هالوپریدول ( خوراکی )

هالوپریدول برای درمان شرایط عصبی، عاطفی و روانی (مانند اسکیزوفرنی) استفاده می شود. این دارو به علاوه برای کنترل علائم مربوط به اختلالات تورت (Tourette's disorder) استفاده می شود. اما نباید برای درمان مشکلات رفتاری بیماران مسن که مبتلا به زوال عقل هستند، استفاده شود. 
هالوپریدول برای درمان مشکلات شدید رفتاری (به عنوان مثال پرخاشگری و رفتار تکانشی) و یا بیش فعالی در کودکانی که تحت روش های روان درمانی هستند و داروهای دیگر برایشان موثر نبوده، مورد استفاده قرار می گیرد. 
این دارو فقط با نسخه پزشک در اختیار بیمار قرار می گیرد و به شکل قرص و محلول موجود می باشد. 

در تصمیم گیری در مورد مصرف یک دارو، خطرات مصرف دارو در کنار مزایای آن قرار می گیرند و مقایسه می شوند. تصمیم گیری نهایی توسط بیمار و پزشک گرفته می شود. در مورد داروی مورد بحث، موارد زیر باید در نظر گرفته شوند:
حساسیت
اگر به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، حتما پزشک خود را مطلع سازید. به علاوه اگر دچار حساسیت های دیگری هم هستید، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به رنگ، مواد نگهدارندهو یا حیوانات، به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی که تاکنون مصرف نکرده اید، ابتدا دستورالعمل دارو را بخوانید. 
اطفال
در مورد تاثیر این دارو بر روی کودکان کمتر از 3 سال تاکنون تحقیقی انجام نشده است. تاثیر و ایمنی این دارو در مورد این گروه سنی مشخص نیست. 
سالمندان
تحقیقاتی که تاکنون انجام شده مشکل خاصی در مورد مصرف این دارو در افراد مسن نشان نداده است. به هرحال زنان مسن بیشتر در معرض ابتلا به نوعی عارضه جانبی به نام دیسکینزی تاردیو یا تاخیری ( حرکات مکرر غیرارادی دائمی  و یک شکل) هستند. به طور کل بیماران مسن بیشتر مبتلا به مشکلات قلبی می شوند که ممکن است نیازمند تغییر در میزان مصرف دارو باشند. 
زنان باردار
مطالعه این دارو بر روی حیوانات تاثیر معکوسی نشان داده است، اما در مورد تاثیر آن بر روی زنان باردار تاکنون تحقیقی انجام نشده است. 
دوران شیردهی و زنان شیرده
مطالعه کافی در مورد تعیین میزان خطر مصرف این دارو بر روی نوزاد در دوران شیردهی وجود ندارد. قبل از مصرف این دارو در دوران شیردهی، مزیت های بالقوه آن را در مقابل خطرات آن قرار داده و مقایسه کنید. 
تداخلات دارویی
گرچه برخی داروها را نمی توان همزمان با برخی دیگر مصرف کرد، اما در برخی موارد با وجود تداخلات دارویی، می توان دو دارو را همزمان مصرف کرد. در این شرایط پزشک ممکن است میزان مصرف دارو را تغییر دهد یا تدابیر احتیاطی دیگری بیندیشد. در زمان مصرف این دارو اگر داروی دیگری نیز مصرف می کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید، به ویژه هر یک از داروهای لیست شده در زیر. تداخلات زیر بر اساس اهمیت آنها انتخاب شده اند.
استفاده از داروی هالوپریدول با هر یک از موارد زیر پیشنهاد نمی شود. در صورت مصرف هر یک از داروهای زیر، پزشک ممکن است هالوپریدول را تجویز نکند و یا داروی شما را تغییر دهد. 
