متادون
Methadone
دارو شناسی
داروی متادون برای تسکین دردهای خفیف و شدید و دردهایی که مدت زیادی در بدن هستند، مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو نباید برای درمان دردهایی استفاده شود که تنها یک بار بروز کرده اند.متادون باید با نظارت پزشک و مشاوره برای درمان اعتیاد به مواد مخدر (مانند هروئین یا سایر داروهای شبیه مورفین) مصرف شود. متادون یک ماده مخدر ضد درد (داروی ضد درد) است که بر روی سیستم عصبی مرکزی (CNS) اثر می کند تا درد را برطرف سازد. این دارو فقط با نسخه پزشک فروخته می شود.
داروی متادون به شکل های زیر موجود می باشد:
• قرص برای تعلیق
• مایع
• محلول
• قرص
پیش از مصرف
در تصمیم گیری برای مصرف یک دارو، خطرات مصرف آن با تاثیرات مثبت دارو مقایسه می شوند. تصمیم نهایی در مورد مصرف دارو توسط پزشک و بیمار گرفته خواهد شد. در مورد داروی متادون در نظر گرفتن نکات زیر ضروریست:
حساسیت
اگر تاکنون هرگونه واکنش حساسیتی غیرطبیعی به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. به علاوه بیان دیگر انواع حساسیت ها، مانند حساسیت به رنگ های غذایی، مواد نگهدانده و حیوانات، نیز ضوری است. برای محصولاتی که بدون نسخه پزشک مصرف می کنید، توصیه های روی بسته بندی و ترکیبات آن را با دقت مطالعه کنید.
نوزادان
بررسی های انجام شده در مورد ارتباط بین سن و تاثیر داروی متادون در نوزادان انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی دارو تایید نشده است.
افراد مسن
بررسی های انجام شده تاکنون مشکل خاصی در مورد مصرف متادون برای افراد مسن نشان نداده اند که حاکی از محدود کردن دارو برای این گروه باشد. با این حال افراد مسن به خاطر بالا بودن سن و سال، بیشتر در معرض خطر مشکلات قلبی، کلیوی، کبد یا مشکلات ریوی هستند که مصرف دارو باید با احتیاط انجام شود و نوعی سازگاری در مورد میزان مصرف دارو برای بیمار شکل گیرد.
خانم های باردار
مطالعات انجام شده بر روی حیوانات تاثیر سوء دارو را نشان داده است. اما بررسی کافی در مورد مصرف این دارو برای خانم های باردار انجام نشده است.
دوران شیردهی و مادران شیرده
بررسی ها حاکی از آن است که مصرف این دارو در دوران شیردهی برای نوزاد ایجاد خطر می کند.
تداخلات دارویی
گرچه برخی داروها هرگز نباید با هم مصرف شوند، اما بعضی مواقع دو داروی مختلف، علیرغم بروز تداخل، بهتر است همزمان مصرف شوند. در این موارد پزشک میزان مصرف داروها را تغییر خواهد داد و یا اقدامات احتیاطی دیگری توصیه خواهد کرد. در زمان مصرف داروی متادون، اگر در حال مصرف هر یک از داروهای زیر نیز می باشید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. تداخلات دارویی زیر براساس اهمیت آنها انتخاب شده اند و لزوما فراگیر نیستند.
مصرف متادون با داروهای زیر توصیه نمی شود. در این شرایط ممکن است پزشک هر یک از داروهای مصرفی زیر را تغییر دهد و یا تصمیم بگیرد که درمان را با متادون انجام ندهد.
• Amifampridine
• Bepridil
• Brofaromine
• Cisapride
• Clorgyline
• Dronedarone
• Fluconazole
• Furazolidone
• Iproniazid
• Isocarboxazid
• Itraconazole
• Ketoconazole
• Lazabemide
• Linezolid
• Mesoridazine
• Moclobemide
• Naltrexone
• Nelfinavir
• Nialamide
• Pargyline
• Phenelzine
• Pimozide
• Piperaquine
• Posaconazole
• Procarbazine
• Rasagiline
• Selegiline
• Sparfloxacin
• Terfenadine
• Thioridazine
• Toloxatone
• Tranylcypromine
• Ziprasidone
مصرف متادون با داروهای زیر معمولا توصیه نمی شود، اما ممکن است در برخی موارد لازم باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شده اند، پزشک ممکن است میزان مصرف یا تعداد دفعات مصرف دارو را تغییر دهد.
