انسولین انسانی رگولار یا معمولی (تزریقی)

انسولین انسانی معمولی یا رگولار نوعی انسولین با اثر کوتاه مدت است. انسولین توسط افراد مبتلا به دیابت و برای کنترل سطح قند خون استفاده می شود. اگر مبتلا به دیابت باشید بدن نمی تواند به اندازه کافی انسولین تولید کند یا از انسولین موجود به درستی استفاده کند. بنابراین باید انسولین اضافه استفاده کنید تا سطح قند خون بدن خود را تنظیم کنید و سلامت جسمی خود را حفظ کنید. کنترل سطح قند خون بسیار مهم است، زیرا قند خون بالا باعث بروز مشکلات زیادی می شود. 

این دارو فقط با نسخه پزشک در اختیار بیمار قرار می گیرد و به شکل محلول موجود می باشد. 

برای تصمیم گیری در مورد مصرف یک دارو، خطرات و مزایای مصرف آن با یکدیگر مقایسه می شوند. این تصمیمی است که بیمار و پزشک خواهند گرفت. برای این دارو موارد زیر باید در نظر گرفته شوند:

حساسیت

اگر تاکنون به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، با پزشک خود در میان بگذارید. به علاوه هر گونه حساسیت دیگری، مانند حساسیت های غذایی، حساسیت به رنگ و مواد نگهدارنده و حیوانات را نیز به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی بدون تجویز پزشک مصرف می کنید، حتما بسته بندی آن را مطالعه کنید. 

اطفال 

تاکنون مطالعه ای مربوط به ارتباط بین مصرف انسولین و سن در کودکان انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی این دارو در اطفال تایید نشده است. 

سالمندان 

گرچه تاکنون در مورد تاثیرات انسولین انسانی در سالمندان مطالعاتی انجام نشده است، اما در صورت استفاده این دارو توسط سالمندان مشکل خاصی انتظار نمی رود که مصرف آن را برای این گروه سنی محدود کند. با این حال سالمندان به دلیل افزایش سن بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی و کلیوی و کبد می باشند که میزان مصرف این دارو در افراد مسن باید با دقت تنظیم شود. 

دوران بارداری 

بررسی های انجام شده در مورد مصرف انسولین در دوران بارداری نشان می دهند مصرف این دارو برای جنین خطری به همراه ندارد. 

دوران شیردهی و مادران شیرده 

بررسی ها نشان اده اند که مصرف دارو در دوران شیردهی خطری برای نوزاد به همراه ندارد. 

تداخلات دارویی

گرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید همزمان مصرف شوند، اما در برخی موارد علیرغم بروز برخی تداخلات، دو دارو باید با هم مصرف شوند. در این موارد پزشک میزان مصرف دارو را تغییر خواهد داد و یا اینکه اقدامات احتیاطی دیگری ارائه می دهد. اگر در زمان مصرف انسولین انسانی هریک از داروهای زیر را مصرف می کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. تداخلات دارویی زیر بر اساس ویژگی های بالقوه هر دارو ذکر شده اند و لزوما رخ نمی دهند. 
مصرف این دارو با هریک از داروهای زیر ممکن است باعث افزایش عوارض جانبی شود، اما مصرف همزمان هر دو بهترین درمان محسوب می شود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان مصرف یا تعداد دفعات مصرف دارو و یا هر دو را تغییر خواهد داد. 

• Acebutolol
• Atenolol
• Betaxolol
• Bisoprolol
• Carteolol
• Carvedilol
• Celiprolol
• Esmolol
• Labetalol
• Levobunolol
• Metipranolol
• Metoprolol
• Nadolol
• Nebivolol
• Oxprenolol
• Penbutolol
• Pindolol
• Practolol
• Propranolol
• Sotalol
• Timolol

دیگر تداخلات دارویی

برخی داروها نباید در زمان خوردن غذا یا نزدیک به آن مصرف شوند یا ممکن است برخی داروها با برخی غذاها تداخل داشته باشند. مصرف الکل و تنباکو نیز با برخی داروها تداخل پیدا می کنند. در مورد زمان مصرف دارو و غذا و یا مصرف تنباکو با پزشک مشورت کنید. 

