داروهای سردرد حاوی مشتق ارگوت (خوراکی، درون وریدی و شیاف)

دی هیدروارگوتامین و ارگوتامین متعلق به گروهی از داروها هستند که آلکالوئیدهای ارگوت نامیده می شوند. این داروها برای درمان سردردهای شدید و ضرباندار، مانند میگرن و سردردهای خوشه ای استفاده می شوند. دی هیدروارگوتامین و ارگوتامین ضد دردهای معمولی نیستند. این داروها هر نوع دردی را تسکین نمی دهند، به جز سردردهای ضرباندار. این داروها باعث بروز عوارض جانبی جدی می شوند، به همین دلیل معمولا برای بیمارانی استفاده می شوند که درد آنها با استامینوفن، آسپیرین و دیگر ضد دردهای موجود بهبود پیدا نمی کند. 
دی هیدروارگوتامین و ارگوتامین ممکن است باعث تنگ شدن عروق خونی بدن شوند. این اثر منجر به کاهش گردش خون در بدن شده و عوارضی را در پی خواهد داشت. 
کافئین موجود در بسیاری از ترکیبات حاوی ارگوتامین به آن کمک می کند تا با جذب بیشتر ارگوتامین در بدن، سریعتر و بهتر اثر کند. 
آلکالوئیدهای بلادونا، دیمن هیدرینات و دیفن هیدرامین در برخی ترکیبات به کاهش تهوع و استفراغ همراه با سردرد کمک می کنند. همچنین دیمن هیدرینات، دیفن هیدرامین و پنتوباربیتال به استراحت و خواب بیمار کمک می کنند که برای تسکین سردرد موثر می باشد. دی هیدروارگوتامین نیز برای شرایط دیگری که توسط پزشک تعیین می شوند، استفاده می شوند. 
این داروها فقط با نسخه پزشک در اختیار بیمار قرار می گیرند. 
تجربه نشان داده است زمانی که یک دارو برای فروش در بازار مورد تایید قرار گیرد، برای مشکلات دیگری نیز مفید خواهد بود. گرچه در مورد این دارو موارد زیر روی برچسب دارو نوشته نشده است، اما پزشکان در موارد زیر نیز این دارو را تجویز می کنند: 

•  لخته های خونی که پس از برخی جراحی ها بروز می کنند (همراه با داروی دیگری به نام هپارین استفاده می شود.)
•  فشار خون پایین (پیشگیری یا درمان) 

برای بیمارانی که از این دارو برای پیشگیری یا درمان فشار خون استفاده می کنند، رعایت نکات زیر لازم است: 

• این دارو را هر روز طبق دستور پزشک مصرف کنند. 
• میزان مصرف دی هیدروارگوتامین بستگی به شکل مصرف آن دارد، اینکه آیا دارو قرار است به زیر پوست تجویز شود یا به درون عضلات یا گاهی براساس وزن بیمار. به این دلایل میزان مصرف باید توسط پزشک تعیین شود. 
• پزشک بهبود بیمار را طی ملاقات های منظم بررسی خواهد کرد تا از تاثیر دارو و عوارض آن اطمینان حاصل کند. 
• این دارو در بیمارانی که دچار فشار خون پایین هستند کمتر مشکل ساز می شود تا بیمارانی که دارای فشار خون طبیعی یا فشار خون بالا هستند. 
• در بیمارانی که به دلیل فشار خون پایین تحت درمان هستند، افزایش فشار خون اثر مورد نظر می باشد و جزء عوارض جانبی دارو محسوب نمی شود. 

این دارو به شکل قرص و شیاف موجود است. 

اگر به داروی سردرد حاوی مشتق ارگوت یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، حتما پزشک خود را مطلع سازید. به علاوه اگر دچار حساسیت های دیگری هم هستید، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به رنگ، مواد نگهدارندهو یا حیوانات، به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی که تاکنون مصرف نکرده اید، ابتدا دستورالعمل دارو را بخوانید.