•    Amifampridine
•    Bepridil
•    Cisapride
•    Dronedarone
•    Fluconazole
•    Levomethadyl
•    Mesoridazine
•    Metoclopramide
•    Nelfinavir
•    Pimozide
•    Piperaquine
•    Posaconazole
•    Saquinavir
•    Sparfloxacin
•    Terfenadine
•    Thioridazine
•    Ziprasidone
مصرف هالوپریدول با هر یک از داروهای زیر پیشنهاد نمی شود، اما در برخی موارد ممکن است لازم باشد. اگر هر دو دارو با یکدیگر تجویز شوند، پزشک میزان و چگونگی مصرف آنها را تغییر خواهد داد. 
•    Acecainide
•    Ajmaline
•    Alfuzosin
•    Amiodarone
•    Amisulpride
•    Amitriptyline
•    Anagrelide
•    Apomorphine
•    Aprindine
•    Aripiprazole
•    Arsenic Trioxide
•    Artemether
•    Asenapine
•    Astemizole
•    Azimilide
•    Azithromycin
•    Bedaquiline
•    Bretylium
•    Bromazepam
•    Bupropion
•    Buserelin
•    Ceritinib
•    Chloral Hydrate
•    Chloroquine
•    Chlorpromazine
•    Ciprofloxacin
•    Citalopram
•    Clarithromycin
•    Clomipramine
•    Cobicistat
•    Crizotinib
•    Dabrafenib
•    Dalfopristin
•    Darunavir
•    Dasatinib
•    Degarelix
•    Delamanid
•    Desipramine
•    Deslorelin
•    Dibenzepin
•    Disopyramide
•    Dofetilide
•    Dolasetron
•    Domperidone
•    Donepezil
•    Doxepin
•    Droperidol
•    Encainide
•    Enflurane
•    Erythromycin
•    Escitalopram
•    Fentanyl
•    Fingolimod
•    Flecainide
•    Flibanserin
•    Fluoxetine
•    Foscarnet
•    Gatifloxacin
•    Gemifloxacin
•    Gonadorelin
•    Goserelin
•    Granisetron
•    Halofantrine
•    Histrelin
•    Hydrocodone
•    Hydromorphone
•    Hydroquinidine
•    Hydroxychloroquine
•    Ibutilide
•    Idelalisib
•    Imipramine
•    Itraconazole
•    Ivabradine
•    Ketoconazole
•    Lapatinib
•    Leuprolide
•    Levofloxacin
•    Lithium
•    Lopinavir
•    Lorcainide
•    Lumefantrine
•    Mefloquine
•    Methadone
•    Metronidazole
•    Mifepristone
•    Milnacipran
•    Morphine
•    Morphine Sulfate Liposome
•    Moxifloxacin
•    Nafarelin
•    Nilotinib
•    Norfloxacin
•    Nortriptyline
•    Octreotide
•    Ofloxacin
•    Ondansetron
•    Oxycodone
•    Oxymorphone
•    Paliperidone
•    Panobinostat
•    Paroxetine
•    Pasireotide
•    Pazopanib
•    Pentamidine
•    Perflutren Lipid Microsphere
•    Pixantrone
•    Probucol
•    Procainamide
•    Prochlorperazine
•    Promethazine
•    Propafenone
•    Propranolol
•    Protriptyline
•    Quetiapine
•    Quinidine
•    Quinine
•    Quinupristin
•    Ranolazine
•    Risperidone
•    Salmeterol
•    Selegiline
•    Sematilide
•    Sertindole
•    Sertraline
•    Sevoflurane
•    Sodium Phosphate
•    Sodium Phosphate, Dibasic
•    Sodium Phosphate, Monobasic
•    Solifenacin
•    Sorafenib
•    Sotalol
•    Spiramycin
•    Sulfamethoxazole
•    Sultopride
•    Sunitinib
•    Suvorexant
•    Tacrolimus
•    Tapentadol
•    Tedisamil
•    Telavancin
•    Telithromycin
•    Tetrabenazine
•    Tizanidine
•    Toremifene
•    Tramadol
•    Trazodone
•    Trifluoperazine
•    Trimethoprim
•    Trimipramine
•    Triptorelin
•    Vandetanib
•    Vardenafil
•    Vemurafenib
•    Venlafaxine
•    Vinflunine
•    Voriconazole
•    Zotepine
مصرف هالوپریدول با هر یک از داروهای زیر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد، اما مصرف هر دو به طور همزمان ممکن است بهترین درمان باشد. اگر هر دو دارو به طور همزمان تجویز شوند، پزشک میزان و چگونگی مصرف دارو را تغییر خواهد داد. 
