کوتیاپین

داروی کویتاپین برای درمان شرایط عصبی، عاطفی و روانی (اسکیزوفرنی) استفاده می شود. این دارو ممکن است به تنهایی یا با داروهای دیگر ( مانند لیتیوم یا دیوالپروکس) و برای درمان علائم اختلال دوقطبی و یا جنون مربوط به آن تجویز می شود. این دارو نباید برای درمان مشکلات رفتاری در افراد سالمند که مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر هستند، استفاده شود. 
قرص حل شدنی کوتیاپین با دیگر داروها نیز برای درمان افسردگی اساسی در بزرگسالان استفاده می شود. این دارو فقط با نسخه پزشک موجود می باشد. 
داروی کوتیاپین به شکل قرص و قرص حل شدنی در بازار موجود است. 

پیش از مصرف دارو، تاثیرات مثبت و منفی دارو باید در کنار یکدیگر قرار گرفته و مقایسه شوند. این تصمیمی است که توسط پزشک و بیمار گرفته می شود. در مورد داروی مورد بحث موارد زیر را مورد توجه قرار دهید:
حساسیت
اگر تاکنون به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت نشان داده اید، با پزشک خود در میان بگذارید. به علاوه هر گونه حساسیت دیگری، مانند حساسیت های غذایی، حساسیت به رنگ و مواد نگهدارنده و حیوانات را نیز به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد داروهایی بدون تجویز پزشک مصرف می کنید، حتما بسته بندی آن را مطالعه کنید.
اطفال
در مورد ارتباط بین سن و اثرات قرص پیوسته رهش کوتیاپین بر روی کودکان زیر 13 سال مبتلا به اسکیزوفرنی، و کودکان زیر 18 سال مبتلا به افسردگی دو قطبی مطالعاتی انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی دارو در این گرو های سنی مشخص نشده است. 
مطالعات کافی در مورد تاثیر قرص پیوسته رهش کوتیاپین برای درمان اختلال افسردگی در بین کودکان انجام نشده است. ایمنی و اثر بخشی دارو در این گروه مشخص نشده است.
سالمندان 
تحقیقاتی که تاکنون انجام شده اند، مشکل خاصی در مورد مصرف دارو برای سالمندان و محدودیت این دارو برای این گروه سنی نشان نداده است. به هرحال افراد سالمند بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل و یا مشکلات قلبی و کلیوی مربوط به افزایش سن هستند که بهتر است در این گروه داروی کوتیاپین با احتیاط مصرف شود. 
دوران بارداری
مطالعات مربوط به حیوانات در رابطه با اثر مصرف این دارو، تاثیرات سوء نشان داده ناد و در مورد زنان باردار مطالعات کافی انجام نشده اند. 
دوران شیردهی و مادران شیرده
در مورد تاثیر این دارو بر روی نوزاد در دوران شیردهی بررسی های کافی انجام نشده اند. به هرحال در دروان شیردهی در صورتی که تصمیم به مصرف این دارو گرفیتد، تاثیرات مثبت و منفی آن را با یکدیگر مقایسه کنید. 
تداخلات دارویی
گرچه بعضی داروها به هیچ عنوان نباید به طور همزمان مصرف شوند، اما بعضی دیگر با وجود بروز برخی تداخلات، باید با هم مورد مصرف قرار گیرند. در این موارد احتمالا پزشک مقدار مصرف داروها را تغییر می دهد یا اینکه اقدامات احتیاطی دیگری توصیه شوند. در زمان مصرف این دارو، اگر هر یک از داوهای زیر را نیز مصرف می کنید، بسیار مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید. تداخلات زیر براساس میزان اهمیت آنها انتخاب شده و لزوما اتفاق نمی افتند.
