کورتیزون

کورتیزون یک هورمون کورتیکستروئیدی است. کورتیزون واکنش دفاعی طبیعی بدن را کاهش می دهد و علائمی از قبیل ورم و واکنش از نوع حساسیت را کم می کند.
کورتیزون برای درمان وضعیت هایی مانند آرتروز، بیماری های خون/سیستم دفاعی/هورمون، واکنش های آلرژیک، برخی وضعیت های پوستی و چشم، مشکلات تنفسی و برخی سرطان ها استفاده می شود.
 

اطفال
کورتیزون می تواند رشد کودک را برای مدت طولانی کُند کند. در این مورد با پزشک مشورت کنید. برای برسی قد کودک مرتبا 
بارداری
در حین بارداری این دارو تنها باید در صورت نیاز حقیقی مصرف شود. گزارشاتی مبنی بر آسیب به جنین به دست رسیده است. کودکانی که از مادرانی که از این دارو برای زمان زیادی استفاده کرده اند متولد می شوند ممکن است دچار سطح پایین هورمون کورتیکستروئید گردند. چنانچه متوجه علائ استفراغ یا حالت تهوع دائم، اسهال شدید یا ضعف م در نوزاد شدید سریعا به پزشک اطلاع دهید.
شیردهی
مشخص نیست که آیا کورتیزون وارد شیر مادر می شود یا نه. 
 

این دارو خوراکی است آن را با شیر یا غذا بخورید تا از ناراحتی معده جلوگیری کنید. این دارو را با یک لیوان کامل آب مصرف کنید مگر انکه دستور پزشک چیز دیگری باشد. چنانچه این دارو را یکبار در روز مصرف می کنید آن را صبح پیش از ساعت 9 بخورید. چنانچه آن را در غیر از مصرف روزانه و در فواصل مشخص مصرف می کنید بهتر است روز های مصرف را روی تقویم علامت گذاری کنید تا از خاطرتان نرود.
دوز مصرفی و طول درمان  به وضعیت سلامت و پاسخ به درمان بستگی دارد. استفاده از دارو در نوبت های منظم باعث بهره مندی هرچه بیشتر می شود. برای کمک به یادآوری دارو را هر روز سر ساعت مشخص مصرف نمایید. مهم است که حتی در صورت داشتن احساس بهتر شدن، مصرف دارو را ادامه دهید. برنامه مصرف را به دقت رعایت کنید و دارو را دقیقا سر وقت مصرف نمایید.
بدون مشورت با پزشک مصرف کورتیزون را متوقف نکنید. برخی از وضعیت ها با توقف ناگهانی مصرف دارو ممکن است بدتر شوند. ممکن است برای توقف نیاز به کاهش دوز تدریجی داشته باشید.
چنانچه وضعیت باقی ماند یا بدتر شد به پزشک اطلاع دهید.
 

پیش از مصرف کورتیزون چنانچه نسبت به آن یا هر داروی دیگری حساسیت دارید با پزشک خود در میان بگذارید.ممکن است این دارو حاوی مواد غیر فعال باشد که میتوانند منجر به واکنش های آلرژیک یا دیگر مشکلات شوند.
این دارو نباید در افرادی که دارای برخی وضعیت ها مانند عفونت درمان نشده و فعال قارچی هستند استفاده شود.

پیش از مصرف کورتیزون پزشک را در جریان سابقه ی بیماری های خود قرار دهید. به خصوص:
•    سابقه ی لخته خون
•    پوکی استخوان
•    آب مروارید
•    عفونت تبخال چشم
•    ایست قلبی
•    فشار خون بالا
•    سایر عفونت ها
•    بیماری کلیوی
•    مشکلات کبد
•    بیماری روانی (مانند افسردگی، جنون، استرس)
•    مشکلات معده و روده
•    مشکلات تیروئید
کورتیزون ممکن است علائم عفونت را پنهان کند  و فرد را در معرض عفونت های بسیار جدی قرار دهد. هرگونه آسیب دیدگی یا علائم عفونت را (مانند گلو درد دائم، تب، سرفه، درد در هنگام ادرار، درد عضلات) که در حین درمان احساس می کنید به پزشک اطلاع دهید.
استفاده از دارو های کورتیکستروئیدی برای طولانی مدت می تواند موجب دشواری بروز  واکنش فیزیکی اضطراب بدن شود. بنابر این پیش از انجام هرگونه جراحی یا درمان اورژانسی، یا چنانچه زخم و آسیب جدی دارید، پزشک یا دندان پزشک را در جریان مصرف کورتیزون یا مصرف آن طی 12 ماه گذشته قرار دهید.چنناچه دچار خشتگی یا ضعف غیر عادی، یا کاهش وزن شدید سریعا به پزشک اطلاع دهید. چنانچه از این دارو برای مدت طولانی استفاده کنید کارت هشدار یا گردنآویز مربوطه را به همراه داشته باشید که هویت و وضعیت شما را شرح دهد. 
بدون تجویز مستقیم پزشک از انجام واکسیناسیون یا آزمایش پوست خودداری نمایید.در صورت مصرف کورتیزون، ورود  واکسن های زنده ممکن است پیامد های جدی داشته باشند. از تماس با افرادی که اخیرا واکسن آنفلوآنزا یا فلج اطفال انجام داده اند خودداری نمایید.

