ایمی پرامین (درون وریدی)

ایمی پرامین برای درمان افسردگی تجویز می شود. این دارو به گروهی به نام ضدافسردگی سه حلقه ای (TCA) تعلق دارد. این داروها با افزایش یک ماده شیمیایی در مغز به نام سروتونین کار خود را انجام می دهند. قرص های ایمی پرامین برای درمان شب ادراری در کودکان نیز مصرف می شود. این دارو فقط با نسخه پزشک در دسترس بیمار قرار می گیرد و به شکل قرص و کپسول موجود می باشد. 

در صورتيكه تصميم به مصرف دارويي داريد همه جوانب آن بايد بدقت بررسي گردد. اين تصميمي است كه شما و پزشكتان مي گيريد. درمورد مصرف اين دارو موارد زير بايد درنظر گرفته شود:
آلرژی و حساسیت
اگر به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، حتما پزشک خود را مطلع سازید. به علاوه اگر دچار حساسیت های دیگری هم هستید، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به رنگ، مواد نگهدارندهو یا حیوانات، به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی که تاکنون مصرف نکرده اید، ابتدا دستورالعمل دارو را بخوانید. 
اطفال
در مورد مصرف کپسول های ایمی پرامین برای درمان افسردگی در کودکان مطالعات کافی انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی دارو مورد تایید قرار نگرفته اند. 
در مورد مصرف قرص های ایمی پرامین برای درمان شب ادراری در کودکان کمتر از 6 سال، بررسی کافی انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی دارو مورد تایید قرار نگرفته اند. 
افراد مسن 
مطالعاتی که تاکنون انجام شده اند، در مورد مصرف داروی ایمی پرامین در افراد مسن مشکل و محدودیتی نشان نداده است. با این حال بیماران مسن به خاطر افزایش سن در معرض مشکلات کلیه، کبد یا بیماری های قلبی حساس تر هستند، بنابراین داروی مورد نظر باید با احتیاط مصرف شود و میزان مصرف دارو برای بیمار تنظیم شود. 
دوران شیردهی و مادران شیرده 
در مورد مصرف دارو در دوران شیردهی و خطرات و اثرات آن تحقیقی انجام نشده است. در این شرایط مزایای مصرف دارو در مقابل خطرات آن قرار می گیرند و مورد مقایسه قرار می گیرند. 
تداخلات دارویی 
گرچه برخی داروها را نمی توان همزمان با برخی دیگر مصرف کرد، اما در برخی موارد با وجود تداخلات دارویی، می توان دو دارو را همزمان مصرف کرد. در این شرایط پزشک ممکن است میزان مصرف دارو را تغییر دهد یا تدابیر احتیاطی دیگری بیندیشد. در زمان مصرف این دارو اگر داروی دیگری نیز مصرف می کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید، به ویژه هر یک از داروهای لیست شده در زیر. تداخلات زیر بر اساس اهمیت آنها انتخاب شده اند.
استفاده از داروی ایمی پرامین با هر یک از موارد زیر پیشنهاد نمی شود. در صورت مصرف هر یک از داروهای زیر، پزشک ممکن است این دارو را تجویز نکند و یا دیگر داروهای شما را تغییر دهد.
•    Amifampridine
•    Bepridil
•    Cisapride
•    Dronedarone
•    Furazolidone
•    Grepafloxacin
•    Iproniazid
•    Isocarboxazid
•    Levomethadyl
•    Linezolid
•    Mesoridazine
•    Methylene Blue
•    Metoclopramide
•    Moclobemide
•    Pargyline
•    Phenelzine
•    Pimozide
•    Piperaquine
•    Procarbazine
•    Ranolazine
•    Rasagiline
•    Safinamide
•    Saquinavir
•    Selegiline
•    Sparfloxacin
•    Terfenadine
•    Thioridazine
•    Tranylcypromine
•    Ziprasidone

مصرف این دارو با داروهای زیر معمولا توصیه نمی شود، اما ممکن است در برخی موارد لازم باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف دارو تعداد دفعات مصرف آن و یا هر دو را تغییر خواهد داد. 