مصرف داروی کوتیاپین با هیچ یک از داروهای زیر توصیه نمی شود. ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که درمان شما را با این دارو انجام ندهد و یا داروهای دیگر را تغییر خواهد داد:
•  
Amifampridine
•  Amprenavir
•  Bepridil
•  Boceprevir
•  Cisapride
•  Cobicistat
•  Dronedarone
•  Fluconazole
•  Fosamprenavir
•  Lopinavir
•  Mesoridazine
•  Metoclopramide
•  Nelfinavir
•  Pimozide
•  Piperaquine
•  Posaconazole
•  Saquinavir
•  Sparfloxacin
•  Telaprevir
•  Terfenadine
•  Thioridazine
•  Tipranavir
•  Ziprasidone
این دارو با داروهای زیر معمولا توصیه نمی شود، اما در برخی موارد ممکن است لازم شود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک ممکن است میزان مصرف و تعداد دفعات مصرف آن را تغییر می دهد. 
•    Alfuzosin
•    Amiodarone
•    Amitriptyline
•    Anagrelide
•    Apomorphine
•    Aripiprazole
•    Arsenic Trioxide
•    Asenapine
•    Astemizole
•    Atazanavir
•    Azithromycin
•    Bedaquiline
•    Bromazepam
•    Buprenorphine
•    Buserelin
•    Carbamazepine
•    Ceritinib
•    Chloroquine
•    Chlorpromazine
•    Ciprofloxacin
•    Citalopram
•    Clarithromycin
•    Clomipramine
•    Clozapine
•    Conivaptan
•    Crizotinib
•    Cyclobenzaprine
•    Dabrafenib
•    Darunavir
•    Dasatinib
•    Degarelix
•    Delamanid
•    Desipramine
•    Deslorelin
•    Disopyramide
•    Dofetilide
•    Dolasetron
•    Domperidone
•    Donepezil
•    Doxepin
•    Droperidol
•    Ebastine
•    Enzalutamide
•    Eribulin
•    Erythromycin
•    Escitalopram
•    Famotidine
•    Felbamate
•    Fentanyl
•    Fingolimod
•    Flecainide
•    Flibanserin
•    Fluoxetine
•    Foscarnet
•    Galantamine
•    Gatifloxacin
•    Gemifloxacin
•    Gonadorelin
•    Goserelin
•    Granisetron
•    Halofantrine
•    Haloperidol
•    Histrelin
•    Hydrocodone
•    Hydromorphone
•    Hydroquinidine
•    Hydroxychloroquine
•    Ibutilide
•    Idelalisib
•    Iloperidone
•    Imipramine
•    Indinavir
•    Itraconazole
•    Ivabradine
•    Ketoconazole
•    Lapatinib
•    Leuprolide
•    Levofloxacin
•    Lumacaftor
•    Lumefantrine
•    Mefloquine
•    Methadone
•    Metronidazole
•    Mifepristone
•    Milnacipran
•    Mizolastine
•    Morphine
•    Morphine Sulfate Liposome
•    Moxifloxacin
•    Nafarelin
•    Nefazodone
•    Nilotinib
•    Norfloxacin
•    Octreotide
•    Ofloxacin
•    Olanzapine
•    Ondansetron
•    Oxycodone
•    Oxymorphone
•    Paliperidone
•    Panobinostat
•    Paroxetine
•    Pasireotide
•    Pazopanib
•    Pentamidine
•    Perflutren Lipid Microsphere
•    Perphenazine
•    Phenobarbital
•    Primidone
•    Probucol
•    Procainamide
•    Prochlorperazine
•    Promethazine
•    Propafenone
•    Protriptyline
•    Quinidine
•    Quinine
•    Ranolazine
•    Rifabutin
•    Rifampin
•    Rifapentine
•    Rilpivirine
•    Risperidone
•    Ritonavir
•    Sertindole
•    Sevoflurane
•    Sodium Phosphate
•    Sodium Phosphate, Dibasic
•    Sodium Phosphate, Monobasic
•    Solifenacin
•    Sorafenib
•    Sotalol
•    St John's Wort
•    Sunitinib
•    Suvorexant
•    Tacrolimus
•    Tamoxifen
•    Tapentadol
•    Telavancin
•    Telithromycin
•    Tetrabenazine
•    Tizanidine
•    Tolterodine
•    Toremifene
•    Trazodone
•    Trimipramine
•    Triptorelin
•    Vandetanib
•    Vardenafil
•    Vemurafenib
•    Venlafaxine
•    Vinflunine
•    Voriconazole
•    Vorinostat

مصرف این دارو با هر یک از داروهای زیر ممکن است عوارض جانبی در پی داشته باشد، اما به هرحال مصرف هر دو دارو با هم بهترین روش درمانی خواهد بود. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک میزان و دفعات مصرف دارو را تغییر خواهد داد. 
