دوکسازوسین

دوکسازوسین به تنهایی یا به همراه دارو های دیگر برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود. کاهش فشار خون به جلوگیری از سکته، حمله ی قلبی و مشکلات کلیوی کمک می کند. دوکسازوسین از طریق آرامبخشی عروق خونی عمل می کند که در نتیجه خون را راحتتر را به جریان می اندازند. 
دوکسازوسین همچنین برای درمان علائم بزرگی پروستات استفاده می شود. دوکسازوسین پرویتات را کوچک نمی کند، اماعضلات داخل پروستات و بخشی از مثانه را آرام می کند. این کار به تسکین علائم BPH  مانند دشواری ادرار، ضعف جریان، و نیاز مکرر به ادرار کمک می کند.
دوکسازوسین به دسته ای از دارو های به نام مسدودکننده های آلفا تعلق دارد.
 

سالمندان
سالمندان  ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند. به خصوص گیجی و فشار خون پایین در هنگام بلند شدن از وضعیت نشسته یا درازکش.
بارداری
در حین بارداری دوکسازوسین تنها باید در صورت نیاز حقیقی مصرف شود.
شیردهی
دوکسازوسین وارد شیر مادر می شود و می تواند تولید شیر را تحت تاثیر قرار دهد.
 

برگه ی راهنمای مصرف دوکسازوسین موجود در نسخه ی پزشک را پیش از مصرف و پیش از هربار تجویز مجدد مطالعه کنید.
دوکسازوسین خوراکی است، آن را به همراه یا بدون غذا مصرف کنید.
دوکسازوسین ممکن است موجب افت ناگهانی فشار خون شود که می تواند معمولا طی 2 تا 6 ساعت پس از مصرف باعث گیجی یا غش گردد.خطر این واقعه زمانی بیشتر است که دارو را پس از افزایش دوز توسط پزشک یا پس از مدتی وقفه در مصرف آن استفاده می کنید. در این زمان ها از وضعیت هایی که، غش کردن در انها باعث آسیب دیدن می شود دوری کنید.
برای پرهیز از آسیب ناشی از غش یا گیجی، اولین دوز دوکسازوسین را در زمان پیش از خواب مصرف کنید. پزشک ممکن است دارو را از دوز پایین شروع کند و به تدریج میزان آن را افزایش دهد. هر موقع دوز مصرفی زیاد شد یا یا مصرف دارو را متوقف کرده بودید و خواستید از اول شروع کنید، دوز های ابتدایی را در زمان خواب مصرف کنید. 
دوز مصرفی به وضعیت سلامت و واکنش به درمان بستگی دارد.
استفاده از دارو در نوبت های منظم باعث بهره مندی هرچه بیشتر می شود. برای کمک به یادآوری دارو را هر روز سر ساعت مشخص مصرف نمایید. چنانچه نوبتی را برای چند روز از دست دادید، ممکن است نیازمند بازشروع درمان با دوز پایین شوید و میزان مصرف به تدریج دوباره زیاد شود.
.بسیار مهم است که حتی در صورت احساس بهتر شدن مصرف دارو را ادامه دهید. بیشتر افراد مبتلا به فشار خون احساس مریضی نمی کنند.
ممکن است 1 تا 2 هفته طول بکشد تا اولین علائم بهبودی ناشی از مصرف این دارو ظاهر شوند. چنانچه وضعیت باقی ماند یا بدتر شد به پزشک اطلاع دهید.(مثلا اگر فشار خونتان بالا ماند یا بیشتر شد).
 