•    Acecainide
•    Aceclofenac
•    Acemetacin
•    Albuterol
•    Alfuzosin
•    Almotriptan
•    Amiodarone
•    Amisulpride
•    Amitriptyline
•    Amoxapine
•    Amtolmetin Guacil
•    Anagrelide
•    Apomorphine
•    Aprindine
•    Aripiprazole
•    Arsenic Trioxide
•    Artemether
•    Asenapine
•    Aspirin
•    Astemizole
•    Atazanavir
•    Azimilide
•    Azithromycin
•    Bretylium
•    Bromfenac
•    Bufexamac
•    Bupropion
•    Buserelin
•    Celecoxib
•    Chloral Hydrate
•    Chloroquine
•    Chlorpromazine
•    Choline Salicylate
•    Ciprofloxacin
•    Clarithromycin
•    Clomipramine
•    Clonidine
•    Clonixin
•    Crizotinib
•    Cyclobenzaprine
•    Dabrafenib
•    Darifenacin
•    Darunavir
•    Dasatinib
•    Degarelix
•    Delamanid
•    Desipramine
•    Deslorelin
•    Desvenlafaxine
•    Dexibuprofen
•    Dexketoprofen
•    Dextromethorphan
•    Diclofenac
•    Diflunisal
•    Dipyrone
•    Disopyramide
•    Dofetilide
•    Dolasetron
•    Domperidone
•    Donepezil
•    Droperidol
•    Droxicam
•    Enflurane
•    Epinephrine
•    Erythromycin
•    Escitalopram
•    Etilefrine
•    Etodolac
•    Etofenamate
•    Etoricoxib
•    Felbinac
•    Fenoprofen
•    Fentanyl
•    Fepradinol
•    Feprazone
•    Fingolimod
•    Flecainide
•    Floctafenine
•    Fluconazole
•    Flufenamic Acid
•    Fluoxetine
•    Flurbiprofen
•    Foscarnet
•    Frovatriptan
•    Gatifloxacin
•    Gemifloxacin
•    Gonadorelin
•    Goserelin
•    Granisetron
•    Halofantrine
•    Haloperidol
•    Halothane
•    Histrelin
•    Hydroxychloroquine
•    Ibuprofen
•    Ibutilide
•    Iloperidone
•    Indomethacin
•    Iobenguane I 123
•    Isoflurane
•    Isradipine
•    Ivabradine
•    Ketoprofen
•    Ketorolac
•    Lapatinib
•    Leuprolide
•    Levalbuterol
•    Levofloxacin
•    Levomilnacipran
•    Levothyroxine
•    Lidoflazine
•    Lorcainide
•    Lorcaserin
•    Lornoxicam
•    Loxoprofen
•    Lumefantrine
•    Lumiracoxib
•    Meclofenamate
•    Mefenamic Acid
•    Mefloquine
•    Meloxicam
•    Meperidine
•    Methadone
•    Methoxamine
•    Metronidazole
•    Midodrine
•    Mifepristone
•    Mirtazapine
•    Moricizine
•    Morniflumate
•    Moxifloxacin
•    Nabumetone
•    Nafarelin
•    Naproxen
•    Naratriptan
•    Nefopam
•    Nepafenac
•    Niflumic Acid
•    Nilotinib
•    Nimesulide
•    Norepinephrine
•    Norfloxacin
•    Nortriptyline
•    Octreotide
•    Ofloxacin
•    Ondansetron
•    Oxaprozin
•    Oxilofrine
•    Oxymorphone
•    Oxyphenbutazone
•    Paliperidone
•    Palonosetron
•    Panobinostat
•    Parecoxib
•    Paroxetine
•    Pasireotide
•    Pazopanib
•    Peginterferon Alfa-2b
•    Pentamidine
•    Perflutren Lipid Microsphere
•    Phenylbutazone
•    Phenylephrine
•    Piketoprofen
•    Piroxicam
•    Pixantrone
•    Posaconazole
•    Pranoprofen
•    Procainamide
•    Prochlorperazine
•    Proglumetacin
•    Promethazine
•    Propafenone
•    Propyphenazone
•    Proquazone
•    Protriptyline
•    Quetiapine
•    Quinidine
•    Quinine
•    Risperidone
•    Rofecoxib
•    Salicylic Acid
•    Salsalate
•    Sematilide
•    Sertindole
•    Sertraline
•    Sevoflurane
•    Sodium Phosphate
•    Sodium Phosphate, Dibasic
•    Sodium Phosphate, Monobasic
•    Sodium Salicylate
•    Solifenacin
•    Sorafenib
•    Sotalol
•    Spiramycin
•    Sulfamethoxazole
•    Sulindac
•    Sultopride
•    Sumatriptan
•    Sunitinib
•    Tacrolimus
•    Tapentadol
•    Tedisamil
•    Telavancin
•    Telithromycin
•    Tenoxicam
•    Tetrabenazine
•    Tiaprofenic Acid
•    Tolfenamic Acid
•    Tolmetin
•    Toremifene
•    Tramadol
•    Trazodone
•    Trifluoperazine
•    Trimethoprim
•    Triptorelin
•    Tryptophan
•    Valdecoxib
•    Vandetanib
•    Vardenafil
•    Vasopressin
•    Vemurafenib
•    Venlafaxine
•    Vilanterol
•    Vilazodone
•    Vinflunine
•    Voriconazole
•    Vortioxetine
•    Zolmitriptan
•    Zotepine

مصرف داروی ایمی پرامین با هر یک از داروهای زیر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد، اما مصرف همزمان هر دو دارو بهترین روش درمانی خواهد بود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف یا تعداد دفعات مصرف یکی از داروها یا هر دو دارو را تغییر خواهد داد. 