•    Aprepitant
•    Armodafinil
•    Fosaprepitant
•    Fosphenytoin
•    Phenytoin
•    Warfarin
تداخلات دارویی دیگر
بعضی داروها نباید در زمان خوردن غذا یا فورا پس از آن مصرف شوند، چرا که احتمال بروز مشکلاتی وجود دارد. مصرف تنباکو و الکل نیز با بعضی داروها مشکلاتی را در پی خواهد داشت. تداخلات دارویی زیر بر اساس اهمیت بالقوه آنها می باشد و لزوما همه آنها اتفاق نمی افتند. 
مصرف این دارو معمولا با آب گریپفروت توصیه نمی شود، اما گاهی ممکن است غیرقابل اجتناب باشد. در اینگونه موارد پزشک میزان مصرف دارو و دفعات مصرف آن را تغییر خواهد داد. 
مصرف این دارو با اتانول ممکن است باعث بروز عوارض جانبی خطرناکی شود، اما گاهی غیرقابل اجتناب خواهد بود. در این صورت پزشک میزان مصرف دارو و دفعات مصرف آن را تغییر خواد داد و یا اینکه در مورد مصرف مواد غذایی، الکل و تنباکو دستورالعمل خاصی ارائه خواهد داد. 
دیگر مشکلات پزشکی
وجود دیگر مشکلات پزشکی نیز بر روی مصرف دارو تاثیر خواهد گذاشت. در صورتی که دچار مشکلات پزشکی هستید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید، به ویژه اگر دچار یکی از مشکلات زیر هستید: 
•    مشکلات مربوط به رگ های خونی و یا گردش خون
•    کم شدن آب بدن
•    سابقه حمله و یا سکته قلبی
•    بیماری های قلبی (به عنوان مثال هیپرتروفی قلب)
•    نارسایی قلب
•    مشکلات ریتم قلبی (به عنوان مثال طولانی شدن QT)
•    افت فشار خون
•    هیپوولمی (حجم خون پایین) – عوارض جانبی را وخیم تر می سازد. 
•    برادی کاردی (ضربان قلب کند)
•    مشکل در ریتم قلبی (به عنوان مثال به طور مادر زادی فاصله QT طولانی می شود.)
•    هیپوکالمی (کمبود پتاسیم در خون)
•    کاهش منیزیم (کمبود منیزیم در خون) – احتمال بروز عوارض جانبی را بیشتر خواهد کرد. 
•    سرطان سینه، پرولاکتین وابسته
•    آب مروارید
•    چربی خون (کلسترول یا چربی بالا)
•    پرولاکتین بالا در خون 
•    فشار خون بالا
•    کم کاری غده تیروئید
•    بیماری کبدی
•    سابقه تشنج
•    مشکل در بلع غذا – با احتیاط مصرف شود، زیرا شرایط بیماری را بدتر می سازد.
•    دیابت و یا سابقه خانوادگی
•    هیپرگلیسمی (قند خون بالا) – این دارو ممکن است سطح قند خون را بالا برد. 

داروی کوتیاپین را طبق دستورالعمل پزشک مصرف کنید. مقدار یا دفعات مصرف آن را بیشتر نکنید، بیشتر از مدتی که پزشک توصیه کرده، از این دارو مصرف نکنید. انجام این کار احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد.
