اسکیتالوپرام

اسکیتالوپرام برای درمان افسردگی و اضظراب استفاده می شود. اسکیتالوپرام از طریق کمک به بازیابی تعادل برخی مواد طبیعی در مغز عمل می کند. اسکیتالوپرام به دسته ای از دارو ها به نام(SSRI) تعلق دارد. این دارو ممکن است سطح انرژی و احساس خوب بودن در فرد را بالا ببرد و استرس و اضطراب را کاهش دهد. 

سالمندان
بیماران سالمند ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به خصوص تطویل QT، ناهماهنگی اعضا یا خونریزی حساس تر باشند. همچنین ممکن است نمک زیادی از دست بدهند خصوصا آنهایی که قرص آب به همراه این دارو مصرف می کنند. ناهمانگی اعضا شانس افتادن را افزایش می دهد.
اطفال
بیماران سالمند ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به خصوص بی اشتهایی و افزایش وزن حساستر باشند. قد و وزن کودکانی که از این دارو استفاده می کنند را مرتبا اندازه بگیرید.
بارداری
در حین بارداری اسکیتالوپرام تنها باید در صورت نیاز حقیقی مصرف شود. نوزادان متولد از مادرانی که در سه ماهه ی آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند، به ندرت اما دچار علائمی مانند لرزش، خشکی عضلات، گیجی، دشواری تنفس و تغذیه می شوند. چنانچه متوجه این علائم در نوزاد شدید، به خصوص طی ماه اول، سریعا به پزشک اطلاع دهید.
از آنجاییکه مشکلات روانی درمان نشده می توانند وضعیت های جدی باشند بدون تایید پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید. چنانچه تصمیم به بارداری دارید، یا باردار شده اید یا فکر می کنید که شده اید، سریعا با پزشک در مورد مزایا و مضرات مصرف این دارو در دوران بارداری مشورت نمایید.
شیردهی
اسکیتالوپرام وارد شیر مادر می شود و می تواند تاثیرات نامطلوبی روی جنین بگذارد.
 

پیش از مصرف اسکیتالوپرام و پس از هر بار تجویز مجدد،  برگه ی راهنمای مصرف پزشک یا موجود در بسته بندی دارو را به دقت بخوانید. چنانچه سوالی داشتید از پزشک بپرسید.
اسکیتالوپرام خوراکی است، آن را به همراه یا بدون غذا معمولا روزانه در 1 نوبت در صبح ی شب مصرف کنید. دوز مصرفی به وضعیت سلامت و پاسخ به درمان، سن و دیگر دارو هایی که مصرف می کنید بستگی دارد. پزشک را در جریان تمام محصولات دارویی که مصرف می کنید قرار دهید(گیاهی، با یا بدون نسخه).
چنانچه از شکل مایع دارو استفاده می کنید دوز مصرفی را به دقت به وسیله ی قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق معمولی استفاده نکنید چزاکه ممکن است میزان دقیق دوز مصرف را نتوان به وسیله ی آن درست اندازه گیری کرد.
برای کاهش خطر عوارض جانبی پزشک ممکن است مصرف اسکیتالوپرام را با دوز پایین تجویز کند و به تدریج دوز را افزایش دهد. دستورات پزشک را به دقت رعایت نمایید. از مصرف دارو در مدت یا در دوز بیشترر از میزان تجویز پزشک خودداری نمایید. انجام این کار به تسریع بهبود وضعیت کمک نمی کند، تنها احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد. استفاده از دارو در نوبت های منظم باعث بهره مندی هرچه بیشتر می شود. برای کمک به یادآوری دارو را هر روز سر ساعت مشخص مصرف نمایید.
بسیار مهم است که حتی با وجود داشتن احساس بهتر شدن مصرف دارو را ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف اسکیتالوپرام متوقف ننمایید. در صورت توقف ناگهانی مصرف دارو برخی وضعیت ها ممکن است بدتر شوند. همچنین ممکن است علائمی از قبیل عدم تعادل روحی، سردرد، خستگی، تغییر خواب و احساسی مشابه شوک الکتریکی را تجربه کنید. برای جلوگیری از این علائم در هنگام توقف مصرف دارو پزشک ممکن است تدریجا مصرف آن را کم و قطع کند. بدتر شدن هر علائمی را سریعا به پزشک اطلاع دهید. 
ممکن است 1 تا 2 هفته طول بکشد تا اسکیتالوپرام باعث بهتر شدن وضعیت شده و 4 هفته طول بکشد تا کاملا اثرش را بگذارد. چنانچه وضعیت بهبود نیافت یا بدتر شد به پزشک اطلاع دهید.
 

