هیدروکودون (خوراکی)

هیدروکودون برای درمان دردهای شدید استفاده می شود. این دارو در گروهی به نام ضد دردهای مخدر قرار می گیرد و بر روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد و درد را برطرف می کند. 
اگر هیدروکودون برای مدت طولانی مصرف شود، باعث وابستگی روانی یا جسمی خواهد شد. اگر مصرف دارو به طور ناگهانی متوقف شود، دارای عوارض جانبی خواهد بود و وابستگی جسمی مشکل ساز می شود. این دارو فقط با نسخه پزشک در دسترس بیمار قرار می گیرد. 
داروی هیروکودون به شکل های زیر در بازار موجود می باشد: 
•    کپسول زود رهش
•    قرص زود رهش
•    مایع
•    شربت
•    قرص

در مورد تصمیم گیری برای مصرف دارو، خطرات و مزایای داروی مورد نظر باید با یکدیگر مقایسه شوند. تصمیم نهایی توسط پزشک و بیمار گرفته خواهد شد. در مورد این دارو نکات زیر باید در نظر گرفته شوند: 
آلرژی و حساسیت
اگر به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، حتما پزشک خود را مطلع سازید. به علاوه اگر دچار حساسیت های دیگری هم هستید، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به رنگ، مواد نگهدارندهو یا حیوانات، به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی که تاکنون مصرف نکرده اید، ابتدا دستورالعمل دارو را بخوانید.
اطفال
بررسی های کافی در مورد ارتباط بین سن و تاثیر داروی هیدروکودون در اطفال، انجام نشده است. ایمنی و اثربخشی دارو تایید نشده است. 
افراد مسن 
بررسی های انجام شده تا به امروز مشکل و محدودیتی در رابطه با مصرف این دارو برای افراد مسن نشان نداده است. با این حال از آنجایی که افراد مسن بیشتر دچار خواب آلودگی و مشکلات کلیوی و بیماری های مربوط به افزایش سن هستند، بهتر است مصرف این دارو در این سن با احتیاط بیشتری انجام شود و میزان مصرف آن تنظیم شود. 
دوران بارداری
مطالعات انجام شده در مورد این دارو بر روی حیوانات اثرات سوء نشان داده و بررسی های کافی در رابطه با تاثیر این دارو در مورد زنان باردار انجام نشده است. 
دوران شیردهی و مادران شیرده
در مورد تاثیر مصرف دارو بر روی نوزاد در دوران شیردهی انجام نشده است. به هرحال پیش از مصرف بالقوه دارو با مزایای آن مورد مقایسه قرار بگیرند.
تداخلات دارویی
گرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید با هم مصرف شوند، اما بعضی داروها را با وجود تداخل، می توان همزمان با هم مورد مصرف قرار داد. در چنین مواقعی پزشک میزان مصرف دارو را تغییر می دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را در پیش می گیرد. به هرحال مصرف هرگونه داروی دیگری را با پزشک خود درمیان بگذارید. تداخلات دارویی زیر براساس اهمیت آنها انتخاب شده اند و لزوما بروز نمی کنند. 
مصرف هیدروکودون با نالترکسون (Naltrexone) توصیه نمی شود. در چنین شرایطی پزشک ممکن است داروی بیمار را تغییر دهد و یا تصمیم بگیرد که بیمار را با هیدروکودون درمان نکند. 
مصرف هیدروکودون با داروهای زیر توصیه نمی شود، اما در برخی موارد ممکن است لازم شود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف دارو یا تعداد دفعات مصرف آن و یا هر دو را تغییر خواهد داد. 