•    Benztropine
•    Betel Nut
•    Buspirone
•    Carbamazepine
•    Dextromethorphan
•    Fluvoxamine
•    Methyldopa
•    Metoprolol
•    Nefazodone
•    Olanzapine
•    Procyclidine
•    Rifampin
•    Rifapentine
•    Tacrine
•    Trihexyphenidyl
تداخلات دارویی دیگر
بعضی داروها را نباید در زمان غذا خوردن یا با برخی غذاهای خاص مصرف کرد چرا که ممکن است تداخلاتی به وجود آید. مصرف تنباکو و الکل با بعضی داروها نیز خطرناک می باشد. در مورد زمان مناسب مصرف دارو و غذاهای مناسب دوره ی مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید. 
مصرف این دارو با الکل، برخی غذاها و دخانیات توصیه نمی شود، اما گاهی اجتناب ناپذیر است. در این مواقع نیز پزشک میزان مصرف دخانیات و دارو را مشخص می کند. 
مشکلات دارویی دیگر
وجود مشکلات پزشکی دیگر بر روی مصرف این دارو تاثیر می گذارد. در صورتیکه مشکلات دیگری دارید، با پزشک خود در میان بگذارید، به ویژه اگر یکی از موارد زیر باشند:
•    سابقه سرطان سینه
•    درد در قفسه سینه
•    بیماری های قیبی یا مشکل در رگ های خونی
•    پرولاکتین بالا در خون
•    جنون
•    سندروم نورولپتیک بدخیم یا سابقه آن
•    تشنج یا صرع یا سابقه آن، در این صورت با احتیاط مصرف شود، چرا که دارو بیماری را بدتر می سازد. 
•    افسردگی
•    زوال عقل در افراد مسن
•    بیماری پارکینسون – در این بیماران داروی هالوپریدول نباید مصرف شود. 
•    مشکل در ضربان قلب یا سابقه آن ( به عنوان مثال سابقه خانوادگی سندروم QT)
•    هیپوکالمی (کمبود پتاسیم در خون)
•    کمبود منیزیم در خون
•    کم کاری تیروئید
•    تیروتوکسیکوز (تیروئید پرکار) – که خطرات جانبی جدی تر را افزایش می دهد.

این دارو را فقط طبق دستورات پزشک مصرف کنید. میزان مصرف آن را بدون دستور پزشک افزایش یا کاهش ندهید. این مسئله به ویژه برای افراد مسن ضروریست، چرا که این افراد نسبت به دارو واکنش شدیدتری نشان می دهند. 
برای بیمارانی که این دارو را به شکا مایع مصرف می کنند:
•    این دارو فقط از طریق دهان مصرف می شود و بطری آن به شکل قطره چکان می باشد. هر مقدار دارو با قطره چکان مشخص می شود. از قطره چکان های دیگر برای این دارو استفاده نکنید، چرا که ممکن است میزان دارو را تغییر دهند. 
•    این دارو باید آب یا یک نوشیدنی، مانند آب پرتقال، آب سیب، آب گوجه فرنگی و یا نوشیدنی هایی از این قبیل مخلوط شده و بلافاصله پس از مخلوط شدن، مصرف شود. 
مصرف این دارو را در دوره درمان کامل کنید. گاهی هالوپریدول چندین روز یا حتی چندین هفته باید مصرف شود تا تاثیر آن مشخص شود. 