این دارو ممکن است دارای راهنمای مصرف باشد، راهنمای مصرف را با دقت مطالعه کرده و طبق آن عمل کنید و سوالات خود را از پزشک بپرسید. 
داروی کوتیاپین ممکن است همرا به غذا و یا بدون آن و با معده پر یا خالی مصرف شود. به هرحال اگر پزشک در مورد چگونگی مصرف دارو توصیه خاصی می کند، طبق آن عمل کنید. 
قرص رهش کوتیاپین را به طور کامل ببلعید و از شکستن، خورد کردن و یا خراش دادن آن خودداری کنید. بهترین طریقه مصرف این دارو، خوردن آن بدون غذا و یا همراه با یک وعده غذایی سبک می باشد (حدودا 300 کالری). 
میزان مصرف
میزان مصرف این دارو برای بیماران مختلف، متفاوت خواهد بود. بهتر است دارو طبق دستورات پزشک مصرف شود. اطلاعات زیر مربوط به میزان متوسط مصرف این دارو می باشد. اگر میزان مصرف شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید مگر با دستور پزشک. 
میزان دارویی که مصرف می کنید به قدرت آن دارو بستگی دارد. به علاوه تعداد دفعات مصرف دارو و فاصله زمانی بین هر دفعه، بستگی به بیماری به وجود آمده خواهد داشت. 
•    برای مصرف خوراکی (قرص رهش): 
    برای درمان افسردگی با اختلالات دوقطبی:
•    بزرگسالان – در ابتدا، 50 میلی گرم ویک بار در روز و زمان مصرف عصر. پزشک میزان مصرف دارو را در صورت نیاز تنظیم خواهد کرد. به هرحال میزان مصرف هرگز از 300 میلی گرم در روز بیشتر نخواهد بود. 
•    کودکان – دارو و میزان مصرف آن توسط پزشک تعیین می شود. 
    برای درمان جنون با اختلال دو قطبی: 
•    بزرگسالان – در ابتدا 300 میلی گرم، یک بار در روز، زمان مصرف عصر. پزشک میزان مصرف دارو را در صورت نیاز تنظیم خواهد کرد. به هرحال میزان مصرف هرگز از 800 میلی گرم در روز بیشتر نخواهد بود. 
•    کودکان 10 تا 17 سال – در ابتدا 50 میلی گرم در روز، هر بعد از ظهر. پزشک میزان مصرف دارو را در صورت نیاز تنظیم خواهد کرد. به هرحال میزان مصرف هرگز از 600 میلی گرم در روز بیشتر نخواهد بود. 
•    کودکان کمتر از 10 سال - دارو و میزان مصرف آن توسط پزشک تعیین می شود.
    برای درمان اختلال افسردگی اساسی (MDD):
•    بزرگسالان - در ابتدا 50 میلی گرم، یک بار در روز، زمان مصرف عصر. پزشک میزان مصرف دارو را در صورت نیاز تنظیم خواهد کرد. به هرحال میزان مصرف هرگز از 300 میلی گرم در روز بیشتر نخواهد بود.
•    کودکان - دارو و میزان مصرف آن توسط پزشک تعیین می شود.
    برای درمان اسکیزوفرنی :
•    بزرگسالان – در ابتدا 300 میلی گرم، یک بار در روز، زمان مصرف عصر. پزشک میزان مصرف دارو را در صورت نیاز تنظیم خواهد کرد. به هرحال میزان مصرف هرگز از 800 میلی گرم در روز بیشتر نخواهد بود. 
•    کودکان 13 تا 17 سال - بزرگسالان – در ابتدا 50 میلی گرم، یک بار در روز، زمان مصرف عصر. پزشک میزان مصرف دارو را در صورت نیاز تنظیم خواهد کرد. به هرحال میزان مصرف هرگز از 800 میلی گرم در روز بیشتر نخواهد بود. 