• Acepromazine
• Alfentanil
• Almotriptan
• Alprazolam
• Amiodarone
• Amisulpride
• Amitriptyline
• Amoxapine
• Amprenavir
• Anagrelide
• Anileridine
• Apomorphine
• Aripiprazole
• Arsenic Trioxide
• Artemether
• Asenapine
• Astemizole
• Azithromycin
• Baclofen
• Bedaquiline
• Benperidol
• Boceprevir
• Bromazepam
• Buprenorphine
• Buserelin
• Buspirone
• Butorphanol
• Carbinoxamine
• Carisoprodol
• Carphenazine
• Ceritinib
• Chloral Hydrate
• Chlordiazepoxide
• Chloroquine
• Chlorpromazine
• Chlorzoxazone
• Ciprofloxacin
• Citalopram
• Clarithromycin
• Clomipramine
• Clonazepam
• Clorazepate
• Clozapine
• Codeine
• Crizotinib
• Cyclobenzaprine
• Dabrafenib
• Dasatinib
• Degarelix
• Delamanid
• Delavirdine
• Deslorelin
• Desvenlafaxine
• Dexmedetomidine
• Dezocine
• Diacetylmorphine
• Diazepam
• Dichloralphenazone
• Difenoxin
• Dihydrocodeine
• Diphenhydramine
• Diphenoxylate
• Disopyramide
• Dofetilide
• Dolasetron
• Domperidone
• Donepezil
• Doxylamine
• Droperidol
• Duloxetine
• Enflurane
• Escitalopram
• Estazolam
• Eszopiclone
• Ethchlorvynol
• Ethopropazine
• Ethylmorphine
• Fentanyl
• Fingolimod
• Flecainide
• Flibanserin
• Fluoxetine
• Fluphenazine
• Flurazepam
• Fluspirilene
• Fospropofol
• Gatifloxacin
• Gemifloxacin
• Gonadorelin
• Goserelin
• Granisetron
• Halazepam
• Halofantrine
• Haloperidol
• Halothane
• Hexobarbital
• Histrelin
• Hydrocodone
• Hydromorphone
• Hydroxychloroquine
• Hydroxyzine
• Ibutilide
• Idelalisib
• Iloperidone
• Imipramine
• Isoflurane
• Ivabradine
• Ketamine
• Ketazolam
• Ketobemidone
• Lapatinib
• Leuprolide
• Levofloxacin
• Levomilnacipran
• Levorphanol
• Lorazepam
• Lorcaserin
• Lumefantrine
• Meclizine
• Mefloquine
• Melperone
• Meperidine
• Meprobamate
• Meptazinol
• Metaxalone
• Methdilazine
• Methocarbamol
• Methotrimeprazine
• Methylene Blue
• Metronidazole
• Midazolam
• Mifepristone
• Mirtazapine
• Molindone
• Moricizine
• Morphine
• Morphine Sulfate Liposome
• Moxifloxacin
• Nafarelin
• Nalbuphine
• Nicomorphine
• Nilotinib
• Nitrazepam
• Nitrous Oxide
• Norfloxacin
• Nortriptyline
• Octreotide
• Ofloxacin
• Olanzapine
• Ondansetron
• Opium
• Opium Alkaloids
• Orphenadrine
• Oxazepam
• Oxycodone
• Oxymorphone
• Paliperidone
• Palonosetron
• Panobinostat
• Papaveretum
• Paregoric
• Pasireotide
• Pazopanib
• Peginterferon Alfa-2b
• Pentazocine
• Perazine
• Perflutren Lipid Microsphere
• Periciazine
• Perphenazine
• Piperacetazine
• Pipotiazine
• Piritramide
• Prazepam
• Procainamide
• Prochlorperazine
• Promazine
• Promethazine
• Propafenone
• Propofol
• Protriptyline
• Quazepam
• Quetiapine
• Quinidine
• Quinine
• Ramelteon
• Ranolazine
• Remifentanil
• Remoxipride
• Safinamide
• Salmeterol
• Saquinavir
• Sertindole
• Sevoflurane
• Sodium Oxybate