میزان مصرف
میزان مصرف این دارو برای بیماران مختلف متفاوت می باشد. بهتر است که طبق دستورات پزشک یا دستورالعمل مصرف بر روی بسته بندی، دارو را مصرف کنید. اطلاعات ارائه شده در ادامه مربوط به مصرف میزان متوسط این دارو می باشد. اگر مصرف شما از این دارو متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر با دستور پزشک. 
میزان مصرف دارو بستگی به قدرت آن دارد. به علاوه تعداد دفعاتی که در روز مصرف می کنید و فاصله زمانی بین هر وعده، بستگی به مشکل به وجود آمده دارد. 
•    برای مصرف خوراکی (محلو و قرص):
    برای شرایط عصبی، عاطفی و یا ذهنی:
•    بزرگسالان و نوجوانان – در ابتدا به مقدار 0.5 تا 5 میلی گرم و دو تا سه وعده در روز مصرف می کنند. پزشک ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز افزایش دهد. با این حال مصرف این دارو نباید بیشتر از 100 میلی گرم در روز باشد. 
•    مسن ترها – در ابتدا به مقدار 0.5 تا 2 میلی گرم و دو تا سه وعده در روز مصرف می کنند. پزشک ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز افزایش دهد. با این حال مصرف این دارو نباید بیشتر از 100 میلی گرم در روز باشد. 
•    کودکان 3 تا 12 سال یا کودکانی که دارای وزن 15 تا 40 کیلوگرم هستند- میزان مصرف دارو براساس وزن بدن می باشد و باید توسط پزشک تعیین شود. میزان معمول بین 50 تا 150 میلی گرم در روز می باشد که طی دو یا سه وعده در روز مصرف می شود. پزشک ممکن است میزان مصرف را در صورت نیاز افزایش دهد. با این حال مصرف این دارو نباید بیشتر از 6 میلی گرم در روز باشد. 
•    کودکان زیر 3 سال – میزان مصرف باید توسط پزشک تعیین شود. 
در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه کنیم؟
در صورت فراموش كردن دوزي از اين دارو به محض يادآوري آن را مصرف كنيد. چنانچه تقريبا زمان وعده بعدي فرا رسيده بود، و یا تا وعده بعدی کمتر از چهار ساعت زمان داشتید، طبق همان زمانبندي پيش برويد و مقدار فراموش شده را تكرار نكنيد. هيچگاه میزان مصرف دارو را 2 بار متوالي تكرار نكنيد و برای جبران آن داروی اضافی نخورید.

شیوه نگهداری
دارو را در بسته خود و در دمای اتاق، دور از گرما و رطوبت، یخ زدگی و نور مستقیم، نگهداری کنید. دارو دور از دسترس اطفال باشد. داروهای قدیمی و تاریخ گذشته و دارهایی را که دیگر مصرف نمی کنید در خانه نگهداری نکنید.

بهتر است که طی ملاقات های منظم، پزشک میزان بهبود شما را بررسی کرده و در مورد اثر بخشی این دارو اطمینان حاصل کند، به ویژه در ماههای اول مصرف این دارو. میزان مصرف داروی هالوپریدول ممکن است طبق نیاز و شرایط بیمار و جلوگیری از عوارض جانبی، تغییر کند. 
مصرف این دارو را بدون مشورت پزشک قطع نکنید. طریقه قطع کردن مصرف این دارو به توصیه پزشک به این صورت است که بیمار میزان مصرف آن را به تدریج کم  می کند. این امر به بدن اجازه می دهد تا خود را با شرایط سازگار کرده و از بدتر شدن آن جلوگیری می کند. 
داروی هالوپریدول باعث تشدید اثر الکل و دیگر داروهای CNS افسردگی (داروهایی که هوشیاری را کاهش می دهد)، می شود. نمونه هایی از این عبارتند از آنتی هیستامین ها و داروهای مربوط به حساسیت و سرماخوردگی، آرام بخش ها و داروهای خواب آور، مواد مخدر، داروهای تشنج یا باربیتورات ها، شل کننده های عضلانی، داروهای بیهوشی و بی حسی های دندانپزشکی. زمانی که در حال مصرف هالوپریدول هستید، برای مصرف هریک از داروهای بالا، ابتدا با پزشک مشورت کنید. 