•    کودکان کمتر از 13 سال - دارو و میزان مصرف آن توسط پزشک تعیین می شود.
•    برای مصرف خوراکی (قرص):
    برای درمان افسردگی با اختلال دو قطبی:
•    بزرگسالان – در ابتدا 50 میلی گرم، یک بار در روز و قبل از خواب. میزان مصرف معمولا به طور روزانه افزایش می یابد تا به 300 میلی گرم در روز برسد. در صورت نیاز پزشک میزان مصرف را تنظیم می کند. به هرحال میزان مصرف این دارو معمولا بیشتر از 800 میلی گرم در روز نباید باشد. 
•    کودکان - دارو و میزان مصرف آن توسط پزشک تعیین می شود.
    برای درمان جنون با اختلال دوقطبی: 
•    بزرگسالان – در ابتدا 100 میلی گرم در روز که در دو وعده مساوی مصرف می شود. این میزان معمولا تا 400 میلی گرم در روز افزایش می یابد. در صورت نیاز پزشک میزان مصرف را تنظیم می کند. به هرحال میزان مصرف این دارو معمولا بیشتر از 800 میلی گرم در روز نباید باشد.
•    کودکان 10 تا 17 سال – در ابتدا 25 میلی گرم و دو بار در روز. در صورت نیاز پزشک میزان مصرف را تنظیم می کند. به هرحال میزان مصرف این دارو معمولا بیشتر از 600 میلی گرم در روز نباید باشد.
•    کودکان کمتر از 10 سال - دارو و میزان مصرف آن توسط پزشک تعیین می شود.
    برای درمان اسکیزوفرنی:
•    بزرگسالان – در ابتدا 25 میلی گرم و دو بار در روز. میزان مصرف معمولا به 300 تا 400 میلی گرم در دور افزایش می یابد که در 2 یا 3 وعده در روز تقسیم شده و مصرف می شود. در صورت نیاز پزشک میزان مصرف را تنظیم می کند. به هرحال میزان مصرف این دارو معمولا بیشتر از 800 میلی گرم در روز نباید باشد.
•    کودکان 13 تا 17 سال – در ابتدا 25 میلی گرم و دو بار در روز. در صورت نیاز پزشک میزان مصرف را تنظیم می کند. به هرحال میزان مصرف این دارو معمولا بیشتر از 800 میلی گرم در روز نباید باشد.
•    کودکان کمتر از 13 سال – دارو و میزان مصرف آن توسط پزشک تعیین می شود.
در صورت فراموش کردن یک وعده دارویی چه کنیم؟
اگر یک وعده مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید. اما اگر تقریبا نزدیک به مصرف وعده ی بعدی بودید، وعده ی فراموش شده را نادیده بگیرید و همان برنامه ی زمانبندی قبل را دنبال کنید. هرگز دو وعده را همزمان مصرف نکنید. 
شیوه نگهداری 
دارو را در بسته بندی و در دمای اتاق نگهداری کنید. دارو از گرما، رطوبت و نور مستقیم و یخ زدگی دور بماند. دور از دسترس کودکان باشد. از نگهداری داروهای قدیمی و تاریخ گذشته یا داروهایی که مصرف نمی کنید، خودداری کنید. 

بسیار مهم است که پزشک تاثیر دارو و میزان بهبود بیماری را بر روی بیمار به طور منظم چک کند. برای بررسی عوارض دارو، آزمایش خون تجویز خواهد شد. به علاوه ممکن است لازم باشد چشم های بیمار به طور منظم معاینه شوند. 
این دارو تاثیرات الکل و دیگر داروهای کاهش دهنده هوشیاری را تشدید می کند. برخی از این داروها عبارتند از آنتی هیستامین ها و یا داروهای مربوط به تب یونجه، داروهای حساسیت، سرماخوردگی، آرام بخش ها یا داروهای خواب آور، ضد دردها، داروهای ضد تشنج، شل کننده عضلات و بی حس کننده ها، مانند برخی بی حس کننده های دندان. اگر شما یا فرزندتان در حال مصرف کوتیاپین هستید، قبل از مصرف هر یک از داروهای بالا با پزشک مشورت کنید. 