•    Acenocoumarol
•    Alprazolam
•    Arbutamine
•    Atomoxetine
•    Cannabis
•    Carbamazepine
•    Cimetidine
•    Citalopram
•    Dicumarol
•    Fluvoxamine
•    Fosphenytoin
•    Mibefradil
•    Phenindione
•    Phenprocoumon
•    Phenytoin
•    Ritonavir
•    S-Adenosylmethionine

تداخلات دارویی دیگر
بعضی داروها را نباید در زمان غذا خوردن یا با برخی غذاهای خاص مصرف کرد چرا که ممکن است تداخلاتی به وجود آید. مصرف تنباکو و الکل با بعضی داروها نیز خطرناک می باشد. در مورد زمان مناسب مصرف دارو و غذاهای مناسب دوره ی مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید. مصرف این دارو همراه با دخانیات توصیه نمی شود.
مصرف این دارو با الکل، برخی غذاها و دخانیات توصیه نمی شود، اما گاهی اجتناب ناپذیر است. در این مواقع نیز پزشک میزان مصرف دخانیات و دارو را مشخص می کند. مصرف این دارو همراه با الکل عوارض جانبی شدیدی در پی خواهد داشت. 
دیگر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات پزشکی دیگر بر روی مصرف این دارو تاثیر می گذارد. در صورتی که مشکلات دیگری دارید، با پزشک خود در میان بگذارید، به ویژه اگر یکی از موارد زیر باشند:
•    اختلال دو قطبی یا بایپولار (نوعی اختلال خلقی با بروز جنون و افسردگی)
•    دیابت 
•    گلوکوم (نوع زاویه بسته)
•    بیماری یا مشکل قلبی و عروقی
•    پرکاری تیروئید 
•    سابقه جنون 
•    اسکیزوفرنی (بیماری روانی)
•    تشنج یا سابقه آن 
•    احتباس ادراری (بروز اشکال در ادرار کردن) یا داشتن سابقه این بیماری – با احتیاط مصرف شود، ممکن است شرایط بیماری را سخت کند. 
•    حمله قلبی – نباید در افراد مبتلا به این مشکل مصرف شود. 
•    بیماری کلیوی 
•    بیماری کبدی – با احتیاط مصرف شود – به خاطر حذف آهسته دارو از بدن تاثیر دارو تشدید می شود. 

این دارو را درست طبق دستور پزشک مصرف کنید تا بهبود شرایط حاصل شود. بیش از حد توصیه شده و در مدت طولانی تر از این دارو مصرف نکنید. این دارو با یک دستورالعمل دارویی همراه است که پیش از مصرف آن را با دقت مطالعه کنید. 
میزان مصرف 
میزان مصرف این دارو در بیماران مختلف، متفاوت خواهد بود. بهتر است توصیه های پزشک یا دستورالعمل دارویی را دنبال کنید. اطلاعات ارائه شده در ادامه مربوط به میزان متوسط مصرف دارو می باشد. اگر میزان مصرف شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید مگر با مشورت پزشک. 
میزان مصرف دارو بستگی به قدرت آن دارو دارد. به علاوه تعداد وعده هایی دارویی، فاصله بین آنها و مدت زمان مصرف دارو به نوع و شدت بیماری بستگی دارد. 
