هیدروکودون و ایبوپروفن

ترکیب هیدروکودون و ایبوپروفن برای درمان دردهای مزمن استفاده می شود. این دارو باید به صورت کوتاه مدت مورد مصرف قرار گیرد، معمولا کمتر از 10 روز. ترکیب این دو دارو برای آرتروز آرتریت روماتوئید استفاده نمی شود. 
هیدروکودون یک ضد درد مخدر است که برای تسکین درد بر روی سیستم عصبی مرکزی عمل می کند. اگر هیدروکودون برای مدت طولانی استفاده شود، ممکن است باعث بروز وابستگی جسمی و روحی در فرد مصرف کننده شود. وابستگی جسمی به دارو باعث بروز عوارض ترک دارو می شود. از آنجایی که داروی ترکیبی هیدروکودون و ایبوپروفن برای مدت کوتاه استفاده می شود (کمتر از 10 روز)، اعتیاد و وابستگی جسمی به وجود نخواهد آمد. 
ایبوپروفن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که در این ترکیب برای از بین بردن التهاب و درد استفاده می شود. 
این دارو فقط با نسخه پزشک در اختیار بیمار قرار می گیرد و به شکل قرص موجود است. 

در مورد تصمیم گیری برای مصرف دارو، خطرات و مزایای داروی مورد نظر باید با یکدیگر مقایسه شوند. تصمیم نهایی توسط پزشک و بیمار گرفته خواهد شد. در مورد این دارو نکات زیر باید در نظر گرفته شوند: 
آلرژی و حساسیت
اگر به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، حتما پزشک خود را مطلع سازید. به علاوه اگر دچار حساسیت های دیگری هم هستید، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به رنگ، مواد نگهدارندهو یا حیوانات، به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی که تاکنون مصرف نکرده اید، ابتدا دستورالعمل دارو را بخوانید.
اطفال
بررسی های کافی در مورد ارتباط بین سن و تاثیر داروی هیدروکودون و ایبوپروفن در اطفال، انجام نشده است. ایمنی و اثربخشی دارو تایید نشده است. 
افراد مسن
بررسی های انجام شده تا به امروز مشکل و محدودیتی در رابطه با مصرف این دارو برای افراد مسن نشان نداده است. با این حال از آنجایی که افراد مسن بیشتر دچار خواب آلودگی و مشکلات کلیوی و بیماری های مربوط به افزایش سن هستند، بهتر است مصرف این دارو در این سن با احتیاط بیشتری انجام شود و میزان مصرف آن تنظیم شود. 
دوران بارداری
مطالعات انجام شده در مورد این دارو بر روی حیوانات اثرات سوء نشان داده و بررسی های کافی در رابطه با تاثیر این دارو در مورد زنان باردار انجام نشده است. 
دوران شیردهی و مادران شیرده
در مورد تاثیر مصرف دارو بر روی نوزاد در دوران شیردهی انجام نشده است. به هرحال پیش از مصرف بالقوه دارو با مزایای آن مورد مقایسه قرار بگیرند.
تداخلات دارویی
گرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید با هم مصرف شوند، اما بعضی داروها را با وجود تداخل، می توان همزمان با هم مورد مصرف قرار داد. در چنین مواقعی پزشک میزان مصرف دارو را تغییر می دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را در پیش می گیرد. به هرحال مصرف هرگونه داروی دیگری را با پزشک خود درمیان بگذارید. تداخلات دارویی زیر براساس اهمیت آنها انتخاب شده اند و لزوما بروز نمی کنند. 
مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر معمولا توصیه نمی شود، و ممکن است پزشک تصمیم بگیرد درمان را با داروی دیگری به جز هیدروکودون و ایبوپروفن انجام دهد یا داروهای مصرفی دیگر را تغییر دهید: 
•    Ketorolac
•    Naltrexone

مصرف هیدروکودون و ایبو پروفن با داروهای زیر توصیه نمی شود، اما در برخی موارد ممکن است لازم شود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف دارو یا تعداد دفعات مصرف آن و یا هر دو را تغییر خواهد داد.
