سلول های خونساز، خون بند ناف (داخل وریدی)

سلول های خونساز، خون بند ناف برای فرایندهای پیوند در افرادی به کار می رود که مبتلا به اختلالات تولید خون می باشند. این دارو از خون انسان مشتق می شود که از بند ناف و جفت جمع آوری شده است. سلول های خونساز وارد مغز استخوان می شوند، جایی که تبدیل به سلول های قرمز خون، سلول های سفید خون یا پلاکت ها تبدیل می شوند. این سلول ها وارد جریان خون می شوند و کمبود تعداد سلول های خونی را جبران می کنند. 
این دارو فقط تحت نظارت مستقیم پزشک مصرف می شود و به شکل سوسپانس موجود می باشد.

در تصمیم گیری برای مصرف دارو، خطرات مصرف دارو باید در مقابل مزایای آن قرار گیرد. این تصمیم توسط پزشک و بیمار گرفته می شود. در مورد این دارو نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند: 
آلرژی و حساسیت
اگر به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، حتما پزشک خود را مطلع سازید. به علاوه اگر دچار حساسیت های دیگری هم هستید، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به رنگ، مواد نگهدارندهو یا حیوانات، به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی که تاکنون مصرف نکرده اید، ابتدا دستورالعمل دارو را بخوانید.
اطفال 
بررسی هایی که تاکنون در مورد مصرف این دارو برای اطفال انجام شده است، مشکلی که مصرف این دارو را برای این گروه سنی محدود کند، نشان نداده است. 
سالمندان 
گرچه تاکنون در مورد مصرف سلول های خونساز و خون بند ناف مطالعه ای انجام نشده است، اما مشکلی در مورد مصرف این دارو در این گروه سنی تاکنون گزارش نشده است. با این حال افراد مسن بیشتر در معرض مشکلات کلیوی، کبد و بیماری های قلبی ناشی از افزایش سن هستند و لازم است این دارو با احتیاط به این بیماران تزریق شود. 
دوران بارداری و زنان باردار 
تاکنون در مورد مصرف این دارو برای زنان باردار مطالعه کافی انجام نشده است. 
دوران شیردهی و مادران شیرده 
در مورد مصرف این دارو و خطرات ناشی از آن در دوران شیردهی مطالعه کافی انجام نشده است. در دوران شیردهی، قبل از مصرف این دارو خطرات و مزایای ناشی از آن را با یکدیگر مقایسه کنید. 
تداخلات دارویی 
گرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید با هم مصرف شوند، اما بعضی داروها را با وجود تداخل، می توان همزمان با هم مورد مصرف قرار داد. در چنین مواقعی پزشک میزان مصرف دارو را تغییر می دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را در پیش می گیرد. به هرحال مصرف هرگونه داروی دیگری را با پزشک خود درمیان بگذارید. 
 تداخلات دارویی دیگر
بعضی داروها را نباید در زمان غذا خوردن یا با برخی غذاهای خاص مصرف کرد چرا که ممکن است تداخلاتی به وجود آید. مصرف تنباکو و الکل با بعضی داروها نیز خطرناک می باشد. در مورد زمان مناسب مصرف دارو و غذاهای مناسب دوره ی مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید.
سایر مشکلات پزشکی 
بروز دیگر مشکلات پزشکی ممکن است بر روی مصرف این دارو نیز تاثیر بگذارد. هرگونه مشکل دارویی خود را با پزشک درمیان بگذارید. به ویژه مشکلات زیر:
•    حساسیت به آنتی بیوتیک (به عنوان مثال آموکسی سیلین، سیپروفلوکساسین، باکتریم و سپترا) – در این شرایط با احتیاط از این دارو استفاده کنید، زیرا ممکن است باعث تشدید عوارض شود. 
•    حساسیت به دکستران 40 
•    حساسیت به متیل سولفوکسید (DMSO)
•    حساسیت به داروی هیدروکسی اتیل استارچ (hydroxyl ethyl starch)
•    حساسیت به پروتئین های پلاسما – در این شرایط دارو باید با احتیاط مصرف شود. 

تزریق این دارو در بیمارستان و توسط یک پزشک یا متخصص آموزش دیده انجام می شود. دارو از طریق یک سوزن وارد رگ می شود. همچنین ممکن است برای پیشگیری از واکنش های جانبی به تزریق، داروهایی تجویز شود (داروهایی مانند آنتی هیستامین ها و کورتیکواستروئیدها). 