•    برای شکل خوراکی دارو (کپسول): 
    برای افسردگی:
•    بزرگسالان – در ابتدا 75 میلی گرم، یک بار در روز. پزشک میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم خواهد کرد. با این حال میزان مصرف معمولا بیشتر از 200 میلی گرم در روز نخواهد بود، مگر اینکه فرد در بیمارستان بستری باشد. برخی افراد بستری شده به میزان بیشتری از دارو نیاز دارند.
•    نوجوانان و سالمندان – در ابتدا مقدار 25 تا 50 میلی از قرص مصرف می شود. پزشک میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم کرده و داروی شما را به کپسول تغییر خواهد داد. با این حال میزان مصرف معمولا بیشتر از 100 میلی گرم در روز نخواهد بود. 
•    کودکان – مصرف و میزان دارو توسط پزشک تعیین می شوند. 
•    برای مصرف خوراکی (قرص): 
    برای افسردگی: 
•    بزرگسالان - در ابتدا 75 میلی گرم، یک بار در روز. پزشک میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم خواهد کرد. با این حال میزان مصرف معمولا بیشتر از 200 میلی گرم در روز نخواهد بود، مگر اینکه فرد در بیمارستان بستری باشد. برخی افراد بستری شده به میزان بیشتری از دارو نیاز دارند.
•    نوجوانان و سالمندان – 30 تا 40 میلی گرم در روز. پزشک میزان مصرف را در صورت نیاز تنظیم خواهد کرد. با این حال میزان مصرف معمولا بیشتر از 100 میلی گرم در روز نخواهد بود. 
•    کودکان – مصرف و میزان دارو توسط پزشک تعیین می شوند.
    برای شب ادراری: 
•    کودکان 6 سال به بالا – در ابتدا 25 میلی گرم، یک بار در روز که یک ساعت قبل از خواب مصرف می شود. پزشک در صورت نیاز میزان دارو را تنظیم خواهد کرد. 
•    کودکان کمتر از 6 سال - مصرف و میزان دارو توسط پزشک تعیین می شوند.
در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه باید کرد؟ 
اگر یک وعده ی دارویی را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید. اما اگر تقریبا زمان مصرف وعده ی بعدی فرا رسیده، بهتر است وعده ی فراموش شده را نادیده گرفته و به برنامه ی سابق خود ادامه دهید. هرگز دو وعده را همزمان مصرف نکنید.
شیوه نگهداری
دارو باید در بسته بندی و در دمای اتاق و دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم نگهداری شود. دور از دسترس اطفال نگهداری شود. از نگهداری داروهای قدیمی و تاریخ گذشته خودداری کنید.

ملاقات منظم با پزشک و بررسی بهبود بیماری در طی مصرف دارو، بسیار اهمیت دارد. این امر به پزشک اجازه می دهد تا اثر بخشی دارو را بررسی کرده و در مورد ادامه ی مصرف دارو تصمیم گیرد. آزمایش های خون و ادرار برای بررسی عوارض جانبی لازم خواهند بود. اگر در زمان مصرف این دارو دچار تب یا گلو درد می شوید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. 
داروی ایمیپرامین را با مهار کننده مونوآمین اکسیداز (MAO)، لینزولید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، سلجیلین یا سیپرومین مصرف نکنید. تا دو هفته پس از توقف مصرف مهار کننده MAO از ایمیپرامین استفاده نکنید و نیز تا دو هفته پس از توقف مصرف ایمیپرامین از مهارکننده های MAO استفاده نکنید. اگر این داروها را همزمان مصرف کنید یا به مدت دو هفته پس از توقف هر یک منتظر نمانید، ممکن است دچار سرگیجه، بی قراری، مشکلات معده یا روده، افزایش ناگهانی درجه حرارت بدن، فشار خون بالا یا تشنج شدید شوید. 
مصرف ایمیپرامین در برخی نوجوانان و سالمندان باعث بروز آشفتگی، تحریک پذیری و یا دیگر رفتارهای غیرعادی شود. به علاوه در برخی افراد باعث بروز افکار خودکشی و افزایش افسردگی می شود. برخی دیگر دچار مشکلات و اختلالات خواب می شوند، به راحتی عصبانی می شوند، انرژی آنها به میزان زیادی افزایش می یابد و یا بی پروا می شوند. اگر در خودتان یا هرکس دیگری که از این دارو مصرف می کند، چنین علائمی مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. اگر در بین اعضای خانواده شخصی مبتلا به اختلال دوقطبی بوده و یا اقدام به خودکشی کرده است، حتما به پزشک اطلاع دهید. 
