مکمل منیزیم

منیزیم به عنوان یک مکمل رژیم غذایی برای افرادی استفاده می شود که دچار کمبود منیزیم هستند. گرچه یک رژیم غذایی متعادل معمولا تمام نیازهای منیزیم یک فرد را تامین می کند، مکمل های منیزیم توسط بیمارانی مصرف می شوند که به دلیل بیماری یا درمان با داروهای خاص منیزیم بدن خود را از دست داده اند. 
کمبود منیزیم منجر به تحریک پذیری، ضعف عضلانی و نامنظم شدن ضربان قلب می شود. 
منیزیم تزریقی فقط با نظارت و کنترل متخصص تغذیه تزریق می شود. برخی منیزیم های خوراکی نیز فقط با نسخه پزشک در دسترس قرار می گیرند. دیگر انواع آن بدون نسخه پزشک نیز موجود می باشند. 
اهمیت رژیم غذایی
برای سلامت جسم برخورداری از یک رژیم غذایی سالم و متنوع ضروری است. اگر با متخصص تغذیه مشورت می کنید، دقیقا رژیم غذایی پیشنهاد شده توسط متخصص را دنبال کنید. برای نیازهای ویتمین های مختلف و مواد معدنی از مشاور تغذیه خود بخواهید که لیستی از غذاهای مناسب به شما ارائه دهد. اگر فکر می کنید که ویتامین یا مواد معدنی کافی به بدن شما نمی رسد، بهتر است از مکمل های غذایی استفاده کنید. 
بهترین منابع برای منیزیم عبارتند از سبزیجات دارای برگ های سبز، مغزی جات، نخود فرنگی، لوبیا و دانه غلات پوست کنده نشده. تحقیقات نشان داده که آب سخت حاوی منیزیم بیشتری است. رژیم غذایی حاوی چربی زیاد باعث جذب کمتر منیزیم می شود. پخت مواد غذایی نیز محتوای منیزیم مواد غذایی را کاهش می دهد. میزان منیزیم مورد نیاز روزانه به روش های مختلف تعریف شده اند:
•    میزان تغذیه پیشنهادی در واقع مقدار ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز است که برای تغذیه مناسب در افراد سالم ارائه می شود. میزان تغذیه پیشنهادی بستگی به سن، جنسیت و شرایط جسمی افراد بستگی دارد (به عنوان مثال برای خانم های باردار متفاوت است). 
•    ارزش های روزانه برچسب هایی هستند که بر روی ماده غذایی استفاده می شوند و میزان مناسب مصرف آن ماده را به طور روزانه تعیین می کنند. ارزش های روزانه می تواند جایگزین میزان تغذیه پیشنهادی شود. 
•    مصرف مواد غذایی توصیه شده برای تعیین مقدار ویتامین ها، مواد معدنی و پروتئین های مورد نیاز استفاده می شود تا تغذیه مناسب تامین کند و خطر ابتلا به بیماری های مزمن را کاهش دهد. 
مصرف روزانه منیزیم به میلی گرم (برای دو کشور امریکا و کانادا) به صورت زیر تعریف می شود: 
•    نوزادان به هنگام تولد تا 3 سال: در امریکا 40 تا 80 میلی گرم و در کانادا 20 تا 50 میلی گرم. 
•    کودکان 4 تا 6 سال: در امریکا 120 میلی گرم و در کانادا 65 میلی گرم.
•    کودکان 7 تا 10 سال: در امریکا 170 میلی گرم و در کانادا 100 تا 135 میلی گرم. 
•    مردان بزرگسال و مسن: در امریکا 270 تا 400 میلی گرم و در کانادا 130 تا 250 میلی گرم. 
•    زنان بزرگسال و مسن: در امریکا 280 تا 300 و در کانادا 135 تا 210 میلی گرم. 
•    خانم های باردار: در امریکا 320 و در کانادا 195 تا 245 میلی گرم. 
•    مادرانی که نوزاد خود را با شیر مادر تغذیه می کنند: در امریکا 340 تا 355 میلی گرم و در کانادا 245 تا 265 میلی گرم. 
مکمل منیزیم به شکل های زیر در بازار موجود می باشد: 
•    کپسول
•    پودر
•    مایع
•    قرص
•    کپسول پر شده از مایع 
•    قرص پوشش دار
•    قرص زود رهش 
•    پودر برای تعلیق
•    شربت 