این داروها باعث گیجی و خواب آلودگی بیمار می شود، به ویژه اگر میزان دارو افزایش یابد. حتی اگر این دارو را قبل از خواب مصرف کنید، هنگام بیدار شدن تاثیر این دارو همچنان در بدن فرد وجود دارد. قبل از رانندگی در صورت مصرف این دارو، نسبت به تاثیرات آن اطمینان حاصل کنید. 
معمولا در هنگام بلند شدن از حالت دراز کشیده یا نشسته، ممکن است احساس سرگیجه و ضعف به فرد مصرف کننده هالوپریدول دست دهد. بهتر است این افراد به آرامی تغییر وضعیت دهند. اگر این وضعیت ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، بهتر است پزشک در جریان قرار بگیرد. 
به علاوه این دارو باعث افزایش دمای بدن می شود و میزان عرق کردن را افزایش می دهد. اگر در حال مصرف این دارو هستید، در زمان ورزش کردن یا گرم شدن آب و هوا نیاز به مراقبت های بیشتری دارید، چرا که گرمای بیش از حد باعث بروز گرمازدگی می شود. به علاوه در حمام های گرم و سونا نیز ممکن است احساس سرگیجه و ضعف کنید. 
مصرف داروی هالوپریدول حساسیت پوست را به نور خورشید بیشتر می کند. قرار گرفتن در معرض نور خورشید، حتی برای مدت کوتاه، باعث قرمزی، خارش، آفتاب سوختگی شدید و دیگر مشکلات پوستی می شود. زمانی که مصرف این دارو را شروع می کنید:
•    از قرار گرفتن در معرض نور خوشید اجتناب کنید، به ویژه بین ساعت های 10 صبح و 3 بعد از ظهر. 
•    حتما از پوست خود با استفاده از کلاه و عینک آفتابی، محافظت کنید. 
•    از ضد آفتاب های مناسب با SPF حداقل 15 استفاده کنید. 
•    برای لب های خود از رژ لب های دارای SPF استفاده کنید. 
•    از تخت برنزه یا نورهای برنزه کننده استفاده نکنید. 
اگر نسبت به نور خورشید عکس العمل خیلی شدیدی نشان می دهید، به پزشک مراجعه کنید. 
داروی هالوپریدول ممکن است باعث خشکی دهان شود. برای رهایی موقت از این وضعیت، از آب نبات بدون قند یا آدامس، تکه های یخ و جایگزین بزاق استفاده کنید. با این حال اگر بیشتر از دو هفته احساس خشکی در دهان شما وجود دارد، به پزشک مراجعه کنید. چرا که خشکی دهان احتمال بیماری های دهان و دندان، مانند پوسیدگی دندان ها، بیماری لثه و عفونت قارچ را افزایش دهد. 
اگر احساس درد یا ناراحتی در قفسه سینه دارید، دچار ضربان قلب سریع یا تب و لرز شده اید، به پزشک مراجعه کنید. این نشانه ها می توانند آغازگر یک مشکل جدی باشند. 
این دارو ممکن است باعث بروز اختلالات حرکتی شود. اگر در زمان مصرف داروی هالوپریدول علائم زیر را مشاهده می کنید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید: پف کردن گونه ها، حرکات سریع و کرمی شکل زبان، جویدن کنترل نشده و یا حرکات کنترل نشده پاها و بازوها. 
اگر هر یک از علائم زیر را مشاهده می کنید، مصرف داروی هالوپریدول را متوقف کرده و به پزشک مراجعه کنید: تشنج، بروز مشکل در تنفس، افزایش ضربان قلب، تب بالا، فشار خون بالا یا پایین، افزایش تعریق، از دست دادن کنترل مثانه، سفتی شدید عضلات، رنگ پریدگی غیرعادی پوست و خستگی. این علائم می توانند مربوط به یک بیماری جدی به نام سندروم نورولپتیک بدخیم (NMS) باشند. 