•    Acetophenazine
•    Alfentanil
•    Alprazolam
•    Amobarbital
•    Anileridine
•    Aprepitant
•    Aripiprazole
•    Asenapine
•    Atazanavir
•    Baclofen
•    Boceprevir
•    Bosentan
•    Bromazepam
•    Brotizolam
•    Buprenorphine
•    Buspirone
•    Butabarbital
•    Butalbital
•    Butorphanol
•    Carbamazepine
•    Carbinoxamine
•    Carisoprodol
•    Ceritinib
•    Chloral Hydrate
•    Chlordiazepoxide
•    Chlorpromazine
•    Chlorzoxazone
•    Clarithromycin
•    Clobazam
•    Clonazepam
•    Clorazepate
•    Clozapine
•    Codeine
•    Conivaptan
•    Cyclobenzaprine
•    Dantrolene
•    Dexmedetomidine
•    Dezocine
•    Diacetylmorphine
•    Diazepam
•    Dichloralphenazone
•    Difenoxin
•    Dihydrocodeine
•    Diltiazem
•    Diphenhydramine
•    Diphenoxylate
•    Dixyrazine
•    Donepezil
•    Doxylamine
•    Dronedarone
•    Droperidol
•    Efavirenz
•    Enflurane
•    Erythromycin
•    Estazolam
•    Eszopiclone
•    Ethchlorvynol
•    Ethopropazine
•    Ethylmorphine
•    Fentanyl
•    Flibanserin
•    Fluconazole
•    Flunitrazepam
•    Fluphenazine
•    Flurazepam
•    Fluspirilene
•    Fosaprepitant
•    Fosphenytoin
•    Fospropofol
•    Furazolidone
•    Halazepam
•    Haloperidol
•    Halothane
•    Hexobarbital
•    Hydromorphone
•    Hydroxyzine
•    Idelalisib
•    Iloperidone
•    Imatinib
•    Indinavir
•    Iproniazid
•    Isocarboxazid
•    Isoflurane
•    Itraconazole
•    Ketamine
•    Ketazolam
•    Ketobemidone
•    Ketoconazole
•    Levorphanol
•    Linezolid
•    Lopinavir
•    Lorazepam
•    Lormetazepam
•    Loxapine
•    Lurasidone
•    Meclizine
•    Medazepam
•    Melperone
•    Meperidine
•    Mephenesin
•    Mephobarbital
•    Meprobamate
•    Meptazinol
•    Mesoridazine
•    Metaxalone
•    Methadone
•    Methdilazine
•    Methocarbamol
•    Methohexital
•    Methotrimeprazine
•    Methylene Blue
•    Metopimazine
•    Midazolam
•    Moclobemide
•    Modafinil
•    Molindone
•    Moricizine
•    Morphine
•    Morphine Sulfate Liposome
•    Nalbuphine
•    Nefazodone
•    Nelfinavir
•    Nicomorphine
•    Nilotinib
•    Nitrazepam
•    Olanzapine
•    Opium
•    Opium Alkaloids
•    Orphenadrine
•    Oxazepam
•    Oxycodone
•    Oxymorphone
•    Paliperidone
•    Papaveretum
•    Paregoric
•    Pentazocine
•    Pentobarbital
•    Perampanel
•    Perazine
•    Periciazine
•    Perphenazine
•    Phenelzine
•    Phenobarbital
•    Phenytoin
•    Pimozide
•    Pipotiazine
•    Piritramide
•    Posaconazole
•    Prazepam
•    Primidone
•    Procarbazine
•    Prochlorperazine
•    Promazine
•    Promethazine
•    Propiomazine
•    Propofol
•    Quazepam
•    Quetiapine
•    Ramelteon
•    Rasagiline
•    Remifentanil
•    Remoxipride
•    Rifampin
•    Risperidone
•    Ritonavir
•    Saquinavir
•    Secobarbital
•    Selegiline
•    Sertindole
•    Sodium Oxybate
•    St John's Wort
•    Sufentanil
•    Sulpiride
•    Suvorexant
•    Tapentadol
•    Telaprevir
•    Telithromycin
•    Temazepam
•    Thiethylperazine
•    Thiopental
•    Thiopropazate
•    Thioproperazine
•    Thioridazine
•    Thiothixene
•    Tilidine
•    Tizanidine
•    Tolonium Chloride
•    Topiramate
•    Tramadol
•    Tranylcypromine
•    Triazolam
•    Trifluperidol
•    Triflupromazine
•    Trimeprazine
•    Verapamil
•    Voriconazole
•    Zaleplon
•    Ziprasidone
•    Zolpidem
•    Zopiclone
•    Zotepine
مصرف هیدروکودون با هریک از داروهای زیر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد، اما ممکن است مصرف هر دو با هم بهترین درمان برای بیمار باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف یا دفعات مصرف دارو و یا هر دو را تغییر خواهد داد:
•    Escitalopram
دیگر تداخلات دارویی
بعضی داروها را نباید در زمان غذا خوردن یا با برخی غذاهای خاص مصرف کرد چرا که ممکن است تداخلاتی به وجود آید. مصرف تنباکو و الکل با بعضی داروها نیز خطرناک می باشد. در مورد زمان مناسب مصرف دارو و غذاهای مناسب دوره ی مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید. 