دیگر مشکلات پزشکی

وجود دیگر مشکلات پزشکی نیز بر روی مصرف این دارو تاثیر می گذارد. اگر دچار هریک از مشکلات زیر هستید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید:

• هیپوگلیسمی (قند خون پایین) – در افراد مبتلا به این شرایط نباید استفاده شود. اگر سطح قند خون شما پایین باشد، مصرف انسولین باعث می شود سطح قند خون به طور خطرناک کاهش یابد. 
• هیپوکالمی (پایین بودن پتاسیم در خون) – مصرف انسولین شرایط این بیماری را بدتر می کند و احتمال بروز عوارض جانبی زیاد می شود. 
• عفونت یا هر بیماری دیگر 
• استرس (استرس روحی و جسمی) – این شرایط قند خون را افزایش داده و ممکن است انسولین مورد نیاز شما را نیز افزایش دهد.
• بیماری های کلیوی 
• بیماری های کبد – در این شرایط به دلیل حذف آهسته انسولین از بدن، اثر انسولین انسانی تشدید خواهد شد. 

یک پرستار یا درمانگر آموزش دیده انسولین را تزریق می کند. به علاوه ممکن است چگونگی تزریق دارو به فرد آموزش داده شود تا در خانه این کار را انجام دهد. این دارو به شکل یک شات در زیر پوست بیمار تزریق می شود. 

هر بسته انسولین انسانی دارای یک برگه اطلاعات برای بیمار می باشد. قبل از شروع درمان این اطلاعات را به دقت مطالعه کنید. با خرید هر بسته جدید نیز به دلیل اطمینان از وجود اطلاعات جدید مطالعه مطالب را فراموش نکنید و مطمئن شوید که تمام اطلاعات زیر را درک کرده اید: 

• چگونگی آماده کردن دارو 
• چگونگی تزریق دارو 
• چگونگی اماده کردن سرنگ، سوزن ها و دستگاه تزریق 

بهتر است هر بار تزریق را به محل متفاوتی بر روی بدن انجام دهید (به عنوان مثال زیر شکم، کشاله ران و بالای بازو). اگر در این باره سوالی دارید با پزشک خود مشورت کنید. 

اگر از انسولین  Humulin® R Concentrated U-500 استفاده می کنید، در هنگام اندازه گیری میزان دارو بسیار دقت کنید. این شکل دارو بسیار غلیظ تر (هر میزان مشخص از محلول دارای مقدار بیشتری دارو می باشد) از انسولین U -100 می باشد. تا 30 دقیقه پس از تزریق  Humulin® R Concentrated U-500 باید مقداری غذا بخورید. 

میزان مصرف 

میزان مصرف این دارو برای بیماران مختلف یکسان نیست. برای مصرف انسولین طبق دستورات پزشک عمل کنید یا یادداشت های روی بسته بندی دارو را با دقت مطالعه کنید. اطلاعات ارائه شده در ادامه مربوط به میزان متوسط مصرف این دارو می شود. اگر میزان مصرف شما متفاوت است، آن را بدون مشورت پزشک تغییر ندهید. 
میزان مصرف یک دارو به قدرت آن دارو بستگی دارد. به علاوه تعداد وعده های مصرف  و طول دوره مصرف دارو به نوع و شدت بیماری که به آن مبتلا هستید بستگی دارد. 

• میزان مصرف شکل تزریقی داروی انسولین انسانی: 
  • برای دیابت: 
    • بزرگسالان – میزان مصرف براساس سطح قند خون می باشد و توسط پزشک تعیین می شود. 
    • کودکان – مصرف دارو و میزان آن توسط پزشک تعیین می شود. 

فراموش کردن یک وعده دارویی 

در صورت فراموش کردن یک وعده مصرف انسولین با پزشک خود تماس گرفته و طبق دستورات وی عمل کنید. 

شیوه نگهداری 

دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید. داروهای تاریخ مصرف گذشته یا داروهایی که به آنها نیاز ندارید را نگهداری نکنید. 

انسولینی را که باز نشده در بسته بندی اولیه خود و در یخچال نگهداری کنید. دارو نباید یخ بزند، از انسولین یخ زده استفاده نکنید. 

انسولین باز شده و مصرف شده را تیز در یخچال نگهداری کنید. اگر نمی توانید آن را در یخچال نگهداری کنید، می توانید آن را در دمای اتاق به مدت حداکثر 31 روز قرار دهید. دارو را تا حد ممکن خنک نگهدارید و آن را از گرما و نور حفظ کنید. 