مصرف داروی ایمیپرامین با برخی داروها باعث بروز شرایط جدی به نام سندروم سروتونین می شود. ایمیپرامین را با داروهایی مانند بوسپیرون، فنتانیل، لیتیوم، تزریق متیل بلو، تریپتوفان، چای کوهی یا برخی داروهای ضد درد و میگرن (مانند ریزاتریپتان، سوماتریپتان، ترامادول و ایمیترکس) مصرف نکنید. مصرف هر داروی دیگری را همزمان با ایمیپرامین با پزشک خود هماهنگ کنید. 
مصرف این دارو را به طور ناگهانی و بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید. پزشک به شما توصیه می کند که مصرف دارو را به تدریج کاهش دهید و سپس آن را متوقف کنید. این امر احتمال بروز علائم ناشی از ترک دارو را کاهش می دهد. علائم ناشی از ترک دارو عبارتند از: بی قراری، مشکلات تنفسی، درد قفسه سینه، سرگیجه، اسهال، گیجی و آشفتگی، سبکی سر، ضربان قلب تند، سردرد، تعریق زیاد، درد عضلانی، تهوع، تحریک پذیری، آبریزش بینی، اختلال در خواب، لرز، خستگی غیرعادی یا ضعف، تغییر در بینایی یا استفراغ. 
این دارو اثر الکل و دیگر مضعف های سیستم عصبی (CNS) را تشدید می کند. برخی از داروهای CNS عبارتند از آنتی هیستامین ها یا داروهای تب یونجه و دیگر داروهای ضدحساسیت و سرماخوردگی، آرام بخش ها، داروهای خواب آور، ضد دردها و کخدرهای تجویز شده، داروهای مربوط به تشنج و یا باربیتورات ها، شل کننده های عضلانی و داروهای بیهوشی و بی حس کننده های دندان. اگر در حال مصرف داروی ایمیپرامین هستید، پیش از مصرف هر یک از داروهای فوق با پزشک خود مشورت کنید. 
قبل از انجام هرگونه عمل جراحی مصرف داروی ایمی پرامین را به پزشک جراح خود اطلاع دهید. مصرف همزمان ایمیپرامین با هر یک از داروهای استفاده شده در طول جراحی خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد. 
این دارو سطح قند خون را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. اگر تغییری در نتایج مربوط به آزمایش های خون و ادرار خود مشاهده کردید یا اگر سوالی دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. 
این دارو حساسیت پوست را به نور خورشید افزایش می دهد. قبل از ورود به محیط باز و قرار گرفتن در معرض خورشید، حتما از ضدآفتاب استفاده کنید. 
یکی دیگر از تاثیرات ایمیپرامین کاهش هوشیاری و افزایش خواب آلودگی در فرد مصرف کننده می باشد. بنابراین در صورت مصرف این دارو، پیش از انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری و دقت دارند، مانند رانندگی یا استفاده از برخی ماشین ها، از تاثیر دارو و عکس العمل بدن در مقابل آن مطمئن شوید. 
همزمان با این دارو هیچ داروی دیگری مصرف نکنید، داروهای با نسخه یا بدون نسخه و یا ویتامین ها و مکمل ها. مصرف تمام آنها باید با مشورت پزشک باشد. 

هر دارو همراه با تاثیرات اولیه، دارای عوارض ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه لزوما تمام این عوارض رخ نمی دهند، اما در صورت بروز هر یک از آنها به مراقبت های پزشکی نیاز خواهید داشت. 