مصرف این دارو با هر یک از موارد زیر توصیه نمی شود، اما در برخی موارد اجتناب ناپذیر خواهد بود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف یا دفعات مصرف دارو و یا هر دو را تغییر خواهد داد. به علاوه دستورالعمل هایی در رابطه با مصرف دارو در زمان خوردن غذا، مصرف الکل و یا تنباکو داده خواهد شد: 
•    الکل اتیلیک 
•    آب گریپ فروت 
دیگر مشکلات پزشکی 
وجود دیگر مشکلات پزشکی نیز بر روی مصرف دار تاثیر خواهد گذاشت. اگر دچار مشکلات دیگری هستید، حتما به پزشک اطلاع دهید، به ویژه مشکلات زیر:
•    اعتیاد به الکل
•    مشکلات تنفسی (به عنوان مثال بیماری مزمن انسداد ریوی، نارسایی قلبی، هیپوکسی)
•    نارسایی احتقانی قلب
•    افسردگی یا سابقه این بیماری
•    اعتیاد به مواد مخدر، به ویژه داروهای مخدر 
•    عدم تعادل الکترولیت
•    مشکلات کیسه صفرا
•    مشکلات ریتم قلبی (به عنوان مثال سندروم مادرزادی QT و کاهش ضربان قلب)
•    سابقه بیماری روحی و روانی
•    پانکراتیت (التهاب لوزالمعده)
•    مشکلات معده یا روده (به عنوان مثال انسداد)
•    مشکل در بلع 
•    تضعیف سیستم ایمنی – در این شرایط دارو با احتیاط مصرف شود. ضعف در سیستم ایمنی خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش می دهد. 
•    آسم شدید
•    مشکلات تنفسی 
•    ایلئوس پارالیتیک (کار روده متوقف می شود و ممکن است مسدود شود.)
•    بیماری مزمن انسداد ریوی (تنفس بسیار آهسته) – این دارو در بیماران دارای این شرایط نباید مصرف شود. 
•    تومور مغزی
•    آسیب خوردن به سر
•    افزایش فشار به سر – هیدروکدون باعث بروز مشکلات جدی در افراد دارای این شرایط می شود. 
•    فشار خون پایین
•    سابقه تشنج – در این شرایط دارو با احتیاط مصرف می شود، زیرا باعث بدتر شدن بیماری خواهد شد. 
•    بیماری کلیوی
•    بیماری در کبد – دارو با احتیاط مصرف شود. به خاطر حذف آهسته دارو از بدن، عوارض تشدید می شوند. 

این دارو دقیقا طبق توصیه های پزشک مصرف شود و بیشتر از میزان توصیه شده مصرف نشود. این مسئله به ویزه در افراد مسن بسیار مهم است زیرا این افراد نسبت به تاثیرات داروها حساس تر هستند. اگر میزان زیادی از این دارو در مدت طولانی مصرف شود، ممکن است باعث بروز اعتیاد جسمی و روحی شود. این دارو با یک دستورالعمل مصرف به بیمار ارائه می شود. این دستورالعمل باید با دقت مطالعه شود. 
قرص یا کپسول به طور کامل و با آب بلعیده شود و نباید شکسته و یا خراشیده شود و یا در آب حل شود. پیش از مصرف قرص را خیس نکنید. به علاوه این دارو باید با میزان آب کافی مصرف شود. هر روز راس یک زمان خاص از دارو مصرف شود. 
هیدروکودون فقط باید توسط بیمارانی مصرف شود که از داروهای مخدر مصرف کرده اند. این بیماران در مقابل داروهای مخدر تحمل بیشتری دارند. اگر میزان تحمل شما نسبت به داروهای مخدر مشخص نیست، با پزشک مشورت کنید. 
میزان مصرف 
میزان مصرف این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. بنابراین توصیه های پزشک یا دستورالعمل روی بسته بندی دارو از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. در ادامه اطلاعاتی ارائه می شوند که مربوط به میزان متوسط مصرف دارو می شود. اگر میزان مصرف شما از این دارو متفاوت است، آن را تغییر ندهید مگر در صورت مشورت با پزشک. 
میزان دارویی که مصرف می کنید، بستگی به قدرت آن دارو دارد. به علاوه تعداد وعده های مصرف دارو در هر روز و فاصله زمانی بین هر وعده نیز بستگی به بیماری زمینه دارد که دارو به خاطر آن مورد مصرف قرار می گیرد.
•    برای درد شدید:
    برای مصرف خوراکی (کپسول های زود رهش):
•    بیمارانی که از داروهای مخدر مصرف نمی کنند:
•    بزرگسالان – در ابتدا 10 میلی گرم در هر 12 ساعت. پزشک در صورت نیاز میزان مصرف را تنظیم خواهد کرد. 
•    کودکان – مصرف و میزان مصرف دارو توسط پزشک تعیین می شود. 