مصرف دی هیدروارگوتامین و ارگوتامین برای اتفال

برای دی هیدروارگوتامین و ارگوتامین: این داروها برای تسکین دردهای شدید و سردردهای ضرباندار در کودکان 6 سال به بالا استفاده می شوند. این دارو در کودکان باعث بروز عوارض و مشکلاتی متفاوت از بزرگسالان نشده است. 
با این حال این داروها ممکن است در بیماران مختلف باعث بروز عوارض جدی شوند. بنابراین بهتر است در مورد مزایا و خطرات آنها با پزشک کودک خود مشورت کنید.

برای آلکالوئیدهای بلادونا: کودکان کم سن و سال، به ویژه کودکان مبتلا به فلج اسپاستیک و یا کودکانی که دچار آسیب های مغزی شده اند، ممکن است به اثرات آلکالوئیدهای بلادونا حساس باشند. این امر احتمال بروز عوارض جانبی را در طول درمانی افزایش می دهد. 
برای دیمن هیدرینات، دیفن هیدرامین و پنتوباربیتال: گرچه این داروها معمولا باعث خواب آلودگی می شوند، اما برخی کودکان پس از مصرف بسیار هیجان زده می شوند.

سالمندان

برای دی هیدروارگوتامین: به دلیل کاهش جریان خون پس از دریافت این دارو در افراد مسن، احتمال بروز عوارض جانبی بسیار بالاست. 
برای آلکالوئیدهای بلادونا، دیمن هیدرینات، دیفن هیدرامین و پنتوباربیتال: سالمندان نسبت به جوان ترها به اثرات این داروها حساس تر هستند. این امر احتمال بروز عوارضی مانند هیجان، افسردگی، سرگیجه، خواب آلودگی و سردرگمی را افزایش می دهد. 

دوران بارداری

مصرف دی هیدروارگوتامین یا ارگوتامین توسط خانم های باردار آسیب های جدی به جنین خواهد زد و باعث مرگ یا سقط جنین می شود. بنابراین این دارو نباید در دوران بارداری مصرف شود.

دوران شیردهی و مادران شیرده

دی هیدروارگوتامین و ارگوتامین: این داروها وارد شیر مادر شده و باعث بروز عوارضی مانند اسهال، استفراغ، ضعیف شدن نبض، تغییر فشار خون یا تشنج در نوزاد می شود. به علاوه مصرف بالای این دارو باعث اختلال در جریان شیر مادر می شود. 
کافئین: کافئین وارد شیر مادر می شود. مقدار زیاد آن باعث عصبی شدن و بی خوابی نوزاد می شود

برای آلکالوئیدهای بلادونا، دیمن هیدرینات و دیفن هیدرامین: این داروها دارای اثرات خشک کننده هستند، بنابراین در برخی مادران ممکن است میزان شیر را کاهش دهند. دیمن هیدرینات وارد شیر مادر می شود. 
برای پنتوباربیتال: پنتوباربیتال نیز وارد شیر مادر می شود. مقدار زیاد آن باعث بروز عوارض ناخواسته مانند خواب آلودگی در نوزاد می شود. 

قبل از مصرف هر یک از این داروها در مورد عوارض و مشکلات ناشی از آن با پزشک خود مشورت کنید. 

تداخلات دارویی 

گرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید با هم مصرف شوند، اما در برخی موارد با وجود عوارض جانبی احتمالی، دو داروی مختلف بهتر است با هم مصرف شوند. در این موارد پزشک میزان مصرف دارو را تغییر خواهد داد یا اقدامات احتیاطی دیگری را توصیه می کند. زمانی که هر یک از این داروها را مصرف می کنید، لازم است پزشک شما در جریان داروهای مصرفی دیگر شما نیز قرار گیرد، به ویژه داروهای زیر. تداخلات دارویی زیر براساس اهمیت آنها لیست شده اند و لزوما همه شامل نمی شوند.

مصرف داروهای حاوی ارگوتامین با هیچ یک از داروهای زیر توصیه نمی شود. در این شرایط ممکن است پزشک داروی شما را تغییر دهد.

• Artemether
• Atazanavir
• Boceprevir
• Cobicistat
• Dasabuvir
• Delamanid
• Elvitegravir
• Isavuconazonium Sulfate
• Lurasidone
• Maraviroc
• Ombitasvir
• Paritaprevir
• Potassium
• Praziquantel
• Ranolazine
• Rilpivirine
• Riociguat
• Ritonavir
• Telaprevir
• Voriconazole

 

مصرف داروهای موجود در این گروه با هر یک از داروهای زیر توصیه نمی شود، اما در برخی موارد ممکن است مصرف هر دو دارو لازم باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شدند، پزشک میزان مصرف یا دفعات مصرف آن را تغییر خواهد داد. 