از تماس با افرادی که آبله مرغان یا سرخک دارند خودداری نمایید مگر انکه خودتان قبلا این بیماری ها را پرفته باشید. چنانچه قبلا نداشته اید و دچار این بیماری ها شدید سریعا به پزشک مراجعه کنید.
چنانچه سابقه ی زخم یا مصرف زیاد آسپرین یا دیگر دارو های آرتروز دارید، مصرف الکل در هنگام مصرف کورتیزون را کاهش دهید تا خطر خونریزی معده کاهش پیدا کند.
چنانچه دیابت دارید کورتیزون ممکن است کنترل قند خون را دشوار تر کند. قند خونتان را مرتبا چک کرده و به پزشک اطلاع دهید. ممکن است برنامه  زمان مصرف دارو ها یا تمرینات ورزشی و رژیم غذایی تغییر کند.
کورتیزون می تواند موجب گیجی یا تاری دید شود. از رانندگی یا انجام هرکار دیگری در صورت کاملا آگاه نبودن می تواند خطرناک باشد بپرهیزید. از مشروبات الکلی استفاده نکنید. چنانچه از ماریجوانا استفاده می کنید به پزشک اطلاع دهید.
 

عوارض جانبی کورتیزون عبارتند از:
بیشتر شناخته شده
•    ناراحتی معده
•    سردرد
•    گیجی
•    تغییر قاعدگی
•    خوابیدن دشوار
•    افزایش اشتها
•    افزایش وزن
(چنانچه هریک از این علائم باقی ماند یا بدتر شد سریعا به پزشک اطلاع دهید.)
عوارض جدی
•    مدفوع تیره
•    درد مفصل یا استخوان
•    کبودی یا خونریزی آسان
•    ضربان قلب سریع
•    افزایش تشنگی/ادرار
•    تغییر احوال روحی(مانند افسردگی)
•    درد عضلات
•    افزایش وزن دائم
•    پف صورت
•    کاهعش سرعت درمان زخم ها
•    تشنج
•    علائم عفونت(مانند تب یا گلودرد)
•    شکم یا معده درد
•    تنگی نفس
•    رشد مو/پوست غیر عادی
•    تغییر دید
•    استفراغی که سبیه دانه های قهوه است
•    ضعف

رخ دادن واکنش آلرژیک جدی به کورتیزون دور از احتمال است، اما چنانچه رخ داد به پزشک مراجعه نمایید. علائم واکنش آلرژیک جدی عبارتند از:
جوش، خارش، ورم(به خصوص روی صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید، تنگی نفس.
اینها تمام عوارض جانبی محتمل نیستند. چنانچه متوجه عوارض دیگری شدید به پزشک اطلاع دهید.
 

پزشک ممکن است از پیش نسبت به تداخلات کورتیزون آگاه باشد. بدون مشورت پزشک مصرف دارو های دیگر را شروع، متوقف نکرده و دوز مصرفی شان را تغییر ندهید.
برخی دارو ها که ممکن است با کورتیزون تداخل داشته باشند عبارتند از:
•    aldesleukin
•    قرص ضد بارداری
•    دارو های دیابت
•    جایگزین هورمون استروژن
•    mifepristone
•    ketoconazole
•    barbiturates 
•    phenobarbital
•    rifampin
•    Phenytoin
•    clopidogrel
•    dabigatran
•    warfarin
•    aspirin
•    celecoxib
•    ibuprofen

چنانچه پزشک برای جلوکگیری از حمله ی قلبی دستور دوز کم آسپرسن داده است، باید به مصرف آن ادامه دهید مگر انکه پزشک دستور دیگری دهد. 
این دارو ممکن است در نتیجه ی برخی آزمایشات تغییر ایجاد کند. پیش از انجام آزمایش پزشک را در جریان مصرف این دارو قرار دهید.
این متن حاوی تمام تداخلات محتمل نیست. بنابر این پزشک را در جریان تمام محصولاتی که مصرف می کنید قرار دهید. فهرستی از محصولاتی که مصرف می کنید را در اختیار پزشک قرار دهید.