•    Abciximab
•    Acetophenazine
•    Alfentanil
•    Alprazolam
•    Amineptine
•    Amitriptyline
•    Amitriptylinoxide
•    Amobarbital
•    Amoxapine
•    Anagrelide
•    Anileridine
•    Apixaban
•    Aprepitant
•    Ardeparin
•    Argatroban
•    Aripiprazole
•    Asenapine
•    Atazanavir
•    Baclofen
•    Beta Glucan
•    Bivalirudin
•    Boceprevir
•    Bosentan
•    Bromazepam
•    Brotizolam
•    Buprenorphine
•    Buspirone
•    Butabarbital
•    Butalbital
•    Butorphanol
•    Carbamazepine
•    Carbinoxamine
•    Carisoprodol
•    Ceritinib
•    Certoparin
•    Chloral Hydrate
•    Chlordiazepoxide
•    Chlorpromazine
•    Chlorzoxazone
•    Cilostazol
•    Citalopram
•    Clarithromycin
•    Clobazam
•    Clomipramine
•    Clonazepam
•    Clopidogrel
•    Clorazepate
•    Clozapine
•    Codeine
•    Conivaptan
•    Cyclobenzaprine
•    Cyclosporine
•    Dabigatran Etexilate
•    Dalteparin
•    Danaparoid
•    Dantrolene
•    Desipramine
•    Desirudin
•    Desvenlafaxine
•    Dexmedetomidine
•    Dezocine
•    Diacetylmorphine
•    Diazepam
•    Dibenzepin
•    Dichloralphenazone
•    Difenoxin
•    Digoxin
•    Dihydrocodeine
•    Diltiazem
•    Diphenhydramine
•    Diphenoxylate
•    Dipyridamole
•    Dixyrazine
•    Donepezil
•    Dothiepin
•    Doxepin
•    Doxylamine
•    Dronedarone
•    Droperidol
•    Duloxetine
•    Edoxaban
•    Efavirenz
•    Enflurane
•    Enoxaparin
•    Eptifibatide
•    Erlotinib
•    Erythromycin
•    Escitalopram
•    Estazolam
•    Eszopiclone
•    Ethchlorvynol
•    Ethopropazine
•    Ethylmorphine
•    Fentanyl
•    Feverfew
•    Flibanserin
•    Fluconazole
•    Flunitrazepam
•    Fluoxetine
•    Fluphenazine
•    Flurazepam
•    Fluspirilene
•    Fluvoxamine
•    Fondaparinux
•    Fosaprepitant
•    Fosphenytoin
•    Fospropofol
•    Furazolidone
•    Ginkgo
•    Gossypol
•    Halazepam
•    Haloperidol
•    Halothane
•    Heparin
•    Hexobarbital
•    Hydromorphone
•    Hydroxyzine
•    Idelalisib
•    Iloperidone
•    Imatinib
•    Imipramine
•    Indinavir
•    Iproniazid
•    Isocarboxazid
•    Isoflurane
•    Itraconazole
•    Ketamine
•    Ketazolam
•    Ketobemidone
•    Ketoconazole
•    Lepirudin
•    Levomilnacipran
•    Levorphanol
•    Linezolid
•    Lofepramine
•    Lopinavir
•    Lorazepam
•    Lormetazepam
•    Loxapine
•    Lurasidone
•    Meadowsweet
•    Meclizine
•    Medazepam
•    Melitracen
•    Melperone
•    Meperidine
•    Mephenesin
•    Mephobarbital
•    Meprobamate
•    Meptazinol
•    Mesoridazine
•    Metaxalone
•    Methadone
•    Methdilazine
•    Methocarbamol
•    Methohexital
•    Methotrexate
•    Methotrimeprazine
•    Methylene Blue
•    Metopimazine
•    Midazolam
•    Milnacipran
•    Moclobemide
•    Modafinil
•    Molindone
•    Moricizine
•    Morphine
•    Morphine Sulfate Liposome
•    Nadroparin
•    Nalbuphine
•    Nefazodone
•    Nelfinavir
•    Nicomorphine
•    Nilotinib
•    Nitrazepam
•    Nortriptyline
•    Olanzapine
•    Opipramol
•    Opium
•    Opium Alkaloids
•    Orphenadrine
•    Oxazepam
•    Oxycodone
•    Oxymorphone
•    Paliperidone
•    Papaveretum
•    Paregoric
•    Parnaparin
•    Paroxetine
•    Pemetrexed
•    Pentazocine
•    Pentobarbital
•    Pentosan Polysulfate Sodium
•    Pentoxifylline