در زمان مصرف این دارو، پزشک بهبود بیماری را با دقت مورد بررسی قرار می دهد. به این طریق متوجه خواهد شد که آیا دارو به درستی کار می کند یا خیر. به علاوه آزمایش های خون و ادرار نیز لازم است تا عوارض ناخواسته دارو بررسی شوند. 
این دارو ممکن است باعث واکنش های حساسیتی شدید، از جمله آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی یک مشکل کشنده است و نیاز به درمان های فوری دارد. در زمان مصرف این دارو اگر هر یک از این علائم را مشاهده کردید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: بثورات پوستی، کهیر، خارش، عرق کردن، التهاب صورت و زبان و گردن، مشکل تنفسی یا درد قفسه سینه پس از تزریق. 
این دارو ممکن است باعث واکنش های انفوزیون شود. این مشکل در زمان انجام تزریق یا طی چند ساعت اول پس از تزریق بروز می کند. در صورت بروز سردرد، سرگیجه، درد عضلات، تب یا لرز یا یک واکنش پوستی مانند بثورات و خارش. 
در صورت مشاهده هر یک از این علائم بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید: تب، بثورات پوستی، اسهال، افزایش وزن بی دلیل و زردی پوست یا چشم ها. این علائم ممکن است مربوط به یک بیماری خطرناک به نام سندروم پیوند باشد. 
در صورت التهاب غدد، تب، اسهال، کم شدن اشتها، درد معده یا کاهش وزن در دوران مصرف دارو، به پزشک خود اطلاع دهید. این علائم مربوط به یک مشکل نادر اما جدی می باشد که اختلال پیوند لنفوپرولیفراتیو (لنفوم) نامیده می شود. 
این دارو ساخته شده از فراوردهای خونی انسان می باشد. برخی محصولات خونی ویروس هایی را به انسان انتقال می دهند که البته خطر این انتقال کم می باشد. انسان های اهدا کننده و خون های اهدا شده مورد آزمایش قرار می گیرند تا خطر انتقال ویروس را به حداقل برسانند. به هرحال اگر در این مورد نگران هستید، با پزشک مشورت کنید. 

به همراه تاثیرات اولیه، هر دارویی عوارض جانبی ناخواسته ای نیز به دنبال خواهد داشت. گرچه همه ی این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما به هرحال در صورت بروز هر یک، نیاز به مراقبت های پزشکی خواهد بود. 
در صورت مشاهده ی هریک از عوارض زیر، فورا به پزشک خود مراجعه کنید: 
عوارض رایج مربوط به دارو: 
•    تاری دید
•    درد و ناراحتی قفسه سینه 
•    مشکل تنفسی
•    تب
•    سردرد
•    سبکی سر، سرگیجه یا ضعف
•    تهوع
•    عصبی شدن 
•    تپش در گوش 
•    تنگی نفس
•    ضربان قلب آهسته یا نامنظم 
•    سفتی قفسه سینه 
•    خستگی غیرعادی 
•    تهوع
عوارض کمتر مشاهده شده 
•    آشفتگی 
•    سرگیجه، ضعف یا سبکی سر در هنگام بلند شدن ناگهانی از حالت نشسته یا دراز کشیده 
•    التهاب و قرمزی روی پوست، لب ها، زبان یا گلو 
•    بثورات پوستی و خارش روی کل بدن 
•    تعریق 
•    ضعف 
برخی عوارض جانبی بروز کرده نیازی به درمان ندارند و به مرور زمان و با سازگار شدن بدن با دارو به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک نیز راهکارهایی برای پیشگیری و مقابله با این عوارض ارائه می دهد. به هرحال اگر این عوارض طولانی شده یا باعث آزارتان شدند، به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض ناشناخته:
•    خونریزی، تاول، سوزش، سردی، رنگ پریدگی پوست، احساس فشار، کهیر، عفونت، التهاب، خارش، بی حسی، درد، قرمزی، زخم، سوزش، حساسیت به لمس، احساس سوزن سوزن شدن و گرما در نحل تزریق. 
این دارو ممکن است عوارض دیگری نیز در پی داشته باشد. در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی به پزشک مراجعه کنید.