• Abiraterone
• Acenocoumarol
• Alprazolam
• Amobarbital
• Anisindione
• Apixaban
• Apremilast
• Aprobarbital
• Axitinib
• Bedaquiline
• Bortezomib
• Bosutinib
• Bromazepam
• Buprenorphine
• Bupropion
• Butabarbital
• Butalbital
• Cabozantinib
• Canagliflozin
• Carbinoxamine
• Carisoprodol
• Ceritinib
• Chloral Hydrate
• Chlordiazepoxide
• Chlorzoxazone
• Clarithromycin
• Clobazam
• Clonazepam
• Clorazepate
• Clozapine
• Cobimetinib
• Crizotinib
• Dabrafenib
• Dantrolene
• Dasatinib
• Deferasirox
• Delavirdine
• Diazepam
• Dicumarol
• Dolutegravir
• Donepezil
• Doxorubicin
• Doxorubicin Hydrochloride Liposome
• Dronedarone
• Edoxaban
• Eliglustat
• Enzalutamide
• Erlotinib
• Eslicarbazepine Acetate
• Estazolam
• Ethchlorvynol
• Etravirine
• Everolimus
• Exemestane
• Fentanyl
• Fluconazole
• Flunitrazepam
• Flurazepam
• Halazepam
• Hydrocodone
• Hydromorphone
• Ibrutinib
• Idelalisib
• Ifosfamide
• Imatinib
• Irinotecan
• Irinotecan Liposome
• Ivabradine
• Ixabepilone
• Ketazolam
• Ketoconazole
• Lapatinib
• Ledipasvir
• Linagliptin
• Lopinavir
• Lorazepam
• Lormetazepam
• Macitentan
• Meclizine
• Medazepam
• Mephenesin
• Mephobarbital
• Meprobamate
• Metaxalone
• Methocarbamol
• Methohexital
• Methoxyflurane
• Midazolam
• Mifepristone
• Morphine
• Morphine Sulfate Liposome
• Naloxegol
• Netupitant
• Nifedipine
• Nilotinib
• Nimodipine
• Nitrazepam
• Olaparib
• Orlistat
• Oxazepam
• Oxymorphone
• Palbociclib
• Panobinostat
• Pazopanib
• Peginterferon Alfa-2b
• Pentobarbital
• Phenindione
• Phenobarbital
• Phenprocoumon
• Piperaquine
• Pixantrone
• Ponatinib
• Prazepam
• Primidone
• Quazepam
• Quetiapine
• Rivaroxaban
• Roflumilast
• Romidepsin
• Secobarbital
• Simeprevir
• Sirolimus
• Sodium Oxybate
• Sofosbuvir
• Sonidegib
• Sorafenib
• Sunitinib
• Tacrolimus
• Tapentadol
• Tasimelteon
• Temazepam
• Temsirolimus
• Teniposide
• Thiopental
• Ticagrelor
• Tofacitinib
• Tolvaptan
• Trabectedin
• Triazolam
• Ulipristal
• Vandetanib
• Vemurafenib
• Vilazodone
• Vincristine
• Vincristine Sulfate Liposome
• Vinflunine
• Vorapaxar
• Vortioxetine
• Zolpidem

دیگر تداخلات دارویی

برخی داروها نباید نزدیک به زمان خوردن غذا یا همراه با برخی غذاهای خاص مصرف شوند زیرا احتمال بروز تداخل وجود دارد. مصرف الکل و تنباکو نیز با برخی داروها مشکل آفرین خواهد بود. در مورد زمان مصرف داروها خود و نوع غذاها و مصرف الکل و دخانیات با داروی مورد نظر با پزشک مشورت کنید.

مصرف داروهای گروه ارگوتامین با تنباکو توصیه نمی شود، اما گاهی ممکن است اجتناب ناپذیر باشد. اگر با هم مصرف شوند پزشک میزان یا تعداد وعده های مصرف دارو را تغییر خواهد داد یا راهکارهایی در مورد صرف غذا و مصرف تنباکو ارائه می دهد.