اگر شما در حال مصرف مکمل تغذیه بدون نسخه پزشک هستید، با دقت تمام اقدامات احتیاطی و توصیه های اشاره شده روی بسته بندی را دنبال کنید. برای این مکمل ها، مواد زیر را باید مورد توجه قرار داد:
حساسیت 
اگر تاکنون هرگونه حساسیت دارویی داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. به علاوه بیان دیگر انواع حساسیت ها، مانند حساسیت به رنگ های غذایی، مواد نگهدانده و حیوانات، نیز ضوری است. برای محصولاتی که بدون نسخه پزشک مصرف می کنید، توصیه های روی بسته بندی و ترکیبات آن را با دقت مطالعه کنید. 
نوزادان 
هیچگونه مشککلی در رابطه با مصرف این دارو برای کودکان، در صورت مصرف صحیح روزانه، گزارش نشده است. 
سالمندان 
مصرف صحیح این دارو در افراد مسن مشکلی ایجاد ایجاد نکرده است. بررسی ها نشان داده اند که افراد مسن دارای میزان کمی منیزیم در خون هستند. بنابراین معمولا پزشک به این افراد توصیه می کند که از یک مکمل منیزیم استفاده کنند. 
خانم های باردار
دریافت ویتامین و مواد معدنی کافی در دوران بارداری اهمیت فوق العاده ای دارد. رشد سالم جنین به منبع غذایی مادر بستگی دارد. با این حال مصرف زیاد مکمل های غذایی در دوره بارداری به مادر و جنین آسیب می رساند و باید از آن اجتناب کرد. 
دوران شیردهی و مادران شیرده
در دوران شیردهی نیز دریافت میزان کافی از ویتامین ها و مواد معدنی برای مادر و نوزاد بسیار اهمیت دارد، به ویژه اینکه نوزاد از طریق شیر مادر ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز را دریافت خواهد کرد. با این حال مصرف زیاد مکمل های غذایی در دوره شیردهی به مادر و نوزاد آسیب می رساند و باید از آن اجتناب کرد.
تداخلات دارویی 
گرچه برخی داروها نباید همزمان با هم مصرف شوند، اما در برخی مواد علیرغم بروز اختلالات دارویی، برخی داروها با هم مصرف می شوند. در این موارد پزشک میزان مصرف دارو را تغییر خواهد داد یا اینکه دیگر اقدامات احتیاطی را توصیه خواهد کرد. زمان مصرف هر یک از این مکمل ها، اگر از داروهای زیر نیز استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. تداخلات دارویی زیر براساس ویژگی های بالقوه داروها انتخاب شده اند و لزوما رخ نمی دهند. 
مصرف مکمل های غذایی در این گروه با داروهای زیر توصیه نمی شود، اما در برخی موارد مصرف آنها ضروری خواهد بود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شده اند، پزشک میزان و دفعات مصرف آنها را تغییر خواهد داد. 
•    Dabrafenib
•    Digoxin
•    Eltrombopag
•    Elvitegravir
•    Gefitinib
•    Ketoconazole
•    Ledipasvir
•    Levomethadyl
•    Licorice
•    Mycophenolate Mofetil
•    Mycophenolic Acid
•    Pazopanib
•    Phenytoin
•    Quinine
•    Raltegravir
•    Rilpivirine
•    Vismodegib

دیگر تداخلات دارویی
برخی داروها نباید در زمنا خوردن غذا مصرف شوند، یا با برخی غذاهای خاص توصیه نمی شوند چرا که ممکن است تداخلات غذایی رخ دهد. در مورد مصرف داروی تجویز شده با غذاها، الکل یا تنباکو با پزشک مشورت کنید. 
دیگر مشکلات پزشکی 
وجود برخی مشکلات پزشکی ممکن است بر روی مصرف مکمل های غذایی در این گروه تاثیر بگذارد. در صورتی که دچار هر گونه مشکل پزشکی دیگری هستید، به پزشک خود اطلاع دهید، به ویژه مشکلاتی مانند موارد زیر: 
•    بیماری قلبی: مکمل های منیزیم این بیماری را بدتر می کنند. 
•    مشکلات کلیوی: مصرف مکمل های منیزیم ممکن است میزان منیزیم خون را به شدت افزایش دهند (hypermagnesemia) که باعث بروز عوارض جانبی خیلی جدی خواهد شد؛ در این شرایط پزشک میزان مصرف دارو را برایتان تغییر خواهد داد. 