هرگز و تحت هیچ شرایطی برای تزریق انسولین از سرنگ مشترک استفاده نکنید. استفاده از سرنگ مشترک خطر انتقال بیماری هایی مانند هپاتیت، HIV و دیگر بیماری های خونی را افزایش می دهد. 

طی ملاقات های منظم و در هفته های اول مصرف دارو پزشک میزان بهبود بیماری را در فرد مورد بررسی قرار می دهد. برای بررسی عوارض ناخواسته نیز آزمایشات خون انجام می شود. 

توصیه های پزشک در مورد موارد زیر را حتما دنبال کنید: 

• الکل – مصرف الکل منجر به کاهش شدید قند خون می شود. 
• دیگر داروها – در زمان مصرف انسولین داروی دیگری مصرف نکنید، مگر اینکه در این رابطه با پزشک خود مشورت کرده باشید. به ویژه داروهای بدون نسخه مانند آسپیرین و داروهای کنترل کننده اشتها، آسم، سرماخوردگی، سرفه، تب یونجه و یا مشکلات سینوسی. 
• مشاوره – دیگر اعضای خانواده نیز لازم است در مورد چگونگی پیشگیری از عوارض جانبی و کمک به بیمار در صورت بروز هر گونه مشکل آموزش ببیند. به علاوه بیماران مبتلا به دیابت نیز باید در صورت ایجاد تغییر در سبک زندگی و رژیم غذایی، در مورد تغییرات میزان دارو آموزش ببینند. همچنین مشورت در مورد پیشگیری از بارداری و بارداری لازم است، زیرا در دوران بارداری برای فرد مبتلا به دیابت مشکلاتی پیش خواهد آمد. 
• مسافرت – نسخه های اخیر و سابقه پزشکی خود را همراه داشته باشید. برای موقعیت های اورژانسی، مثل همیشه، آماده باشید. تغییرات زمانی منطقه ای را در نظر داشته باشید و سعی کنید زمان وعده های غذایی خود را تا جایی که ممکن است مانند قبل حفظ کنید. 

در شرایط اورژانسی بهتر است آمادگی های زیر را داشته باشید: 

• همیشه یک ID کارت همراه خود داشته باشید، این کارت را می توانید به شکل گردنبند همراه داشته باشید یا در کیف خود نگهداری کنید. این کارت باید شامل اطلاعاتی در مورد نوع بیماری شما و لیست داروهایی که مصرف می کنید، باشد. 
• با خود سرنگ و سوزن اضافه و انسولین همراه داشته باشید تا در صورت بالا رفتن قند خون بتوانید مورد استفاده قرار دهید. 
• مقداری قند که دارای سرعت عمل بالا هستند، همراه خود داشته باشید که در صورت افت شدید قند خون مورد استفاده قرار دهید. 

این دارو ممکن است منجر به واکنش حساسیتی شدید شود که بسیار خطرناک می باشد و نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم به پزشک مراجعه کنید: بثورات پوستی، خارش، تنگی نفس، التهاب صورت، زبان و گلو، مشکل تنفسی یا درد قفسه سینه پس از تزریق. 

مصرف انسولین انسانی با دیگر داروهای دیابت ممکن است منجر به مشکلات قلبی یا ادم شود. در صورت مشاهده هر یک از این موارد بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: افزایش وزن سریع، تنگی نفس، درد یا ناراحتی قفسه سینه، خستگی یا ضعف شدید، مشکل تنفسی، ضربان قلب نامنظم، التهاب دست ها، مچ دست ها، مچ پاها و پاها. 

ممکن است در محل تزریق دچار قرمزی پوست، بثورات پوستی، خارش یا التهاب شوید. اگر این مشکل خیلی شدید است یا برطرف نمی شود، به پزشک مراجعه کنید در محلی که پوست پوست دچار قرمزی یا التهاب شده، . دارو را تزریق نکنید. 