• Sodium Phosphate
• Sodium Phosphate, Dibasic
• Sodium Phosphate, Monobasic
• Solifenacin
• Sorafenib
• Sotalol
• Sufentanil
• Sulpiride
• Sunitinib
• Suvorexant
• Tacrolimus
• Tapentadol
• Telavancin
• Telithromycin
• Temazepam
• Tetrabenazine
• Thiethylperazine
• Thiopropazate
• Tilidine
• Tizanidine
• Tolonium Chloride
• Toremifene
• Tramadol
• Trazodone
• Triazolam
• Trifluoperazine
• Trifluperidol
• Triflupromazine
• Trimeprazine
• Trimipramine
• Triptorelin
• Tryptophan
• Vandetanib
• Vardenafil
• Vemurafenib
• Vilazodone
• Vinflunine
• Vortioxetine
• Zaleplon
• Zolpidem
• Zopiclone
• Zotepine
مصرف متادون با هر یک از داروهای زیر خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد، اما به هرحال مصرف هر دو با هم بهترین راه درمانی می باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شده اند، پزشک میزان مصرف و تعداد دفعات مصرف یکی از داروها یا هر دو را تغییر خواهد داد.
• Abacavir
• Atazanavir
• Desipramine
• Didanosine
• Efavirenz
• Etravirine
• Fluvoxamine
• Fosamprenavir
• Lopinavir
• Nevirapine
• Peginterferon Alfa-2a
• Rifampin
• Rilpivirine
• Risperidone
• Ritonavir
• Stavudine
• St John's Wort
• Telaprevir
• Thiotepa
• Tipranavir
• Voriconazole
• Zidovudine
دیگر تداخلات دارویی
برخی داروها نباید در زمان خوردن غذا مصرف شوند، یا با برخی غذاهای خاص توصیه نمی شوند چرا که ممکن است تداخلات غذایی رخ دهد. مصرف الکل و دخانیات با برخی داروها نیز باعث بروز تداخل خواهد شد. در مورد مصرف داروی تجویز شده با غذاها، الکل یا تنباکو با پزشک مشورت کنید. تداخلات زیر براساس اهمیت آنها انتخاب شده اند و فراگیر نمی باشند.
مصرف این دارو با هر یک از موارد زیر باعث بروز عوارض جانبی می شود، اما در برخی موارد قابل پیشگیری است. در صورت مصرف همزمان پزشک میزان مصرف و تعداد دفعات مصرف دارو و یا هر دو را تغییر خواهد داد و یا دستورالعمل هایی در مورد مصرف غذا، الکل و دخانیات ارائه می دهد.
دیگر مشکلات پزشکی
وجود دیگر مشکلات پزشکی بر روی مصرف این دارو تاثیر می گذارد. اگر دچار دیگر مشکلات پزشکی هستید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید، به ویژه هر یک از مشکلات زیر:
• اعتیاد به الکل یا سابقه اعتیاد
• تومور مغزی
• مشکلات تنفسی و ریوی ( به عنوان مثال بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD)، نارسایی قلبی، هیپرکاپنه، هیپوکسی)
• سابقه افسردگی
• وابستگی به مواد مخدر و سوء مصرف مواد مخدر و یا سابقه آن
• بیماری های کیسه صفرا
• آسیب دیدگی سر
• بیماری های قلبی (به عنوان مثال هیپرتروفی قلب)
• مشکلات ریتم قلب (مانند بیماری آریتمی و سندروم کیوتی)
• سابقه بیماری هیپوکالمی (کمبود پتاسیم در خون)
• پایین بودن منیزیم در خون
• افزایش فشار در سر
• مشکلات معده یا روده
• ضعیف شدن شرایط جسمی – با احتیاط باید مصرف شود. در این شرایط خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی است.
• آسم
• فلج ایلئوس (انسداد روده)
• افت فشار خون
• مشکلات تنفسی – در افراد مبتلا به این بیماری ها نباید مصرف شود.
