تریامسینولون(موضعی)

تریامسینولون موضعی برای کمک به تسکین قرمزی، خارش، ورم یا دیگر ناراحتی های ناشی از وضعیت های پوستی است. این دارو یک کورتیکواستروئید (داروهای کورتیزون مانند یا استروئیدی) است.
این دارو تنها با نسخه پزشک قابل تهیه است.
اشکال دارویی:
•    کرم
•    لوسیون
•    اسپری
•    پماد
 

در هنگام تصمیم به مصرف این دارو ،باید خطر استفاده از آن به نسبت تاثیرات مثبتش سنجیده شود.این تصمیمی است که شما و پزشکتان میگیرید. در مصرف این دارو موارد زیر باید رعایت شود:
آلرژی ها
اگر هرگونه واکنش آلرژیک غیر معمولی نسبت به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید ،با پزشک خود در میان بگذارید.هم چنین اگر هرگونه حساسیت دیگری مانند ،حساسیت به غذاها،رنگ ها،مواد نگه دارنده یا حیوانات دارید به پزشک خود بگویید.برای محصولات بدون تجویز پزشک،برچسب یا بسته بندی محصول را به دقت مطالعه کنید.
اطفال
تحقیقات انجام شده تا به امروز نتیجه ای مبنی بر بروز مشکلات خاص کودکان ناشی مصرف تریامسینولون را در بر نداشته است. اگرچه به خاطر سمی بودن این دارو باید با احتیاط مصرف شود. کودکان مقدار زیادی را ازطریق پوست جذب می کنند  که می توند موجب بروز عوارض جانبی جدی شود.  چنانچه فرزندتان از این دارو استفاده می کند دستورات پزشک را به دقت دنبال کنید.
سالمندان
هیچ اطلاعاتی از رابطه ی سن و اثر گذاری تریامسینولون بر روی سالمندان وجود ندارد.
 

دارو را تنها طبق تجویز پزشک مصرف کنید.از استنفاده از دوز بیشتر یا در مدت طولانی تر  دارو خودداری نمایید. انجام این کار احتمال بروز عوارض جانبی ناخواسته را افزایش می دهد.

این دارو تنها برای مصرف روی پوست  است. مراقب باشید داخل چشم نرود. از مصرف آن روی نقاطی از پوست که دارای بریدگی، سوختگی یا خراش هستند بپرهیزید. چنانچه بر این نواحی ریخت سریعا با آب بشویید.

چنانچه کودکتان از شکل اسپری دارو نزدیک صورت استفاده می کند، بینی اش را بگوشانید تا از نفش کشیدن دارو جلوگیری نمایید. از پوشیده بودن چشم هایش نیز اطمینان حاصل کنید. 
این دارو تنها باید برای وضعیت پوستی استفاد شود که پزشک در حال درمان آن است. پیش از مصرف آن برای سایر وضعیت های پوستی، به خصوص اگر فکر می کنید عفونت ممکن است وجود داشته باشد، با پزشک مشورت نمایید. این دارو نباید برای درمان برخی انواع عفونت پوستی مانند سوختگی های شدید استفاده شود.
برای مصرف:
•    پیش از مصرف دارو دست ها را با آی و صابون بشویید.
•    لایه ای از دارو را روی ناحیه ی عفونی بگذارید و به آرامی بمالید. 
•    از بانداژ یا بستن پوست در حال درمان مگر طبق دستور پزشک خودداری نمایید.
•    چنانچه دارو به پوشک یا قنداق نوزاد می خورد، از پوشک های چسبان یا شلوار های پلاستیکی مگر طبق دستور پزشک استفاده ننمااید.
•    چنانچه پزشک دستور پوشیدن لباس چسبان روی دارو دارد ، آن را بپوشید. لباس های چسبان میزان جذب دارو به پوست را افزایش می دهد، بنابراین انها را تنها طبق دستور پزشک مصرف کنید. چنانچه سوالی داشرید با پزشک مطرح کنید. 
شکل اسپری آن مشتعل است تا روی پوست خشک شود. از آن نزدیک گرما، شعله یا در هنگام سیگار کشیدن استفاده نکنید. از سوراخ کردن، شکستن یا سوزاندن بطری مخزن اسپری خودداری نمایید.

نوبت های مصرف
 نوبت مصرف دارو برای اشخاص مختلف متفاوت است. از نسخه ی پزشک یا برچسب روی دارو پیروی کنید. اطلاعات زیر تنها شامل استفاده از دُز متوسطی از دارو می شود. برای تغییر دُز مصرفی حتما موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید.
 میزان دُزی که از دارو مصرف می کنید بستگی به قدرت دارو دارد. همچنین به تعداد دفعاتی که در روز از دارو استفاده می کنید، فاصله ی زمانی که بین هر نوبت وجود دارد، مدت زمانی که مصرف هر نوبت( بسته به مشکلی که بخاطرش دارو را مصرف می کنید)طول می کشد.
برای قرمزی، خارش، و ورم پوست:
•    برای شکل موضعی دارو(کرم، لوسیون و پماد):
o    بزرگسالان و کودکان-دو تا چهار بار در روز روی ناحیه ی آسیب دیده پوست.
•    برای اسپری:
o    بزرگسالان و کودکان- سه تا چهار بار در روز روی ناحیه ی آسیب دیده پوست.