به هرحال در زمان مصرف این دارو، از هیچ داروی دیگری، با نسخه یا بدون نسخه، مصرف نکنید مگر اینکه با مشورت پزشک باشد. 

علاوه بر تاثیرات اولیه، هر دارو ممکن است دارای عوارض جانبی نیز باشد. گرچه همه این عوارض اتفاق نمی افتند، اما در صورتیکه هر یک از آنها رخ دهند، نیاز به مراقبت های پزشکی خواهند داشت. در صورتی که هر یک عوارض زیر را مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید:
عوارض رایج
•    بروز مشکل در صحبت کردن و بلعیدن
•    ناتوانی در حرکت دادن چشم ها
•    از دست دادن تعادل
•    چهره ماسک مانند (بی روح)
•    گرفتگی عضلانی، به ویژه در گردن و پشت
•    بی قراری یا نیاز به حفظ حرکت (شدید)
•    اختلال در راه رفتن
•    سفت شدن دست ها و پاها
•    لرزش شدید انگشتان و دست ها
•    حرکات چرخشی بدن
•    ضعیف شدن دست ها و پاها
علائمی که کمتر رایج است:
•    کاهش تشنگی
•    بروز مشکل در ادرار کردن
•    سرگیجه، سبکی سر و غش کردن
•    توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند.)
•    ملچ ملچ لب ها
•    پف کردن گونه ها
•    حرکات سریع و کرم مانند زبان
•    حرکات کنترل نشده جویدن
•    بثورات پوستی
•    حرکات کنترل نشده دست و پا
علائم نادر
•    گیجی
•    تشنج
•    مشکل در تنفس
•    افزایش سرعت ضربان قلب یا نبض نامنظم
•    تب (با دمای بالا)
•    افزایش یا کاهش فشار خون
•    افزایش تعریق بدن
•    از دست دادن کنترل مثانه
•    سفت شدن عضلات
•    ضعف عضلات
•    گلو درد و تب
•    پیچش کنترل نشده گردن، تنه، بازوها و پاها
•    خونریزی یا کبودی غیرعادی
•    بروز حالت های غیرعادی در صورت یا بدن
•    خستگی و ضعف غیرعادی
•    رنگ پریدگی پوست
•    زرد شدن چشم ها و یا پوست
عوارض شناخته نشده
•    تهوع یا استفراغ مکرر
•    تشنج های مکرر
•    کم شدن اشتها
•    تورم صورت
•    ضعف و خستگی
در صورت مصرف بیش از اندازه دارو و بروز هر یک از علائم زیر، به پزشک مراجعه کنید:
علائم مصرف بیش از اندازه:
•    بروز مشکل در تنفس
•    سرگیجه (شدید)
•    خواب آلودگی (شدید)
•    لرزش عضلانی، حرکات تند و سریع، سفتی و یا حرکات کنترل نشده 
•    خستگی و ضعف غیر معمول
برخی عوارض جانبی نیازی به درمان نداشته و به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک نیز راهکارهایی برای برطرف کردن یا مقابله با این عوارض ارائه می دهد. اگر هریک از عوارض زیر مدتی برای شما مشکل ایجاد کرده و آزار دهنده شدند، به پزشک مراجعه کنید و سوالات خود را بپرسید:
عوارض رایج تر:
•    مشکل دید
•    تغییرات در دوره قاعدگی
•    یبوست
•    تورم یا درد در سینه (در خانم ها)
•    خشکی دهان
•    ترشح غیرمعمول شیر
•    افزایش وزن
عوارضی که کمتر رایج هستند:
•    کم شدن میل جنسی
•    گیجی
•    افزایش حساسیت پوست به خورشید
•    تهوع و استفراغ
عوارض دیگری نیز ممکن است اتفاق بیفتند که در اینجا به آنها اشاره ای نشده است. به هرحال در صورت مشاهده هرگونه عارضه مربوط به بیماری، به پزشک مراجعه کنید.