سایانوکوبالامین
Cobal
دارو شناسی
سایانوکوبالامین شکلی مصنوصی و دست ساز از ویتامین ب 12 است که برای درمان سطح پایین یا کمبود این ویتامین استفاده می شود. ویتامین ب 12 به بدن کمک می کند تا از چربی و کربوهیدرات به عنوان انرژی استفاده کند و پروتئین های تازه بسازد. همچنین برای خون، سلول و اعصاب نرمال نیاز است. بیشتر افراد ویتامین ب12 کافی را از غذا دریافت می کنند اما این کمبود می تواند در اثر برخی وضعیت های سلامت(مانند تغذیه ی نامناسب، مشکلات معده و روده، عفونت یا سرطان) ایجاد شود. کمبود شدید ویتامین ب12 ممکن است موجب کم خونی، مشکلات معده و آسیب اعصاب شود.
پیش از مصرف
بارداری
در دوران بارداری سایانوکوبالامین تنها باید در صورت نیاز حقیقی مصرف شود.
شیردهی
بر اساس اطلاعات به دست آمده سایانوکوبالامین وارد شیر مادر می شود.
نحوه مصرف
سایانوکوبالامین تزریقی است. چنانچه خود در خانه دارو را تزریق می کنید دستور تمام موارد مربوط به اماده سازی و مصرف را از پزشک بگیرید.
پیش از مصرف دارو را به دقت نگاه کنید تا چنانچه داخلش هرگونه ذرات ها یا تفاوت رنگی هست ببینید. اگر هریک از آن دو موجود بود مایع را تزریق نکنید.
سایانوکوبالامین طبق دستور پزشک در رگ یا عضله تزریق می شود. دوز مصرفی به وضعیت سلامت و واکنش به درمان بستگی دارد. در ابتدای درمان ممکن است تزریق هر روزه باشد. برخی وضعیت های سلامت(مانند کم خونی مهلک) ممکن است موجی شوند فرد به تزریق ماهانه ادامه دهد.
نحوه ی صحیح ذخیره و نگه داری و دور انداختن سوزن و تجهیزات پزشکی را بیاموزید.
اقدامات احتیاطی
پیش از مصرف سایانوکوبالامین چنانچه نسبت به آن یا هر داروی دیگری حساسیت دارید با پزشک خود در میان بگذارید.ممکن است این دارو حاوی مواد غیر فعال باشد که میتوانند منجر به واکنش های آلرژیک یا دیگر مشکلات شوند.
پیش از مصرف سایانوکوبالامین پزشک را در جریان سابقه ی بیماری های خود قرار دهید. به خصوص:
• کمبود پتاشیم بدن
• برخی بیماری های خونی(مانند پریاخته خونی)
• برخی بیماری های چشم(بیماری لیبر)
• کمبود سایر ویتامین ها و مواد معدنی بدن(مانند آهن یا فولیک اسید)
سایانوکوبالامین حاوی آلمینیوم است که به ندرت اما می تواند سطوح خطرناکی در بدن ایجاد کند. این خطر زمانی بیشتر می شود که فرد دارو را در زمان بیشتری استفاده ناید به خصوص در نوزادان دچار بیماری کلیوی. چنانچه متوجه علائم ازدیاد آلمینیوم بدن مانند ضعف، استخوان مغزی یا تغییر روحی شدید سریعا به پزشک اطلاع دهید.
عوارض جانبی
عوارض جانبی سایانوکوبالامین عبارتند از:
بیشتر شناخته شده
• درد یا قرمزی ناحیه تزریق
• اسهال ملایم
• خارش
• احساس ورم
عوارض بسیار جدی
• علائم نارسایی قلبی(مانند تنگی نفس، ورم قوزک و مچ پا، خستگی غیر عادی، افزایش ناگهانی وزن)
سایانوکوبالامین ممکن است موجب کاهش سطح پتاسیم خون شود. چنانچه علائم نامحتمل اما جدی را داشتید به پزشک اطلاع دهید:
• گرفتگی عضلات
• ضعف
• ضربان قلب نامنظم
افراد مبتلا به بیماری های خونی نادر(مانند پریاخته خونی) ممکن است به ندرت در اثر مصرف سایانوکوبالامین علائم مربوط به این بیماری را داشته باشند.چنانچه عوارض نادر اما بسیار جدی زیر اتفاق افتاد سریعا به پزشک مراجعه نمایید:
• درد قفسه ی سینه
• ضعف یک طرف بدن
• تغییر ناگهانی در دید
• لکنت زبان
چنانچه پزشک شما سایانوکوبالامین را برایتان تجویز کرده باشد به خاطر داشته باشید که او منافع آن را بیش از مضرات و عوارض جانبی آن دانسته است.به علاوه افراد بسیاری که از این دارو استفاده میکنند دچار هیچگونه عوارض جانبی خطرناکی نشده اند.
رخ دادن واکنش آلرژیک جدی به این دارو دور از احتمال است، اما چنانچه رخ داد به پزشک مراجعه نمایید. علائم واکنش آلرژیک جدی عبارتند از:
جوش، خارش، ورم(به خصوص روی صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید، تنگی نفس.
اینها تمام عوارض جانبی محتمل نیستند. چنانچه متوجه عوارض دیگری شدید به پزشک اطلاع دهید.
تداخلات دارویی
پزشک ممکن است از پیش نسبت به تداخلات سایانوکوبالامین آگاه باشد. بدون مشورت پزشک مصرف دارو های دیگر را شروع، متوقف نکرده و دوز مصرفی شان را تغییر ندهید.
پیش از مصرف سایانوکوبالامین پزشک را در جریان تمام دارو های با یا بدون نسخه و گیاهی که مصرف می کنید قرار دهید. به خصوص:
• دارو هایی که ممکن است بر تولید سلول های خونی اثر بگذارند (مانند chloramphenicol، دارو های ضد سرطان، دارو های اچ آی وی)
• دیگر مکمل های غذایی یا ویتامینی(به خصوصو فولیک اسید)
برخی دارو های دیگر ممکن است در نتیجه ی آزمایشات برای ویتامین ب12 تداخل ایجاد کنند و موجب اشتباه در نتیجه ی آزمایش شوند. به مسول آزمایش مصرف این داروها را اطلاع دهید:
• Amoxicillin
• erythromycin
• methotrexate
• pyrimethamine
این متن حاوی تمام تداخلات محتمل نیست. بنابر این پزشک را در جریان تمام محصولاتی که مصرف می کنید قرار دهید. فهرستی از محصولاتی که مصرف می کنید را در اختیار پزشک قرار دهید.