دیگر مشکلات پزشکی

وجود برخی مشکلات و بیماری ها در بدن بر روی مصرف داروهای این گروه تاثیر خواهد گذاشت. بنابراین اگر مشکل دیگری دارید، حتما با پزشک خود در میان بگذارید، به ویژه هر یک از مشکلات زیر: 

• هراس از مکان های باز (آگورافوبیا)
• حملات هراس 
• زخم معده 
• مشکلات خواب (بی خوابی) – کافئین باعث بدتر شدن شرایط می شود.
• اسهال – اگر مبتلا به اسهال هستید، شکل شیاف این دارو موثر نخواهد بود. 
• مشکل در دفع ادرار 
• بزرگ شدن پروستات 
• گلوکوم (به خوبی کنترل نشده باشد). 
• بیماری قلبی یا رگ های خونی 
• فشار خون بالا 
• عفونت 
• انسداد روده یا دیگر مشکلات گوارشی 
• خارش (شدید)
• بیماری های کلیوی 
• بیماری کبدی 
• افسردگی 
• پرکاری تیروئید 
• مشکلات ناشی از تصادف (بازوی یا پای شکسته) 
• انسداد دستگاه ادرار – احتمال عوارض جانبی افزایش می یابد. 

به علاوه اگر به تازگی آنژیوپلاستی انجام داده اید ( یک روش برای بهبود جریان خون در یک رگ خونی مسدود شده) و یا عمل جراحی بر روی رگ های خونی خود داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. در این شرایط احتمال بروز عوارض جانبی ناشی از دی هیدروارگوتامین و ارگوتامین افزایش می یابد. 

بسیار مهم است که داروی حاوی ارگومات درست طبق دستور پزشک مصرف شود. مقدار و مدت مصرف دارو را تغییر ندهید و طبق توصیه ی پزشک عمل کنید. اگر میزان دارویی که مصرف می کنید، به بهبود سردرد شما کمکی نکرد، به پزشک مراجعه کنید. مصرف بیش از حد دی هیدروارگومات یا ارگومات باعث بروز عوارض جدی، به ویژه در افراد مسن، می شود. همچنین اگر دارویی بیش از حد برای میگرن استفاده شود، اثر بخشی خود را از دست می دهد و حتی باعث بروز اعتیاد به دارو می شود. اگر این اتفاق بیفتد، سردردها شدیدتر خواهند شد. 
داروهای سردرد حاوی ارگومات تحت شرایط زیر بهتر عمل می کنند: 

•   با مشاهده اولین علائم سردرد یا حمله میگرنی دارو را مصرف کنید. اگر علائم هشدار دهنده شروع میگرن را در خود مشاهده کردید، قبل از شروع سردرد دارو را مصرف کنید. 
•   در یک اتاق ساکت و تاریک دراز بکشید تا حالتان بهتر شود. 

برای پیشگیری از بروز سردردها پزشک داروهای دیگری تجویز خواهد کرد. لازم است طبق توصیه ها و دستورات پزشک عمل کنید، حتی اگر سردردتان ادامه پیدا کرد. اثر بخشی داروهای پیشگیری از سردرد هفته ها طول می کشد. حتی پس از اینکه اثر بخشی آنها آغاز می شود، سردرد ممکن است به طور کامل برطرف نشود. به هرحال پس از مصرف داروها تعداد دفعات سردرد و شدت آنها کمتر می شود. این امرنیاز شما را به دی هیدروارگوتامین، ارگوتامین و ضد دردها را کاهش می دهد. اگر چند هفته پس از مصرف این داروها بهبودی حاصل نشد، با پزشک خود درمیان بگذارید. 
نکاتی مهم برای بیمارانی که در حال مصرف دی هیدروارگوتامین هستند: 

• دی هیدروارگوتامین به فرد بیمار تزریق می شود. پزشک طریق تزریق دارو را به بیمار آموزش می دهد. لازم است دستورات و توصیه های پزشک با دقت دنبال شوند. در صورت بروز هر گونه مشکل یا سوال با پزشک مشورت کنید. 