پیش از مصرف اسکیتالوپرام چنانچه نسبت به آ، سیتالوپرام، ن یا هر داروی دیگری حساسیت دارید با پزشک خود در میان بگذارید.ممکن است این دارو حاوی مواد غیر فعال باشد که میتوانند منجر به واکنش های آلرژیک یا دیگر مشکلات شوند.
پیش از مصرف این دارو پزشک را در جریان سابقه ی بیماری های خود قرار دهید. به خصوص:
•    سابقه ی فردی یا خانوادگی دو قطبی/بیماری افسردگی روانی
•    سابقه ی فردی یا خانوادگی تلاش خودکشی گرایانه
•    بیماری کبد
•    تشنج/صرع
•    زخم معده یا روده
•    مشکلات خونریزی
•    کمبود سدیوم خون
•    سابقه ی خانوادگی آب مروارید
اسکیتالوپرام ممکن است موجب وضعیتی شود که بر ریتم ضربان قلب تاثیر بگذارد(تطویل QT). تطویل QT به ندرت می تواند موجب ضربان قلب تند یا نامنظم و علائم دیگر مانند(گیجی و غش شدید) شود که نیازمند مراقبت سریع پزشکی است.
خطر تطویل QT ممکن است در صورت دچار بودن به برخی وضعیت های سلامت یا در صورت مصرف دارو هایی که احتمال بروز تطویل QT را زیاد می کنند، افزایش یابد. پیش از مصرف اسکیتالوپرام پزشک ر ا در جریان دارو هایی که مصرف می کنید یا چنانچه دچار وضعیت های زیر هستید  قرار دهید:
سطح پتاسیم یا منیزیم در خون ممکن است تطویل QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت مصرف برخی دارو ها بیشتر شود یا چنانچه دچار وضعیت هایی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ هستید. در مورد امنیت مصرف اسکیتالوپرام با پزشک مشورت نمایید.
اسکیتالوپرام می تواند موجب گیجی یا تاری دید شود. از رانندگی یا انجام هرکار دیگری در صورت کاملا آگاه نبودن می تواند خطرناک باشد بپرهیزید. از مشروبات الکلی استفاده نکنید. چنانچه از ماریجوانا استفاده می کنید به پزشک اطلاع دهید.
شکل مایع دارو ممکن است حاوی مقداری شکر یا الکل باشد. چنانچه دیابت دارید یا مبتلا به بیماری کبد هستید یا هر وضعیت دیگری که رژیم غذاییتان را محدود می کند، توصیه می شود پیش از مصرف دارو احتیاط را رعایت کنید. در مورد مصرف مصرف ایمن دارو با پزشک مشورت نمایید.
پیش از انجام عمل جراحی یا تصویربرداری پزشکی پزشک یا دندان پزشک را درجریان مصرف اسکیتالوپرام و تمام دارو های با یا بدون نسخه و دارو های گیاهی دیگر قرار دهید.
 

عوارض جانبی اسکیتالوپرام عبارتند از:
بیشتر شناخته شده
•    حالت تهوع
•    خشکی دهان
•    دشواری خواب
•    یبوست
•    خشستگی
•    گیجی
•    منگی
•    افزایش تعرق
عوارض جدی
•    کاهش میل جنسی
•    تغییر در توانایی جنسی
•    کبودی یا خونریزی آسان
عوارض بسیار جدی
•    مدفوع قیرگون، سیاه یا خونی
•    غش
•    ضربان قلب تند یا نامنظم
•    استفراغ دانه های قهوه مانند
•    تشنج
•    ورم/قرمزی/درد چشم
•    تغییر دید
•    تاری دید
•    دیدن رنگین کمان دور نور ها
•    گشادی مردمک چشم
اسکیتالوپرام ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت موجب وضعیتی جدی به نام سندروم/مسمویت سروتونین شود. در صورت مصرف ساید دارو هایی که سروتونین را افزایش می دهند، خطر بیشتر می شود. لذا پزشک را در جریان تمام سایر دارو هایی که مصرف می کنید قرار دهید.چنانچه علائم زیر را مشاهده کردید سریعا به اورژانس مراجعه نمایید: ضربان قلب تند، توهم، ناهماهنگی، گیجی و منگی شدید، حالت تهوع/استفراغ/اسهال شدید، گرفتگی عضلات، تب بی دلیل، پریشانی/خستگی غیر عادی. 