• پانکراتیت (التهاب لوزالمعده)
• تشنج یا داشتن سابقه تشنج – با احتیاط مصرف شود چرا که داروی متادون شرایط را بدتر می سازد.
• بیماری های کلیوی
• بیماری کبد – با احتیاط مصرف شود. به دلیل حذف آهسته دارو از بدن، عوارض آن شدیدتر خواهند بود.
نحوه مصرف
این دارو را درست طبق دستورات پزشک مصرف کنید و بیشتر از میزان توصیه شده مصرف نکنید. این امر به ویژه برای افراد مسن از اهیمت بیشتر برخوردار است، زیرا افراد مسن نسیت به عوارض داروهای ضد درد حساس تر هستند.
این دارو همراه با یک دستورالعمل دارویی به بیمار داده می شود. بهتر است این دستورالعمل با دقت مطالعه شود و در مورد سوالات و نکات مبهم با پزشک مشورت شود. قرص باید به طور کامل بلعیده شود. از شکستن، خراشیدن، جویدن و یا حل کردن قرص جدا خودداری کنید.
میزان مصرف
میزان مصرف این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. برای مصرف متادون دستورات پزشک یا راهنمایی های مربوط به دستورالعمل دارو را با دقت دنبال کنید. اطلاعاتی در مورد میزان مصرف دارو در ادامه ارائه می شود که میزان متوسط مصرف این دارو را نشان می دهد. اگر میزان مصرف شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید مگر با مشورت پزشک.
میزان دارویی که مصرف می کنید، بستگی به قدرت آن دارد. به علاوه تعداد دفعاتی که در روز از دارو مصرف می کنید و فاصله بین هر وعده و مدت زمانی که از دارو مصرف می کنید، بستگی به مشکلی دارد که به خاطر آن از دارو مصرف می کنید.
• برای شکل خوراکی دارو (قرص):
برای بیمارانی که از دولوفین (dolophin) به عنوان اولین داروی ضد درد مصرف می کنند:
• بزرگسالان – در ابتدا 2.5 میلی گرم هر 8 تا 12 ساعت، پزشک در صورت نیاز میزان مصرف را تنظیم می کند. طی 24 ساعت بیشتر از میزان تجویز شده مصرف نکنید.
• کودکان – مصرف دارو و میزان آن توسط پزشک تعیین می شود.
برای بیمارانی که از سایر داروهای شبه افیونی به دولوفین تغییر دارو می دهند:
• بزرگسالان – دارو توسط پزشک و براساس میزان مصرف داروی شبه افیونی پیشین تعیین می شود. این میزان هر 8 یا 12 ساعت در روز مصرف می شود. در صورت نیاز پزشک این میزان را تنظیم می کند. در 24 ساعت، بیشتر از میزان تجویز شده مصرف نشود.
• کودکان - مصرف دارو و میزان آن توسط پزشک تعیین می شود.
برای اعتیاد به شبه افیونی:
• بزرگسالان – در ابتدا 20 تا 30 میلی گرم در یک وعده در روز مصرف می شود. در صورت نیاز پزشک این میزان را تنظیم می کند. به هرحال میزان این دارو بیشتر از 40 میلی گرم در روز نیست. در 24 ساعت بیشتر از میزان تجویز شده مصرف نکنید.
• کودکان - مصرف دارو و میزان آن توسط پزشک تعیین می شود.
در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه باید کرد؟
اگر مصرف یک وعده داروی متادون را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید. اگر تقریبا نزدیک به وعده دیگر مصرف دارو می باشد، وعده فراموش شده را نادیده گرفته و طبق برنامه معمول خود به مصرف دارو ادامه دهید. هرگز دو وعده را همزمان مصرف نکنید.
اگر از این دارو برای اعتیاد به شبه افیونی مصرف می کنید و یک وعده دارویی را فراموش کردید، وعده بعدی خود را طبق برنامه معمول خود ادامه دهید.
در هنگام استفاده از بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در این شرایط به نزدیک ترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی است و قادر به نفس کشیدن نیست، با مرکز فوریت های اورژانس تماس بگیرید.
در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟
در زمان مصرف متادون در مورد خوردن گریپفروت یا نوشیدن آب گریپفروت با پزشک خود مشورت کنید.