•    Perampanel
•    Perazine
•    Periciazine
•    Perphenazine
•    Phenelzine
•    Phenobarbital
•    Phenytoin
•    Pimozide
•    Pipotiazine
•    Piritramide
•    Posaconazole
•    Pralatrexate
•    Prasugrel
•    Prazepam
•    Primidone
•    Procarbazine
•    Prochlorperazine
•    Promazine
•    Promethazine
•    Propiomazine
•    Propofol
•    Protein C
•    Protriptyline
•    Quazepam
•    Quetiapine
•    Ramelteon
•    Rasagiline
•    Reboxetine
•    Remifentanil
•    Remoxipride
•    Reviparin
•    Rifampin
•    Risperidone
•    Ritonavir
•    Rivaroxaban
•    Saquinavir
•    Secobarbital
•    Selegiline
•    Sertindole
•    Sertraline
•    Sibutramine
•    Sodium Oxybate
•    St John's Wort
•    Sufentanil
•    Sulpiride
•    Suvorexant
•    Tacrolimus
•    Tapentadol
•    Telaprevir
•    Telithromycin
•    Temazepam
•    Thiethylperazine
•    Thiopental
•    Thiopropazate
•    Thioproperazine
•    Thioridazine
•    Thiothixene
•    Tianeptine
•    Ticlopidine
•    Tilidine
•    Tinzaparin
•    Tirofiban
•    Tizanidine
•    Tolonium Chloride
•    Topiramate
•    Tramadol
•    Tranylcypromine
•    Triazolam
•    Trifluperidol
•    Triflupromazine
•    Trimeprazine
•    Trimipramine
•    Venlafaxine
•    Verapamil
•    Vilazodone
•    Voriconazole
•    Vortioxetine
•    Zaleplon
•    Ziprasidone
•    Zolpidem
•    Zopiclone
•    Zotepine

مصرف هیدروکودون و ایبوپروفن با هریک از داروهای زیر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد، اما ممکن است مصرف هر دو با هم بهترین درمان برای بیمار باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف یا دفعات مصرف دارو و یا هر دو را تغییر خواهد داد:
•    Acebutolol
•    Alacepril
•    Alprenolol
•    Amikacin
•    Amiloride
•    Arotinolol
•    Aspirin
•    Atenolol
•    Azosemide
•    Befunolol
•    Bemetizide
•    Benazepril
•    Bendroflumethiazide
•    Benzthiazide
•    Betaxolol
•    Bevantolol
•    Bisoprolol
•    Bopindolol
•    Bucindolol
•    Bumetanide
•    Bupranolol
•    Buthiazide
•    Canrenoate
•    Captopril
•    Carteolol
•    Carvedilol
•    Celiprolol
•    Chlorothiazide
•    Chlorthalidone
•    Cilazapril
•    Clopamide
•    Cyclopenthiazide
•    Delapril
•    Dilevalol
•    Enalapril
•    Enalaprilat
•    Escitalopram
•    Esmolol
•    Ethacrynic Acid
•    Fosinopril
•    Furosemide
•    Hydrochlorothiazide
•    Hydroflumethiazide
•    Imidapril
•    Indapamide
•    Labetalol
•    Landiolol
•    Levobunolol
•    Lisinopril
•    Lithium
•    Mepindolol
•    Methyclothiazide
•    Metipranolol
•    Metolazone
•    Metoprolol
•    Moexipril
•    Nadolol
•    Nebivolol
•    Nipradilol
•    Oxprenolol
•    Penbutolol
•    Pentopril
•    Perindopril
•    Pindolol
•    Piretanide
•    Polythiazide
•    Propranolol
•    Quinapril
•    Ramipril
•    Sotalol
•    Spirapril
•    Spironolactone
•    Talinolol
•    Temocapril
•    Tertatolol
•    Timolol
•    Torsemide
•    Trandolapril
•    Triamterene
•    Trichlormethiazide
•    Xipamide
•    Zofenopril

دیگر تداخلات دارویی
بعضی داروها را نباید در زمان غذا خوردن یا با برخی غذاهای خاص مصرف کرد چرا که ممکن است تداخلاتی به وجود آید. مصرف تنباکو و الکل با بعضی داروها نیز خطرناک می باشد. در مورد زمان مناسب مصرف دارو و غذاهای مناسب دوره ی مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید. 