    بیمارانی که از دیگر داروهای مخدر تغییر دارو می دهند:
    بزرگسالان – کپسول هر 12 ساعت مصرف می شود. پزشک میزان مصرف دارو را تعیین خواهد کرد و در صورت نیاز آن را افزایش خواهد داد. برای بیمارانی که از چسب فنتانیل ترانس درمال داروی خود را تغییر می دهند، مصرف این دارو بهتر است حداقل 18 ساعت پس از حذف این چسب آغاز شود. 
    کودکان – مصرف و میزان مصرف دارو توسط پزشک تعیین می شود.
•    برای مصرف خوراکی (قرص های زود رهش):
    بیمارانی که از داروهای مخدر استفاده نمی کنند: 
    بزرگسالان – در ابتدا 20 میلی گرم در هر 24 ساعت. پزشک میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم خواهد کرد. 
    کودکان – مصرف و میزان مصرف دارو توسط پزشک تعیین می شود.
    بیمارانی که از دیگر داروهای مخدر تغییر دارو می دهند:
    بزرگسالان – قرص هر 24 ساعت مصرف می شود. پزشک میزان مصرف را تنظیم می کند و در صورت نیاز آن را افزایش خواهد داد. برای بیمارانی که از چسب های فنتانیل ترانس درمال تغییر دارو می دهند، این دارو باید حداقل 18 ساعت پس از حذف این چسب مصرف شود. 
    کودکان – مصرف و میزان مصرف دارو توسط پزشک تعیین می شود.
در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه باید کرد؟ 
در صورتی که یک وعده مصرف دارو را فراموش کردید، می توانید هر لحظه ی ممکن آن را مصرف کنید. در صورتی که زمان مصرف وعده ی بعدی دارو رسیده، به هیچ وجه هر دو وعده را باهم مصرف نکنید. 
در هنگام استفاده بیش از حد و موارد اورژانسی چه باید بکنیم؟
در این شرایط بلافاصله به اورژانس اطلاع دهید. اگر بیمار بیهوش شده یا در تنفس دچار مشکل شده، به نزدیکترین مرکز اورژانس مراجعه کنید. 
در هنگام استفاده از دارو چه مواد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟ 
می توانید رژیم غذایی معمول خود را دنبال کنید، مگر اینکه پزشک توصیه های خاصی در مورد رژیم غذایی کرده باشد. 
شیوه نگهداری دارو
بهتر است دارو را در دمای اتاق و دور از گرما و رطوبت و نور نگهداری کنید.  دارو دور از دسترس کودکان باشد. در صورت گذشتن تاریخ مصرف دارو و یا نیاز نداشتن به آن، دارو را دور بیندازید. 

بسیار مهم است که پزشک میزان پیشروی این دارو را بررسی کند. این امر به پزشک اجازه می دهد که بهبود بیماری و اثربخشی دارو را بررسی کند و در صورت نیاز مصرف آن را متوقف کرده و یا توصیه به ادامه آن دهد. 
این دارو ممکن است باعث بروز یک واکنش حساسیتی شدید به نام آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی شرایط بسیار خطرناکی است و نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد. اگر در زمان مصرف این دارو، علائمی مانند خارش، بثورات پوستی، مشکلات تنفسی، مشکل در بلع و یا التهاب دست ها، صورت یا دهان مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید. 
اگر در 14 روز گذشته از یک مونوآمین اکسیداز (MAO)، مانند Nardil، Marplan، Eldepryl، یا Parnate استفاده کرده اید، از داروی هیدروکدون استفاده نکنید. 
این دارو باعث ایجاد وابستگی شود. اگر احساس می کنید دارو تاثیری روی شما ندارد، از میزان تجویز شده بیشتر مصرف نکنید. در این شرایط با پزشک خود مشورت کنید. 
این دارو تاثیرات الکل و دیگر مضعف های CNS (داروهایی که میزان هوشیاری را کاهش می دهند) را تشدید خواهد کرد. برخی داروهای مضعف CNS عبارتند از آنتی هیستامین ها یا داروهای حساسیت و سرماخوردگی، داروهای آرام بخش و خواب آور و دیگر داروهای ضد درد و مخدر، شل کننده های عضلانی و داروهای بیهوشی، از جمله برخی داروهای بیهوشی و بی حسی در دندانپزشکی. در زمان مصرف داروی هیدروکودون، در صورت نیاز به هریک از این داروها به پزشک خود اطلاع دهید. 
این دارو باعث خواب آلودگی، سرگیجه و سبکی سر می شود. بنابراین پیش از رانندگی، استفاده از برخی ماشین ها و یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند، از چگونگی تاثیر دارو بر روی بدن خود مطمئن شوید. 