پیش از مصرف دوکسازوسین چنانچه نسبت به آن یا مسدودکننده های آلفای دیگر مانند prazosin  یا terazosin یا هر داروی دیگری حساسیت دارید با پزشک خود در میان بگذارید.ممکن است این دارو حاوی مواد غیر فعال باشد که میتوانند منجر به واکنش های آلرژیک یا دیگر مشکلات شوند.
پیش از مصرف دوکسازوسین پزشک را در جریان سابقه ی بیماری های خود قرار دهید. به خصوص:
•    بیماری های قلبی
•    بیماری کبد
•    برخی مشکلات چشم(مانند آب مروارید)
دوکسازوسین می تواند موجب گیجی یا تاری دید شود. از رانندگی یا انجام هرکار دیگری در صورت کاملا آگاه نبودن می تواند خطرناک باشد بپرهیزید. از مشروبات الکلی استفاده نکنید. چنانچه از ماریجوانا استفاده می کنید به پزشک اطلاع دهید.
پیش از انجام عمل جراحی یا تصویربرداری پزشکی پزشک یا دندان پزشک را درجریان مصرف دوکسازوسین و تمام دارو های با یا بدون نسخه و دارو های گیاهی دیگر قرار دهید.
 

عوارض جانبی دوکسازوسین عبارتند از:
بیشتر شناخته شده
•    گیجی
•    سنگینی سر
•    سرگیجه
•    خستگی غیرعادی
•    افزایش وزن
عوارض جدی
•    غش
•    تنگی نفس
•    ضعف
•    ورم دست/مچ
•    زردی چشم یا پوست
•    ادرار تیره
•    خونریزی یا کبودی آسان
•    تب
•    گلو درد مداوم
عوارض بسیار جدی
•    درد قفسه ی سینه

دوکسازوسین ندتا می تواند موجب نعوظ 4 ساعته به بالا شود. چنانچه این اتفاق رخ داد مصرف دارو را متوقف کرده و سریعا به پزشک مراجعه نمایید وگرنه مشکلات دائمی می تواند اتفاق بیفتد. 
چنانچه پزشک شما فوروسمید را برایتان تجویز کرده باشد به خاطر داشته باشید که او منافع آن را بیش از مضرات و عوارض جانبی آن دانسته است.به علاوه افراد بسیاری که از این دارو استفاده میکنند دچار هیچگونه عوارض جانبی خطرناکی نشده اند.
رخ دادن واکنش آلرژیک جدی به این دارو دور از احتمال است، اما چنانچه رخ داد به پزشک مراجعه نمایید. علائم واکنش آلرژیک جدی عبارتند از:
جوش، خارش، ورم(به خصوص روی صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید، تنگی نفس.
اینها تمام عوارض جانبی محتمل نیستند. چنانچه متوجه عوارض دیگری شدید به پزشک اطلاع دهید.
 

تداخل دارویی ممکن است موجب تغییر عملکرد دارو یا افزایش عوارض جانبی شود.اما این مساله به این معنی نیست که تمام داروها با یکدیگر تداخل دارند.فهرستی از محصولاتی که مصرف میکنید (از جمله داروهای با نسخه و بدون نسخه و همچنین داروهای گیاهی )تهیه کرده و به پزشک نشان دهید. بدون تایید پزشک از شروع، توقف یا تغییر دوز دارو هایی که مصرف می کنید خودداری نمایید.
برخی دارو ها که ممکن است با دوکسازوسین تداخل داشته باشند عبارتند از:
•    مسدود کننده های آلفای دیگر مانند prazosin و tamsulosin
چنانچه از دوکسازوسین برای درمان کژکارکرد های نعوظ_ EDیا فشار خون ریه نیز استفاده می کنید، در اثر مصرف فشار خونتان ممکن است بسیار پایین بیاید که می تواند موجب گیجی یا غش شود. پزشک ممکن است برای به حداقل رساندن خطر دوز مصرفی را تنظیم مجدد کند.
دارو های دیگر که می توانند بر دفع دوکسازوسین و در نتیجه در اثرگذاری آن تداخل کنند عبارتند از:
•    itraconazole
•    ketoconazole
•    boceprevir
•    clarithromycin
•    بازدارنده های اچ آی وی مانند lopinavir و ritonavir
برخی دارو حاوی موادی هستند که می تواند فشار خون را بالا ببرد یا ورم ا را بدتر کند. در محصولات و دارو هایی که مصرف می کنید به پزشک اطلاع دهید و در مورد امنیت نحوه ی مصرف آنها با او مشورت نمایید.(به خصوص دارو های سرماخوردگی، مکمل های رژیمی، و مسکن هایی مانند ibuprofen و naproxen).