بیمارانی که از قرص های زیر زبانی ارگوتامین استفاده می کنند: 

•   برای مصرف قرص را در زیر زبان خود قرار داده و تا زمانی که قرص در آب دهان حل شود، صبر کنید. قرص های زیر زبانی نباید جویده یا بلعیده شوند، زیرا زمانی که از طریق پوشش داخلی دهان جذب می شوند، سریعتر اثر می کنند. زمانی که قرص زیر زبانتان است، از خوردن و آشامیدن و سیگار کشیدن خودداری کنید. 

برای بیمارانی که از این دارو به شکل شیاف استفاده می کنند: 

• اگر شیاف برای استفاده بیش از حد نرم باشد، 30 دقیقه قبل از استفاده آن را در یخچال بگذارید یا قبل از خارج کردن از بسته بندی روی آن آب خنک بریزید. 
• اگر قرار است بخشی از شیاف را استفاده کنید، باید آن را به قطعاتی مساوی تقسیم کنید. برای این کار می توانید از یک چاقوی تیز استفاده کنید. اگر شیاف در یخچال نگهداری شود، بریدن آن راحت تر خواهد بود. 
•  برای وارد کردن شیاف ابتدا آن را از بسته بندی خارج کرده و سپس با آب سرد مرطوب کنید. به پهلو دراز بکشید و با استفاده از انگشت شیاف را وارد مقعد کنید. 

میزان مصرف داروهای سردرد حاوی مشتق ارگوت

میزان مصرف داروهای گروه ارگوتامین برای بیماران مختلف یکسان نیست. برای مصرف طبق دستورات پزشک یا دستورالعمل روی بسته بندی عمل کنید. اطلاعات زیر مربوط به مصرف این دارو به میزان متوسط می باشد. اگر میزان مصرف شما متفاوت است، آن را بدون مشورت با پزشک تغییر ندهید. 
میزان مصرف یک دارو بستگی به قدرت آن دارو دارد. به علاوه تعداد وعده های مصرف در هر روز، فاصله زمانی بین هر وعده و طول مدتی که از یک دارو استفاده می کنید، بستگی به بیماری تحت درمان دارد. 
برای دی هیدروارگوتامین 

•   برای تسکین سردرد میگرنی یا خوشه ای: 
  •  بزرگسالان – 1 میلی گرم. اگر سردرد شما بهتر نشده و عارضه جانبی رخ نداده است، یک ساعت بعد می توانید 1 میلی گرم دیگر از دارو مصرف کنید. 
•    برای تسکین سردرد میگرنی: 
  •   کودکان 6 سال به بالا – احتمال تجویز داروی دی هیدروارگوتامین برای کودکان نیز وجود دارد. در این شرایط میزان مصرف توسط پزشک تعیین می شود. 