شیوه نگهداری دارو
اين دارو را در جعبه در بسته، در دماي اتاق، به دور از گرما، رطوبت و نور مستقيم قرار دهيد. از يخ زدگي دارو جلوگيري شود. دور از دسترس كودكان قرار دهيد. در صورت عدم نياز يا منقضي شدن دارو آنرا دور بريزيد.
متادون، اگر توسط بزرگسالانی که عادت به مصرف دارهای ضد درد قوی ندارند، کودکان و یا حیوانات خانگی مصرف شود، باعث بروز عوارض جانبی خیلی جدی می شود. اطمینان حاصل کنید که دارو را در جای امن و دور از دسترس دیگران قرار داده اید. قرصی را که استفاده نشده است، دور بریزید.
اقدامات احتیاطی
بسیار مهم است که پیشروی بیماری و تاثیر دارو به طور منظم توسط پزشک بررسی شود. به این وسیله پزشک می تواند میزان تاثیر دارو را بررسی کرده و در مورد ادامه مصرف دارو یا توقف آن تصمیم بگیرد.
متادون تاثیر الکل و داروهای مضعف CNS (داروهایی که میزان هوشیاری را کاهش می دهند) را تشدید می کند. نمونه هایی از داروهای مضعف CNS عبارتند از آنتی هیستامین ها، داروهای حساسیت و سرماخوردگی، آرام بخش ها، داروهای خواب آور، دیگر داروهای ضد درد و داروهای مربوط به تشنج، باربیتورات ها، شل کننده های عضلانی، داروهای بیهوشی و برخی داروهای مربوط به دندانپزشکی. در زمان مصرف متادون، اگر مجبور به مصرف هر یک از داروهای بالا بودید، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
داروی متادون ممکن است باعث وابستگی روحی و جسمی شود. اگر احساس می کنید که دارو تاثیر خوبی ندارد، بیش از میزان تجویز شده از آن مصرف نکنید و در مورد دستورالعمل مصرف با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف داروهای مخدر برای مدت طولانی باعث یبوست شدید می شوند. برای پیشگیری از این مسئله به شما توصیه می شود که از داروهای ضد یبوست استفاده کنید، مایعات زیادی بنوشید و میزان فیبر را در رژیم غذایی خود افزایش دهید. توصیه های پزشک را با دقت دنبال کنید، زیرا یبوست طولانی مدت باعث بروز مشکلات جدی خواهد شد.
بیش از میزان توصیه شده توسط پزشک از دارو مصرف نکنید، چرا که مصرف زیاد دارو خطرناک خواهد بود. علائم مصرف بیش از اندازه دارو عبارتند از ضعف یا خواب آلودگی شدید، بروز مشکل در تنفس، کند شدن ضربان قلب، تشنج و پوست سرد و رنگ پریده. در صورت مشاهده هر یک از این علائم بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
اگر تغییری در ریتم قلب خود مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. ممکن است احساس سرگیجه یا ضعف یا تپش نامنظم در قلب خود داشته باشید. اگر شما یا هر یک از اعضای خانواده تان دچار مشکلات قلبی، از جمله طولانی شدن زمان QT، هستید، به پزشک اطلاع دهید.
ممکن است زمانی که از حالت دراز کشیده به طور ناگهانی بلند می شوید یا می نشینید، احساس گیجی، سبکی سر یا ضعف کنید. آهسته بلند شدن به برطرف شدن این مشکل کمک می کند یا دراز کشیدن برای مدت کوتاهی به بهبود گیجی یا سبکی سر کمک می کند.
اگر چندین هفته به طور منظم از این دارو مصرف کرده اید، بدون هماهنگی با پزشک و ناگهان مصرف آن را متوقف نکنید. احتمالا پزشک توصیه خواهد کرد که مصرف دارو را به تدریج کاهش داده و سپس آن را متوقف کنید و یا اینکه مدتی از یک داروی مخدر دیگر مصرف کنید تا عوارض مربوط به توقف مصرف را کاهش دهید.
پیش از هر گونه آزمایش، به پزشک خود مصرف داروی متادون را اطلاع دهید، زیرا نتایج برخی آزمایش ها تحت تاثیر داروی متادون قرار می گیرند.