اگر فکر می کنید شما یا شخص دیگری که از این دارو مصرف می کند، مصرف بیش از اندازه داشته اید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. علائم مربوط به مصرف بیش از اندازه دارو عبارتند از: ادرار تیره، مشکل در تنفس، تهوع یا استفراغ، درد در قسمت بالای معده، آبی و رنگ پریده شدن لب ها، ناخن ها و یا پوست و یا زرد شدن چشم ها و پوست. 
مصرف داروهای مخدر به مدت طولانی باعث بروز یبوست شدید می شود. برای پیشگیری از این مشکل، داروهای مسهل تجویز خواهند شد، به علاوه بیمار باید مایعات زیادی بنوشد و به علاوه میزان فیبر را در رژیم غذایی خود افزایش دهد. بهتر است توصیه های پزشک را با دقت دنبال کنید، زیرا یبوست باعث بروز مشکلات جدی خواهد شد. 
اگر تغییری در ضربان قلب خود مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. ممکن است احساس سرگیجه یا ضعف داشته باشید و یا ممکن است ضربان قلبتان نامنظم شود. اگر شما یا یکی از اعضای خانوادتان دچار مشکلات قلبی هستید، به پزشک اطلاع دهید. 
مصرف این دارو را به طور ناگهانی و بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید. در زمان مصرف این دارو از هیچ داروی دیگری استفاده نکنید، مگر با مشورت و توصیه پزشک. 

هر دارویی به همراه تاثیرات اولیه دارای عوارض جانبی نیز است. گرچه تمام این عوارض اتفاق نمی افتند، اما در صورت بروز هر یک از آنها، مراقبت های پزشکی لازم خواهد بود. اگر هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:
عوارض کمتر مشاهده شده
•    التهاب صورت، دست ها، بازوها، قسمت های پایین ران ها و پاها
•    درد بدن
•    لرز
•    سرفه
•    افسردگی
•    بروز مشکل در تنفس
•    گرفتگی گوش
•    ترس یا عصبی شدن
•    تب
•    سردرد
•    از دست دادن صدا
•    گرفتگی بینی
•    افزایش سریع وزن
•    آبریزش بینی
•    عطسه
•    گلو درد
•    سفتی قفسه سینه
•    سوزن سوزن شدن دست ها یا پاها
•    خستگی و ضعف غیرعادی
•    افزایش یا کاهش غیرطبیعی وزن
در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر که مربوط به مصرف بیش از اندازه می شوند، به اورژانس مراجعه کنید: 
علائم مصرف بیش از اندازه
•    کبودی لب ها و ناخن ها
•    تاری دید
•    تغییر در هوشیاری
•    درد یا ناراحتی در قفسه سینه
•    پوست سرد و رنگ پریده
•    گیجی
•    تنگ شدن مردمک چشم ( بخش سیاه چشم)
•    سرفه که گاهی با خلط کف آلود صورتی همراه است
•    کاهش آگاهی
•    تنفس سریع و پرسر و صدا که گاهی اوقات با خس خس همراه است
•    سرگیجه، غش کردن و یا سبکی سر، به ویژه زمانی که از حالت دراز کشیده یا نشسته به طور ناگهانی بلند می شوید. 
•    عرق کردن زیاد
•    تنفس سریع، یا اهسته یا نامنظم
•    سبکی سر، سرگیجه یا ضعف
•    از دست دادن هوشیاری
•    از دست دادن قدرت یا جنبش عضلانی
•    پوست رنگ پریده 
•    خواب آلودگی شدید
•    تپش قلب نامنظم و کند
برخی عوارض جانبی معمولا نیازی به درمان ندارند و به خودی خود برطرف می شوند. این عوارض در طول درمان و با سازگاری بدن با دارو برطرف می شوند. به علاوه پزشک نیز روش هایی برای پیشگیری و کاهش عوارض جانبی ارائه می دهد. در صورت ادامه یافتن هر یک از عوارض زیر به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض رایج تر
•    مشکل در دفع مدفوع
•    تهوع
عوارض کمتر مشاهده شده
•    درد یا ناراحتی در معده یا شکم 
•    کمر درد
•    درد مثانه 
•    ادرار خونی یا تیره
•    دفع ادرار همراه با درد و سوزش
•    دهان خشک
•    تکرر ادرار
•    سوزش سردل
•    خارش پوست
•    درد کمر یا پهلو درد
•    گرفتگی عضلات 
•    استفراغ
عوارض دیگری نیز که در اینجا به آنها اشاره نشده، ممکن است رخ دهند. در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی دیگر به پزشک مراجعه کنید.