برای ارگوتامین 

•    برای شکل خوراکی (قرص یا کپسول) و قرص زیر زبانی دارو: 
  •    برای تسکین درد میگرنی یا خوشه ای: 
    •   بزرگسالان – 1 یا 2 میلی گرم ارگوتامین. اگر سردرد شما بهتر نشد و عارضه جانبی ناشی از دارو رخ نداد، برای بار دوم یا حتی بار سوم از دارو مصرف کنید. به هرحال توجه داشته باشید که هر بار مصرف دارو باید با فاصله حداقل 30 دقیقه از یکدیگر انجام شود. افرادی که معمولا به بیش از یک بار مصرف دارو نیاز دارند و دچار عوارض نمی شوند، می توانند بار اول به میزان حداکثر 3 میلی گرم ارگوتامین مصرف کنند. با این کار سردرد بهتر تسکین پیدا می کند. این دارو نباید بیش از دو بار در هفته مصرف شود و فاصله هر بار نیز 5 روز باشد. 
  •  برای پیشگیری از سردردهای خوشه ای:
    •  بزرگسالان – میزان مصرف ارگوتامین و تعداد وعده های مورد نیاز در روز بستگی به تعداد دفعات بروز سردرد در طول روز دارد. برخی افراد به 1 یا 2 میلی گرم ارگوتامین طی یک وعده در روز نیاز دارند. برخی دیگر به مصرف 2 یا 3 بار ارگوتامین و هر بار 1 یا 2 میلی گرم نیاز پیدا می کنند. 
  •    برای تسکین سردرهای میگرنی: 
    • کودکان 6 سال به بالا – 1 میلی گرم ارگوتامین. اگر سردرد بهبود پیدا نکرد و هیچ عوارض جانبی رخ نداد، برای بار دوم یا حتی بار سوم نیز می توان دارو را مصرف کرد. با این حال هر بار مصرف دارو باید حداقل 30 دقیقه از یکدیگر فاصله داشته باشند. کودکان نباید بیشتر از 3 میلی گرم ارگوتامین در روز مصرف کنند. به علاوه این دارو نباید بیشتر از 2 بار در هفته و با فاصله 5 روز از یکدیگر مصرف شود. 
  •  برای مصرف دارو به شکل شیاف: 
  •  برای تسکین میگرن یا سردردهای خوشه ای: 
    •   بزرگسالان – معمولا 1 میلی گرم ارگوتامین، اما میزان مصرف آن ممکن است به نصف این مقدار یا تا 2 میلی گرم تغییر کند. اگر سردرد شما بهبود پیدا نکرده و عوارض جانبی رخ نداده است، می تواند برای بار دوم و حتی بار سوم دارو را مصرف کنید. توجه داشته باشید که هر بار مصرف دارو باید با فاصله حداقل 30 دقیقه از یکدیگر انجام شود. . افرادی که معمولا به بیش از یک بار مصرف دارو نیاز دارند و دچار عوارض نمی شوند، می توانند بار اول به میزان حداکثر 3 میلی گرم ارگوتامین مصرف کنند. با این کار سردرد بهبود پیدا می کند. بزرگسالان نباید از شیاف ارگوتامین بیش از 4 میلی گرم در روز استفاده کنند. به علاوه این دارو نباید بیش از دو بار در هفته و با فاصله حداقل 5 روز مصرف شود. 
•   برای بهبود سردردهای میگرنی: 
  •  کودکان 6 سال به بالا – نصف یا 1 میلی گرم ارگوتامین. کودکان در روز نباید بیشتر از 1 میلی گرم ارگوتامین را به شکل شیاف دریافت کنند. به علاوه این دارو نباید بیش از دو بار در هفته و با فاصله حداقل 5 روز مصرف شود.

شیوه نگهداری داروهای سردرد حاوی مشتق ارگوت

دارو باید در بسته بندی و در دمای اتاق و دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم نگهداری شود. دور از دسترس اطفال نگهداری شود. از نگهداری داروهای قدیمی و تاریخ گذشته خودداری کنید.
شیاف باید در جای خنک نگهداری شود، اما نباید یخ بزند. برخی تولید کنندگان پیشنهاد می کنند شیاف را در یخچال نگهداری کنید و برخی دیگر این توصیه را نمی کنند. بهتر است طبق دستورالعمل روی بسته بندی عمل کنید. به هرحال اگر لازم باشد شیاف را تقسیم کنید، با نگهداری آن در یخچال راحت تر می توانید این کار را انجام دهید. 