در برخی بیماران مصرف این دارو منجر به بروز افکار خودکشی می شود. اگر شما یا فرزندتان دچار افسردگی شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید. افکار و رفتار غیر طبیعی را که برایتان مشکل آفرین هستند به پزشک گزارش دهید، به ویژه اگر این مشکلات بدتر می شوند. اگر شما یا فرزندتان دچار مشکلات خواب شده اید، به راحتی عصبانی می شوید، انرژی شما مضاعف شده یا فعالیت زیاد انجام می دهید، به پزشک اطلاع دهید. به علاوه احساساتی مانند عصبی شدن، بی قراری، خشم، عصبانیت و ترس را نیز گزارش دهید. اگر در خانواده شما کسی قبلا به افسردگی دو قطبی دچار بوده و یا اقدام به خودکشی کرده است، به پزشک اطلاع دهید. 
کوتیاپین ممکن است باعث خواب آلودگی، مشکل در تفکر و بروز مشکل در دیدگاه شود (به ویژه در هفته اول مصرف). قبل از رانندگی، استفاده از ماشین آلات و یا انجام هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، عکس العمل خود را نسبت به این دارو بسنجید. 
این دارو میزان قند خون را افزایش می دهد. اگر میزان تشنگی و ادرار شما افزایش یافت، حتما به پزشک مراجعه کنید. اگر شما یا فرزندتان مبتلا به دیابت هستید، ممکن است متوجه تغییراتی در قند خون و ادرار شوید. قند خون خود را با دقت تست کرده و اگر سوالی دارید از پزشک خود بپرسید. 
در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر به پزشک اطلاع دهید: تشنج، بروز مشکل در تنفس، ضربان قلب سریع، تب شدید، فشار خون بالا یا افت فشار خون، تعرق زیاد، از دست دادن کنترل مثانه، سفت شدن عضلات، رنگ پریدگی غیرطبیعی پوست و خستگی. این شرایط ممکن است علائم یک بیماری جدی به نام سندروم نورولپتیک بدخیم (NMS) باشد. 
سرگیجه، سبکی سر یا ضعف نیز ممکن است رخ دهد، به ویژه زمانی که از حالت دراز شده بلند می شوید. در این مواقع سعی کنید به آهستگی تغییر وضعیت دهید. به هرحال این شرایط را نیز یه پزشک خود اطلاع دهید. 
داروی کوتیاپین به طور موقت تعداد گلبول های سفید خون را کاهش می دهد و در نتیجه احتمال بروز عفونت افزایش می یابد. همچنین باعث کاهش تعداد پلاکت ها در خون می شود که برای لخته شدن خون لازم می باشند. در این مواقع اقدامات احتیاطی خاصی باید صورت پذیرد، به ویژه اگر دچار کم خونی هستید، تا خطر ابتلا به عفونت و خونریزی را کاهش دهید: 
•    تا جایی که ممکن است از برقراری تماس با افراد دچار عفونت خودداری کنید. به محض اینکه تصور کردید شما یا فرزندتان به نوعی عفونت دچار شده اید، به پزشک مراجعه کنید؛ به ویژه اگر دچار تب و لرز، سرفه، گرفتگی صدا، کمر درد و پهلو درد هستید و یا دفع ادرارتان با درد و مشکل همراه است. 
•    اگر خونریزی غیرعادی، کبودی، سیاهی مدفوع، خون در ادرار و یا لکه های قرمز روی پوست خود مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید. 
•    زمانی که به بهداشت دهان و دندان می پردازید، با احتیاط از نخ دندان یا خمیر دندان استفاده کنید. در این مواقع پزشک یا دندانپزشک ممکن است روش های دیگری برای تمیز کردن دندان ها و لثه ها پیشنهاد دهد. 