مصرف این دارو با هر یک از موارد زیر توصیه نمی شود، اما در برخی موارد غیر قابل اجتناب است. در صورت مصرف همزمان پزشک میزان مصرف و وعده های مصرف دارو را تغیر خواهد داد یا دستورالعمل خاصی برای مصرف آنها به شما ارائه می دهد: 
•    الکل اتیلیک 
•    آب گریپفروت 
دیگر مشکلات پزشکی 
وجود دیگر مشکلات پزشکی نیز بر روی مصرف دار تاثیر خواهد گذاشت. اگر دچار مشکلات دیگری هستید، حتما به پزشک اطلاع دهید، به ویژه مشکلات زیر:
•    بیماری آدیسون (مشکل غدد آدرنالین) 
•    بزرگ شدن پروستات ( BPH، هیدروتروفی پروستات) 
•    کم کاری غده تیروئید 
•    بیماری های شدید کبد 
•    مشکل در دفع ادرار  
•    لوپوس سیستمیک اریتماتوز (SLE)
•    شرایط جسمی ضعیف – دارو با احتیاط مصرف شود. خطر بروز عوارض جانبی افزایش می یابد. 
•    کم خونی 
•    مشکلات خونریزی 
•    مشکلات تنفسی 
•    احتباس مایعات (ادم) 
•    سابقه حمله قلبی 
•    بیماری قلبی (به عنوان مثال نارسایی احتقانی قلب)
•    فشار خون بالا 
•    بیماری کبد 
•    بیماری ریوی 
•    زخم یا خونریزی معده یا سابقه آن 
•    سابقه سکته مغزی – دارو با احتیاط مصرف شود، زیرا ممکن است شرایط را وخیم تر سازد. 
•    آسم حساسیت به آسپیرین 
•    سابقه حساسیت به آسپیرین – این دارو در بیماران دارای این حساسیت نباید استفاده شود. 
•    اعتیاد به مواد مخدر یا سابقه آن – با مصرف این دارو اعتیاد بیشتر می شود. 
•    جراحی قلب – این دارو درست قبل و بعد از جراحی نباید مصرف شود. 

این دارو دقیقا طبق توصیه های پزشک مصرف شود و بیشتر از میزان توصیه شده مصرف نشود. این مسئله به ویژه در افراد مسن بسیار مهم است زیرا این افراد نسبت به تاثیرات داروها حساس تر هستند. اگر میزان زیادی از این دارو در مدت طولانی مصرف شود، ممکن است باعث بروز اعتیاد جسمی و روحی شود. این دارو با یک دستورالعمل مصرف به بیمار ارائه می شود. این دستورالعمل باید با دقت مطالعه شود. 
میزان مصرف 
میزان مصرف این دارو برای بیماران مختلف یکسان نمی باشد. برای مصرف این دارو طبق دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی بسته بندی عمل کنید. اطلاعات زیر بیانگر میزان متوسط مصرف دارو است. اگر میزان مصرف شما متفاوت از این مقدار است بدون مشورت پزشک آن را تغییر ندهید. 
میزان مصرف این دارو به قدرت آن دارو بستگی دارد. به علاوه تعداد وعده های مصرف روزانه، فاصله بین هر وعده و طول مدت مصرف دارو به مشکل یا بیماری زمینه بستگی دارد. 
•    برای شکل خوراکی دارو (قرص): 
    برای درد: 
•    بزرگسالان و نوجوانان بالای 16 سال – هر 4 یا 6 ساعت یک قرص. با این حال میزان مصرف بیشتر از 5 قرص در روز نیست. 
•    کودکان و نوجوانان زیر 16 سال – مصرف و میزان دارو باید توسط پزشک تعیین شود. 

در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه باید کرد؟ 
در صورتی که یک وعده مصرف دارو را فراموش کردید، می توانید هر لحظه ی ممکن آن را مصرف کنید. در صورتی که زمان مصرف وعده ی بعدی دارو رسیده، به هیچ وجه هر دو وعده را باهم مصرف نکنید. 
شیوه نگهداری دارو
بهتر است دارو را در دمای اتاق و دور از گرما و رطوبت و نور نگهداری کنید.  دارو دور از دسترس کودکان باشد. در صورت گذشتن تاریخ مصرف دارو و یا نیاز نداشتن به آن، دارو را دور بیندازید. 

بسیار مهم است که پزشک میزان پیشروی این دارو را بررسی کند. این امر به پزشک اجازه می دهد که بهبود بیماری و اثربخشی دارو را بررسی کند و در صورت نیاز مصرف آن را متوقف کرده و یا توصیه به ادامه آن دهد.