موارد زیر را با پزشک بررسی کنید: 
•    اگر سردردهای میگرنی شما نسبت به قبل از مصرف دارو بدتر شده است یا داروهای سردردتان اثر بخشی خود را در مقایسه با قبل از دست داده اند. این علائم نشان می دهند که شما در معرض خطر اعتیاد پیدا کزدن به این داروها هستید. برای تسکین سعی نکنید میزان مصرف دارو را افزایش دهید. 
•    اگر تعداد دفعات بروز سردرد میگرنی نسبت به قبل از مصرف دارو افزایش پیدا کرده است، به ویژه اگر یک روز پس از مصرف آخرین دارو سردردهای جدید بروز کرده یا اگر هر روز دچار سردرد می شوید. این علائم نشان می دهند که شما به دارو اعتیاد پیدا کرده اید. ادامه مصرف این دارو باعث بدتر شدن سردردها می شود. برای تسکین سردردها پزشک توصیه هایی به شما خواهد کرد. 
نوشیدن مشروبات الکلی باعث بدتر شدن سردردها یا بروز سردردهای جدید می شود. افرادی که دچار سردرد می شوند، باید جدا از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنند. 
سیگار کشیدن یا نیکوتین درمانی برخی عوارض مضر مربوط به دی هیدروارگوتامین و ارگوتامین را افزایش می دهد. بهتر است تا ساعت ها پس از مصرف این داروها از سیگار کشیدن و مصرف نیکوتین اجتناب کنید. 
دی هیدروارگوتامین و ارگوتامین باعث افزایش حساسیت شما به سرما می شوند، به ویژه اگر دچار مشکلات گردش خون باشید. این داروها گردش خون را در پوست و انگشتان دست و پا کاهش می دهند. بنابراین در فصل سرما لباس گرم بپوشید و از قرار گرفتن در معرض هوای سرد اجتناب کنید. این مسئله در مورد افراد مسن بسیار مهم تر است، زیرا آنها معمولا در گردش خون دچار مشکل هستند. 
اگر دچار عفونت یا بیماری جدی هستید، پیش از شروع مصرف داروهای حاوی ارگوتامین با پزشک خود مشورت کنید زیرا در این شرایط به اثرات دارو حساس تر خواهید بود. 
برای بیمارانی که از داروهای حاوی کافئین در این گروه استفاده می کنند، توجه به نکات زیر بسیار مهم است: 
•    کافئین ممکن است بر روی نتایج مربوط به آزمایشی که از دی پیریدامول برای بررسی جریان خون در رگ های خونی استفاده می کند، اثر بگذارد. حداقل 12 ساعت قبل از انجام این آزمایش نباید کافئین مصرف کنید. کافئین بر روی برخی آزمایش های دیگر نیز تاثیر می گذارد. بنابراین اگر از دارویی حاوی کافئین مصرف می کنید، به مسئول انجام آزمایش ها اطلاع دهید. 
برای بیمارانی که یکی از ترکیبات حاوی آلکوئیدهای بلادونا، دیمن هیدرینات، دیفن هیدرامین یا پنتوباربیتال را استفاده می کنند، توجه به نکات زیر ضروریست: 
•    این داروها ممکن است باعث تاری دید، سرگیجه، سبکی سر و خواب آلودگی شوند. به ویژه اگر از داروهای CNS depressants استفاده می کنید (داروهایی که سرعت عملکرد سیستم عصبی را کاهش می دهند و باعث خواب آلودگی می شوند)، این اثرات تشدید پیدا می کنند. چند نمونه از داروهای CNS depressants عبارتند از: آنتی هیستامین، داروهای مربوط به تب یونجه و داروهای ضد حساسیت دیگر، داروهای سرماخوردگی، آرام بخش ها و داروهای خواب آور، داروهای مخدر، شل کننده های عضلانی و ضد استفراغ. قبل از انجام فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند، مانند رانندگی، بهتر است از تاثیر دارو بر روی بدن خود اطمینان حاصل کنید. 
•    آلکالوئیدهای بلادونا، دیمن هیدرینات و دیفن هیدرامین ممکن است باعث خشکی دهان، گلو و بینی شوند. برای تسکین موقت خشکی دهان می توانید از آب نبات های بدون قند یا آدامس استفاده کنید و یا قطعات کوچک یخ در دهان نگه دارید. 
•    آلکالوئیدهای بلادونا بر روی نتیجه برخی آزمایشات تاثیر می گذارد، از جمله آزمایش های مربوط به میزان اسید معده. این دارو نباید تا 24 ساعت قبل از انجام چنین آزمایشاتی مصرف شود. 
•    دیمن هیدرینات و دیفن هیدرامین بر روی آزمایشات پوستی مربوط به بررسی حساسیت به برخی مواد تاثیر می گذارد. تا 3 روز قبل از انجام چنین آزمایشاتی از این داروها استفاده نکنید. 