•    به چشمان و یا درون بینی خود دست نزنید، مگر اینکه دستان خود را تمیز شسته باشید و یا قبل از آن چیزی را لمس نکرده باشید. 
•    زمان استفاده از ابزار تیز احتیاط کنید که دچار بریدگی نشوید. 
•    از انجام فعالیت ها و ورزش هایی که احتمال میزان کبودی و مصدومیت افزایش می یابد، خودداری کنید. 
داروی کوتیاپین ممکن است باعث بروز اختلال حرکتی شود. اگر شما یا فرزندتان دچار هر یک از علائم زیر می شوید، فورا به پزشک مراجعه کنید: جمع شدن لب ها، حرکات سریع و کرم مانند زبان، جویدن های کنترل نشده و یا حرکات کنترل نشده دست و پا. 
این دارو میزان کلسترول و چربی خون را بالا می برد. اگر این شرایط اتفاق افتاد، پزشک داروهایی تجویز خواهد کرد که میزان کلسترول و چربی خون را کاهش می دهند. 
افزایش وزن یکی دیگر از پیامدهای این دارو می باشد. در زمان مصرف این دارو، پزشک وزن شما را به طور مرتب بررسی خواهد کرد. 
قبل از شروع مصرف این دارو بهتر است فشار خون خود را اندازه بگیرید. اگر پس از مدتی تغییری در فشار خون خود مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید. 
داروی کوتیاپین باعث بروز تغییراتی در ضربان قلب می شود، به عنوان مثال شرایطی که طولانی شدن زمان QT نامیده می شود. این دارو ضربان قلب را تغییر داده و باعث ضعف و عوارض جانبی جدی در برخی مصرف کننده ها خواهد شد. در صورت مشاهده هر گونه مشکل در ضربان قلب، فورا به پزشک مراجعه کنید. 
این دارو ممکن است باعث شود بدن در خنک کردن خود دچار مشکل شود و در نتیجه باعث کاهش میزان عرق کردن بدن می شود. اگر بدن به اندازه کافی عرق نکند، ممکن است بیش از حد داغ شود. داغ شدن بدن باعث خستگی، ضعف، سرگیجه و آشفتگی می شود. فرد ممکن است دچار استفراغ و ناراحتی معده شود. در هنگام ورزش کردن بدن خود را بیش از اندازه گرم نکنید. از مکان های خیلی گرم دوری کنید. اگر شما یا فرزندتان یا هرکس دیگری که در حال مصرف داروی موتیاپین می باشید، بیش از حد دچار گرمای بدن شده و نمی توانید دمای بدن خود را کاهش دهید، فورا به پزشک مراجعه کنید. 
مصرف این دارو را به طور ناگهانی و بدون مشورت با پزشک قطع نکنید. پزشک ممکن است از بیمار بخواهد که میزان مصرف دارو را به مرور کاهش داده و سپس به طور کامل قطع کند. این امر احتمال علائمی مانند تهوع، خواب آلودگی، بروز مشکل در خواب، بی خوابی و یا استفراغ را کاهش می دهد. 
اگر در حال مصرف داروی کوتیاپین هستید، قبل از هر آزمایش پزشکی، مسئول آزمایشگاه و یا پزشک خود را مطلع سازید، چرا که نتیجه برخی آزمایش ها تحت تاثیر این دارو قرار خواهند گرفت. همزمان با مصرف این قرص، از داروی دیگری استفاده نکنید مگر با مشورت پزشک. 

به همراه تاثیرات مفید و اولیه، هر دارو دارای برخی عوارض جانبی ناخواسته نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض اتفاق نمی افتند، اما در صورت بروز هر کدام مراقبت های پزشکی فوری نیاز خواهد بود. 
