‌، یک‌ کلاه‌ و پوشش‌ محافظ‌، و کرم‌های‌ ضدآفتاب‌ با قدرت‌ محافظتی‌ (SPF) حداقل‌ 15 استفاده‌ کنید.
در مورد نیاز به‌ مقادیر اضافی‌ ویتامین‌) ریبوفلاوین‌ یا ویتامین‌ ب ـ 2) با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید.

پیش‌ از هرگونه‌ عمل‌ جراحی‌، کارهای‌ دندانی‌ یا درمان‌های‌ اضطراری‌، پزشک‌ را از اینکه‌ آمی‌تریپتیلین‌ مصرف‌ می‌کنید، مطلع‌ سازید.

یک‌ برگه‌ شناسایی‌ پزشکی‌ همراه‌ داشته‌ باشید که‌ نشان‌ دهد آمی‌تریپتیلین‌ مصرف‌ می‌کنید.

به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورتی که هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض ناشناخته
گرفتگی بینی
بروز مشکل در صدا
قرمز شدن پوست، به ویژه اطراف گوش ها
آب ریزش بینی
نفس های کوتاه
عطسه
گلودرد
تورم چشم ها، صورت، یا داخل بینی
تورم، دردناک شدن و حساسیت غدد لنفاوی واقع در گردن، زیر بغل و کشاله های ران
غدد متورم و حساس در گردن
تنگی قفسه ی سینه
تغییر در صدا
خس خس
درد بدن
لرز
سرفه
بروز مشکل در تنفس یا بلع
احتقان گوش
سردرد
کهیر
گرفتگی صدا
خارش، به ویژه در دست ها و پاها
درد مفاصل و عضلات 
تورم پلک ها، لب ها، صورت، زبان، گلو، دست ها، پاها و یا اندام جنسی
کم شدن اشتها
گرفتگی یا درد عضلات
تهوع
بروز لکه های قرمز روی صورت 
التهاب و ورم در پلک ها، اطراف چشم ها، صورت، لب ها یا زبان 
جوش زدن 
چشم های قرمز و حساس
تشنج 
احساس سوزن سوزن شدن در بدن 
لرزش و عدم تعادل در هنگام پیاده روی 
لکنت زبان 
بروز زخم یا لکه های سفید در دهان یا روی لب ها 
گرفتگی گردن 
بی حسی ناگهانی و ضعف در پاها و بازوها 
تورم غدد لنفاوی
بوی ناخوشایند دهان 
لرزش و عدم تعادل و هماهنگی بین عضلات 
خونریزی و یا کبودی غیرمعمول 
خون بالا آوردن 
زرد شدن پوست و چشم ها
برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر برای شما ایجاد مشکل کرده و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید:
تغییر میزان خونریزی در هر ماه 
بروز تغییر در قاعدگی
کم شدن قدرت 
احساس گرما و بروز حساسیت 
توقف غیرمعمول خونریزی قاعدگی 
تغییر رنگ در بینایی
تغییر در چشایی
جمع شدن خون در زیر پوست 
بروز کبودی های تیره 
مشکل بینایی در شب
بروز مشکل در حرکت 
گیجی یا سبک شدن سر 
افزایش حساسیت چشم ها به نور خورشید
از دست دادن حس چشایی 
لرزش یا سفت شدگی عضلات 
احساس سرگیجه و عدم ثبات 
بی خوابی 
خونریزی
 تاول 
سوزش
 سرما
 تغییر رنگ پوست
احساس فشار 
کهیر
عفونت 
التهاب
خارش، بی حسی، درد، التهاب و قرمزی پوست
سوزن سوزن شدن
درد، قرمزی، تورم و یا تاول در محل تزریق 
کاهش وزن 
درد بازوها
علائم مصرف بیش از حد
خواب آلودگی
دردعضلات
خستگی
نبض ضعیف
سستی
درجه حرارت پایین
پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.