به ندرت پیش می آید مردان نعوذی دردناک و طولانی مدت، بیشتر از 4 ساعت داشته باشند. چنانچه این اتفاق رخ داد مصرف دارو را متوقف کرده و سریعا به پزشک مراجعه نمایی، در غیر اینصورت مشکل دائمی باقی می ماند.
چنانچه پزشک شما اسکیتالوپرام را برایتان تجویز کرده باشد به خاطر داشته باشید که او منافع آن را بیش از مضرات و عوارض جانبی آن دانسته است.به علاوه افراد بسیاری که از این دارو استفاده میکنند دچار هیچگونه عوارض جانبی خطرناکی نشده اند.
رخ دادن واکنش آلرژیک جدی به اسکیتالوپرام دور از احتمال است، اما چنانچه رخ داد به پزشک مراجعه نمایید. علائم واکنش آلرژیک جدی عبارتند از:
جوش، خارش، ورم(به خصوص روی صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید، تنگی نفس.
اینها تمام عوارض جانبی محتمل نیستند. چنانچه متوجه عوارض دیگری شدید به پزشک اطلاع دهید.
 

تداخل دارویی ممکن است موجب تغییر عملکرد دارو یا افزایش عوارض جانبی شود.اما این مساله به این معنی نیست که تمام داروها با یکدیگر تداخل دارند.فهرستی از محصولاتی که مصرف میکنید (از جمله داروهای با نسخه و بدون نسخه و همچنین داروهای گیاهی )تهیه کرده و به پزشک نشان دهید. بدون تایید پزشک از شروع، توقف یا تغییر دوز دارو هایی که مصرف می کنید خودداری نمایید.
برخی دارو ها که ممکن است با اسکیتالوپرام تداخل داشته باشند عبارتند از:
•    ibuprofen
•    warfarin
•    isocarboxazid
•    linezolid
•    methylene blue
•    moclobemide
•    phenelzine
•    procarbazine
•    rasagiline
•    Safinamide
•    Selegiline
•    tranylcypromine
آسپرین می تواند خطر خونریزی را در صورت مصرف در کنار این دارو افزایش دهد. چنانچه برای حملهی قلبی یا جلوگیری از سکته پزشک آسپرین تجویز کرده، به مصرف آن ادامه دهید تا مگر آنکه پزشک دستور دیگری دهد. 
خطر سندروم/مسمویت سروتونین در صورت مصرف دارو های دیگری که سطح سروتونین را افزایش می دهند، بالا می رود. برخی نمونه ها از قبیل دارو های خیابانی  مانند "اکستازی"، " مخمر سنت جان"، برخی ضد افسردگی ها(fluoxetine،duloxetine،venlafaxine)، tryptophan و دیگر دارو هاست. خطر مسمویت سروتونین با افزایش دوز این دارو ها افزایش می یابد.

پزشک را درجریان مصرف مواد محصولات دیگری که موجب گیجی می شوند مانند الکل یا ماریجوانا، آنتی هیستامین(مانند سیتریزین یا دیفن هیدرامین)، دارو های خواب آور یا ضد استرس(مانند alprazolam، diazepam، zolpidem) شل کننده ی عضلات و مسکن ها (مانند کودئین) قرار دهید.
برچسب روی دارو ر ا نگاه کنید چرا که ممکن است حاوی موادی باشد که موجب گیجی می شود. در مورد امنیت مصرف این دارو با پزشک مشورت نمایید.
بسیاری از دیگر دارو ها جز تیوریدازین ممکن است بر ریتم قلب اثر بگذارند شامل:
•    amiodarone
•    procainamide
•    quinidine
•    pimozide
•    sotalol
اسکیتالوپرام بسیار شبیه سیتالوپرام ست. در هناگام مصرف اسکیتالوپرام از مصرف سیتالو پرام خودداری نمایید.
این دارو ممکن است در نتیجه ی برخی آزمایشات تغییر ایجاد کند. پیش از انجام آزمایش پزشک را در جریان مصرف این دارو قرار دهید.