در صورت مشاهده هر یک از عوارض زیر فورا به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض ناشناخته
•    درد شکم یا معده 
•    تحریک پذیری 
•    تاری دید 
•    احساس سوزش، خارش، بی حسی و سوزن سوزن شدن
•    ناراحتی و درد قفسه سینه 
•    مدفوع به رنگ خاک و گل
•    عرق سرد 
•    گیجی و توهم نسبت به هویت، مکان و زمان 
•    صدای زنگ و بوق و دیگر اصوات آزاردهنده در گوش 
•    سرفه یا خشن شدن صدا 
•    تیره شدن ادرار 
•    کم شدن میزان ادرار 
•    بروز مشکل در دفع ادرار 
•    سرگیجه، ضعف یا سبکی سر در هنگام بلند شدن به طور ناگهانی یا تغییر وضعیت دادن 
•    دوبینی 
•    دهان خشک 
•    باورهای غلط که قابل تغییر نیستند
•    ضربان قلب یا نبض سریع و نامنظم 
•    حس کردن، شنیدن یا دیدن مواردی که وجود ندارند 
•    احساس اینکه دیگران می توانند افکارتان را بشنوند
•    تب و لرز یا تب بدون لرز 
•    احساس خستگی و ضعف عمومی 
•    کم شدن شنوایی
•    خشم
•    تنفس عمیق و سریع 
•    ناتوانی در حرکت بازوها، پاها و یا عضلات صورت 
•    کج خلقی 
•    خارش یا جوش 
•    عدم هماهنگی 
•    بی حالی 
•    از دست دادن کنترل 
•    کمر درد یا پهلو درد 
•    تغییرات روحی یا تغییر در خلق و خو
•    اسپاسم عضلانی یا حرکت تند و سریع تمام اندام ها 
•    لرزش عضلانی، حرکات تند و سریع یا سفتی عضلات 
•    کابوس 
•    درد و ناراحتی در بازوها، فک، پشت یا گردن 
•    احساس درد در هنگام دفع ادرار 
•    بروز لکه های قرمز یا بنفش بر روی پوست 
•    افزایش سریع وزن 
•    قرمزی صورت، گردن، بازوها و قسمت بالای قفسه سینه 
•    بی قراری 
•    تشنج 
•    پیاده روی همراه با لرزش و عدم هماهنگی 
•    کند شدن تکلم 
•    گلو درد 
•    سفتی اندام 
•    بی حسی 
•    عرق کردن 
•    التهاب صورت، پاها، مچ پاها و یا دست ها
•    افزایش هیجان در صحبت ها، احساس و حرکات 
•    بروز مشکل در خوابیدن 
•    حرکات چرخشی بدن 
•    حرکات کنترل نشده، به ویژه در صورت، گردن و کمر 
•    رفتارهای غیرعادی 
•    خستگی و ضعف غیرعادی 
•    ضعف در بازوها، دست ها و پاها 
•    زرد شدن پوست یا چشم ها 
در صورت مشاهده علائم مصرف بیش از اندازه بلافاصله به مرکز فوریت های پزشکی اطلاع دهید. علائم ناشی از مصرف بیش از اندازه عبارتند از: 
•    آبی شدن رنگ ناخن ها، لب ها، پوست، کف دست ها یا پایین ناخن ها 
•    پوست سرد و رنگ پریده 
•    کاهش میزان آگاهی و پاسخ دهی
•    بروز مشکل در تنفس 
•    سردرگمی
•    نبض ضعیف و سریع 
•    توهم 
•    تنفس نامنظم، سریع و آهسته 
•    خواب آلودگی شدید 
برخی عوارض جانبی نیاز به درمان نداشته و به خودی خود درمان می شوند. این عوارض در طول زمان و با مطابقت بدن به دارو برطرف می شوند. به علاوه پزشک نیز راهکارهایی برای پیشگیری ز بروز این عوارض و یا درمان آنها ارائه می دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر به طور مستمر مشاهده شدند و یا در مورد آنها سوالی داشتید، با پزشک خود مشورت کنید. 
عوارض ناشناخته 
•    بزرگ شدن مردم چشم 
•    سیاه شدن زبان 
•    کاهش علاقه و میزان توانایی در برقراری رابطه جنسی 
•    مشکل در دفع مدفوع 
•    بزرگ شدن پستان ها 
•    کهیر یا تاول 
•    افزایش علاقه و میزان توانایی نیل جنسی 
•    افزایش میزان حساسیت چشم ها به نور 
•    تکرر ادرار در طول شب 
•    طعم عجیب و غریب 
•    قرمزی یا تغییر رنگ در پوست 
•    آفتاب سوختگی شدید 
•    ورم بیضه ها 
•    تورم یا دردناک شدن پستان هم در خانم ها و هم در آقایان 
•    التهاب، دردناک شدن یا افزایش حساسیت در غدد لنفاوی کنار گردن و صورت 
•    جریان شیر غیر منتظره یا بیش از حد از سینه ها 
•    بیدار شدن از خواب به خاطر پر شدن مثانه در طول شب 
عوارض دیگری که در اینجا لیست نشده اند هم ممکن است اتفاق بیفتد. به هرحال در صورت مشاهده هرگونه عوارض به پزشک مراجعه کنید.