مصرف این دارو خطر بروز سکته مغزی یا قلبی را افزایش می دهد. این مشکلات بیشتر در افرادی رخ می دهد که دچار بیماری قلبی هستند. افرادی که به مدت طولانی از این دارو مصرف می کنند نیز در معرض خطر هستند. برخی از علائم مربوط به مشکلات قلبی جدی عبارتند از درد و سفتی در قفسه سینه، ضربان نامنظم یا سریع قلب و گرمی یا گر گرفتن پوست. در صورت مشاهده هر یک از این علائم بلافاصله مصرف دارو را متوقف کرده و به پزشک خود اطلاع دهید. 
مصرف این  دارو ممکن است باعث بروز خونریزی در معده یا روده شود. این مشکل بدون هیچگونه علائم هشدار دهنده ای بروز خواهد کرد. مشکل در معده و روده در صورتی رخ می دهد که قبلا دچار مشکلات در این بخش ها بوده باشید، یا به طور منظم الکل مصرف می کنید یا سیگار می کشید، بیشتر از 60 سال سن دارید، از لحاظ جسمی ضعیف هستید یا در حال مصرف داروهای دیگری هستید (مانند استروئیدها یا رقیق کننده های خون). در صورت مشاهده هر یک از این علائم بلافاصله به پزشک اطلاع دهید: مدفوع سیاه و قیری، استفراغ، خون بالا آوردن یا مشاهده ماده ای شبیه به قهوه در خون. 
در زمان مصرف این دارو ممکن است دچار مشکلات کبدی شوید. در صورت مشاهده هر یک از این علائم مصرف دارو را متوقف کرده و به پزشک خود اطلاع دهید: درد یا حساسیت شکم، مدفوع به رنگ خاک رس، ادرار تیره، کم شدن اشتها، تب، سردرد، خارش، از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ، بثورات پوستی، التهاب پاها، ضعف و خستگی غیر طبیعی یا زرد شدن چشم ها و پوست. 
این دارو باعث بروز نوعی واکنش آلرژیک جدی به نام آنافیلاکسی می شود. آنافیلاکسی بسیار خطرناک است و نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد. در زمان مصرف این داور در صورت مشاهده هر یک از این علائم بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: بثورات پوستی، خارش، گرفتگی صدا، مشکل در تنفس، مشکل در بلع، یا التهاب دست ها، صورت یا دهان.
مصرف این دارو باعث بروز واکنش های جدی پوستی می شود. در صورت مشاهده تاول های پوستی، پوسته پوسته شدن، شل شدن پوست، لکه های قرمز پوستی یا بثورات و آکنه های پوستی، زخم بر روی پوست یا تب و لرز به پزشک مراجعه کنید. 
مصرف این دارو در اواخر دوران بارداری به نوزاد متولد نشده آسیب می رساند. اگر در زمان مصرف این دارو فکر می کنید باردار شده اید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. 
ترکیب هیدروکودون و ایبوپروفن تاثیر الکل و دیگر مضعف های سیستم عصبی (CNS) را تشدید می کند. دارهای ضعیف کننده سیستم عصبی باعث خواب آلودگی و کاهش میزان هوشیاری می شوند. چند مثال از این داروها عبارتند از آنتی هیستامین ها و داروهای مربوط به تب یونجه، داروهای سرماخوردگی و ضد حساسیت، آرام بخش ها، داروهای خواب آور، داروهای تشنج و باربیتورات ها، شل کننده های عضلانی، داروهای بیهوشی، از جمله داروهایی که در دندانپزشکی استفاده می شوند. در زمان مصرف این دارو از نوشیدن مشروبات الکلی جدا خودداری کنید و قبل از انجام هر گونه اقدام پزشکی و دندانپزشکی مصرف این دارو را به پزشک خود اطلاع دهید. 
مصرف این دارو باعث خواب آلودگی، سرگیجه و سبکی سر و احساس بیماری در برخی افراد می شود. قبل از انجام فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند، مانند رانندگی، در مورد واکنش بدن خود در مقابل این دارو اطمینان حاصل کنید.
قبل از انجام هر گونه جراحی (از جمله جراحی های دهان و دندان) یا درمان های اورژانسی به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید که در حال مصرف داروی هیدروکودون و ایبوپروفن هستید. 
ترکیب هیدروکودون و ایبوپروفن ممکن است باعث خشکی دهان شود. برای تسکین موقت از آب نبات ها یا آدامس های بدون قند و قطعات یخ در دهان خود استفاده کنید. با این حال اگر از این دارو به مدت طولانی استفاده کنید و خشکی دهان بیشتر از 2 هفته طول بکشد، به دندانپزشک مراجعه کنید. تداوم خشکی دهان باعث افزایش بیماری های دهان و دندان و پوسیدگی دندان ها، بیماری های لثه و عفونت می شود. 