هر دارو همراه با اثرات درمانی خود دارای عوارض جانبی نیز می باشد. گرچه تمام عوارض مربوط به یک دارو اتفاق نمی افتند، اما در صورت بروز هر یک از آنها به پزشک مراجعه کنید. در صورت بروز هر یک از مشکلات زیر به پزشک مراجعه کنید، زیرا این علائم نشان دهنده بروز مشکل در گردش خون می باشند: 

عوارض کمتر مشاهده شده 

• اضطراب و آشفتگی (شدید)
• تغییر در بینایی 
• درد قفسه سینه 
• بالا رفتن فشار خون 
• درد عضلات 
• درد در دست ها، پاها و کمر، به ویژه اگر درد در هنگام راه رفتن در پاشنه پا رخ دهد. 
• کبودی و رنگ پریدگی دست ها و پاها (این حالت به دلیل سردی هوا رخ نمی دهد بلکه همراه با دیگر عوارض بیان شده در این بخش رخ می دهد.). 
• تاول های قرمز یا بنفش رنگ بر روی پوست دست ها و پاها 

عوارض کمیاب 

• تشنج
• اسهال 
• اسهال، تهوع، استفراغ یا درد معده و نفخ که با دیگر علائم مصرف بیش از اندازه یا مشکلات مربوط به گردش خون رخ می دهند. 
• سرگیجه، خواب آلودگی یا ضعف (شدید) که با دیگر علائم مصرف بیش از اندازه یا مشکلات مربوط به گردش خون رخ می دهند. 
• کند یا تند شدن ضربان قلب 
• سردردهای بیشتر و شدیدتر از قبل 
• بروز مشکل در دفع که با ناراحتی و درد ناحیه مقعد رخ می دهد. 
• تنگی نفس 
• هیجان غیرطبیعی 

عوارض زیر ممکن است پس از مدتی برطرف شوند. در زمان بروز این علائم دارو مصرف نکنید. اگر هر یک از آنها با مشکلات مربوط به گردش خون بروز کردند، به پزشک مراجعه کنید. حتی اگر هر یک از این عوارض به تنهایی و بدون مشکلات مربوط به گردش خون رخ داده و بیش از 1 ساعت ادامه پیدا کردند، به پزشک مراجعه کنید. 

عوارض رایج 

• سردی، بی حسی یا خارش انگشتان دست و پا یا صورت 
• خارش پوست 
• ضعیف شدن پاها 

در صورت مشاهده هر یک از عوارض زیر بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: 

عوارض رایج 

• التهاب صورت، انگشتان دست و پاها 

عوارض کمتر مشاهده شده 

• ضعیف شدن نبض 
• تاری دید 
• کاهش فشار خون 
• سبکی سر 
• ضعف 
• تب 
• احساس عمومی بیماری 
• کم شدن اشتها 
• درد قسمت پایین شکم 
• درد کمر 
• تپش در گوش 
• نبض ضعیف و سریع 
• ضربان قلب آهسته و نامنظم 
• خستگی غیرطبیعی 

برخی عوارض جانبی نیاز به درمان نداشته و به خودی خود درمان می شوند. این عوارض در طول زمان و با مطابقت بدن به دارو برطرف می شوند. به علاوه پزشک نیز راهکارهایی برای پیشگیری ز بروز این عوارض و یا درمان آنها ارائه می دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر به طور مستمر مشاهده شدند و یا در مورد آنها سوالی داشتید، با پزشک خود مشورت کنید. 

عوارض رایج 

• اسهال، تهوع و استفراغ (بدون علائم مربوط به مصرف بیش از اندازه و مشکلات گردش خون رخ می دهند) 
• سرگیجه و خواب آلودگی (بدون علائم مربوط به مصرف بیش از اندازه و مشکلات گردش خون رخ می دهند، به ویژه با ترکیبات حاوی دیمن هیدرینات، دیفن هیدرامین یا پنتوباربیتال). 
• خشکی دهان (به ویژه با ترکیبات حاوی آلکالوئیدهای بلادونا، دیمن هیدرینات یا دیفن هیدرامین)
• عصبی بودن یا بیقراری 

عوارض کمتر مشاهده شده 

• درد شکم 
• مشکل در عملکرد روده 
• حرکات نامنظم روده 
• ناراحتی در مقعد

پس از اینکه مصرف دارو را متوقف کردید، بدن برای سازگاری با شرایط جدید نیاز به زمان دارد. مدت زمان لازم برای این سازگاری بستگی به میزان و مدت مصرف آن دارو دارد. در این مدت اگر مجددا دچار سردرد می شوید، به پزشک مراجعه کنید. 
عوارض دیگری که در اینجا لیست نشده اند هم ممکن است اتفاق بیفتد. به هرحال در صورت مشاهده هرگونه عوارض به پزشک مراجعه کنید.