مصرف بیش از اندازه انسولین انسانی منجر به هیپوگلیسمی (کاهش شدید قند خون) می شود. علائم مربوط به کاهش قند خون عبارتند از: اضطراب، تغییر رفتار (مشابه حالت مستی)، تاری دید، عرق سرد، گیجی، افسردگی، مشکل در فکر کردن، سرگیجه یا سبکی سر، خواب آلودگی، گرسنگی بیش از حد، سریع شدن ضربان قلب، سردرد، تحریک پذیری، بروز رفتارهای غیر عادی، عصبی بودن، کابوس، خواب بیقرار، لرزش، گفتار نامعلوم، سوزن سوزن شدن دست ها و پاها و زبان. 

در صورت بروز علائم کاهش قند خون قرص یا ژل گلوکز بخورید تا علائم بهبود پیدا کنند. به علاوه سطح قند خون را چک کنید و اگر بهبودی مشاهده نکردید به پزشک مراجعه کنید. اگر علائم شدید هستند، مانند بروز تشنج یا بیهوشی، بلافاصله به اورژانس اطلاع داده شود. 

یک کیت گلوکاگون همراه با سوزن و سرنگ با خود داشته باشید و طریقه مصرف آن را نیز بدانید. اعضای خانواده نیز بهتر است طریقه استفاده از این کیت را بدانند. 

در صورتی که از انسولین به اندازه کافی مصرف نکنید یا یک وعده را فراموش کنید، به اندازه کافی ورزش نکنید و یا پرخوری کنید دچار هیپرگلیسمی یا قند خون بالا می شوید. 

علائم مربوط به قند خون بالا عبارتند از: تاری دید، خواب آلودگی، خشکی دهان، خشکی پوست، بوی دهان که مانند بوی میوه می شود، افزایش ادرار، از دست دادن اشتها، تهوع یا استفراغ، مشکل تنفسی، بیهوشی و تشنگی غیرعادی. 

در صورت مشاهده هر یک از علائم ذکر شده سطح قند خون خود را چک کرده و به پزشک مراجعه کنید. 

همراه با تاثیرات مورد نیاز، هر دارو دارای عوارض ناخواسته نیز خواهد بود. گرچه تمام این عوارض رخ نمی دهند، اما در صورت بروز هر یک، مراقبت های پزشکی فوری نیاز خواهد بود. 

در صورت بروز هر یک از عوارض زیر، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:
 

عوارض ناشناخته 

• اضطراب
• تاری دید
• لرز
• عرق سرد
• کما
• گیجی و آشفتگی
• تشنج
• پوست خنک و رنگ پریده 
• سرفه 
• کاهش میزان ادرار
• افسردگی
• مشکل در بلع 
• سرگیجه
• خشکی دهان 
• ضربان قلب سریع 
• گرگرفتگی یا قرمزی پوست 
• سردرد
• افزایش گرسنگی
• افزایش تشنگی
• ضربان نامنظم قلب
• خارش 
• از دست دادن اشتها 
• گرفتگی یا درد عضلات 
• تهوع 
• کابوس
• بی حسی یا خارش در دست ها، پاها یا لب ها 
• التهاب پلک ها، اطراف چشم ها، صورت، لب ها یا زبان 
• تشنج 
• لرز 
• تنگی نفس 
• بثورات پوستی 
• لکنت زبان 
• عرق کردن 
• التهاب 
• سفتی قفسه سینه 
• خستگی یا ضعف غیر عادی
• گرمی غیر عادی پوست 
• خس خس کردن 

برخی عوارض جانبی نیاز به درمان نداشته و به خودی خود درمان می شوند. این عوارض در طول زمان و با مطابقت بدن به دارو برطرف می شوند. به علاوه پزشک نیز راهکارهایی برای پیشگیری از بروز این عوارض و یا درمان آنها ارائه می دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر به طور مستمر مشاهده شدند و یا در مورد آنها سوالی داشتید، با پزشک خود مشورت کنید. 

• خونریزی، تاول، سوزش، سرما، تغییر رنگ پوست، احساس فشار، کهیر، عفونت، التهاب، خارش، توده، بی حسی، درد، التهاب پوست، قرمزی، زخم، سوزش، حساسیت به لمس، سوزن سوزن شدن، زخم و گرم شدن پوست در محل تزریق. 
• توزیع یا تحمع چربی بدن

عوارض دیگری که در اینجا لیست نشده اند هم ممکن است اتفاق بیفتد. به هرحال در صورت مشاهده هرگونه عوارض به پزشک مراجعه کنید.