در صورت بروز هر یک از عوارض زیر فورا به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض رایج تر:
•    لرز
•    عرق سرد
•    گیجی
•    سرگیجه، غش، یا سبکی سر در هنگام بلند شدن ناگهانی و تغییر موقعیت
•    خواب آلودگی و گیجی غیر معمولی
عوارض کمتر مشاهده شده
•    سیاه شدن مدفوع
•    تاری دید
•    تغییر در الگو و شکل صحبت کردن
•    درد قفسه سینه
•    سرفه
•    سرازیر شدن آب دهان
•    تب، درد عضلانی و گلو درد
•    ناتوانی در حرکت چشم ها
•    ناتوانی در ثابت نشستن
•    افزایش پلک زدن و یا گرفتگی پلک ها
•    جمع شدن لب ها و ملچ و ملوچ کردن
•    از دست دادن تعادل
•    بی روح شدن چهره
•    نیاز به حرکت مداوم
•    بروز مشکل در دفع ادرار یا دردناک شدن دفع ادرار
•    پف کردن گونه ها
•    حرکات سریع یا کرمی شکل زبان
•    بی قراری
•    تکان خوردن پاها و دست ها
•    کشیده شدن پا در هنگام پیاده روی
•    حرکات آهسته
•    لکنت زبان
•    یروز زخم و لکه های سفید بر روی لب ها و در دهان
•    سفتی بازوها و پاها
•    عرق کردن
•    تورم صورت، پاها، دست ها و قسمت های پایین پا
•    تورم غدد
•    لرزش دست ها وانگشت ها
•    بروز مشکل در تنفس، صحبت کردن و بلعیدن
•    حرکات کنترل نشده دهان
•    حرکات کنترل نشده در دست و پا
•    حرکات کنترل نشده گردن، تنه، بازوها و پاها
•    خونریزی یا کبودی غیر عادی
•    ضعف و خستگی غیرعادی
عوارض نادر
•    پوست خشک و ملتهب
•    تپش قلب سریع و نامنظم
•    کم شدن اشتها
•    تغییرات قاعدگی
•    خستگی
•    ترشحات غیرعادی شیر در خانم ها
•    افزایش وزن
عوارض شناخته نشده
•    درد و ناراحتی در قسمت های پایین پا و یا احساس 
•    احساس خزیدن در پاها
•    نعوظ دردناک و طولانی مدت در آقایان 
•    پف کردگی و یا تورم پلک، دور چشم، صورت، لب ها و زبان 
•    خارش و کهیر زدن پوست
•    سفتی قفسه سینه
•    سوزن سوزن شدن پا
•    افزایش یا کاهش عیرعادی وزن
در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
•    تشنج
•    کاهش میزان ادرار
•    خشکی دهان
•    افزایش تشنگی
•    تغییرات در خلق و خو
•    درد عضلانی و گرفتگی عضلات
•    تهوع و استفراغ
•    بی حسی یا سوزش در دست ها، پاها و لب ها
•    ضعف
برخی عوارض معمولا نیازی به درمان های پزشکی ندارند و به مرور زمان و با سازگار شدن بدن با دارو، برطرف می شوند. به علاوه پزشک نیز راهکارهایی برای پیشگیری و برطرف کردن برخی از این عوارض ارائه می دهد. به هرحال در صورت مشاهده هر یک از عوارض زیر با پزشک خود مشورت کنید:
•    یبوست
•    سردرد
عوارضی که کمتر رایج هستند:
•    دید غیرطبیعی
•    ترش کردن و افزایش اسید معده
•    آروغ زدن
•    کاهش اشتها
•    کاهش قدرت و انرژی
•    سردرد
•    سوزش سردل
•    زیاد شدن اشتها
•    زیاد شدن تن عضلانی
•    افزایش تعرق
•    افزایش وزن
•    سوء هاضمه
•    عطسه کردن
•    ناراحتی و یا درد معده
•    گرفتگی یا آبریزش بینی
عوارض دیگری نیز ممکن است بروز کنند که در اینجا لیست نشده اند. اگر هر گونه عوارض دیگری مشاهده کردید، با پزشک خود مشورت کرده و سوالات خود را نیز مطرح کنید.