آستکینوماب

آستکینوماب برای درمان  لکه ی داءالصدف، نوعی خاص از آرتروز، یا برخی وضعیت های روده(بیماری کران) استفاده می شود. این دارو از طریق انسداد برخی پروتئین های  طبیعی در بدن عمل کرده که موجب التهاب(ورم) در این وضعیت ها می شوند.  آستکینوماب این بیماری ها را درمان نمی کند اما به کاهش علائم بیماری کمک می کند. می تواند میزان لکه های "لکه ی داءالصدف" را کاهش داده، تعداد مفاصل متورم/دردناک در آرتروز داءالصدف را کم کند و علائمی مانند شکم یا معده درد و اسهال را در بیماری کران کاهش دهد.

بارداری
در حین بارداری آستکینوماب تنها باید در صورت نیاز حقیقی مصرف شود. 
شیردهی
مشخص نیست که آیا آستکینوماب وارد شیر مادر می شود یا خیر.
 

برگه ی راهنمای بیمار موجود در نسخه ی پزشک را پیش از مصرف و پیش از هربار تجویز مجدد آستکینوماب  مطالعه کنید.
پیش از شروع مصرف باید آزمایش سل دهید تااز  عدم وجود هرگونه سل که می تواند موجب بروز علائم شود مطمئن شوید. چنانچه آزمایش مثبت بود، برای پیشگیری از عفونت جدی سل، پیش از مصرف آستکینوماب ابتدا باید آن را درمان کنید. 
برای درمان داءالصدف یا آرترزو داءالصدف این دارو توسط پزشک زیر پوست تزریق می شود. پس از دریافت دوز اول، دوز دوم را پس از 4 هفته دریافت می کنید. سپس دوره ی تزریق به هر 3 هفته تغییر پیدا می کند.
برای درمان بیماری کران دوز اول توسط پزشک در رگ تزریق می شود. دارو طبق دستور پزشک هر 8 هفته یک بار زیر پوست تزریق می شود.
دوز مصرفی به وضعیت سلامت، وزن و واکنش به درمان بستگی دارد.
چنانچه خود در خانه دارو را تزریق می کنید دستور تمام موارد مربوط به اماده سازی و مصرف را از پزشک بگیرید. محلول را تکان ندهید. محلول معمولا بی رنگ یا زرد خیلی کمرنگ است. ممکن است حاوی ذرات کوچک سفیدی از پروتئین باشد. پیش از مصرف دارو را به دقت نگاه کنید تا چنانچه داخلش هرگونه ذرات ها یا تفاوت رنگی هست ببینید. اگر هریک از آن دو موجود بود مایع را تزریق نکنید. از هیچ سرنگی دوبار استفاده نکنید.
این دارو زیر پوست در ران، شکم، باسن، یا پشت بازو تزریق می شود. بسیار مهم است که در هربار تزریق، محل تزریق را تغییر دهید. از تزریق در ناحیه ی پوستی قرمز شده، زخمی ، پوست ملتهب، سفت خودداری نمایید.  

استفاده از دارو در نوبت های منظم باعث بهره مندی هرچه بیشتر می شود. برای کمک به یادآوری دارو را هر روز سر ساعت مشخص مصرف نمایید.
چنانچه وضعیت باقی ماند یا بدتر شد به پزشک اطلاع دهید.
 

پیش از مصرف آستکینوماب چنانچه نسبت به آن یا هر داروی دیگری حساسیت دارید با پزشک خود در میان بگذارید.ممکن است این دارو حاوی مواد غیر فعال باشد که میتوانند منجر به واکنش های آلرژیک یا دیگر مشکلات شوند.
پیش از مصرف آستکینوماب درباره سابقه پزشکی خود به پزشک اطلاع دهید.خصوصا:
•    عفونت های اخیر(مانند هپاتیت یا سل)
•    سرطان
آستکینوماب ممکن است احتمال ابتلا به عفونت های جدی یا بدتر شدن عفونت های موجود را افزایش دهد. از تماس با افرادی که عفونت دارند و می توانند آن را به دیگران انتقال دهند خودداری نمایید.(مانند آنفلو آنزا، آبله مرغان و سرخچه). چنانچه به عفونت مبتلا شدید با پزشک مشورت نمایید.
پیش از انجام عمل جراحی پزشک یا دندانپزشک را در جریان تمام دارو هایی که مصرف می کنید قرار دهید.
 

عوارض جانبی آستکینوماب عبارتند از:
بیشتر شناخته شده
•    کبودی
•    خارش
•    درد
•    قرنزی
•    ورم
•    سردرد
•    کمر درد
•    گلو یا سینوس درد
•    سفت شدن پوست
وکانش های ناحیه ی تزریق معمولا طی 1 تا 2 روز از بین می رند. 
عوارض جدی
•    سرفه ی مداوم
•    تنگی نفس

این دارو  می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند، بنابراین می تواند توانایی بدن برای مبارزه با عفونت ها را کاهش می دهد. این امر ممکن است احتمال ابتلا به عفونت های جدی مانند عفونت ریه، عفونت مفص/استخوان/عفونت پوستی یا عفونت روده و مثانه شود.  همچنین ممکن است باعث بدتر شدن عفونت های موجود گردد.چنانچه دچار علائم عفونت  مانند قرمزی، ورم، التهاب ناحیه ی تزریق پس از 2 روز، تب، سردی، ادرار سوزناک/دردناک و مکرر، ترشح/سوزش/خارش/بوی بد غیر عادی واژن، علائم آنفلوآنزا یا سرماخوردگی مانند، شکم درد شدید یا حالت تهوع /استفراغ دائم، شدید، سریعا به پزشک اطلاع دهید.)
آستکینوماب ممکن است موجب بروز وضعیتی نادر به نام RPLS شود. چنانچه دچار سردرد، تشنج، تغییر دید ناگهانی، تغییر حال روحی و روانی شدید سریعا به پزشک اطلاع دهید.
خطر بسیار نادری از ابتلا به سرطان ناشی از مصرف این دارو هست. چنانچه دچار علائمی مانند رشد توده های غیر عادی، تغییر در پوست غیر عادی(شامل زخم هایی که خوب نمی شوند، یا شکل/اندازه/رنگشان تغییر نمی کند)، تورم غدد، افزایش وزن بی دلیل، شدید، سریعا به پزشک اطلاع دهید.
چنانچه پزشک شما این دارو را برایتان تجویز کرده باشد به خاطر داشته باشید که او منافع آن را بیش از مضرات و عوارض جانبی آن دانسته است.به علاوه افراد بسیاری که از این دارو استفاده میکنند دچار هیچگونه عوارض جانبی خطرناکی نشده اند.
رخ دادن واکنش آلرژیک جدی به این دارو دور از احتمال است، اما چنانچه رخ داد به پزشک مراجعه نمایید. علائم واکنش آلرژیک جدی عبارتند از:
جوش، خارش، ورم(به خصوص روی صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید، تنگی نفس.
اینها تمام عوارض جانبی محتمل نیستند. چنانچه متوجه عوارض دیگری شدید به پزشک اطلاع دهید.
 

تداخل دارویی ممکن است موجب تغییر عملکرد دارو یا افزایش عوارض جانبی شود.اما این مساله به این معنی نیست که تمام داروها با یکدیگر تداخل دارند.فهرستی از محصولاتی که مصرف میکنید (از جمله داروهای با نسخه و بدون نسخه و همچنین داروهای گیاهی )تهیه کرده و به پزشک نشان دهید. بدون تایید پزشک از شروع، توقف یا تغییر دوز دارو هایی که مصرف می کنید خودداری نمایید.