اگر یک نوبت مصرف را فراموش کردید
 اگر یک نوبت مصرف از این دارو را از دست دادید هرچه زودتر میزان مصرف در نوبت از دست رفته را استفاده کنید. هرچند اگر نوبت مصرف بعدی نزدیک است، نوبت از دست رفته را فراموش کنید و روی برنامه معمول خود بمانید.
نگهداری
دارو را در یک جعبه ی دربسته در دمای اتاق به دور از تابش مستقیم خورشید، رطوبت و گرما نگه دارید. دارو را داخل فریزر نگذارید.
دور از دسترس اطفال نگه داشته شود.
از نگه داشتن دارو های تاریخ مصرف گذشته یا دارو هایی که به آنها نیازی نیست بپرهیزید.
 

مهم است که پزشک روند بهبود شما و فرزندتان را را از نزدیک بررسی نماید تا از عملکرد صحیح دارو و عدم بروز عوارض جانبی اطمینان حاصل نماید. ممکن است به آزمایش خون و ادرار نیز احتیاج شود.
چنانچه علائم طی روز های اول بهبود نیافت یا بدتر شد به پزشک اطلاع دهید.
استفاده ی بیش از حد یا طولانی تر این دارو احتمال بروز مشکلات غدد فوق کلیوی را افزایش می دهد. این احتمال در کودکان و افرادی که مقدار زیادی از دارو را مصرف می کنند بیشتر است. چنانچه خود یا فرزندتان  در هنگام مصرف این دارو علائم زیر را داشتید به پزشک اطلاع دهید: گیجی یا غش، ضربان قلب کوبنده، تند یا نا منظم، افزایش تشنگی یا ادرار، خستگی یا ضعف غیر عادی.
چنانچه خود یا فرزندتان در هنگام مصرف دارو جوش، سوزش، گزش، ورم یا التهاب پوستی داشتید سریعا به پزشک اطلاع دهید.
در هنگام مصرف این دارو از مصرف سایر دارو های حاوی کورتیکوزتروید بدون مشورت با پزشک خودداری نمایید. 
از مصرف سایر محصولات حفاظت پوستی در قسمت آسیب دیده پوست خودداری نمایید.

به همراه تاثیرات لازم، یک دارو می تواند تاثبرات ناخواسته ای نیز ایجاد کند. اگرچه ممکن است همه ی این عوارض جانبی اتفاق نیفتند، اگر اتفاق افتادند احتیاج به مراقبت پزشکی دارند.
اگر هریک از عوارض جانبی زیر اتفاق افتاد سریعا به پزشک اطلاع دهید:
کمتر شناخته شده
•    تاول، کبودی، خشکی، پوسته پوسته شدن پوست
•    التهاب
•    خارش، قرمزی شدید، زخم یا ورم پوست
•    قرمزی و سخت شدن دور دهان
•    نازک شدن و آسان کبود شدن پوست، به خصوص در صورت استفاده روی صورت

برخی عوارض جانبی ممکن است اتفاق بیفتند که نیازمند مراقبت پزشکی نباشند.این عوارض جانبی ممکن است در طول درمان، زمانی که بدن شما خود را با دارو وفق می دهد خود به خود از بین بروند. همچنین، پزشک ممکن است بتواند در مورد راه های جلوگیری یا کاهش برخی عوارض جانبی به شما بگوید. اگر هریک از عوارض جانبی زیر ادامه پیدا کرد یا باعث آزار شد یا سوالی درموردش داشتید، با پزشک در میان بگذارید:
موارد کمتر شناخته شده
•    جوش
•    سوزش و خارش پوست با تاول های نوک قرمز کوچک
•    سوزش، خارش و درد در نواحی مو دار یا چرک در ریشه ی مو
•    افزایش رشد مو در جلو سر، پشت، دست و پاها
•    روشن شدن رنگ پوست
•    روشن شن رنگ ناحیه ی مورد استعمال
•    خطوط قرمز بنفش روی دست، پا، صورت، شکم و ران
•    نرم شدن پوست

دیگر عوارض جانبی که در لیست بالا ذکر نشده اند ممکن است در برخی بیماران اتفاق بیفتند. اگر متوجه عوارض دیگری شدید با پزشک مطرح کنید.

اگرچه برخی دارو ها نباید همزمان مصرف شوند، در برخی موارد دو دارو ممکن است علی رغم بروز تداخل، به صورت همزمان مصرف شوند. در این موارد پزشک ممکن است دوز را تغییر دهد یا به پیشگیری های دیگر احتیاج گردد. چنانچه از هر دارو با یا بدون نسخه ای استفاده می کنید به پزشک اطلاع دهید.

تداخلات دیگر
برخی دارو ها نباید حول زمان غذا خوردن یا صرف برخی انواع غذا ها مصرف شوند چراکه ممکن است این امر باعث بروز تداخل شود. استفاده از الکل یا تنباکو با برخی دارو ها نیز همچنین می تواند باعث بروز تداخل شود. درباره ی استفاده ی دارو با غذا، الکل یا تنباکو با پزشک مشورت کنید.

دیگر مشکلات پزشکی
وجود دیگر مشکلات پزشکی ممکن است مصرف این دارو را تحت تاثیر قرار دهد. اگر هر مشکل پزشکی دیگری دارید با پزشک درمیان بگذارید، به خصوص:
•    سندروم کوشینگ(بیماری غدد فوق کلیوی)
•    دیابت
•    قند خون بالا
•    فشار خون بالا در سر- با احتیاط مصرف شود. ممکن است وضعیت را بدتر کند
•    عفونت پوستی نیزدیک جای مالیدن پماد یا کرم
•    زخم های بزرگ، شکستگی پوستی، یا جراحت شدید در محل استعمال-احتمال بروز عوارض جانبی افزایش می یابد.