مکمل های منیزیم باید همراه با غذا مصرف شوند، مصرف این مکمل ها با معده خالی باعث بروز اسهال می شوند. 
برای افرادی که از قرص زودرهش این دارو استفاده می کنند، توصیه هایی می شود، از جمله: 
•    قرص را به طور کامل ببلعند، از جویدن یا مکیدن قرص اجتناب کنند. 
•    برخی قرص ها ممکن است شکسته یا خرد شده باشند و یا روی مواد غذایی پاشیده شوند. در مورد این مسئله با پزشک خود مشورت کنید، زیرا این اتفاق در مورد اکثر داروها نباید رخ دهد. 
به افرادی که از این دارو به شکل پودر استفاده می کنند، توصیه های زیر می شود: 
•    پودر را در داخل لیوان بریزید. 
•    سپس به آن آب اضافه کرده و هم بزنید. 
میزان مصرف
میزان مصرف این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. بهتر است بیمار طبق توصیه های پزشک یا برچسب روی دارو عمل کند. اطلاعات زیر مربوط به میزان متوسط مصرف این دارو می باشد. اگر میزان مصرف شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر با توصیه پزشک. 
میزان دارویی که مصرف می کنید، بستگی به قدرت آن دارو دارد. همچنین تعداد دفعاتی که از یک دارو در طول روز استفاده می کنید و فاصله هر بار مصرف، بستگی به مشکل مربوطه دارد. 
•    برای شکل خوراکی داروی منیزیم (کپسول، قرص جویدنی، کریستال ها برای محلول خوراکی، قرص دیر رهش، قرص روکش دار، پودر برای محلول خوراکی، قرص و محلول خوراکی): برای پیشگیری از مصرف کمتر، مقدار وارد شده به دهان براساس میزان مصرف عادی روزانه می باشد ( توجه داشته باشید که میزان مصرف عادی روزانه به عنوان میزان صحیح منیزیم بیان شده است. شکل نمک آن ] به عنوان مثال کلرید منیزیم و گلوکونات منیزیم[ دارای قدرت های متفاوت است.): 
•    مردان بزرگسال و نوجوان – 270 تا 400 میلی گرم در روز 
•    خانم های بزرگسال و نوجوان – 280 تا 300 میلی گرم در روز
•    خانم های باردار – 320 میلی گرم در روز
•    مادران شیرده – 340 تا 355 میلی گرم در روز
•    کودکان 7 تا 10 سال – 170 میلی گرم در روز
•    کودکان 4 تا 6 سال – 120 میلی گرم در روز
•    کودکان از زمان تولد تا 3 سال – 40 تا 80 میلی گرم در روز
برای درمان کمبود منیزیم، برای تمام گروه های سنی و افراد مختلف با شرایط متفاوت، میزان منیزیم تجویز شده توسط پزشک به شدت این کمبود بستگی دارد. 
در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه کنیم؟
اگر یک وعده مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید. اما اگر تقریبا نزدیک به مصرف وعده ی بعدی بودید، وعده ی فراموش شده را نادیده بگیرید و همان برنامه ی زمانبندی قبل را دنبال کنید. هرگز دو وعده را همزمان مصرف نکنید. 
اگر مکمل منیزیم را بیشتر از چند روز است مصرف نکرده اید، جای نگرانی نیست، زیرا چند روز طول می کشد تا میزان منیزیم بدن به طور جدی کاهش یابد. به هرحال اگر پزشک به شما توصیه کرده که منیزیم مصرف کنید، سعی کنید دقیقا طبق دستور پزشک باشد. 
شیوه نگهداری
دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. دارو در بسته بندی و در دمای اتاق،دور از گرما، رطوبت، یخ زدگی و نور نگهداری کنید. از نگهداری داروهای قدیمی و تاریخ مصرف گذشته اجتناب کنید. 

در رابطه با اقدامات احتیاطی مربوط به این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

هر دارویی علاوه بر تاثیرات مثبت، دارای عوارض جانبی نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض بروز نمی کنند، اما در صورت بروز هر یک مراقبت های پزشکی نیاز است.
در صورت مشاهده هر یک از عوارض جانبی زیر، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض نادر 
•    ضعف و خستگی
•    التهاب و درد در محل تزریق – فقط برای بخش های عضلانی
•    فلج عضلانی
•    مشکل در تنفس
علائم مصرف بیش از اندازه (کمتر در افرادی که دارای عملکرد کلیوی طبیعی هستند، رخ می دهد.)
•    تاری دید
•    کما
•    خستگی یا ضعف
•    سرگیجه (شدید)
•    کاهش یا افزایش میزان ادرار
•    کاهش ضربان قلب
•    مشکل در تنفس
برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و به خودی خود و با سازگاری بدن با دارو، برطرف می شوند. به علاوه پزشک نیز راهکارهایی برای پیشگیری و کاهش عوارض جانبی ارائه خواهد داد. در صورتی که علائم زیر تداوم پیدا کرده و آزار دهنده شدند، به پزشک مراجعه کنید:
عوارض کمتر مشاهده شده (با منیزیم خوراکی)
•    اسهال
عوارض دیگری نیز ممکن است رخ دهند که در اینجا به آنها اشاره ای نشده است. اگر هر گونه مشکل دیگری مشاهده کردید، با پزشک خود مشورت کنید.