این دارو ممکن است باعث گیجی، سبکی سر و یا خواب آلودگی شود. بنابراین در صورت مصرف متادون، پیش از رانندگی و یا استفاده از دستگاه های خاص و انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند، از تاثیر دارو بر روی بدن خود مطمئن شوید.
مصرف این دارو در دوران بارداری باعث بروز بیماری در نوزاد خواهد شد. اگر فرزند شما دارای یکی از این علائم است، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید: الگوی غیرطبیعی خواب، اسهال، گریه سخت، تحریک پذیری، لرزش، کاهش وزن، استفراغ و یا عدم افزایش وزن.
در زمان مصرف متادون از هیچ داروی دیگری، چه با تجویز پزشک و چه داروهای بدون نسخه، مصرف نکنید، مگر با اطلاع و مشورت پزشک.
عوارض جانبی
هر دارویی همراه با تاثیرات اولیه دارای غوارض جانبی نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض رخ نمی دهند، اما در صورت بروز هر یک از آنها به پزشک مراجعه کنید:
عوارض ناشناخته
• مدفوع سیاه و قیری
• خونریزی لثه ها
• تاری دید
• ورم کردن قسمت نرم سر نوزاد
• تغییر توانایی در دیدن رنگ ها، به ویژه آبی یا زرد.
• تغییر رنگ پوست
• ناراحتی یا درد در قفسه سینه
• سرگیجه
• تشنج
• سرفه
• سرفه همراه با خلط کف آلود صورتی
• کاهش میزان ادرار
• بروز مشکل در تنفس
• تنفس سریع همراه با سر و صدا، گاهی با خس خس
• مشکل در بلع
• گشاد شدن رگ گردن
• سرگیجه
• سرگیجه، ضعف یا سبکی سر در هنگام بلند شدن
• دهان خشک
• خستگی مفرط
• ضربان قلب نامنظم
• سردرد
• کهیر، خارش یا بثورات پوستی
• تعریق زیاد
• تشنگی
• نامنظم شدن ضربان قلب
• تنفس نامنظم یا سریع یا کند
• کم شدن اشتها
• گرفتگی یا درد عضلات
• تهوع و استفراغ
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست ها، پاها یا لب ها
• درد
• رنگ پریدگی یا آبی شدن لب ها، ناخن ها یا پوست
• بروز نقاط قرمز روی پوست
• التهاب یا پف کردن پلک ها، صورت یا اطراف چشم ها، صورت، لب ها یا زبان
• تشنج
• التهاب صورت، انگشت ها، پاها یا قسمت های پایین ران
• حساسیت
• بروز مشکل در خواب
• بروز مشکل در دفع ادرار
• خونریزی یا کبود شدن غیرعادی
• خستگی یا ضعف غیرمعمول
• افزایش وزن
برخی عوارض جانبی معمولا به درمان نیاز ندارند. این عوارض در طول درمان و با سازگار شدن بدن با دارو به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک نیز راهکارهایی برای پیشگیری از بروز و مقابله با هرگونه عوارض جانبی ارائه می دهد. در صورتی که عوارض زیر بروز کردند و باعث آزار شما شدند به پزشک اطلاع دهید:
عوارض ناشناخته:
• نامنظم شدن دوره های قاعدگی
• اضطراب
• تاری دید یا مشکل در بینایی
• سردرگمی در مورد هویت، مکان و زمان
• یبوست
• کاهش میل جنسی
• بروز مشکل در تشخیص رنگ ها
• دوبینی
• احساس کاذب یا غیرمعمول از خوب بودن
• مشاهده هاله در اطراف چراغ ها
• بروز مشکل در نعوظ آقایان
• کج خلقی
• از دست دادن قدرت
• از دست دادن توانایی جنسی یا بروز در عملکرد جنسی
• شب کوری
• مشاهده نور بیش از حد
• قرمزی، تورم و یا بروز درد در زبان
• بی قراری
• توقف خونریزی قاعدگی
• تغییرات در وزن
عوارض دیگری که در اینجا به آنها اشاره نشده نیز ممکن است رخ دهند. در صورت مشاهده هر گونه علائم دیگر به پزشک مراجعه کنید.