اگر دچار سرگیجه، تب، احساس بیماری، سر درد، از دست دادن اشتها، تهوع، سفتی گردن و کمر یا استفراغ شده اید، به پزشک اطلاع دهید. این علائم ممکن است نشان دهنده مننژیت باشند. 
اگر دچار بیماری قلبی یا نارسایی احتقانی قلب (CHF) هستید و با مصرف این دارو دچار افزایش وزن بی دلیل یا احتباس مایعات می شوید، به پزشک اطلاع دهید. 
در صورت مشاهده هر یک از این علائم نیز بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: تاری دید، مشکل در خواندن و یا هر گونه تغییر دیگر در بینایی. در این شرایط ممکن است لازم باشد به چشم پزشک مراجعه کنید. 

هر دارویی به همراه تاثیرات اولیه دارای عوارض جانبی نیز است. گرچه تمام این عوارض اتفاق نمی افتند، اما در صورت بروز هر یک از آنها، مراقبت های پزشکی لازم خواهد بود. اگر هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:
عوارض جانبی کمتر مشاهده شده: 
•    خون در مدفوع 
•    احساس سوزش در قفسه سینه یا معده
•    گرفتگی در قفسه سینه 
•    تغییر در رنگ پوست صورت 
•    سرفه 
•    اسهال 
•    مشکل در بلع 
•    تنفس سریع یا نامنظم 
•    تب 
•    تکرر ادرار 
•    سوزش سر دل 
•    ناتوانی در دفع ادرار 
•    ضربان نامنظم قلب 
•    سبکی سر یا سرگیجه 
•    عدم کنترل مثانه 
•    پف کردن یا التهاب پلک ها و اطراف چشم ها 
•    زنگ زدن یا سوت کشیدن گوش 
•    تنگی نفس، مشکل در تنفس، سفتی قفسه سینه یا خس خس کردن 
•    کهیر و بثورات پوستی یا خارش 
•    معده درد 
•    حساسیت به لمس در شکم 
علائم زیر مربوط به مصرف بیش از اندازه دارو می باشند، در صورت بروز هر یک بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: 
علائم مصرف بیش از اندازه: 
•    تاری دید 
•    پوست سرد و رنگ پریده 
•    سرگیجه 
•    آشفتگی 
•    مشکل در شنوایی یا سوت کشیدن گوش 
•    احساس بیماری 
•    سردرد 
•    تغییرات روحی 
•    تهوع و استفراغ 
•    سرگیجه شدید 
•    دل درد شدید 
•    بثورات پوستی 
•    کند شدن ضربان قلب 
•    تنفس آهسته یا مشکل 
•    سفتی گردن و کمر 
•    التهاب صورت، انگشتان دست ها، پاها یا قسمت های پایین ران ها 
برخی عوارض جانبی معمولا نیازی به درمان ندارند و به خودی خود برطرف می شوند. این عوارض در طول درمان و با سازگاری بدن با دارو برطرف می شوند. به علاوه پزشک نیز روش هایی برای پیشگیری و کاهش عوارض جانبی ارائه می دهد. در صورت ادامه یافتن هر یک از عوارض زیر به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض رایج تر
•    اضطراب 
•    یبوست 
•    خشکی دهان 
•    گاز
•    تعریق زیاد 
•    عصبی شدن 
•    ضربان قلب 
•    خواب آلودگی 
•    نشمل در خوابیدن 
•    ضعف یا خواب آلودگی غیرعادی
عوارض کمیاب 
•    کاهش اشتها
•    کاهش توانایی جنسی
•    افسردگی
•    سردرد
•    سوزش سر دل
•    افزایش تشنگی
•    کج خلقی
•    تغییرات در خلق و خو 
•    زخم های دهان 
•    درد یا سوزش در گلو 
•    آبریزش بینی
•    احساس سوزش، گرما، بی حسی یا سوزن سوزن شدن 
•    لکنت زبان 
•    ناراحتی معده
•    اختلالات فکری
•    لرزش یا تکان دادن دست و پا
•    کاهش وزن بدون علت
•    اختلالات بینایی
عوارض دیگری نیز که در اینجا به آنها اشاره نشده، ممکن است رخ دهند. در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی دیگر به پزشک مراجعه کنید.